Sosyal Hayat Kategorisi

Kendimi suçlu hissediyorum

Öğrenci yurdunda kalıyorum ve horluyorum. .. Yurda geleli iki ay olmuştur herhalde, geldikten on gün sonra kızlardan biri hep birlikteyken işte bu sağlık sorunu biliyorum ama burun bandı falan denesen dedi duyunca bozuldum tabi yani birisinin karşına geçip horluyorsun cümlesini duymak biraz incitici :(Dedim ki yani ben biliyorum o yüzden hep yüz üstü yatıyorum sırtımı duvara yaslıyorum ki sırtüstü dönmem biraz zorlaşsın diye ama tabi ki yine de sabit uyuyamadığım için dönüyorum. Neyse bu süreçte bir tane daha yastık aldım ki yüksekte yatayım hatta ilk günler boynum ağrıdı hep kendimi nasıl kastıysam. Farkındayım oda arkadaşlarım için hoş bir şey değil ama elimde olan bir şey değil ki :( kısa vadede elimden geleni yaptım. Uzun vadede de yapabileceğim bir şey yok pek şuan zaten çözümü hayatımda başaramadığım şeyler çünkü kilo vermek gibi. .. Gece seslenir beni uyandırırlar uyku pozisyonunu değiştir diye bunda hiç sorun yok fark edince değistirir yan dönerim ama kendimi o kadar kötü hissettiriyorlar ki sanki bile isteye yaptığım bir şey gibi bir tavırları var. Öyle etki etmiş ki geçen birisi seslendi Büşra pozisyonunu değiştirir misin diye ben de uykulu şekilde kusura bakmayın kızlar isteyerek yapmıyorum dediğimi hatırlıyorum. Ama kendime o kadar dert ettim ki bu tavırlarını , zaten odaya gelmiyorum da pek yatmadan yatmaya hem sınav zamanım diye ama daha çok odada bulunmak bana huzursuzluk verdiği için. .. Kendimi suçlu ve kötü hissediyorum ama elimde olan bir şey de değil çok üzgünüm:(

Nasıl sosyal bir insan olurum?

Genel problemim pek arkadaşımın olmadığı sevgilimin olmadığı için problemi yaşıyorum belki de çevremdeki insanlar ile de kafam pek uyuşmuyor. kendimi sosyal hissetmiyorum ev iş ev iş hayatım hep böyle geçiyor ve bu durum beni çok yoruyor uyuduğum uykudan hiç bir şey anlamıyorum gece geç saatlerde kaliteli vakit geçirdiğim de ise uykum olsa bile ruhum dinleniyor Kendimi iyi hissediyorum yani işin özü şu ki ben kendimi insanlarla nasıl sosyal edebilirim, neler yapmam gerekiyor ne adımları izlemem gerekiyor yardımcı olur musunuz teşekkür ederim şimdiden

Sevgilimle kuzenim arasında kaldım

Merhaba. Dün bir olay yaşadım ve tüm gece bunu düşünmekten uyuyamadım. Kuzenim ve arkadaşı dün buluştuk. Arkadaşı fotoğrafımızı paylaştı ve kuzenimde arkadaşının fotoğrafını alıntılayarak paylaşmıştı, ben de paylamıştım alıntılayarak. Yakın zamanda da instagram resmimi değiştirmiştim. Sevgilim bana yazacağı şeyi yanlışlıkla kuzenime yazıp yollayıp anında silmiş. Yazıyor ki “orospu kız hemen paylaşmış. ” Kuzenim bunun ne olduğunu bana sorarak mesaj attı. Önce şöyle dedim “… kişisi bunu bana yazdığını düşünerek yanlışlıkla sana atmış, hemen geri çektim dedi ama gerçekten neden böyle hareketler yapıyor anlamadım onun adına özür dilerim” dedim. Daha sonra düşündüm ne yapsam diye sevgilim benden haber almadan kuzenime o da cevap vermiş ve farklı bir yalan uydurarak söylemiş. Yalan söylediğini anlayınca kuzenim bana söylemeye devam etti ve ben durumu sevgilimi korumaya çalışarak onu bana yazmış sen neden bu kadar sinirlendin ki ben anlamadım diyerek durumu toplamaya calıstım. Bana hakaret ettiğini göz göre göre sana söylemez ondan dolayı yalan söylemiştir dedim. İnandım şimdi böyle olunca biz arkadaşıma söylüyor sandık arkadaşım biraz fazla makyaj yapıyor site mi acaba böyle düşündü dedik, dedi. Aslında sevgilim arkadaşına yazmak istemiş (belli bir sebebi yok kızı tanımıyor bile sadece bana sinirlenip kıza öyle bir şey yazmış) ama ben durumu böyle toparladım. Kuzenim de arkadaşına yazıldığını düşünmüş arkadaşı da görmüş hepsi böyle olduğunu düşünmüş . Sizce benim dediğim şeye inanmışlar mıdır ? İçim içimi yiyiyor durumu toplamak adına sevgilimi koruma adına böyle bir şey buldum. Ama küçükte olsa yalan sayılır bu durum beni kaygılandırıyor. Sizce ne yapmalıyım? Sevgilim de kuzenime çok sinirlendi ona terbiyesiz gibi hakaretler kullanmış , kuzenim sevgilime sinirlendi şimdi araları kötü olacak ve ben böyle olmasını istemiyorum.

