Romantik İlişkilerKategorisi
Aşkı yaşamak bazen harika, bazen zorlayıcı olabilir. İlişkilerde dengeyi kurmak, kırılmadan konuşmak ve karşılıklı anlayışı sürdürmek için ufak farkındalıklar büyük etkiler yaratabilir.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sevgilimin çocuğu var
Ben 22 yaşındayım sevgilim 35 Bir çocuğu çok seviyorum adamı Çocuk 10 yaşında Dışardan gelen tepkiler beni kötü hissettiriyor Çocuk benim mutluluğuma engel mi Ayrılıyorum ama bitiremiyorum Hep onu düşünüyorum Onunla mutlu olur muyum Ondan vaz mı geçmeliyim Zor bir hayatım var diyor bana destek ver diyor Ben çocukla bir hayatın nasıl olacağını bilmiyorum. Verdiğim karar hayatımı etkileyecek. Seviyorum adamı çocuk la bir hayat ne kadar mantıklı
Takıntılılığı nasıl aşarım
Aşırı derecede takıntılıyım bunu aşmak için tavsiyeniz ne olur özellikle ilişkim bittiğinde sürekli karşı tarafı düşünüyorum neden beni bıraktı diyerekten bunun hakkında tavsiyenizi bekliyorum birde kitap olarak tavsiyeniz var mıdır acaba önerebileceğiniz kişisel gelişim olaraktan teşekkür ederim şimdiden 🌺 💖
Erkek arkadaşım aşırı sinirli
erkek arkadaşım en ufak şeye çok fazla sinirleniyor. benim söylediğim ya da yaptığım bir şeyi kendisi anladığı gibi sinirleniyor deliriyor. ben öyle demek istemedim dediğimde ise inanmıyor. sadece bana değil ailesine ve herkese karşı böyle. ama beni kırmaktan hiç korkmuyor. ağzına geleni söylüyor millet içinde deli gibi bağırıyor. ağladığımda üzüldüğümde yine bana kızıyor. onu seviyorum onun da beni seviyorum ama bu gereksiz öfkesi bizi yıpratıyor. ne yapmam lazım?
Tipsizim boyum kısa diye insan değil miyim?
Bir kız orangutanla çıkarım senle çıkmam dedi diğeri popoma kaş göz çizer onla çıkarım senle çıkmam dedi. İşlerine gelince görünüş her şey değil diyorlar oysaki kitap alırken bile kapağın güzelliğine bakıyorlar. Zaten 164 boyunda yerden bitme ucubeyim. Ee ben insan değil miyim nasıl psikolojm bozulmasın ondan sonra yok önemli olan kalp güzelliği diyorlar halbuki alakası yok alayı yalancı bunu diyenlerin. Yeri geldiğinde psikologlarin bile umrunda değilim onların da bazılarının bazen işi gücü sadece para
Sevgilimden ayrılamıyorum
17 yaşında başladığım 3 senelik bir ilişkim var. İlişkide çok küçüktüm ve ne sınırlarım vardı ne de ne istediğimi biliyordum. Onu çok sevdim ve bağlandım. Zamanla kavgalar başladı, sürekli tartışıyorduk. Bende çok fevriydim. Artık buluştuğumuzda bile saçma şeyler için kavga eder olduk. Ben ağlarken bırakıp gitti birkaç kere ben o kadar bağlıydım ki yine arıyor o özür dilemese bile barışıyordum. Gerçi ona hiç düşünme fırsatı tanımıyordum. Bir gün yine ben gereksiz