Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Kendimle barışmayı nasıl öğrenebilirim?
Merhaba bu sefer biraz kendimi şikayet etmek için yazıyorum, çünkü ben çok düşünüyorum ve kendimi kötü hissediyorum sürekli kötü bi şey olcak gibi kafamda kuruyorum ve bu bir hayli benim hayatımı kötü etkiliyor. mesela birini sevdiğim zaman sürekli ben çabalıyorum aman bitmesin aman gitmesin gibi insanlar nasıl gelirse bende öyle gitmek istiyorum artık biraz kendimi durdurmam gerek ve bunu nasıl başarabilirim pek bir fikrim yok çok çabuk kırılıyorum o huyumu da hiç sevmiyorum açıkçası kendimi bir hayli yorgun ve kırgın hissediyorum ,artık mutlu hissetmek istiyorum kafam çok dolu ve kendimde bunları nasıl aşabilirim bana önerileriniz nelerdir?
Obsesif miyim?
Daha iyi anlaşırım diye mi net sarih açıklamalar yapıyorum acaba? Karşıdaki benim gibi detaylı düşünmüyor bile ben neden hiçbir şüphe yaşamasin karşıda ki diye en net açıklamayı yapıyorum yapamadığımı düşününce tekrar bi mesaj hazırlıyorum yazmak için gönderiyorum da oysa ki karşıdan iyi bi tepki alıyorum biraz tırnak yeme konusunda da böyleyim mesela üstüme gelindiğinde sinirlarim aşıldığında stresli oluyorum ve tırnaklarımı yiyorum hemen elim. agzima gidiyor bazen bakıyorum mesela tırnağımın şeklinin tan yuvarlak. olmasi için de yiyebiliyorum yani orada bile düzgünsuzluge gelemiyorum nasıl halledicem yuvarlak şeklini bozacak ufacık bi köşe varsa hemen düzeltiyorum ordan Babam sürekli güç gösterisi mi anlamadım sınır koyacaksa hoşlanmadığı birsey varsa seni döverim gibi ses yükselterek vs korkutarak kendinden soğutuyor uzaklaştırıyor sadece bunu da kaldıramıyorum düzgün konuşmuyor hem kötü hem kırıcı hem aşağılayıcı hemde manipuleci oluyor üzülüyorum sinirleniyorum insanların umursuz oluşuna alışamadım kapali kapı mesela açık bırakıp gidiyor ya nasıl düşünerek kendime eziyet etmekten kurtulurum
Sosyal ilişkilerim zayıf nasıl güçlendiririm?
İnsanlarla ilk kez tanışırken gayet rahat ve özgüvenliyim. Tanıdığım insanlardan bir süre sonra uzaklaşıyorum. Muhabbetim ilerlemiyor. Uzun muhabbetlerden çok sıkılıyorum dinlemek ve konuşmak istemiyorum. Bana normal gelen sesim çok kısık çıkıyormuş çoğu beni duymadığını söylüyor bu beni çok rahatsız ediyor. Toplum içinde konuşurken sesim titriyor, ilgi odağı olduğumda yüzüm kızarıyor. Utanıyorum ve belli oluyor. Normalde çok iyi bildiğim konuyu anlatamıyorum kelimeler karışıyor harfleri yutuyorum. Ne yapmalıyım
Neden birisi iyiliğim için de olsa konuşunca ona karşıt görüş sunmam gerekiyor gibi hissediyorum?
Birisi iyiliğim için de olsa konuşunca ona karşıt görüş sunmam gerekiyor gibi hissediyorum bu savaş niye? Mesela geç saat bana öğrencim mesaj atıyor bu saatte ders dinletmeyeyim hocam sizi meşgul etmeyeyim diyor niyeti iyi evet ama ben hayır dinlerim rahatsız olmam diyorum bu neden olur sizce beni düşündüğünü geçiyorum o sırada dinlemiyorum o his bana geçmiyor bile ? Benden kaynaklı mi ondan kaynaklı mi hemen aklıma başka birsey geliyor itiraz etme ihtiyacı hissediyorum bunu sen dinleyemezsin yapamazsın gibi anladığım için de olabilir sanki altında yatan his bu gibi geldi ters anlıyorum ben yaptırırım diyorum sorumluluk sahibi olmaktan mi yoksa başarılı olduğumu duymak mi takdir almak mi bunu bilmek hissetmek mi sürekli yaptıklarımı söyler dururdum sizin için söyle yaptım vs diye neden olur bu hani anneler sizin için saçımı süpürge ettim der gibi ne bekledim acaba karşılık görmedim mi. yeterince istediğim türde mi görmedim acaba yoksa yeterli bulamıyorum kendimi mi duydukları mi mi çözemiyorum ya. Mükemmeliyetçi mi oldum ben yoksa?
İnsanlar beni sinirli sanıyor bunun önüne nasıl geçerim?
Günlük hayatta çok kez sakin ol relax ol uyarısı alıyorum. Veya biri benden çok çok özür diliyor. Kızdığımı sanıyor. Kızmıyorum aslında. Ses tonu yüksek bir kızım. Annem ve babamda böyle evde çok bağırarak anlaşıyoruz galiba. İnsanları korkutuyorum ve bu beni çok üzüyor. Özellikle sevdiğim kişiyle karşılaştığımda bağırıyorum galiba beni sinirli bir kişi olarak tanımlıyor anladığım kadarıyla nabzımla ilgili. Bu durumu nasıl çözebilirim karşımdaki kişiye sakin olduğumu nasıl gösterebilirim?
