Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Yalnız kaldığım zamanki düşüncelerimin sebebi nedir
Bazen yalnız kaldığım zaman uzaklarda olduğunu düşündüğüm biri bir an yanımda olduğunu düşünüyorum yanımda olmadığını hissettiğim anda bacaklarım titriyor kalbim hızlı hızlı atıyor nefesim daralıyor bazen de unutkan oluyorum geneldede kapalı alanlarda duramıyorum acaba evlilik ten dolayı mı böyle oluyor çocuk var ondan dolayı mı böyle oluyor gerçekten kötü hissediyorum bu durumlardan dolayı bazen ceviz kabugunu doldurmayacak şeyler için tartışma çıkıyor evde bu tartışmalardan dolayı mı böyle oluyor acaba
Anneme karşı nasıl bir tutum sergilemeliyim?
Babam vefat etti annem de 1 senedir hala yas surecini atlatamadi sinava hazirlaniyorum onla kavga etsek olmuyor cok samimi olunca da psikolojisinin bozuldugunu anliyorum ve moralim bozuluyor annem saglikli dusunemiyor eskiden de boyleydi evlenmeden evden ayrilmam mumkun degil kardeslerimin sorumlulugu uzerimde evde mutlu ve huzurlu degilim annem telefonumu kurcaliyor dayimlar benim okumami onemsemiyor tek istegim tipi kazanmak ama sartlar cok zor okumak icin sehir disina gidemiyorum annemin kafa yapisini degistiremedigimi cok gec anladim bosa kurek cekiyor gibiyim kardeslerimin akli bir karis havada kendimi cok yalniz hissediyorum ve kimse beni anlamiyor
Obsesif kompülsif bozukluğum var
öncelike merhaba. obsesif kompülsif bozukluk hakkında bilgi verebilir misiniz? şöyle söyleyeyim bende okb var ve yoğun derecede kendimi kötü hissediyorum aklıma gelen şeylerden suçluluk duyuyorum ve özellikle cinsellik sırasında aklıma çok yanlış tabu şeyler geliyor. bu okbde normal midir? 2. sorumda şu şekilde okb olan birey diyelim ki önceden tabu bir şey düşündü ve aylar sonra aklına geldiğinde bu düşünce kaygı yarattı nasıl o an rahatsız olmadım nasıl böyle şeyler düşündüm diye kendini suçlaması da görülebilen bir şey mi? insan her şeyi düşünebilir mi?
Sevgilimle sürekli tartışıyoruz, bana yol gösterebilir misiniz?
Sevgilimle sürekli tartışıyorum her gün tartışıyoruz kavga ediyoruz ne yapacağımı bilmiyorum ben hep alttan alıyorum ama o hiç alttan almıyor hep o kendini haklı çıkarıyor haksız olsa bile bıktım artık lütfen yardım edin bana lütfen ben her gün kavga etmekten sıkıldım o yüzden sizi buldum bana yol gösterin lütfen.
Sevgilimle ayrıldık, muhtaçmışım gibi hissettiriyor.
Sevgilimle ayrıldık 1 hafta oldu ama hala bazen arayıp konuşuyoruz ama her beni aradığında da daha çok hayal kırıklığına uğradım mutlu ol diyor bana dalga geçer gibi vicdanım sızlıyor diyor ama sırf vicdanı sızladığı için beni arayıp duruyor 1 senelik ilişkimizdi bu kadar çabuk atıp sildi çok kırgınım çok üzgünüm mutlu değilim kaç kez hayal kırıklığına uğradım ben ona muhtaçmışım gibi hissettirdi resmen
Kaygı bozukluğumla nasıl başa çıkabilirim?
Merhaba ben üniversite öğrencisiyim 22 yaşındayım. Bahsedeceğim şeyler ilişkimle ilgili olsa da konunun artık benimle olduğunu düşündüğüm için psikoloji kategorisini seçtim. Benim 4 yıllık bir ilişkim var 3 yıldır da aynı evde yaşıyorduk. Şu an bana sormadan sadece kendisinin verdiği kararla evlerimizi ayırıyoruz. Ben ilişkide 3 kere yani benim yakalayabildiğim 3 güven problemi yaşadım. İlk 2 sinde çok sevdiğim için affetmek istedim ağladım üzüldüm. Herkesten uzaklaştım sadece ilişkimiz iyi olsun ona tekrar güvenebilmek için çabaladım. O zamanlarda başladı kaygı bozukluğum. O zamanlar dışarı da çıkmak istemedim çevremde kimse olsun da istemedim sadece o olsun istedim ve sanırım bu şekilde ona bağımlı hale geldim. 7 ay önce tekrar aynı güven sorununu yaşadığımda bitti diye düşünüp ayrıldım yeni bir eve taşındım. Çok üzülsem de emin olduğum tek şey tekrar beraber olmak istememekti nefret ettiğimi hissetmeye başlamıştım. Bana bunu yaptığı zamanlarda annesini kaybetmişti bu süreçte de ben de oradaydım. Onun yanında olamadığım için çok üzüldüm. Sonra geldi kötü olduğunu yanımda olmak istediğini söyleyerek burda kaldı. İçten içe istemesem de ona da defalarca gitmesini söylesem de vicdanım rahat etmedi. Uzun bir süre ondan uzak kaldım yaptıklarını unutamadım. Her hatırladığımda ona çok kötü davrandım çok ağır şeyler söyledim öfke krizleri geçirdim kendimi tanıyamamaya başladım. Ama yine de o her kötü hissettiğinde yanında oldum. Şimdiyse o benim ne hissettiğime bakmadan kendi rahatı için kararını verdi