bir şey için ayrıldım ve ertesi günde yazan bendim. Bana bir başka kadınla konuştuğunu söyledi. Aldatmıştı beni, sadece mesajlar vardı. Ben buluşmak istedim. Buluşmaya gittiğimde benimleyken huzurlu olmadığını ve beni artık sevmediğini söyledi ben ise hala onu nasıl kaybederim korkusuyla yanıp tutuşuyordum. Bağırdım hakaret ettim. En sonda çekip gittim. Ama o gün tekrar yazdı ve ben devam ettim. Benden özür bile dilememişti bunca kırgınlığıma rağmen. Ondan vazgeçemedim. Aradan zaman geçti ve ben bu olanları unutmuş gibiydim. Aileme anlattım onu evlenmek istediğimi söyledim. Babam katiyen onaylamadı, seninle denk değil dedi. Ben üniversite okuyordum o ise inşaat işçisiydi. Benim için hiçbir sorun yoktu gerçi. Birde annesi vardı onunla yaşayacaktık. Mecburdu, bende yaşamayı kabul etmiştim. Neyse biz yine tartıştık ve bana annem için seni silerim, lafın bile olmaz dedi. Orda ipler koptu ve ayrıldım. Çevremde ki herkese de olan biteni anlattım. Ona hakaret bile ettim. 1 ay geçti geçmedi neden bilmiyorum, şuursuz bir şekilde yine ben aradım onu. Halbuki yarı yolda bırakılmıştım. Babamın onca baskısına rağmen benden vazgeçti ve sorunlar üzerime yıkıldı. Sonrs barıştık ve çok farklı biri oldu, şimdi ise eskiden yaptıklarım hataydı ben değiştim. Senin mutluluğun benim için en önemli şey diyor. Her zamana evlenmeyi çok istiyordu, şimdi de çok istediğini söylüyor. Ne yapacağım bilmiyorum. Ondan vazgeçemiyorum. Onsuz bir hayat düşünemiyorum. Ayrılmam gerekiyor mu? İnsan değişir mi? Ne yapmalıyım lütfen yol gösterin. (İlk ilişkim başka biriyle ilişkim olmadı)
Eski sevgilim ve attığım story
Erkek arkadaşımdan bana çok ilgisiz olduğu için ayrılmak zorunda kaldım sevsem de. Hala takipleşiyoruz. Hikaye atmıştı bakmıştım ben. Bir kaç gün sonra bugün bende story attım. Açıp bakmadı bile tüm ailesi baktı hikayeme beğendi hatta annesinin kuzeni yanıt bile vermiş ama kendisi saatlerce bakmadı sebebi sizce ne olabilir psikolojik olarak? Beni görmezden mi geliyor? Ailesine hala ayrıldığımızı dememiş olabilir ama yinede hikayeme bakmamasınu gerektiren bi yanlısım olmadığını düşünüyorum.
Birini hayatından çıkarmak
Uzun süredir ilişki içinde olduğum kişiden ayrılamıyorum sürekli beni ikna etmeye çalışıyor ne zmaan ayrılmak istesem beni tehdit ediyor yada barışmak için ısrar ediyor bende sürekli kabul ediyorum ama onu istemiyorum aslında yapamıyorum onunla mutlu değilim ondan ayrılmanın yolunu arıyorum bulamıyorum o ise beni çok seviyo bana çok bağlı bunu görünce ona haksızlık ediyormuşum gibi hisediyorum ne yapacağımı bilemiyorum nasıl bir yol izlemeliyim
Hoşlandığım kişi başkasından mı hoşlanıyor?
