Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Babam annemi aldatıyor
Babam annemi aldatıyor Ben bunu birkaç senedir biliyorum ama babamların mutluluğu bozulmasın diye içimde saklıyorum ve ben nişanlıyım bana çok ters bir şey gibi geliyor ne yapacağımı bilmiyorum çözüm yolumu sizde aramak istedim gerçekten İçime atıyorum annemi çok seviyorum ve annemi de üzmek istemiyorum siz bana bir çözüm yolu verin ne yapmam gerekiyor birkaç senedir içimde saklıyorum bunuSaygılar teşekkür ederim
kamil_ypc
Kaygılarımı nasıl azaltabilirim?
Sürekli kaygı halinetim, yolda yürürken bile acaba başıma bir iş gelir mi diye düşünmeden edemiyorum. Evden çıkarken her şeyi 92 kere tekrar tekrar kontrol ediyorum ama yine de yeterli olmuyor. Otobüs durağından geri çıkıp eve gidip ve ütüyü masayı lambayı mutak aletlerini (tost, airfry, fırın vs) kontrol ediyorum. Bugün etmeyeceğim desem bile kendime hakim olamıyorum ve ediyorum. Sizce nasıl bir yol izlemem gerekiyor da etmeden durabilirim?
Gizli KullanıcıGeçmiş ilişkilerimdeki travmalarımı nasıl yeni tanıştıklarıma yansıtmam?
Yıllar önce ilişkilerimde yaşadığım ve güvendiğim insanlardan beklemediğim yalanlara inanıp, yalan ortaya çıkınca o kişiye öfkemi yansıtmadığım için belki, bugün biriyle tanıştığımda direkt değil ama "eğer ben tamamen şeffaf olduysam ve o bana karşı o kadar şeffaf olmadıysa" travmalarım tetikleniyor ve "yine kandırıldın, yine aldandın, hiç büyümeyeceksin, herkese hemen güveniyor ve pişman oluyorsun" diyerek o kişi yalan söylemese bile inanmamaya başlıyorum, üzüyorum onu
Gizli Kullanıcıkimseye güvenemiyorum ve her şeyden çok korkuyorum
kendimi çok güvensiz ve kimsesiz hissediyorum. sevilmek istiyorum yanımda beni anlayan ve bana iyi gelen biri olsun istiyorum. son dönemlerde çok içime kapandım ve çok yorgun hissediyorum. iş stresi beni çok etkiliyo, hayatımda çok az sayıda insan bıraktım ve hissettiklerimi kimseye anlatamıyorum çünkü korkuyorum, güvenemiyorum veya utanıyorum hislerimi anlatırken. kendimi bazen çok değersiz ve mutsuz hissediyorum. tuhaf hissediyorum son zamanlarda, bulunduğum yerden uzaklaşmak istiyorum ama benimle gelebilecek güvendiğim kimse yok
Gizli KullanıcıKendime nasıl iyi davranabilirim kendim gibi göremiyorum elime yada koluma kendim gibi göremiyorum
Sadece yorgun hissediyorum sanki burda degilim bedenim bana uzak iyi bakmak istiyorum ama beynim savunma mekanizmasına geçiyor iyileşmek istiyorum ilaçla gecermi savunma mekanizması komple geçsin artık gercekten surekli tetikte olan bir beynim var çokk yanlızım hiç konuscak dertlescek kimsem yok yok da yok yanıtverirseniz cok sevinirim halisyasyon da goruyorum ztn kabus gordum yatağımda yılan geziyordu dedim kalktım etkisinden cıkamadım neden kötu seyler beni buluyor
Gizli KullanıcıMesafe ilişkisi uzaklaşma
Merhaba bir psikolog mesafe ilişkisinde bir tarafın bağımlı hissedip diğer tarafın uzaklaşmasının sık rastlandığını söyledi. Buna katılıyor musunuz?Sizce neden böyle oluyor eğer doğruysa? Aynı zamanda mesafe ilişkim var 2 senelik. Sevgilime karsi cok bağımlı hissediyorum. Onunla konuşmayınca çok kotu hissediyorum ve içim daralıyor. Sizce bu konuda nasıl bir yol izlsem bana iyi gelir. özellikle ayrıldıktan sonra bağımlı hale geldim bu neden olur yardımcı olabilir misiniz
Gizli KullanıcıEşim ile sohbet edemiyorum
İyi akşamlar hocam biz eşim ile 20 yıldır evliyiz 3 çocuğumuz var ama ben eşim ile sohbet eden edemiyorum sıkıntı bende olduğunu biliyorum ama ettiğim sohbet çok kısa nasılsın iyimisin bugün nasıl geçti gibi bu konuyu düzeltmek için ne yapmam gerekir bu konuda bana yardım ve yol goztermenizi rica ederim daha detaylara inmek için bana ulasabilecegim bir iletişim yolu bildiriseniz o şekilde de iletisime görmek isterim teşekkür ederim iyi akşamlar
