AileKategorisi
Aileyle yaşamak, sevmek kadar sabretmeyi de gerektiriyor. Çocuklarla, partnerle ya da aile büyükleriyle daha sağlıklı ilişkiler kurmak için bazen sadece doğru bir bakış açısı yeterlidir.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Eşim tarafından tekrar nasıl görünür olurum?
Eşim bana çok soğuk davranıyor aynı evin içinde arkadaş gibi geçiniyoruz özel günlerimizi bile unutuyor ve unuttuğu yetmiyor sanki normal bi günmüş gibi arkadaşlarıyla beraber okey oynamaya gidiyor benide hep 2 çocukla yalnız bırakıyor bende kendimi çok yalnız hissediyorum bunu dile getirdiğimde beni takıntılı olmakla suçluyor ve hiç bişey yokmuş gibi telefonu alıp sigara içmeye gidiyor ve saatlerce yanıma gelmiyor taki ben kızıp yanıma gel artık otur diyene. Kadar sorsan bana çok aşık ama ben hiç hissetmiyorum evde kendimi hep yalnız iki çocukla ilgilenirken buluyorum
Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey
Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik. Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor. Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor. Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar. . Ben artık cok yoruldum. Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil. . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁
Ailem tarafından hiç sevilmiyorum ne yapmalıyım?
Ailemdeki herkes çok üzerime geliyor bir durum yaşandığında hep beni suçluyorlar ne kadar anlatsamda anlayan yok o yüzden artık pek konuşmuyorum ama bu sefer daha çok üzerime geldiler kısacası ailem tarafından nefret ediliyorum 3 yaşımdan bu yaşıma kadar hiç ilgi göstermediler ayrımcılık yaptılar artık çok yoruldum hiç bir şey yapamıyorum. Ne yapsam çok tersin veya kabasın diyorlar. Kimseye derdimi anlatamıyorum güven sorunu yaşıyorum.
Eşimin yalanları ile nasıl baş ederim?
Eşim sürekli yalan konuşuyor arkamdan iş çeviriyor. 11 yıl oldu gittikçe her gün daha da dibe batıyor defalarca karşıma alıp konuşmama rağmen gözümün içine baka baka kaldıramayacağım şeyleri yaşatıyor. Boşanmak istedim ailemin karşısına geçip ağlayıp zırlıyor herkesi ikna ediyor çok yıprandım iki evladım var hepsinin sorumluluğunu bana yıkmış herkesi elinde çeviriyor müthiş bir ikna kabiliyeti var. Bıktım ben bu adamdan ki adamlık da denilirse buna. Çocuklarımın yanında da hiçbir zaman olmadı sürekli oyalayıcı mesajlar ile kandırıp duruyor çocuklara da sürekli geleceğim bindim geliyorum yoldayım vs diyor. Her sabah çocuklara hayatı zehir ediyor bu kişi de yurtdışında çalışıyor. Senelerce tek başıma verdiğim mücadelenin altında eziliyorum. Kendi başıma her şeye koşmak beni çok kez yordu ve yıprattı. Bize geleceğim deyip sabah bir bakıyorum iş yerinde çalışıyor ve hiç utanma yüzü de yok. Ailecek her şeyi yaparlar insanlara ve hiçbir şey olmamış gibi devam ederler canlarını acıttıkları insanlarla muhatap olmaya. Bunun yüzsüzlüğü var onda da . Belki de her şeye ben mecburmuşum gibi koşturuyorum diye de bundan yüz buluyor. Ailesi de keza öyle aşırı beni yıprattılar. Çocuklarım ailesinden hiç haz etmiyor benim üzüldüğümü gördükçe bana yapılanları onlarda istemiyor görüşmek. Ve eşim yıllar boyu hep sinik kaldı onca olaya. Hep kaçtı yurtdışında çalışarak sorumluluklarından kaçtı. Genç yaşta beni büyük sorumluluk altına soktu ve ailem ezildiğimi gördükçe kızıyor. Aileme uzak bir şehirdeyim ne onlar bana gelebilir ne ben onlara sık gidebilirim. Ve bana sürekli savunma mekanizması olarak haklısın ben senin hayatını mahvettim bende bizim için çalışıyorum diyor ve yapmadığı haksızlık bana kalmadı. Ben bu tip insanlarla nasıl başa çıkabilirim aklım artık almıyor panik atak oldum stresten evde bile krizler geçiriyorum. Ne iyi günde ne kötü günde hiçbir zaman yanımda olmadı keza çocuklarında hala kızım sunu der bırak anne ya hiçbir zman başımı okşamadı hastanede bile benimle olmadı. Sizden ricam ben bu insanlarla nasıl baş edebilirim nasıl bir yöntem izleyebilirim ortada devam edecek bir evlilik kalmadı sağolsun boşanmış bir birey gibi hayatımı yaşattırdı bana o oralarda bizse buralarda . Sadece emeklerime gereksiz verdiğim fedakarlıklarıma yıllarım için kendimi suçluyorum. Bu suçluluk duygusu da beni yedi bitirdi. Bana yardımcı olursunuz çok sevinirim. Narsist ve bencil insanlarla uğraşmak çok zor…
Fazla kafaya takmamam için ne gerekir?
