Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Carl Jung mutluluk konusunda ne demek istedi?

Merhaba bir konu hakkında ikilemde kaldım, düşüncenizi öğrenmek isterim. Psikolog Carl Jungun 5 maddelik mutluluk formülünü okumuştum: Fiziksel ve ruhsal sağlık; Evlilik, aile ve arkadaşlık gibi sağlıklı ikili ilişkiler; İyi yaşam standardı ve işinden memnuniyet; Doğadaki güzellikleri ve sanatı anlayabilme yeteneği; Zorlukların üstesinden gelmeye yardımcı olan bir dini ya da felsefi düşünceye sahip olmak. Benim fikrime göre, bu yaklaşımla muhtemelen 4 puan alırdım. Genel olarak mutluluk maddelerini belirlemek zor bir iştir. Örneğin, psikolojik rahatsızlığı olan bir insan kendini mutlu hissedemez mi? Sanki bu ölçüt, insanın dışarıdan mutlu görünmesine odaklanmış gibi. Bir diğer konu ise insanın gözünün doyması ve şükredebilme derecesi. Öyle insanlar var ki, bu maddelerin çoğu hayatında yok ama mutlular; diğerlerinde ise maddelerin çoğu (belki de hepsi) var ama yine de mutlu değiller. Siz bu konuda ne düşünüyorsunuz? Yung yanlış mı söyledi?

Duygusal hassasiyet ile nasıl başa çıkabilirim?

Bu sene lisede son senem, haliyle gelecek kaygım çok fazla ve kendimi hiç iyi hissetmiyorum sürekli modum düşük. Hiçbir şey yapmak istemiyorum sadece içimden ağlamak geliyor. Neden yaşadığımı bile sorguladığım bir dönemdeyim, hiçbir hedefim yok. Zaten beni en çok strese sokan da bu. Çok iyi bir ailem var Allah var bu güne dek ne istediysem babam hepsini aldı fakat işteki sebeplerden dolayı olsa gerek çok sinirli bir insan ve ondan birşey isterken çok çekiniyorum aynı şeyi anneme anlatırken geçerli değil çünkü o kızmıyor ve bağırmıyor ve daha rahat isteyebiliyorum ama babam sürekli yüksek sesle konuşuyor, bağırır gibi. Ve ben bu duruma alışkın değilim, en ufak sesini yükselttiğin de kendimi açıklayamıyorum bile hemen ağlayıp odama gidiyorum bu durum beni çok yoruyor. Ne yapmalıyım, bu durumla nasıl başa çıkabilirim?

Gelecekten umudumu kestim

Ben 20 yaşındayım küçük bir köyde yaşıyorum dışarı ve çarşıya gidemiyorum sosyalliğim yok ailem izin vermiyor zaten 4 senedir yks ye hazırlanıyorum kendimi tam kurtaracam derken hep kaybettim arkadaşlarımın güzel hayatları var hem okulları hem aşkdan yana yüzleri gülüyo yani kendimi artık güçsüz umutsuz hissediyorum amacım tyt ve kpss ye girmek katip olmak istiyorum ama istek 0 geleceğimin değişeceğine imkan vermiyorum hoşlandığım birisi var ama beni tanımıyo hoş zaten oda beni sevse. Buluşamayız bi birlikteliğimiz olmayacak kendimi sürekli suçlu hissediyorum

Beni istemeyen birini nasıl unutabilirim

Eşim beni aldattı ama ben düzelmesini istiyorum sıcak davranmaya çalışıyorum o hala soğuk davranıyor bir şey söylüyorum kısa kesiyor umuramıyormuş gibi davranıyor bana karşı sence ben bu durumda napmalıyım aklım git diyor kalbim kal diyor çok belirsizim bir türlü karar veremiyorum ve gün geçtikçe daha da takıntı haline geliyor ama bir yandan da özlüyorum aşırı derecede ondanda vazgeçmek istemiyorum çünkü onu çok seviyorum akıl verin bana

Eşimle sorunlarım var

merhaba benim eşimle sorunlarim var bana kadinligimi hisettirmiyor hep tartışma birbirimize laf sokmalar kızmalar agzi cok bozuk hic normal bir aile gibi degiliz buna çok canim sıkılıyor bilmiyorum bitirmek cözüm olurmu evliligi ne yapmak gerek hic kafa dengim degil artik yoruldum onlan ugraşmaktan günluk hayatimda moralim hep bozuk cunki diyorum ay yine gelicek işten icim kaldirmiyor artik onun laflarini sözlerini benim dengim değilmiş gecte olsa anliyorum ama yavruma yazik oglumu bile qevmiyor bir baba gibi gucaklamiyor