resatgecebabam annemi aldatıyor
Babam annemi bayadır aldatıyor ama sosyal medyadan konuşuyor birileriyle bu bir beş senedir böyle son zamanlarda artmış durumda para gönderiyor onlara annem de biliyor artık ama annem çalışmıyor kardeşim var iki tane biri 8 biri 16 yaşında bende 19 yaşındayım babam hep telefonunu gizler bir kere bile eline almamışızdır onun telefonunu ne yapacağımı şaşırdım kafayı yemek üzereyim annemi görünce çok üzülüyorum annem söylediğinde ona inkar etti sürekli söylüyor yüzüne vuruyor artık ama kimin umrunda ki ben mi konuşmalıyım aile denen bir şey yok zaten yıllardır aynı yatakta bile uyumazlar ama beni çok etkiliyor bu annem hiçbirini haketmiyor bende sınav sürecindeyim tıp istediğim için yine mezuna kaldım ama böyle şeyler olduğu için asla odaklanamıyorum annem kavga ettiğimizde artık ölmek istiyorum bir an önce gibi kelimeler söyledi babamdan nefret ediyorum aşırı bir nefret ne yapmam lazım ya lütfen akıl verin
Gizli KullanıcıKendimi hissiz hissediyorum yani genel olarak bir his duygum boşlukta gibiyim buna bir çözüm var mı?
Kendimi o kadar hissiz hissediyorum ki anlatamam hiç bir şeye karşı duygum yok boşluktayım. nedenini bilmiyorum ama boşluktayım. buna çare ne olabilir onuda bilmiyorum gerçekten yoruldum. ne yapacağımla alakalıda bir fikrim yok. bu konuda ailemin ne düşündüğü veya diğer insanların ne düşündüğünü umursamayacak kadar da boşluktayım. eskisi gibi hiçbirşeyden de zevk alamıyorum. çözümü ne olur onu bile bilmiyorum. sadece yorgunum ve kırgınım.
Gizli Kullanıcıİç sesimi nasıl değiştiririm?
Merhaba küçüklüğümden beri sürekli içe kapanık susan aman kimse üzülmesin sürekli arayı bulan rol yüklenici morundaydım. Lise ve üniversite hep içe kapanık kısıtlı insanlar çoğunlukla hep yalnız geçti. Kendimi ifade yeteneğim var bazen insanlarla çok sıcakkanlı ilişkilerde kuruyorum. Ama genelde hep soğuk ve donuk içe dönük tavrım var sürekli bir şeyler anlatan çok anılar yaşayan insanlara özeniyorum. Bir hikayeleri var duruşları enerjileri var. Ben kendi hikayemi yazamadım. Hep statü olarak yüksek standartları farklı insanlarla konuşurken kendimi geri çekiyorum. Anlattığım şeyler onların ilgisini bile çekmez veya kıyafetlerine olanaklarına bakıp kendimle kıyaslıyorum. Bir şey yaparken kendimi engelleyici tavrım var bu annemden geliyor. Aslında kaygı babadan kaynaklanırmış diye okumuştum. Aşırı kaygılı biriyim mide bulantısı öğürme kusma yaşıyorum. Ama annem hep beni önemli günler öncesi sürekli darlardı. Sürekli geç kaldın veya kıyaslama bak onlar çocuk sahibi oldu güzel bir işe girmiş diye diye ben de kendimi insanlarla kıyas yaparken buluyorum aslında hiç ilgilenmiyorum bazen insanların ne yaptığıyla yeter ki bana dokunmasınlar bir köşemde sessiz sakin kalayım istiyorum. Ama böyle yaparak hiç umursamazken aslında her şeyden bir haber kendi başıma evet geç kalıyorum istemeden her şeye. İlişkileri düzgün mutlu kendini olduğu gibi gösteren çok güzel arkadaş grupları olan hobileri olan işleri meslekleri yerinde ve tüm bunları beraber yürüten insanlar var. Ben kendimi inanılmaz yetersiz hissediyorum. Çünkü gerçekten ben sadece üni bitirdim yanlarında konuşacak paylaşacak bir anım bile yok. Arkadaş ortamım bile kalmadı. Kendimi geliştireyim istiyorum öyle insanlar olsun hep etrafımda istiyorum. Ama herkes kendi köşesini kapmış gibi kimse kalmadı. Olanlar da arkadaşlarını bulmuş. Ben çevreme razı oluyorum resmen. Bu egoyla söylenmiş bir şey değil kesinlikle ama özgüvenim sıfır. İnsanların yanında sessiz sakin kalıyorum. Bir olay oluyor ayrılık arkadaş kaybı ve benim atlatmam çok uzun sürüyor.
Gizli Kullanıcı
