Beslenme Kategorisi

Son zamanlarda gelişen yeme bozukluğum

normalde cok saglikli beslenen biri degilim ama son zamanlarda oyle kotu besleniyorum ki sacma sapan aliskanliklar getirdim kendime her gün mutlaka bi paket cips her gece mutlaka kocaman bi kap patlamis misir yemeden duramiyorum bunlarin yaninda caya 7 kasik seker attigim icin tahmin edemeyeceğiniz kadar kilo aldim ve surekli aliyorum bu aliskanliklarimdan dolayi bırakamıyorum surekli canim bi seyler cekiyor tatli olsun cikolata olsun kendimi durduramıyorum ama artik bu aliskanliklarin kotu oldugunu bildigim gibi zayiflamaya ihtiyacim var sınav bittiginden beri bos zamanim cok oldu bende boyle seylerde degerlendirdim ama zayiflama sureci zor olavak gibi sinav sonucu beklemek bile ayri stres bende hal boyle olunca sadece yedim artik nereye kadar boyle giderse

kızımın yemek seçiciliği ve farklı tatlara kapalı olması

merhaba kızım 3 buçuk yaşında makarna ,pilav, haşlanmış yumurta , ekmek ,muz dışında başka bir yemek yemıyor. pilavın içinde birsey görünce veya makarnanın rengini farklı görünce onlarıda yemiyor. farklı tatlara kapalı aslında genel olarak farklı herseye kapalı. zamanla birçoğunu aştı düzeltti ama en zorlayıcı ve net çizgili olan kısım yemek kısmı. farklı şeyler denediğimizde ağzında bekletiyor ,tükürüyor , midem bulandı dıyor. zorlamak istemedim midesini bulandırmak tiksindirmek istemediğim için et tavuk balık sebze hicbirseye zorlamadan değişik şekillerde oyunlarla sundum sabrettim ancak asla istediğim gbi olmadı bazen dıkkatını çektiyse dilinin ucuyla bakıp yada ısırıp tükürdü . aksine pilav makarna ve abur cubur onun için tek yemek seçeneği haline geldi. durum böyle olunca mecburen istemediği iki yemeği sunup ‘ çorba ve patates yemeği var sen seç ,hangisini yemek istersin . sen mi karar vermek istersin ben mi vereyim ‘ şeklinde devam ettik bir süre ama artık krizler yaşanıyordu her yemek saatinde. sırf bu yemek olayı için kızımı kreşe gönderdim 8 aydır kreşe gidiyor. arkadaşlarıyla kahvaltıya ve öğle yemeğine katılıyor , ancak kızım orda da belli ürünler dışında birşey yemıyor, sepetteki ekmeği kendine seçenek olarak sunuyor. kilo boy zeka gelişiminde bir sorun yok. aksine görüştüğüm her öğretmeni sınıfta aranan yüz olduğunu ,çok zeki olduğunu , azimli , hevesli bulunduğu gruba göre iyi olduğunu belirtiyor. kızım 2021 aralık doğumlu olduğu için 24-36 ay yaş grubunda büyük , 36-48 ay yaş grubunda küçük kaldı. kayıt yaptırdığımız ay kızım 35 aylıktı ve 2-3 yaş oyun grubuna yazılmıştı ancak orda çocuklardan ziyade öğretmenleriyle arkadaşlık kurduğu ve diğerlerini kendinden küçük gördüğü için bağ kuramadı, sıkıldı . pedegog önerisi ve takibiyle bir üst sınıfa 3-4 yaş grubunun olduğu sınıfa alındı. orda da sınıfın en küçüğü olduğu ve belli etkinlikleri müfredata göre gittikleri için zorlandı. ilk anneden ve evden ayrılış, ilk farklı insanlarla tanışma , ilk kurallar , ilk hayırlar… olduğu için biraz zorluk çektik ancak suan kızım her dersinde ilk 3lerde ve çoğu sınırları orda duzeldi. ancak günün sonunda tek aşamadıgımız konu yine yemek olarak kaldı. beni , eşimi hatta direk evimizi dolayısıyla benim aileme kdr heryeri etkileyen bir huzursuzluk meydana getiriyor aşamadığımız bu detay. cnku bir yanda çocuğu yemek yemediği için sürekli yemek düşünmek zorunda kalan , çocuğunun aç kaldığını düşünüp üzülen bunalan ve çaresiz kalmış bir anne , diğer yanda ne getirse ne yapsa ne kdr para harcasa da çocuğuna birşey yediremediği için üzgün , stresli çaresiz bir baba , ve aynı ıkılı yan yana olduğunda o an ki negatif enerjiyi kızlarına yansıtmamaya çalışırken bunalıp birbirine yansıtan ebeveynler ve onların bu halini gören ebeveynleri…

