Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Kendimi kıyaslamaktan nasıl vazgeçerim?
Merhaba Ben 27 yaşındayım ve çalışmıyorum. Bir sürü olumsuzluklar beni buluyor ya servis olmuyor ya alım yok işlerde. E sevgilim de yok. Bari birinden biri olsaydı diyorum. Bı arkadaşım var hem arabası var hem güzel bı işi ve sevgilisi. Bütün güzellikler onu bulmuş. Ama bende bı tanesi bile yok. Bu düşünceler aklıma geldikçe çok stres yapıyorum anın tadını kaçırıyorum. Bı umutsuzluk oluyo an yaşama sevincim bitiyor adetaa. Ne yapmam lazım. Kendimi kiyaslamiyorum öyle ama ister istemez bu düşünceler geliyo aklıma
Kendime nasıl daha iyi davranırım?
sinirden ağlamak istemiyorum ama elimden gelen şey de bu oluyor sert konuşup kırıcı olmamaya çalışıyorum ama kriz geliyor ve uzaklaşıyorum daha iyi hissedebilmek için yapıyorum ama biraz daha sakin relax olmayı öğrenip alışmam lazım çünkü fazla takıp sinirlenebiliyorum herhangi birşeyi ve bu hiç iyi gelmiyor kafamdaki sesler susmuyor hiç akışına bırakamıyorum kontrol isteğim var ve bu düzelsin istiyorum gerçekten yani
Komşum
Merhaba ben 27 yaşında bir kadınım evliyim oturduğumuz apartman eşimin çocukluğunun geçtiği apartman bizde evledikten sonra burda oturmaya başladık ama komşular sürekli evliliğimizi bozmaya çalışıyor karşı dairem de orta yaşlı sayılır bir kadın ve oğlu oturuyor kadın resmen benimle bozmuş kafayı her kapıya çıktığında seni göndericem yuvanı yıkıcam çirkinsin tarzı kelimeler söylüyor benden ne istiyorlar Allah aşkına yardım edin bana birde eşimde 2 gündür uzak davranıyor eşim bana uzak davranınca aklıma eski sevgilim geliyor neden oluyor çok yoruldum artık
Kendimi neden sürekli kontrol ediyorum?
Kendimi sürekli kontrol etme ihtiyacı duyuyorum bu alışkanlığı nasıl yönetebilirim. Aşırı düşünüyorum detaylara çok takılıyorum ve bu beni çok yoruyor. Kendime sürekli bakıyorum vücuduma sağlığıma normal bisey olsa bile detayara bakıp kaygılanıyorum. Bunu sürekli yapıyorum. Ailemde takıntılık öyküsü var annem evin temizliğine takıntılı çok fazla hemde. Bende kendime takıyorum annemden geçmiş olabilir mi. Ellerimi sürekli yıkıyorum. Sürekli aynaya bakmak istiyorum neden yapıyorum bunu. Nasıl düzelticem yardımcı olur musunuz
Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum
Hayatıma 1 ay önce birisini aldım uzak mesafe bir ilişki 1 ay kadar sürdü. Bana olan sevgisi gerçekten paha biçilmez durumda. Ben onu seviyor muyum bilmiyorum . Onunla konuşurken mutluyum zaman hızlı geçiyor huzurlu hissediyorum da ama sıkıntı şu ki hem uzakta oluşu hem ailemin baskıcı bi aile olması verecekleri tepkiler beni korkutuyor çünkü ailem bu konulara karşılar . Arada onu yakışıklı da bulmuyorum ve çevremdeki insanların da yakışıklı bulmayacağını düşünüyorum ( insanların ne düşündüğü beni etkiliyor) . Ona hayatımda en çok dalga geçilen benim için tramva olan bir olayı anlattım saçımın olmadığını söyledim. Şaka yapıyorum sandı . Ve bende kendimi ona layık göremedim hem beni çok sevdiği için hem de ne hissettiğimi bilmediğim için ona haksızlık ettiğimi düşündüm. Hayatımda kimse benim saçım yok diye beni seviceğini de düşünmüyorum. Bana dün yazdı ne olursa olsun yanımda olacağını onun için bir önemi olmadığını söyledi. Ve bu cümlelerde onun bana olan sevgisini hissediyorum. Ama içimde sebebini bilmediğim bir korku var neden olduğunu bilmiyorum. Onu sevip sevmediğimi de bilmiyorum düşünmeye çalışıyorum duygularımı anlamaya çalışıyorum ama yapamıyorum. Şuanda alıcağım kararla onu üzmekten kalbini kırmaktan da korkuyorum. Ona sebebini bilmediğim korkum olduğunu söylediğimde beraber bu korkuyu aşabiliriz bence dedi. Bende ondan biraz düşünmek için zaman istedim. Ne yapmam lazım kafam çok karışık
