Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Karmaşık düşüncelerimi toparlayamıyorum
öncelikle bunu yazmaya çok çekiniyorum fakat bir psikologun yardımına ihtiyacım var. . şimdi şöyle benim çok sevdiğim bir ilişkim var gerçekten sevgilime sadığım ve ona asla yanlış yapmam fakat arkadaşlarından biri biz daha yeni sevgiliyken bana istek atmıştı fakat bizim sevgili olduğumuzu bilmiyordu yani benim beynimde sanki otomatikmen biri istek atınca benden hoşlanıyor gibi düşündürtüyor her neyse ben sevgilime söyledim işte bu kim sen takip ediyorsun diye benim arkadaşım dedi bende isteği sildim. ve bende okb var bunuda belirteyim anlatmadan önce. aylar önce aklıma acaba ilişkimiz olsa nasıl olurdu gibi düşünceler gelmişti ve o an rahatsız olmadım ve sonra bunlardan dolayı kendimi çok suçlu hissetmiştim otururken. bunu atlattım gibi oldu geçen gün tekrar oturduk ve beynim sanki onu yakışıklı buluyormuşum gibi ya da beğeniyormuşum gibi sinyaller gönderiyor kendimi çok kötü hissediyorum gerçekten sevgilimi çok seviyorum hayatımda olmasa ve o arkadaşı bana yazsa bile konuşmam. çocuğun gözüne falan bakmamaya çalışıyorum konuşurken ısrarla kanka diyorum hatta bir arkadaşımla aralarını yapmaya falan çalıştım yakışırsınız diye ve gerçekten de yakışıyorlar. ama kendimi çok kötü hissediyorum hayatımda çok sevdiğim biri varken nasıl böyle düşünceler vb oluşabilir? lütfen yardımcı olun çok zor durumdayım erkek arkadaşıma böyle bir şeyi anlatamam ve zaten okbden muzdarip biriyim. .. .
Gizli Kullanıcı
Gereğinden fazla düşünüyorum
Arkadaşlarımla konuşurken konuştuğum her cümleye gereğinden fazla dikkat etmeye çalışıyorum. Ne konuşursam konuşuyum sustuktan hemen sonra acaba beni yanlış mı anladılar ben doğru mu dedim nerede yanlış yaptım ya da yaptım mı diye teker teker cümleleri aklımdan geçiriyorum. Yeterki alınmasınlar beni yanlış anlamasınlar diye 100 düşünüp 1 söylememe rağmen sustuktan sonra tekrar düşünüyorum ve bu kafamda sürekli kendimle doğru mu dedim diye konuşmak beni çok yoruyor bu konu hakkında ne yapabilirim?
Gizli Kullanıcıİş hayatındaki sorunları nasıl aşarım
Merhaba ben saglıkçıyım İş yerindeki arkadaşlarımın çoğu çok konuşur olayları çok abartır Karşı tarafı dinlemek yerine söz kesip beni bastırıyorlar çoğu zaman Özellikle kız arkadaşım var baskın bir yapısı var her şey pat diye söyler içinde bir şey bırakmaz Kötü biri olduğunu düşünmüyorum fakat hakllılık şeması çok fazla bu yüzden sağlıklı iletişim kuramıyorum onunla . Açıkçası kendini bu kadar rahat ifade ettiği için çok da kıskanıyorum onu. Sürekli kendimle onu içten içe kıyaslıyorum, onunla olduğu ortamda sürekli insanlar ondan çekinirler ona değer verirler ona yanlış yapmaya çekinirler ona saygı duyarlar. Benim yanımda aynı kişiler daha rahat davranır ve ona saygı duydukları kadar onu sevdikleri kadar bana duymazlar. Aslında anlayamıyorum baskın olan arkadaşım herkesi eleştirir ,çekinmez çoğu şeye hayır der, altta kalmaz fakat insanlar onu çok seviyor ve insanlar rol mü yapıyor bilmiyorum. Ben de öyle biri olmak istiyorum fakat çok naif bir insanım insanları kırmaktan çekiniyorum iş yerindeki insanlarda iyiliği hak etmiyor ne yapmam lazım
Gizli KullanıcıGerçekte ne istiyorum ben?
Merhabalar ben kendi kendime iyileşmeye çalışan psikolojiyle ilgilenen biriyim kişisel gelişimime odaklanmış durumdayım ama aynı zamanda hayatıma yakın zamanda biri girdi kendisi çok tatlı iyi hoş biri açıkçası hoşlanıyorum da kendisinden ama ona vakit ayırınca kendimi ihmal etmişim gibi düşünüyorum uzun zamandır da hayatımda kimse yoktu yalnızlıkta çekiyordum istiyordum hayatımda birinin olmasını ama şimdi de kafam karışık yanii kendime zaman ayırınca onu ihmal etmişim gibi ona ayırınca kendime zaman ayiramamisim gibi bide geçen bir yerde gördüm kişisel gelişimini tamamlamadan bir ilişki yapmayın diye bir tavsiyeydi doğru mudur sizce bitirmek mantıklı mıdır
Gizli KullanıcıSinirimi kontrol etmeyi nasıl başarırım?