Herkesin kötü olduğunu düşünmekten nasıl vazgeçerim?
Merhaba herkesin kötü niyetli olduğunu düşünüyorum herkesin dediğinin altında olumsuz bir şey arıyorum sürekli gardımı almış bir şekilde bekliyorum ailem sanki bana baskı yapıyor gibi hissediyorum yapmasalar bile bir sey yapmak istemiyorum aslında hayatımda kimseyi kaybetmek istemiyorum ama tartışma ortamı yaratıyorum her zaman haliyle çevremde kimse kalmıyor çevremde pek arkadaşım kalmadı aslında bir yandan da komik esprili biriyim aslında kendimi sevdiriyorum bir yandan da çekingenim. hayatıma birini almak istiyorum artık yaşım da ilerliyor ama o da olmuyor ailem biriyle evlenmemi istiyor ama olmuyor işsizim hep evdeyim maalesef ki bu da mümkün olmuyor belki hayatımda biri olsa bana iyi gelirdi ama işte. Uykuya dalmak ve dalmamak arasindayken kafamın içinde sesler konuşmalar duyuyorum anlamlı anlamsız cümleler konusma sesleri bundan da rahatsızım bana onerileriniz nedir içimi döktüm buraya yardımcı olur musunuz bu yaşadığım durumu anlamlandiramiyorum nedir bu
Aşırı derecede empati kuruyorum buna nasıl engel olabilirim?
Merhaba. İnsanlara karşı aşırı derecede empati duygusuyla hareket ediyorum. Onların sorunları sanki benim sorunummuş gibi. Onların acıları benim acılarımmış gibi acı çekiyorum. Bu nasıl oluyor bilmiyorum karşımda ki insanın duygularını kendi ruhumda bedenimde hissedebiliyorum. Bazen o kadar ağır geliyor ki bu durum bana boğuluyorum gibi oluyor. kontrol edemiyorum bu durumu. Uzak duruyorum o yüzden insanlardan. Mesela insanların bana davrandığı gibi onlara davranmıyorum. . Tepki vermem gereken durumlarda "aman bunu söylersem alınır gücenir "diye bazı durumlarda susuyorum. dilimin ucuna kadar gelen bir çok şeyi son anda söylemekten vazgeçiyorum. Neden sırf kalp kırılmasın diye. İnsanların yaptığı her şeyde bir anlam arıyorum. Bunu yaptıysa bir sebebi vardır diye düşünüyorum sürekli. Kırgın kızgın olduğum bir çok insan var . Çok istedim onlar gibi olmayı onlar için kalp kırmak cam bir vazoyu kırmak gibi bir şey benim için öyle mi değil her seferinde "sen onlar gibi değilsin olamazsın da" dedim kendi kendime. Haksızlığa karşı susmak ne kadar mantıklı?hele ki şahsına yapılan haksızlık bence degil. Kendime çok kızıyorum çok Bu durumdan nasıl kurtulabilirim?
Odaklanma sorunu yaşan çocuğum için ne yapabilirim?
Merhaba 8 yaşında 3. Sınıfa giden bi oğlum var dersleri kötü değil ödevlerini de yapıyor sorumluluğunu biliyor ama bir türlü odaklanamıyor çok hareketli hareketsiz bi şekilde duramıyor ödev yaparken bir soru çözüp tekrar kalkıyor koşuyor top oynuyor ödevi bitene kadar oturamıyor hiç ister istemez tartışıyoruz öğretmeni de odaklanamamasından şikayetçi sürekli buraya bak odaklan demem gerekiyor diyor ne yapabilirim bilmiyorum şimdiden teşekkürler
Ailemin verdiği huzursuzluğu nasıl aşarım?
Annemin benden çok fazla beklentisi var. Evliyim ve çok yoğunum bana soğuk davranıyor ve bu durum beni çok huzursuz hissettiriyor. Gerçekten çok bunaldım. Zaten hiç bir zaman tam olarak anne kız ilişkisi yaşadığımızı düşünmüyorum. Diğer kardeşlerime karşı çok sevecen iken bana karşı öyle değil. Sürekli maddi destek beklenti içinde fakat biz düğünü bile aile desteği olmadan yaptık benimde içimden gelmiyor zaten . Düğün hazırlıklarında beni o kadar yalnız bıraktı ki . Tuttuğumuz evi bile tek başıma temizledim, yerleştirdim. Ailem karşı çok soğumuş hissediyorum. Ne yapmam gerekiyor.
İlişkim varken olan kişi bittikten sonra bana açılması
Merhaba, benim uzun yıllar ilişkim vardı ancak son senelerde sorunlar yaşıyorduk ve sonuç olarak ilgisiz davrandığı için ayrıldım. Benim de bi yakın arkadaşım vardı. Sonra ayrılığımın üstünden 2 sene geçti ve bana bir şeyler hissettiğini söyledi. Ben ona ne hissettiğimi bilmiyorum ama ilgilendiğim kısım şu ben bunun kendi çervevemde yanlış mı diye sorguluyorum. Çünkü ilişkim varken o benim yakın arkadaşımdı. Bu doğru mu bilmiyorum bana yanlış gibi geliyor?Nasıl bakmam gerek bu konuya ne doğru ne yanlış kafam karışık?