efik

Özgüven eksikliği ve yeme bozukluğu

Çok kilolu olduğum için kendimi inanılmaz çirkşn ve kötü hissediyorum ve bu beni yemeğe daha çok itiyor yedikçe yiyorum sağlığım çok kötü etkileniyor eşime karşı cinsellikse daha l tü etkileniyor çopu zaman reddediyorum arkadaşlarım arasında kendimi çok özgücensiz hissediyorum sinir basoyor böyle olunca bu sefer yakın çevremle aram bozuluyor iyice kendi halime kalıyorum sürekli yatasım uyuyasım geliyor hiç bir şey yapamıyorum yemek yiyorum sürekli gizli gizli yiyorum kimse görmesin diye yediğimi kusuyorum yedikten sonra biri yemek teklif etse yine yiyorum

Duygusal yemenin üstesinden nasıl gelirim?

Fazla kilolarım var, okb ve özgüven sorunlarımla ilgili psikoterapi alıyorum fakat üzgün olduğumda, sinirlenince, acıkmadan yemek yiyorum - özellikle şekerli şeyler yemeyi durduramıyorum. Yerken yemeği hissetmiyorum, yalnızca ağzım çalışsın istiyorum. Bunun üstesinden nasıl gele bilirim? Lütfen yardım edin. Bir de özellikle bu durumlar için kullanılan bir terapi metodu var mı? Hipnoterapi gibi bir metod mesela. Yemek bozukluğunda kullanılan etkili yöntemler nedit

Diyetimi sürdüremiyorum, irademle başa nasıl çıkarım

Çok uzun zamandır yemekle kilomla sorunlarım var. Hatta son zamanlardır kafamın içinde sadece çok kilo aldım nasıl vericem veremiycem konuları dönüyo kafam bunlarla dolu, diyete başlıyorum ve sadece 3,4 gün götürebiliyorum irademe sahip çıkamıyorum ama çok istiyorum kilo vermek bundan bi kaç yıl önce çok güzel yapıyodum diyet ama artık yapamıyorum. Çok fazla istiyorum deniyorum ama sanki içimde bişey asla istemiyor. Düzelmek istiyorum kendimi sevmiyorum, sevmek istiyorum kendimi. kilo konusunda fazlasıyla psikolojim bozulmuş durumda hep ağlama isteği geliyo bu konu yüzünden

Diyetisyene gitmekten kaçıyorum, adım atamıyorum nasıl yapacağım

Yirmi yaşındayım önce üniversite sınavı sonra üniversitede ilk yıl gerginliği derken çok kilo aldım. İdeal kilomun neredeyse 10-15 kilo üzerine çıktım. Eski vücuduma dönmek istiyorum ama bi türlü mental olarak kendimi hazırlayamıyorum başlamaya. Bu kararı aldıktan sonra bile yapabilir miyim yapamaz mıyım ben neden böyle oldum diye düşünürken 5 kilo daha almışım. Görüntüm beni mutsuz ediyor, bacaklarım çok kalınlaştı çatlaklarım var, göbeğim çıktı, kollarım çok yağlandı. Pantolanlarımın neredeyse hiçbiri eskisi gibi olmuyor, sürekli bol şeyler giyiyorum giydiğim en bol şey bile bi şekilde ya belimi ya bacağımı sıkıştırıyor rahat edemiyorum. Tişörtlerimin bazıları koluma oturuyor. Bacaklarım güzel görünmediği için elbise etek giyemez oldum. Diyetisyene gitmek istiyorum ama duyacaklarım için hazır hissetmiyorum. Ne bel basen çevremi ne vücudumdaki yağ oranını duymak istemiyorum. Bi yandan da utanıyorum. Sanırım kendi bedenimden utanıyorum. .. Karşımdaki kişinin mesleği bu her gün bir sürü insanı tartıyor ölçüyor belki evet ama yine de kendimi rahat hissedemiyorum. İçimden bir ses de artık o tartıya çıkmamın vaktinin geldiğini o mezuradaki sayıyı görmem gerektiğini söylüyor ama yine de adım atamıyorum. Ne yapmalıyım?Şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.