Bazen en ufak şeye bile çok fazla sinirlenebiliyorum ve kırıcı olabiliyorum. Dışımdan tepki vermediğimde bile kendi kendime konuşup daha çok gaza getiriyorum kendimi, kendi kendime içimden birileriyle tartışıyorum. Haliyle etrafımdaki insanların bu tartışmdan haberi olmadığı için suratımın asık olmasını veya sinirli olmamı bir nedene bağlayamıyorlar ve insan ilişkilerimde çok sorun yaşıyorum. Bu yüzden sosyalleşme isteğim de giderek azaldı ve zamanla iyiden iyiye yalnızlaştım. Hiç arkadaşım kalmadı, aile ilişkilerim kötüleşti. Kendim bile soğudum kendimden.
Gizli KullanıcıSevgilime rüyamda aldattığımı söyledim ve ayrılma aşamasındayız
Rüyamda bir kaç kadın ile cinsel ilişkiye girdiğimi gördüm ve sevgilime bu durumu dürüstçe anlattım ancak onu zihinsel olarak aldattığımı söylüyor ve ayrılma aşamasındayız gerçekten bu bi aldatma mı anlamıyorum birde ilişki ve içerisinde ikimizinde kötü huyları varken ben bunu duzeltmeye ugrasirken o hiç ilgilenmiyor kendini düzeltmeye çalışmıyor bu durum bizim iliskimizi bitirmeye doğru gidiyor son olarak arkadaşları ilişkiye o kadar karışıyorki sinirleniyorum sert bir şekilde cikiscam bir gün ama sevgilimi kırmak istemiyorum ne yapabilirim
Gizli KullanıcıNe hissetmem gerektiğini bilmiyorum?
Merhaba Eşimle 4 yıldır evliyiz. Bundan 10 yıl önce 2 yıllık evliliğimize son vermiştim ve 5 yıl aradan sonra aynı kişi ile tekrar evlendim. Kocam bu son zamanlarda kendisini bana karşı fazlasıyla toparladı. Aramızdaki problem ilk evleliğimizin de bitmesine sebep olan beni ailesine karşı öncelik tutmamasıydı. İkinci evliliğimizde bir çok problem ve huzursuzluk yaşadık dış etkenlerden kaynaklı ve bu benide eşimide çok yıprattı. Son 1 yıldır eşim sadece sözleri ile değil davranışlarıyla da beni ön planda tutuyor. Beni dinliyor anlıyor. Fakat bu süreç başladığından beri ayrı olduğumuz 5 yıllık süre zarfındaki birlikteliğim olan kişi sürekli olarak aklıma gelmeye başladı. Takıntı rahatsızlığından muzdaripim ve bu durumu ilk başda yaşamaya başladığımda kocama karşı kendimi suçlu hissettim ve ben bunu ona nasıl yaparım düşünmek bile onu aldatmak demek diyerek kendimi çok kötü bir durumun içerisinde buldum. Bu durum o kişinin ismini tikleştirmekle başladı. İsmi söylerken aklıma gelmiyor söyledikten sonra düşünmeye ve üzülmeye başlıyordum. Gün geçtikçe eşime karşı daha suçlu hissetmeye başladım bu katlanarak arttı. Daha sonra bundan eşime bahsettim kendisi üzülsede bunu anlayışla karşıladı ve bunun kendisini aldatmakla bir ilgili olmadığını yalnızca psikolojik yönden daha da bunalıma girdiğimi düşündüğünü söyleyerek halihazırda kullandığım ilaç için beni psikiyatrist konusunda destekledi. Fakat bu olaylar gerçekleştikten sonra artık eski ilişkimi daha çok özgür düşünür oldum artık kendimi saldım. Bu da “acaba o kişiyi özlüyor muyum? , acaba kocamı değilde o kişiyimi seviyorum? , ikisinden birisini sevmek zorunda değilim ikisinide sevmiyorum. ” A dönüştü. Kocamı seviyorum ama ona ne zaman yaklaşmaya çalışsam içinde olduğumuz durumlardan kaynaklı sürekli meşgul ve şuan mecburen ailesi ile yaşıyoruz. Maddi yönden sıkıntılıyız. Önceden olsa bir çok şeye sabır gösterirdim ama şu olan olaylar kafamı delirecekmişim gibi meşgul eden bu düşünceler yüzünden artık sabrım yok hiç bir şeye tahammülüm yok. Ve eşimi sevdiğimi biliyorum ama bazen sanki onunla konuşan ben değilmişim yada sanki rol yapıyormuşum kendimi bir şeylere zorluyormuşum gibi hissediyorum. Bütün bu yaşananlara ne gerek vardı keşke eşim benim kendimi kanıtlamama gerek kalmadan beni öylece şu an olduğu gibi davranmak suretiyle sevseydi. Önceden de seviyordu bunu biliyorum ama bu güzel davranışlardan ziyade en azından normal davranılmayı hak ediyordum. Şimdi her şey düzgün ama ben neden böyle hissediyorum neden geçmişteki kişiyi biraz önce bahsettiğim şekilde sürekli aklıma getiriyorum. O kadar çok elimde olmuyorki bazen bastırsam bile ki batırdığımda daha çok düşünüyorum. . bazen kocamın eski davranışlarını düşünüp sinirleniyorum bazen onu sevmediğimi kendimi de onu da kandırdığımı ve vaktin gelip geçtiğini benim zaman kaybettiğimi ona da zaman kaybettirdiğimi hissediyorum. Bu durumdan nasıl kurtulurum yada kurtulmalı mıyım? Kocamı seviyor muyum? Bu düşüncelerim beni sorumlu tutar mı? neden böyleyim ne yapmam gerekiyor bu durum beni çok zorluyor yardımcı olursanız sevinirim.
