Psikoloji Kategorisi

Öldürülme korkusunu nasıl yenerim?

Üniversite için Ankara'ya geldim. Yaşanan son olaylardan fazla etkilendim, karşılaştığım herhangi birinden zarar görebileceğimden korkuyorum. Metroları kullanırken çok yoğun bir şekilde sanki tam metro gelirken birisi beni raylara ittirecekmiş gibi hissediyorum ve bundan çok korkuyorum. O esnada olabildiğince insanlardan uzak kalmaya çalışıyorum ancak uzakta olsalar bile son saniye biri arkamdan koşup beni metronun önüne ittirecek gibi geliyor, bir süredir böyle düşünüyorum ve korkuyorum. Ne yapmalıyım?

Odam çok dağınık nasıl başa çıkabilirim

Merhaba benim çok ciddi bi oda toplayamamak gibi toplamak istiyorum ama hiç içimden gelmiyor Mesela enerjim çok fazla var ama biri yardım etmezse toplayamıyorum yardım edicek kimsede yok çok rahatsız olsamda dağınıklıktan toplayamıyorum ben bu sorunu nasıl yene bilirim yardım gerektiğini düşünüyorum ama çok fazla pahalı kimseye de bişi diyemem ne yapmalıyım bu konuda

damlanurr

Hiç mutlu değilim! Anksiyeteden nasıl kurtulurum?

Anksiyetem var. Hislerimi yazıyorum, kendime mektup gibi şeyler yazıyorum. Duygular ve düşüncelerim ifade bulsun diye. Bu çok yıprattı beni. Arkadaş sıkıntısı çekiyorum kimse yardım etmiyor. En yakınlarım bile ne yapabilir ki? Ben bu süreçte sorumlulugu üstlenmek kendimi sevmek istiyorum. Tek istediğim huzur. İnancım var fakat güvenim yok. Psikolojik olarak hassasım. . lütfen bana umut vermeyin yardım edin. Nefes bile alamıyorum. Öyle ki konuşurken bile zorlanıyorum. Gülemiyorum. Hiç mutlu değilim. Herkes bana psikolojin bozuk delisin se muamelesi ediyor. Ben bunu çekmekten sıkıldım.

enesakbas21

Hiç bir duygumu hissetmiyorum

Bir süredir bir boşlukta süzülüyor gibiyim. Öfke, mutluluk, üzüntü, heyecan vb. duyguların hiçbirini hissedemiyorum. Aslında hissetmem gereken durumlarda bile. Bunun izahı ve çözümü nedir acaba? Hissetmediğimde de kendimi daha da kötü hissediyorum. Sanki içimde dökülmesi gereken milyon tane çöp birikmiş de ben bekletiyormuşum gibi geliyor bazen. O adımı atamıyorum. Bazen öfkeden her yeri kırıp dökmem gereken bir durumda boş boş bakarken buluyorum kendimi ya da avaz avaz ağlamam gerekirken uyurken buluyorum. Önerilerinizi bekliyorum, şimdiden cevabınız için teşekkür ederim.

Aile baskısı ve odaklanma problemi

Okuyorum ve ünversiteye çalışıyorum. Aslında tam olarak böyle değil, yani üzerimde bi yorgunluk var ve bu da çalışma isteyimi arka plana atıyor, dikkatimi derslere veremiyorum, kısaca odaklanma problemim var. Üstelik ailem de her koşulda üzerime geliyo, baya baskı yapıyo. Bu da bütün hevesimi öldürmeye mal oluyo. Bütün bunlardan kurtulmak için ne yapa bilirim. Gerçekten benim için çok zor bi durumSevdiyim şeyleri yapmaya bile hevesim yok, o kadar kötü bi hal almış ki, neyi sevdiyimi bile unutuyorum. Her ders yapmaya başlamak istediğimde, bi şeylerin dikkatimi dağıtdını hiss ediyorum, yani dalıp gidiyorum bazen, çoğu zaman da müzik dinliyorum, Böyle klasik bi şeyler, pozitiv hiç bi şey dinlemiyorum, dinleyemiyorum. Bi kırgınlık varmış gibi. Kimi zaman her şeyden bıkkın olup uzun bi rüyaya dalmak istiyorum. Bunu biraz gerçekleçtiriyorum aslında, günün yarısını uyuyorum. Bilmiyorum, her saniye uykum gelicekmiş gibi sanki. Zaten geceleri sabaha kadar uyumuyorum. Ve bi de telefon bağımlılığım var. Sosyal media çok iyi geliyo amma normal olarak vaktimi alıyo. Ondan da kurtulmak istiyorum amma başaramıyorum. Bütün bunların çözümü için ne yapabilirim?

