Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Duygularım yoğun, ailemle çatışıyorum, kaygım çok. Nasıl baş edebilirim?
Ben duygularımı çok yoğun yaşıyorum; öfke, kırgınlık, yalnızlık, değersizlik gibi hislerim oluyor ve bunlarla baş etmekte zorlanıyorum. Ailemle de sık sık çatışıyoruz. Özellikle annem bana çok fazla sorumluluk yüklüyor, bu da beni yoruyor. Onlarla iletişim kurmakta ve kendimi doğru şekilde ifade etmekte zorlanıyorum. Bazen kendimi değersiz hissediyorum, özgüvenim düşüyor. Okul ve sınav stresi de eklenince sürekli bir kaygı içindeyim. Bir de geçmişte yaşadığım bazı ağır şeyler var, onlar hâlâ aklıma geliyor ama nasıl açacağımı, beni incitir mi diye endişeleniyorum. Size sorum şu: Bu hislerle nasıl baş edebilirim? Kendimi daha güçlü hissetmek ve hayatımı dengeye sokmak için nasıl bir yol izleyebiliriz?
Her şeye karşı kararsızlığımı nasıl değiştirebilirim?
Kendime iyi davranmam için sevdiklerimle bir yerde olmam gerkir istedigimi ala bilirsemde kendimi mutlu ede bilirim ama bilmiyorum ben kendimi ifade edemiyorum genellikle çoğu zamn çünki yazmakta zorlaniyorum hiss ettiklerimi keske ifade ede bilsem ama maalesef olmuyor ne yapsamda bunu nasil atlata bilirim cok degisken ruhlu kararsiz biriyimdir bu huyumdan mefret ederim genellikle çünki beni cok zorluyor bu olay yani boyle
Kendimle nasıl başa çıkarım? Yüklerimi nasıl hafifletirim?
Merhabalar hocam. Ben çok zor zamanlardan geçtim evliliyim boyunca 2 yıldır evliyim. İlk yıllarım çok zordı. Kocamın ailesi beni istemiyordu. Boşanmaya zorluyordular. Kocam ailesinin sözünü diyordu. Hep kısıtlıyordular beni. Yaptığım her şeyi aileme söyleyib kötülüyordular. Benim eşime layık olmadığımı diyordular. Onları rezil ediyormuşum. Bebeyim de olmadı bir yıl. İstemedim olsun. Zorluk içindiyem manavi durumdan. Sonra boşanma kararı aldım. Eşime söyledim. Ortaklaşma boşanalım dedik. Çalıştığım yerde işten bir arkadaşım benim yanımda oldu karşı cins. Çok zor zamanımda geldi hocam çok boşlukdaydm düşmüştüm artık kendi hayatımı kurmak için planlar yapıyordum. Onunla bir- 2gün ilişkim oldu. 1 gün cinsellik yaşadım. Tabiiki çok ta isteyim yoktu, amma onu kaybetmekden korkuyordum o zamanlar. Sonra aniden herşey çok değişti Hocam. Kocamdan hamile kaldım. İş yerimden ayrıldım, numaramı deyiştim. Artık herşey normala dönmüştü. Ramazan ayındı hatta. Bu haberi duymuşdum. Herşey çok değişmişti. Sanki o günler yaşanmamış gibi. Herşeyi geride bırakıp. Sanki yeni evlenmiştik. Artık bana çok değer veriyordu. Onu severek evlendim hocam. Onunda bana bir takım ihanetleri olmuştu. Herşeye rağmen kopmadık. Kopamadım onu çok seviyorum Hocam. Bebekde bizi daha çok birleştirdi. Herşey sanki 360 değişti. Ama ben kendimi toparlayamıyorum qaliba. Beynim susmıyor. Yüreğim susmuyor. Sanki o yükün altında eziliyorum. İntahar bile düşündüyüm olmuştu. Nasıl başa çıkarım bu duygularlar? Kendimi nasıl toparlarım? Nasıl unuturum? Nasıl başarırım? Ne yapmalıyım Hocam. Lütfen yardım edin. .