Sosyal Hayat

Birine aşık oldum ama o beni bilmiyor

Bundan yaklaşık 4 ay önce babamla blr kuruma gitmiştim ve orda bahsettiğim kişi vardı gözlerimin lçine içine baktı hemen bi baktım sosyal medyadan istek atmıș sonra biraz bekledim ben bi baktım geri silmiş isteği 4 ay geçti ama şuan birden hep onu düşünmeye başladım aklımdan çıkmıyo heryerden onu staklıyorum zaten konuşsakta yani oda beni sevse onla buluşmak gibi bir imkanımda yok malesef kalbime gömmekteb başka şansım yok gibi

Sevgilimle olan kaygılarım

sevgilimle 1. 5 senedir beraberiz mesela dışarı çıkacağımız zaman sürekli tedirgin aman biri görür diye kafeye gittiğimizde yanına oturduğumda soğuk davranıyor birkaç defa yanlışını yakaladım yapma dedim söz verdi hala kafam karışık tekrar yapıyor mu diye. Ailesiyle tanışmak istiyorum soğuk yapıyor evlilik konusunda bazen istekli bazen değil sürekli bir hata araması var sürekli hediye istiyor dışarıda buluşma konusunda ben ısrar ediyorum sürekli kendisi buluşmak istemiyor sosyal medyada sürekli aktif elinden hiç telefon düşmüyor taki ben yanında olana kadar

Romantik İlişkiler

Takıntılı düşüncelerimin sebebi nedir

İlişkimde kendimle zihnimle düşüncelerimle bir çok sorun yaşadım temmuzdan beri bunun içindeyim. Ben ne zaman bir erkek görsem eli yüzü düzgün aa baktım mı aa merak ettim mi diye saçma sapan kendimi zorluyorum sanki herkes bana uyarıcı sanki ben herkese bakmak zorundaymışım gibi geliyor ve bazen bunu profile bakmak gibi saçma sapan şeylerle yapabiliyorum sanki insanları düşünüyorum merak ediyorum ve bu bana iğrenç hissettiriyor ben ilişkimi çok seviyorum ve asla problemim yok ve bunlar böyle kötü düşünceler geldiği zaman gidip sevgilime söylüyorum bu iğrenç bir şey çünkü bana iğrenç ve sadakatsiz hissettiriyor ve hemen bunu içimden atmak istiyorum lütfen yardım edin bunu sebebi nedir bu geçecek mi midem bulanıyor kendimden

Sevdiğim var ama ailem istemiyor. Ne yapmalıyım?

Sevdiğim biri var sırf ailem istemiyor diye konuşmayı kestim ama unutamıyorum sürekli aklıma geliyor sürekli ağlıyorum zihnimi boşaltmaya çalışıyorum ama olmuyor ve bu durum piskolojik açıdan çok yoruyor hiç bir şekilde ailem kabul etmiyor. Sanaldan olunca iyi olmuyor onların gözünde herkes sapık oluyor kimse beni anlamıyor hayat yüzüme gülmüyor bu durumdan kafam ağrıyor ve çok bunalıyorum çok yoruldum bittim tükendim napmalıyim sizce

Yetmemezlik ve kaybedecem duygusuyla nasıl başa çıkılır?

Merhaba hocam. Ben yeni anne oldum. 1 haftadır. Ve psikolojim çok kötü durumda. Onu sanki her an korumak istiyorum. Kendimide düşünemiyorum bile. Korkuyorum. Sanki ona yetmiyorum. Doyuramıyorum. Bazen mama veriyorum rahat olsun diye. Kendimi kötü hissediyorum. Bakamıyorum. Sıkıntısın anlayamıyorum. desteyim var ama yinede kimse onu incitecekmiş gibi geliyor. Ona bir şey olucak diye artık uyukularımda kaçtı. Her gece onu görüyorum. Ona bir Şey olduğunu. Uyuduğum kısa sürede bile ona bir şey olacağını görüyorum. Kalkıyorum koşuyorum hemen yanına. Kendimi rahatlatamıyorum. Sanki önceki hayatımda daha rahattım. Daha bir sorunsuzdum. Şimdi onunla nefes alıyorum sanki. Psikolojim çok bozuk. Bu duruma dayanmakta çok zor. . Ne yapmalıyım? Ne yapa bilirim? Nasıl kendimi toparlarım? Nasıl baş ederim?