Babamın hapse girmesi ve annemin bize sahip çıkmaması sonucunca kardeşim sevgi yurduna gitti bı durumdan dolayı çok fazla düşünüyorum her konuda aklima geliyo ve yaptığım işlere odaklanamiyorum bazenleri kendimi bile suçlu bulup saatlerce aglamama neden oluyo buda beni fazlasıyla üzüyor ve her işin altından kendim kalkmaya çalışıyorum hiç birşeyin yolunda gitmedigini düşünüyorum ve bu beni fazlasıyla yıpratıyor ne yapacağım hakkında kararsizim
Huzurlu mutlu olmak için ne yapabilirim?
Evliyim eşimle 6 yıllık iki çocuğum var biri beş oğlum kızım iki yaşında eşimden hiç destek görmüyorum sürekli işi ve ailesi ailesinin yaptığı her şeye susup beni suçlu görüyor beni bi hizmetçi olarak her şeyi benim yapmamı istiyor ona karşı sevgim bitti sürekli karı kız bakmaları sürekli elinde telefon lavoba banyoya kadar hatta hiç bir sevgi cümlesi duymadım üzülsem umrunda değilim yüzüme bile bakmıyor ilgi hiç yok bütün gün evde tek başıma kimse yok çevremde iki çocuk bütün yük bende kendimi iyi hissetmiyorum
Ailemi affedemiyorum benim suçum mu?
Ailemi affedemiyorum. Hayatım boyunca onlar ne dediyse hep onu yaptım, hep onları düşündüm. Yaşıtlarım gibi içten kahkahalarım yada hiç arkadaşım olmadı. Kalabalıklar içinde yalnızdım hep. Nasılsın diye soran olmadı. Evlendim görüşmeyi bıraktım şimdi hem özlüyorum hem affedemiyorum. Bana yine zarar vermelerinden korkuyorum. Benim suçum mu ? Hala korkak bir serçe gibi hissediyorum kendimi. Hala sevilmemeye layık. Hala koşulsuz sevgiyi hak etmeyen biri gibi hissediyorum. Birinin beni sevebilme ihtimali olduğunu bile yadırgıyorum. Ben onun istediği gibi biri olursam sever düşüncesinden çıkamıyorum. Benden esirgenen hayatı şuan yaşıyorum ama kursağımda kalan bir şeyler var. Eşim ile bir komedi tiyatrosuna gittik oradan çıkışta “ ben sen mutlu ol diye geldim ama senin yüzünü güldüremiyorum” dedi gülüp gülmediğimin farkında bile değildim. Hoş küçükken sırf güldük diye dayak yemişliğimiz olmuştu. Belki de ondandır kahkahalarımın suskunluğu…Hamileyim son haftalarım çok az kaldı kızıma kavuşmama. Bu aralar o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi ruhen bedenen çok yorgunum. Durup dururken ağlama krizi yaşıyorum. Susuyorum kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum. Kafamın içi susmuyor, kalbim ve beynim arasında sıkıştım. Benim suçum mu bu yaşadığım duygular?
Eşimin ailesi beni küçük görüyor
Eşimin ailesi eşim yokken laf edip , laf çarptırıp beni sinirlendiriyor sonra hicbisey yokmuş gibi davranıyorlar sanki ben durup dururken olay cikartiyormusum gibi gosteriyorlar cocugumda var 27 yasindayim sanki cocuga bakamiyomusum gibi davraniyorlar bunun hakkında ne söylersiniz
Babamın annemden kuşku duyması
Annem oldukça dindar, tertemiz ve günlük işlerini yerine getiren bir ev hanımı. Babam da taksici. Babam annemi başka adamlarla mesajlaşmak, görüntülü konuşmak hatta daha ileri boyutta şeyler yaptığıyla suçluyor. Ama annemin öyle şeyler yapmadığına ben şahidim. Babam annemin sesini gizlice kaydediyor ve kayıtlarda kesinlikle erkek sesi olmamasına rağmen, orada bi erkek olduğunu söylğyor. Bu şizofreni midir, şizofreni 55-60 yaşlarında bir anda ortaya çıkabilir mi? Babamı nasıl ikna edebiliriz?
Aile içi problemler için ne yapmam gerekiyor?
ailem hiçbirşeye hiçbirşekilde hayır diyemiyor babam bir kumar bağımlısı annem ise kendi taraf ailesinden uzaklaşmıyor psikolojik olarak bu beni çok etkiliyor. Evde sürekli bir tartışma var. Nişanlıyım, yakın arkadaşımı depremde kaybettim dedemi 2 ay önce kaybettim. İş arıyorum bulamıyorum. Kafam işle dağılsın istiyorum olmuyor. Ailemden uzaklara gitmek istiyorum. Gidemiyorum. Çok borcumuz var. Ne yapmak istediğimi bilmiyorum. Üzerimde çok büyük bir yük var gibi hissediyorum . Sürekli sinirliyim sürekli ailemle tartışıyorum babam ile borç için annem ile anne tarafım için özel hayatımız yok . dışarıya nişanlımla çıkamıyorum izin verilmiyor. Sürekli evdeyim temizlik yapıyorum. Evlenip gitmeyi düşünüyorum ama kariyerim olmadanda evlenmek istemiyorum. Bu durumlar beni çok boğuyor bazen nefes almakta güçlük çekiyorum ne yapmam gerekiyor