Eşimin ailesine karşı tutumu
Eşimin annesi ile eşimin annesinde otururken inatlaştık bir kaç konu üzerinde, eşimle aramızdaki başka bir tartışmaya müdahil oldu ve bizim aramızdaki bir soruna lütfen karışmayın dedim, ben annesiyim karışırım dedi; ben a desem b diyor, eşimin iyiliği için söylediğim araçta hız yapmaması konusunda dahi yap oğlum canım oğlum hız yap dedi düşünün, eşimle bir konu üzerinde tartışırken asla nefes almadan sürekli hakkımda olumsuz söylemleri ve eşimin de bana yükselmesi ile ben ortamı terk ettim esim arkamdan git dedi annesi bırak gitsin dedi abisi git peşinden dedi, ben de eşime bu kelimeyi kullandığın birinin peşinden gelmemelisin dedim; geldiğinde ise bu iş bitti vs şeklinde konuştu olur tamam dedim ama ertesi gün geldi yanıma ağlamaya anlatmaya başladı, eşimin annesi bana söylediklerini şu an inkar ediyormuş eşim ve ailesi dedin duyduk demesine rağmen, hastalığının arkasına sığınıyor eşim de, beyni pıhtı attı hatırlamıyor ne dediğimi bilmiyor diyor ama ben bunu asla düşünmüyorum çünkü her şeyi gayet bilinçli yaptığı belli; her şeyi gayet de hatırlıyor normal başka konularda da ancak ben demedim öyle bir şey deyip duruyormuş, ben ise eşime kendisi de aynı fikirde olduğundan kendisinden ayrılmam gerektiğini söyledim, ailesi ile görüşmememi önerdi bu şekilde sorunun çözüleceğine inanıyor ki evlilik olmadan da bu vaatte bulunmuştu ancak bunu uygulamadı sonra sonda, ve de bundan sonra da bu kararı alsak dahi yarın bir gün çocuk olduğunda illa ki tekrar iletişim zorunlu hale gelecek, eşim ise annesinin manipülasyonuna her seferinde kanıyor, eşim ayrılmak da istemiyor anladığım kadarı ile, ruh sağlığımı korumak için ne yapabilirim? Ve eşim diyor ki ailemle görüşme ben de senin ailenle görüşmeyeyim, hala da yarış peşinde bir yandan da…
Yetersizlik duygusundan nasıl kurtulabilirim?
27 yaşında bir anneyim. 2 ve 3 yaşında 2 oğlum var. Tek başıma bakıyorum, eşim çalışıyor. En büyük isteklerimden biri anne olmaktı ama 2. hamileliğimi öğrendiğimden beri kabullenemiyorum. Bebeğimi çok seviyorum ama yetemiyorum. 13 yaşımdan beri depresyon ve kaygıyla mücadele ediyorum. Kaygılarım son zamanlarda üstesinden gelemeyeceğim bir hale geldi, bayılıyorum, kriz geçiriyorum ama yardım alabileceğim kimse yok. Eşim işte olmadığı zamanlarda çocuklarla ilgileniyor, yardım ediyor ama ben bu histen kurtulamıyorum. Çocuklarımı çok seviyorum ama onlar beni sevmiyorlar sanki hiç dinlemiyorlar, beni duymuyorlar sanki. Benimle oyun oynamıyorlar birbirleriyle de oynamıyorlar. Veteriner teknikeriyim, bekarken çalışıyordum ve hedeflerim vardı sürpriz hamileliklerle kendi hayatıma da onlara da ihanet etmişim gibi hissediyorum. Ben olmasam daha iyi olurlardı gibi hissediyorum çoğu zaman. Bazen eşimden boşanmak istiyorum tek sorun evliliğimmiş gibi hissediyorum. Yapayalnızım hiç arkadaşım yok, birilerine sorunlarımı anlattığımda kimse anlamıyor ailem bile anlamıyor. Haşimato tiroidim, bel fıtığım ve bitmeyen ağrılarım var son bikaç aydır dışarı çıkmak bile istemiyorum. Kilo aldım, hayatım mahvoldu sanki. Enerjim hiç yok. Ne ev işi yapmak ne de yaşamak istiyorum. Bu histen kurtulmak istiyorum eski neşemi çok özledim.
Gerçekten seviyor muyum?