Her şeyin farkındayım ama neden kendime bunun yapılmasını kabul ediyorum

3 senedir şehir dışında üniversite okuyorum ve geçen süre zarfında bu davranış bende alışkanlık haline geldi ama hiç mutlu değilim. Hem oda arkadaşım hem sınıf arkadaşım olan kız, her kelimesinde bana değer verdiğini ama gram hissetmediğim odada tekken suratı asık okulda insanlar varken bana yakın olması. Yurtta bir gün kalınca bağırması çocuklaşması çok bunaldığını söylemesi ama ben merkeze işim olmadığı sürece inmeyen ve hep yurtta olan bir kızım. O an üstümde giydiğim şey onun da geçen seneler giydiği şey olsa bile şimdi de giysene dediğimde öyle giyinmek hiç güzel değil saçma buluyorum demesi ama benim hala o tarz giyinmem bunu defalarca yaptı. Sanki onu hep memnun etmek zorundaymış gibi hissediyorum. Bana kendi sorumluklarını ben fark etmeden öyle bir yüklüyor ki onun yerine düşünüyorum. Odamı değiştiricem aklıma ilk gelen soru gittiğim oda kötü olursa değil de onun oda da tek kalması oluyor. Bana üniversiteye gelirken beni kız kardeş olarak gördüğünü ve buna güvenerek geldiğini söylemişti ilk seneler. Ben hep tek gider gelirim memleketime o da erkek arkadaşıyla. bi gün ilk defa memleketine tek gidecekti ve ağladı bende o an ciddiye almadım daha sonrasına ben size anlatmayacak ağlamayacaksam niye arkadaşız dedi. Ya da oda da tek kaldığı zaman başka erkek arkadaşının hoşlanmadığı bi erkekle akşam arabayla gezip o gün ben odada olmadığım için yaptığını arabayla gezmek ona iyi geldiği için o erkeğin arabasına bindiğini söyledi. Bir olay olduğunda istemsizce onun ne hissedeceğini düşüyorum çünkü odada bana surat yapıyor. Bende yeniden oda değiştirme kararı aldım o kadar fazla görmesem okulda sohbet edeceğim insan ama yakın arkadaş olamıyorum. Bari tek okulda göreyim diyorum. Odamı değiştirsem arkadaşlığı bozan ben mi olurum artık böyle şeyleri kendime dert edinmek istemiyorum kafam hiç rahat olmuyor yoruldum

Yalnız hissetmek

Arkadaşlarım var ama ben hala yalnız hissediyorum. Ben memleketimde akşama kadar dışarıda olmaya çok alıştım. Oradaki arkadaşlarımın hiçbiriyle görüşmüyorum. üniversiteye geldim buradaki arkadaşlarım çok dışarı çıkmıyorlar. Hepsinin niyeti kullanmakmış gibi hissediyorum. Annemle yaşıyorum annem evde olunca çok sıkılıyorum telefonda konuşamıyorum bunalıyorum. Sürekli telefonla oynamak çok sıkıyo. Dışarısı beni mutlu ediyor. Ama eve gelince de modum düşüyor. Evde yapabileceğim bir şey yok lütfen evde eğlenceli bir şeyler bulmamı isteme

Hakkımı nasıl savunabilirim?