Gizli KullanıcıMisofonyadan nasıl kurtulabilirim?
Merhaba, bir anda ortaya çıkan ve bütün hayatımı etkileyen misofonyadan nasıl kurtulabilirim? Tahmini olarak yaklaşık 11-12 yıl önce başladı diye düşünüyorum. İlk başlarda saç yolduracak kadar rahatsız oluyordum seslerden. Birkaç ay ilaç kullanıp kısa süreli rahatlama yaşadım ama devam etmedim ilaca. Şu an bütün küçük seslerden rahatsız oluyorum, kulaklarımı tırmalıyor, beynimde çivi çakar gibi etkisi var. Bazı arkadaşlarım rahatsız olmamam için dikkat ederken misofonyayı anlattığım halde ailem asla anlamıyor ve bu beni daha çok öfkelendiriyor. Bu sorunu aşabilmek için bazen çıkan sesleri özellikle dinliyorum ama uzun sürmüyor. Bazı kişilere de tahammül edebiliyorum ama ailemin yanında kulaklıksız asla duramıyorum :( şapırtı sesleri, sert yiyecekleri yerken çıkan sesler, sakız sesi, diş gıcırdarken çıkan ses, vb. sesler, nefes sesi bile rahatsız ediyor bazen. Sosyal hayatımda çok zorlanıyorum, herkese söyleyemiyorum bu durumu, çıkan o seslerin ortasında mücadele etmeye çalışıyorum. Nasıl bir anda ortaya çıktı, altında yatan sebep ne olabilir çok merak ediyorum. Nasıl kurtulabilirim bu durumdan, nasıl iyileşirim umarım yardımcı olabilirsiniz. Teşekkürler şimdiden.
Gizli KullanıcıArkadaş edinemiyorum ne erkek arkadaş nede kadın arkadaş
Hiç bir türlü hiç bir şekilde arkadaş edinmekte çok zorlanıyorum bilmiyorum insanları soğutuyorum belki ama gerçekten ne yaptığımı nasıl yaptığımı bilmiyorum bu zaman içerisinde beni yiyip bitiriyor hiç bir türlü arkadaş edinememek beni çok yıpratıyor ne yapmam gerekiyor insanlarla sosyal olduğumu söylüyorlar ama hiç bir şekilde ne arkadaşım var nede başka bir şey zamanla kendimi değiştirmeyi çok fazla denedim kitap okudum gelişim kitapları okudum herşeye sahibim. marka kıyafetler marka Ayakkabılar Giyiyorum Ilımlı olduğumu düşünüyorum illaki yanlışlarım oluyordur ama bir kız arkadaşım veya erkek arkadaşım Olmayacak kadar olduğunu düşünmüyorum ne yapmam gerekiyor gerçekten bilmiyorum bunu yazarken cafe de tek başıma otururken yazıyorum Teşekkür ederim şimdiden
Gizli Kullanıcıİş yerinde nasıl politik olmalıyım
Merhabalar sağlık çalışanıyım çok fazla mobbingin olduğu yerde çalışıyorum İş arkadaşlarımla iyi geçinmeye uyumlu olmaya çalışıyorum fakat arkamdan sürekli dedikodu yapıyorlar Güzel bir kadınım,özellikle dış görünüşüm hakkında işte gözleri gerçek değil lens takıyor ,çok zayıf gibi kelimeler kullanılıyor Bu özellikle kadınlar tarafından çok konuşuluyor Kendi halindeyimdir kitap okurum insanlar arkasından konuşmam iş yerindekilerle fazla muhatap olmam Fakat onların kurnazlıkları beni yoruyor Ve onlar gibi kurnaz olmayınca da kendime kızıyorum neden bu kadar safım diye . Sizce ben nasıl onlar gibi uyanık gözüaçık veya politik olabilirim duygularımı bir kenara bırakıp
Gizli Kullanıcı