Merhaba ben 22 yaşında bi kızım. Benim 4 yıllık çok toksik bir ilişkim bitti. İlişkide aldatmalar güvensizlikler çokçaydı ve saygı yoktu. 3 yıl boyunca beraber yaşadık. Daha sonra bu ilişkim bitti ve ben hayatıma birini almak istemezken 2 hafta gibi kısa bi süre sonra hayatıma bana her anlamda çok iyi davranan beni çok seven mutlu etmek için çabalayan çok düşünceli biri girdi. Bana o kadar mükemmel davrandı ki ben onu ilişkiye hazır değilim diye ona da bunu söylememe rağmen hayatımdan çıkaramadım. Bu kişi benim hayatıma giren 2. Kişi yani birinden ayrılınca yeni kişiyle ilişki nasıl olur ne hissedilir duygularımı anlayamıyorum. En çok şunu anlamaya çalışıyorum eski sevgilimde küçük kötü bir şey beni aşırı üzerdi aynı şekilde küçük güzel bir şey de beni aşırı mutlu ederdi sürekli bi heyecan olurdu içimde. Şu anki ilişkimde ise normal mutlu olup normal üzülüyorum aşırı heyecanlanmıyorum. Ama baktığımda onunla vakit geçirmekten keyif alıyorum mutluyum özlüyorum. Aynı zamanda da çok tahammülsüzüm ama. Onu seviyor muyum bu duygularımı uç noktada yaşamam normal mi yoksa sadece bana çok iyi davranıyor diye mi onunla beraberim anlayamıyorum. Duygularımı anlamama yardımcı olursanız çok sevinirim. Şimdiden çok teşekkür ederim.
Bulantımı beynimden nasıl silebilirim?
Bulantımı beynimden nasıl silebilirim ve rahatlaya bilirim . Rahat hissedebilirim. Mesela hiç bir şey yokmuş gibi rahat huzurlu. Beynimden silemiyorum ağlamak istiyorum rahatsız hissediyorum midemin bulantısına iştahsızlığıma sinirim bozuluyor ne yapabilirim bana lütfen bir şey söyler misin ilaca ihtiyacım var mı veya psikoloğa kendi kendimi iyileştirebilir miyim sence yardımcı olur musun bana lütfen rica ediyorum 😽❤️ sağol
İlişkiler ve sorunlar
Hayatıma 2022 yılında giren kişiyi unutamıyorum en başlarda normalde kabul edilmemesi gereken tavırları aramız bozulmasın güzel gidiyor diye hep alttan alıp konuyu açmadım memnun etme gibi tavırlarım oldu hayır diyemedim sınır koymadım aslında öyle bir durum da denk gelmemiş olabilir beni birkaç yıldır ilişkiyi netleştirmeyip belirsiz bırakmasını hep sorunu kendimde aradım baştan sevgi ilgi değerimi belli etmemden mi yoksa kabul edip etmeyeceğim şeyleri netleştirmeyip duruşumu bozduğum için mi bilmiyorum ama ondan başkasını istemiyor düşünemiyordum o kadar zor süreçlerden geçtim ve üzüldüm geçti hepsi ama hala aklıma geliyor ne olursa olsun önüne bakan ve daha iyi güzelliklere sahip olan biriyken neden hala onu düşünüyorum ve özlüyorum ne kadar çabalasam netleştirmek içinse bile olmadı yazdığım son yazıya bile dönüş yapması duygularından bahsettirmek istediğimde,ne zaman yazar ararsa ozaman iletişime geçtik 2 kez görüştük ve hiç vakit geçirmedik bir şeyler paylaşmadık kendimi ona karşı rahat hissedemedim rahatça yazamadım gurur yaptım çünkü hiçbir zaman ne olduğumuzu bilemedim ben netleştirmeli miydim ya da daha fazla çabalayıp ilişkiye döndürebilir miydim bilmiyorum çok istiyordum ama bu kadar sürede ne kadar çok şey olma ihtimali varken hiçbir şey olmadı çok üzülüyorum bir dönem bu durum hayatımı bile etkilemişti fakat suan yeni şeyler istiyorken neden hala geçmişten özlediğim tek şey o bilmiyorum narsist mi yoksa manipülatif mi bilmiyorum ama bana çok fazla şey uyguladığını biliyorum ondan soğuyamıyorum veya kızamıyorum bu takıntı mı yoksa aşk mı bilmiyorum ama benden çok ilgiliyken neden suan yanımda değil gerçekten içimde kalmış çok şey var ve beklentilerim planlarımız hiçbiri olmadı benim tavrım sözlerim yaptıklarım mı etkiledi emin değilim belki de güven vermedim bilmiyorum ama bu durumda ne yapmam gerekiyor? Kendimi gerçekten yeniledim kendime geldim planlarım var fakat o varken olsun isterdim hayatta yapabilecek çoğu şeyi yaptım başardım yarım kalmış hissediyorum boşluğumu kendim doldurdum ama onun varlığı farklı hissettiriyordu gerçekten hiç bunlara okeyleyecek biri değildim ama o kişi benim için farklıydı ve biriyle konuşurken bile ne diyeceğimi bilmiyorum sıkılıyorum yeni insanlarla tanışırken ben degismedim çünkü ne zaman o yazsa kendim oluyorum ve sohbetten çok keyif alıyorum ama bir sorun mu var bende acaba ne yapmalıyım?