Babamın gereksiz sinirlenmesi
Babam basit şeylere aşırı tepkiler verebiliyor iki oğlu var ben 22 yaşındayım kardeşim 18 yaşında annemle ve kardeşimke sürekli bi tartışma içerisinde örnek olarak annemde yemek istedi ama az olsun dedi annem yemeği biraz fazla koyduğu için olay çıkardı. Bağırma çağırma ben bu tarz durumlsrda olayı daha fazla büyütmemek için dahil olmamaya çalışıyorum ne yapmam lazım nasıl ikna edebilirim psikoloğa yada psikiyatra götürmek için
Kaybolma korkusunu nasıl yenerim?
Merhaba Betül hanım dün yazamamıştım sorumu bende şöyle oluyor ben yanımda biri varken dışarı cikabiliyorum ama tek çıkmak isteyince sanki eve geri dönemem yolu unuturum evi bulamam evi tanıyamam gibi düşünceler geliyor sanki ortada kalacakmışım gibi nerde olduğumu bilemicekmisim gibi oluyor bildiğim yolları bilmiyormusum gibi oluyor çok saçma düşünceler ama içinden çıkamıyorum bunları nasıl geçirebilirim önceden çok rahat çıkar gelirdim şimdi bir arkadaşım dışarı çağırsa geri gelemem korkusuna çıkamıyorum bir düşünce yüzünden bu hale gelmek beni çok üzüyor ne kadar o bir düşünce diyip kendimi rahatlatmaya çalışsam da olmuyor yine evden çıkamıyorum gelemem buraya diye tatile gidicem 2 gün sonra artık rahat etmek istiyorum ama ya orda da böyle olursam etrafı tanıyamazsam nerde olduğumu bilemezsem gibi düşünceler geliyor tatilde bile rahat edemicem galiba nasıl geçirebilirim yardımcı olur musunuz
Kendime uzun vadede yatırım yapmak istiyorum
Merhaba, kendime uzun vadede bir şeyler katmak istiyorum, mesela küçük küçük adımlarla haftada bir iki saat ayırarak 10 yok sonra kullanabileceğim yetenekler özellikler eklemek istiyorum ama bunu nasıl planlayabilirim, kendimi mental olarak buna nasıl hazırlayabilirim? Bir örnek vereyim mesela bir arkadaşım bir kaç senede her gün 15-20 dakika vakit ayırarak x işini tamamlamış y yatırımını yapmış kendisine. Bu disiplin nereden geliyor nasıl yapıyorlar h anlamıyorum
Hislerimin köreldiğini hissediyorum derin hissedemiyorum
Eskiden hayat daha kolay değil miydi… kendi bakış açımdan bakınca öyle başkalarını bilemem ama sanırım insan yaş aldıkça sorumlulukları daha fazla oluyor. Artık daha fazla sorumluluğum var ve baskı altında hissetmesem bile bu biraz tuhaf geliyor. Yani büyümüş olmak deneyimler elde etmek tecrübeler hayata anlam kazandırıyor aslında. Eskiden hayata daha küçük bi pencereden baktığım için sanırım hayat daha kolaydı. Büyümenin ve olgunlaşmanın tek kötü yanı sanırım eskiden hissettiğin şeyleri hissedememek. Eskiden hissettiğim ve hissedebildiğim duyguları özlüyormuşum ben aslında. Bazı gecelerde neyi özlediğimi bilmeden ağlardım. Şimdi ise en azından bi sebebim var. Eskiyi diğer insanlardan daha fazla özlememin sebebi ne bilmiyorum. mecbur kalınan duygular istemiyorum hayatımda. bu benim hayatım ve bu duygulara mahkum olmak istemiyorum. Bazı duygular biz istemesek de kayboluyor çok kötü bu cümle her defasında beni ağlatabilecek güçte. Kısaca eski hissettiğim hislerin köreldiğini hissediyorum ve eskisi kadar derin hissedemiyorum… Nasıl eskisi kadar derin hissedeceğim. Ne zaman gelecek bu zaman ? Tükenmiş duygular içinde varolmaktan yıkılıyorum artık. Eskisi gibi derin ve yoğun hissetmek istiyorum ama sanki deneyimlerim hislerimi köreltti yavaşça…