Öfke kontrolü ve özgüvensizlik

Öfke kontrolüm yok özgüvensiz hissediyorum hep kötü düşünüyorum hayatım hiç iyi olmayacakmış gibi tüm arkadaşlarımla aram bozuluyor kimse beni sevmiyor ailem bile iletişimde problem yaşıyorum bir şey yapsamda hemen pişman oluyorum hiç bir şey yapasım gelmiyor gelecek hakkında hiç bir beklentim yok neden bu dünyada varım bilmiyorum psikologluk mu yoksa psikiyatrilik mi bilmiyorum hiç iyi hissetmiyorum kendimi mutlu değilim hiç

Uyku sorunumu nasıl aşarım?

21 yaşındayım kendimi bildim bileli uyku sorunum var düzenim yok asıl sıkıntı olan birseyler hayal etmeden kendime istediğim gibi bir hikaye yazmadan uyuyamıyorum çok uykum olsa da gün içerisinde de aklıma geliyo bazen bu durum boş boş otururken vs hayal kuruyorum veya bir şey duyduğumda onunla ilgili bazen bana ruh hastasiymisim gibi hissettiriyo ve korkuyorum kendimi kötü hissettiriyo sanki bireylerden kaçmak için yapıyormusum gibi de geliyo tabi bu benim düşüncem ayrıntılı konuşmadan yorum da yapılmaz

Sevilme ihtiyacını nasıl giderebilirim?

Merhabalar, ben sevilme konusundaki sorunumu aşmakta zorlanıyorum. Bu durumu şöyle açıklayayım: Ben ilkokul yıllarında zorbalık gören biriydim. Sınıf arkadaşlarım beni sevsin diye tüm paramı onlara harcar hediyeler alırdım. O zamanlar başkalarını memnun edersem isteklerini yerine getirirsem beni severler düşüncesi vardı ancak sevilmedim ve fazlasıyla yalnız kaldım. Dördüncü sınıfta başka bir sınıfa geçtim ancak yeni öğretmenimin mükemmelliyetçiliğiden dolayı olsa gerek hep yetersizlik duygusuyla savaştım. Altıncı sınıfa kadar iyi bir okul hayatım olmadı. Bu süreçte ailemin yardımını göremedim. Bana yardım ettiklerine dair bir anım, veya onlarla birlikte geçirdiğim iyi bir çocukluk anım yok. Benimle çocukken çok ilgilendiklerini çok sevgi gösterdiklerini söyleseler de hafızamda iyi bir anı yok hep olumsuz anılar var. Zorbalık görürken hep tek başımaydım. Yaşadığım bu deneyimler ilişkilerime de yansıyor gibi hissediyorum. İlişkilerimde kendimi karşı tarafın ihtiyacını karşılamaya çalışırken buluyorum. Onları çok değerli hissettiriyorum ancak gerçekten seviyor muyum emin olamıyorum. Karşı taraf benden ayrılmazsa ilişki devam ediyor. Ancak ayrıldıktan sonraysa çok çabuk unutuyorum. Son ilişkimde ilk defa birini öpmüş oldum ancak hiçbir şey hissetmiyordum. Hissediyormuşum gibi davranıyordum sanki. Bu durum beni endişelendiriyor. .

Aldatıldım, affetmeye çalışıyorum ama aşamıyorum

Merhaba ben 12 senelik evliyim . Eşim bir iş seyahatinde benimde tanıdığım biriyle bir kerelik bir ilişki yaşamış tabii ki kişiyi tanımam , evli olduğunu bildiği halde ilk adımın ondan gelmesi ve beni en çok kıran şey ise eşimin bu yakınlaşmaya tepkisiz kalmayıp özel anlar yasamaları , beni aşılamaz bir girdaba soktu sanki . Eşim bana her şeyi anlattı ve ben onu affetmeye karar verdim fakat kafamın içerisinde sürekli canlandıriyorum hayatı kendime de ona da zehir ettim desem yeri . Sürekli sanki ayrılsam bu azaptan kurtulacak gibiyim ama affetmeye çalıştığım için kendi hakkıma giriyormuş gibi hissediyorum . Eşim çok pişman ve samimiyetine inanıyorum ve bir şans hakettiğini düşünüyorum ama kaç ay geçti ben normale dönemedim . Bana bu yaptığını kabullenemiyorum ne yapacağımı şaşırdım . Ömrüm boyunca bu kırgınlığı bu seviyede yaşamak istemiyorum çok yoruldum

Kumar bağımlığı nasıl bir bağımlılıktır?

Ben kumar bağımlısı bir bireyim ve 2 yılık bir kumar oynama sürecim oldu çok büyük kayıplar yaşadığım için kumar alışkanlığını bırakmak istiyorum kendimi bir çok kez bırakmak için söz verdim ve bir sonuc alamadım bunun nedeni nedir nasıl bir bağımlılıkla savaşıyorum ve kendi irademle bırakma şansım varmıdır maddi ve manevi bir çok kayıplarım olmasına rağmen halen neden bırakamıyorum sözümü neden çığniyorum ?