Öncelikle sorumu onayladığınız ve bakmak için zaman ayırdığınız için teşekkür ederim. Ben hakkımı çoğu zaman hatta her zaman savunamıyorum. Mesela ben birisinden bir şey istediğimde vermiyor neden diye soruyorum vermek zorunda değilim diyor . sonra ben sana veriyordum ama diyorum vermek zorunda değilim diyor ister veririm ister vermem diyor. sınıftakilerde bunu görüyor ve onu savunuyorlar ve bu durumda da ben bir şey dediğimde herkes mi böyle diyip beni eziyorlar. ve sınıfça dışlanan bir insanım mesela sınıf grubu var WhatsApptan ona mesaj yazıyorum sınavla ilgili bakılmıyor bir cevap yok ama aradan 1 -2 saat geçincede başkası başka bir şey yazıyor onun dediğine cevap veriyorlar ama benim dediğime cevap vermiyorlar sonra ben tekrardan yazdığım mesaja soru işareti ifadesi katıp tekrar mesaj atıyorum yine cevap yok. Sonra da diyorlar biz de olsa atardık bu kadar ısrar etmene gerek yok diyorlar yani suçlu ben oluyorum. Ben mesajı iki defa terkrarlamadan önce bizde de yok deseler anlayacağım ama ben bir kaç defa mesajı tekrarladığımda da suçlu ben oluyorum. hayir yani 27 kişilik sınıf başkası yazınca müsait oluyorlarda ben yazınca mı müsait olmuyorlar bir anlamadım gitti. Mesela serviste bir kız vardı ilk önce bana dedi ki istersen birlikte oturalım dedi ben de tamam dedim. sonra 1 hafta filan oturdu benimle sonra birdenbire servisçiye söylemiş benim midem bulanıyor demiş öne geçmiş oturmuş hem de bana sormadan tamam dedim neyse oturabilir sonra işte benim yanıma biri gelip oturdu ve ona dedi ki ben senin yanından gittim deyip lafı eveleyip geveleyip beni itham etmeye çalıştı . Sonra işte öne oturdu neyse yanındaki kızlada araları iyiydi ve 2-3 ay geçti geçmedi bir gün durduk yere arkaya geldi oturdu. Hatta önceden önde oturdugu kız da sordu niye gittin otursana dedi hiçbir şey demedi . Yani hep böyle yapiyor. Bir de arkamdada kimse olmayınca böyle oluyor

Beklemeli miyim yoksa unutmak için ne yapmalıyım?

Merhaba benim 3 yıllık konuştuğum biri vardı ama sonra aramız bozuldu çok belirsiz ama şimdide ben kimseyle konuşamıyorum çünkü hep böyle dönecekmiş gibi hissettiriyor adım attım reddetti şimdi de kimseye güvenemiyorum oldukça dalgın ve düşünceli beklemeli miyim yoksa unutmak için ne yapmalıyım lütfen yardımcı olun lütfen oluyorum odaklanamıyorum nasıl yapacağım başkasına şans vermeli miyim nasıl atlatıcam bu durumu manipülasyon mu acaba

insanlara mesafemi nasıl koyabilirim?

İnsanlara karşı mesafemi nasıl istediğim bir şekilde koyabilirim bilmiyorum bu sadece arkadaş çevreme karşı değil büyüklerime karşıda bu şekilde, ben fazla nazik, anlayışlı ve iyi davrandığım zaman insanların başka bir konuda üste çıkmaya cesaretleri oluyor çünkü beni sert biri olarak görmüyorlar. Birinin bana istemediğim bir şekilde davrandığını gördüğümde sorunu kendimde arıyorum ben yeteri kadar mesafemi koymadım çizgimi çekmedim diye bunlar oldu diyorum ama aslında bunun böyle olmadığını içten içe biliyorum. Önceden kimin ne dediği ne yaptığı hiç umrumda olmazdı ama şu anda çevremdeki herkesle net bir çizgim olsun istiyorum. Kişilik özelliklerim istediğim gibi değil ama acaba kendimi olduğum gibimi sevmeliyim yoksa olmak istediğim kişi mi olmalıyım diye soruyorum kendime. Bunu son zamanlarda çok kafama takıyorum ve içimi rahatlatmak istiyorum ama kendimle konuşarak tam bir noktaya varamıyorum

Sessizliğimi aşmak için nasıl davranmalıyım?

Fazla sosyal biri değildim WhatsApp grubundaki sohbetlere bile dahil olamıyorum sosyalleşmek istesem de sessiz kalıyor sesim çıkmıyor ortamlara veremiyorum kendimi beni dışlar mı beni ciddiye almaz mı şüphesi hep var bunu aşamıyorum ? kendimi bu tür durumlarda tuhaf hissediyorum sosyalleşmek bu durumu aşmak istiyorum dışardaki insanların beni hor görme ihtimali beni çok yoruyor kabul görülmek istiyorum diğer insanlara güçlü iletişim olması gerektiğini düşünüyorum.

Nasıl insanları fazla sevmeden devam edebilirim?

Benim elimde değil arkadaşlıklara insanlara çok değer veriyorum bana en ufak adım atan hatta bir güler yüz gösterene bile ilgi duyuyorum. kendini sev diyorlar ama ben kendimi seviyorum. hatta kendime yöneliyorum sevdiğim şeyleri yapıyorum ama buna rağmen insanlara olan sevgim bağliligim kendime olan sevgimden daha fazla ve ben bunu tek başıma aşamıyorum. Çok denedim okul rehberlikçime çocuk gelişimcisine hatta psikoloğa kadar gittim durumumu anlattım ama bir şey demediler zamanla arkadaşın olur bir sorunun yok dediler. ilaç kullanayım dedim ilaçlık durumun yok dediler. kendini sev dediler kendimi seviyorum ama olmuyor yine de bana en ufak ilgi gösterene sanki tüm hayatımı verecek kadar çok seviyorum ve ne kadar istesemde olmuyor kendime yöneliyorum hatta sevdiğim şeyleri yapıyorum yine de olmuyor.