Şimdi ben birinden hoşlanıyor gibiyim ama hoşlanmıyor da olabilirim bilmiyorum daha önce hiç kimseden hoşlanmadım ve bu kişiyle önceden tanışıyorum şimdi aynı okuldayız benim daha önce onunla ikili yalnız konuştuğum tek bir diyaloğum var bir kere okul kapanmadan bir kaç gün önce özel bir etkinlikte 15dk falan konuştuk o zaman böyle bir hissim yoktu ona karşı ve derin bir sohbet etmişiz belli ki daha çok ben konuştum o dinledi gibi ama neyse okul falan açıldı bu bana baya selam falan veriyordu ama uğraşmak için çünkü hiçbir samimiyetimiz yok laf bile atıyoruz bazen birbirimize ama daha sonra koridorda omuz atmalar falan değişik hareketler yaptı ama neden bilmiyorum bir ara ya sen benden nefret mi ediyirsun falan dedim laf arasında ama hayır sadece seninle uğraşmayı çok seviyorum dedi gülerek ama konuşması falan düzgün tipi yakışıklı olduğu için ben bir etkileniyorum ondan bir ara da konuşuyoruz bir yerde arkadaş ortamında bir araya geliyoruz bazen çünkü neyse laf arasında diğerlerine dedi ki(konu nasıl oraya geldi hatırlamıyorum)işte bir konu hakkında yarım saat konuşabilir kelime dağarcığı geniş falan demek ki o günü aklında tutmuş yani bana yürümüyor açık açık hatta neredeyse konuşmuyoruz bir araya gelmiyoruz çünkü ama bilmiyorum ben ondan etkileniyorum o da etkileniyor gibiydi neyse asıl konuya geleyim şimdi bugün benim sıra arkadaşıma arkadaşı sakız almıştı ama verdikten sonra sakız sıradaydı dedi tamam sakızı saklama ismi a olsun hoşlandığımın dedi ki tamam ayı kıskandıracaksın şok oldum bir anda ne alaka dedim bilmiyorum doğru mu ama diğer arkadaşı da baş harfiyle ilgili bir şey demişti sonra yani ben dedi a kisisiyle baş harfi aynı olduğu için dün de a kişisi sıra arkadaşım b olsun bu kitabı b ye verirmisin benim sizin sinifa girmem yasak demişti benimle uğraşmak ve diyalog kırmak için bana veriyor ama tanıyorum onu konuşması falan değişiyor bilerek sevmediğim ismimi kullanıyor falan ama sıra arkadaşım da böyle sevgililik işlerini saçma bulan birisidir ve yani sevgilisi olsa saçına başına özen gosteriri tuvalete falan bakmaya gider sık sık diye düşünüyorum ağzını aradım hoşlandığım biri yok dedi ve a kişisinin ortamını biliyorum b ile sevgili olsa söylüyorlar her yerde kızların kendi arasında bir hareket yüzünden sinir etmek için söyledikleri bir şey de olabilir bilmiyorum lütfen ne yapmam gerektiğini söyleyin kalbim acıyor ben ondan kaç aydır hoşlanıyorum kaç yıldır tanıyorum ne olduğunu da bilmiyorum doğru mu değil mi hiç yanyaya tek görmedim onlari
Nasıl birini sevip sağlıklı bir ilişki kurabilirim
Hayatımda biri var nisanliyim geçmişte kötü şeyler yaşadım ne olursa olsun geçmişimi unutamıyorum bazen unutuyorum aklıma geldiğinde hayatımdaki insandan soğuyorum kafada çok kuruyorum kurduğum şeylere inaniyorum bu ilişkime yansıyor ve hemen soğuyorum onu bazen seviyorum bazen hayatımda istemiyorum kimseyi asla uzun bir ilişkim olmuyor kimseyi bı yere koyamiyorum her şeye süphelenip soğuk yapıyorum konuşmak istemiyorum bazende tam tersi oda kendini sucluyor kendimi biyere ait hissetmiyorum kimseyide sevemiyorum içimdeki boşluk hiç dolmuyor.
Yeni tanıdığım insanlar için üzülüyorum hep
Yeni tanıdığım kişilere gönül bağlıyorum hemen alışıyorum onları başkaları ile görünce tahammül edemiyorum kısa sürede bağlanıyorum kısa süreli bir bağlanma süreci yaşıyorum ondan haricî fazla duygusalim olaylara duygusal bakıyorum hemen inanıyorum ve bu bana yaklaşımı iyi olan herkese karşı var bunu aşmaya çalışıyorum fakat yeni birini görünce bu değişiyor ama istediğim sabıt bir şekilde kalabilmek güven problemleri yaşıyorum ama bunun nedeni ben değilim bana güven veripte yapmicagim diyip başka insanlar ile muhattap oluyorlar kısaca düzenli bir gönül bağım olmuyor