Ailemle hiç anlaşamıyorum
Ailemle sürekli tartışıp kavga ediyoruz ve her seferinde konuyu evliliğe getiriyorlar. ‘Sen evlenince böyle rahat olamayacaksın el oğlu seni böyle rahat bırakmaz sen çok çekeceksin ama Bir daha bu kapıya gelme’ her seferinde küfür ve beddua ediyorlar. Ve evden ayrılmayı düşünüyorum. Ayrı bir eve çıkmayı düşünüyorum. Ailem erkek arkadaşını istemiyor. Annem erkek arkadaşımı kızımın peşini bırak diye aradı oda benim onun peşinden koştuğum yok ama sen beni sürekli arayıp rahatsız edemezsin tarzında şeyler dedi. Sonra erkek arkadaşım anneme küfür etti . Annemde bana böyle küfür eden ilerde sana neler yapmaz dedi yol yakından dön diyor ama bu çocukla ben 4 senedir çıkıyorum. Benim bu konuda ne yapmam gerekiyor. Ailemi de çok seviyorum biliyorum benim kötülüğümü istemezler ama çocuğu çok seviyorum ondan vazgeçmek istemiyorum o benim her boşluğumda yanımdaydı her şeyimde bana yardımcı oluyor ne istesem alıyor yapıyor. Ama ailemi de çocuğu da kaybetmek istemiyorum. Düşünmekten kafayı yiyorum artık geceleri uyuyamıyorum. Sürekli dalgınım gülecek halim yok sürekli ağlamak istiyorum ben ne yapacağım diye. Ama onunla bir yandan güzel bir hayat düşünüyorum ama bir yandan da sonumuz olmayacak gibi yani Her şey bir anı olarak kalacak gibi Benim bu durumda ne yapmam gerekiyor. Bir büyüğüm olarak size danışıyorum lütfen bana yardımcı olun
Tepki gösteriyorum nasıl aşarım?
17 yaşındayım ve bir arkadaşım veya herhangi bir insan bana zarar verirse ya da kötü niyetli olduğunu farkedersem kızmam için sınırları çok zorlaması ve beni yıpratması gerekiyor. İnsanlara kızamıyorum ama kızmazsam da çok öfkeleniyorum ve huzurlu olamıyorum. Kızınca da rahatsız hissediyorum. Kırdım gibi geliyor. Geçenlerde bir arkadaşımın bana hesap sorar gibi bir mesaj attığını gördüm ve tepki gösterip kızdım ama kötü hissediyorum ve bunu sürekli anneme veya yakın bulduğumu kişilere anlatıp takıntı haline getiriyorum. Olayları da takıntı haline getiriyorum. Napmalıyım?
Eski beni eski neşemi kaybettim gibi hissediyorum nasıl değiştirebilirim?
Eskiden çok gülen neşeli eğlenceli de biriydim ama artık hiçbir şeye halim yokmuş hiçbir şey başaramıyormuş gibi hissediyorum yapmak istediğim o kadar çok hayalin içinde yapayalnız kaybolmuş gibi her ders e çalışmaya başladığımda zaten yapamayacaksın hissi her yemek yapmaya başladığımda zaten olmayacak hissi kendimi görmek istediğim yer ile şuanki ben aynı kişi değil ben anlaşılmak değer görmek tuttuğunu koparmak hayallimdeki ben olmak istiyorum