ve benim hayır gitme lütfen diyişlerimi dinlemedi. Şu an benden çok sıkılmış sevmiyor gibi çok saygısız davranıyor. O bana böyle yaptıkça beni görmezden geldikçe ben daha çok kaygılanıyorum daha çok konuşmak istiyorum. Ben ona kötü davranırken o beni hep alttan aldı ama ne zaman ona tekrar bağlandığımı gördü böyle yapmaya başladı. Ben bu ilişki için çok şey yaptım çok kendimden verdim kendimi tanıyamıyorum artık. Kafamın içindekileri susturamıyorum sürekli her şeye acaba öyle mi böyle mi diyip duruyorum. Bir başkası için küçük olabilecek şey benim günlerimi mahvedecek kadar etkiliyor beni. Sürekli nefesim daralıyor kalbim çok hızlı çarpıyor. Ben kendimi anlatmaya çalıştıkça konuşup halletmeye çalıştıkça tartışma çıkarmaya çalışıyor gibi oluyorum ve benden daha da uzaklaşıyor bu hale onun yüzünden geldim ve o bunu anlamıyor. Eskiden çok arkadaşı olan sosyal çok enerjik her şeyi yapmak isteyen her yere gitmek isteyen biriydim. Şu an kendimi tanıyamıyorum ve bu durumla baş edemiyorum artık. İlaç tedavisine de başladım ama terapi olmadan yapabilir miyim onu da bilmiyorum. Kimseye güvenemiyorum üzülmekten çok yoruldum . Seviyor muyum ben bağımlı mıyım onu da anlayamıyorum. Bu kadar saygısızlığa nasıl izin verebildim diye kendime kızıp duruyorum. Ama her şeyin farkında olup neden bir şey yapamıyorum neden hayatımdan çıkaramıyorum neden sürekli üzülüyorum. Lütfen yardımcı olun artık kafamın içindekilerden üzülmekten nefes alamadığımı hissediyorum ve çok zorlanıyorum.
Partnerimle kırgınlıklarımı nasıl düzeltiriz?
Partnerim gönül almayı pek başaramıyo ne yapavağını bişmiyo uzak mesafe ilişkisindeyiz ve ben ailemden dolayı pek görüntülü sesli konuşamıyorum mesajlarda da gönlümü nasıl alacağını bilmiyo sadece geçmesini bekliyo geçmeyip gönlümü alasını istediğimde de çok uzatıyorsun diyo ben gönlüm alınöadan affedebilen unutabilen biri değilim bu sürekli böyle olunca da kırgınlar birikiyo küçücük şeyler sorun olmaya eskiler kapatılmadığı için ister istemez açılmaya başlıyor partnerim de beni sürekli eskiyi açmakla suçluyo kendimi ne kadar açık ve suçlamadan ifade edersem edeyim birşey değişmiyor ne yapmalıyım
Neden bu kadar yalnız hissediyorum?
Ben hem okula gidiyorum hem kardeşime bakıyorum hemde kendi sorumluluklarımı yapıyorum annem ve babam çalışıyor evin sorumluluğu bende ve derslerimde çok ağır geliyor artık kendime bile vakit ayıramıyorum sıkıldım ve bunaldım hem evdede çok işlerim oluyor bir yandan kedime bakıyorum bir yandan da evin işleriyle uğraşıp bir yandan ders yapıp sınavlarıma hazırlanıyorum bazı şeyler çok üzerime geliyor boşlukta hissediyorum ve yalnız hissediyorum
Alışveriş bağımlılığının sebebi nedir?
Merhaba, kendimi sürekli özellikle internet üzerinden bir şeyler almaya çalışırken buluyorum. Bu bir bilgisayar oynamak gibi film izlemek gibi bana keyif veriyor. Almayacak bile olsam ürün araştırmak ürünlerin yorumlarını okumak saatlerimi alıyor. Ve nihayet dayanamayıp aslında hiç ihtiyacım olmayan şeyler alıyorum. Genellikle yaptığım şeyin ertesi gün farkına varıp pişmanlık duyup iptal edebiliyorsam siparişi iptal ediyorum. Ama yine de arada pek çok şeyi gereksiz almış bulunuyorum. Bu alışveriş merakı kendimde psikolojik olarak eksikliğini hissettiğim herhangi bir şeyin yerini doldurma çabası olabilir mi? Bu eksikliği nasıl bulabilirim ve alışveriş yapmadan bu eksikliğimi nasıl gideririm?
Duygularımla nasıl başa çıkıcağımı bilmiyorum
partnerimin davranışları bazen çok sert geliyor ve bu da beni hemen üzüyor bunu ona açıkşadığımda fazla alınganlık yapıyorsun böyle yaparsan bu ilişkide çok tartışma olur diyor ben elimde olmadığını biraz daha hassas davranırsa beni rahatlatacağını söylüyorum uzun bi tartışma sonunda sdaha hassas davranması gerektiğini kabul etse de sadece birkaçgün sürüp tekrar başa dönüyoruz bende mi bi sıkıntı var diye düşünüyorum ama karşılaştırma yaptığımda hissiyat olarak fark hissediyorum böyle durımlarda ne yapıvağımı bilemiyorum anlaşılmadığımda daha da hırçınlaşıyorum ama kendimi ne kadar açık ifade edersem edeyim olmuyor çok iyi çok anlayışlı davrandığı zamanlar da oluyor bu beni çok mutlu ediyor ama sert davranmaya başladığı zamanlar giderek artıyor gibime geliyor 2 aylık bi ayrılıktan sonra yaklaşık bir aydır ilişkşye devam ediyoruz ne yapmalıyım ilişkimi nasıl düzeltebilirim veya düzelir mi neden böyle oluyor