Psikoloji Kategorisi

Erkek kardeşim şuan ilaç kullanıyor. Yine ağlamalar başladı.

Merhaba ben daha önce yazmıştım. Erkek kardeşim 3 aydır okula gitmiyordu. Ağlama krizleri geçiriyordu. Derslerini anlamadığını ve yapamadığını söylüyordu. Ben ne yapıcağım diyip sürekli ağlıyordu. Biz de bir ay önce psikiyatriye götürdük. Doktor spor, aktivite yapmasını söyledi. Ama erkek kardeşimi bu tarz şeylere gönderemiyoruz. Pek fazla arkadaşı da yok. Çok içine kapanık bir çocuk. İlaç tedavisi görüyor. Şuan ilaç kullanmasının ikinci ayı ama ağlamalar yeniden başladı. İlk ay bir şey yoktu. Biraz daha iyi olduğunu düşünmüştük. Böyle durumlarda ağlamalar devam eder mi ? Ne yapmamız gerekiyor?

İnsanlardan soğudum

Yaşadığım bazı olaylar beni öyle hassas bir noktaya getirdi ki 1 senedir insan içine çıkmaz oldum kimseyi görmek konuşmak hatta göz göze gelmek istemiyorum. Öyle zamanlar oluyor ki bazen aile buluşmalarında gözlerim doluyor kendi kendime susuyorum kenarda. 1 sene önce eski sevgilim bana öyle şeyler yaşattı ki hala üzerimden atamıyorum. Beni öyle değersizleştirdi bana öyle hatalar yaptı ki sonunda tepki gösterdiğim için ben suçlu oldum. Ortak arkadaşlarımız vardı. Herkes onun yanında. Kendi kendime herhalde o kadar kötü bir insan değil belki de insandır hatadır olur iyi yanları da var ki arkadaşlıkları devam ediyor. Ama sonra düşünüyorum. Herkesin arkadaşlık dinamiği farklı ama anlamıyorum. Ben tepki verdim o günü mutsuz geçirdim diye sorunlu ilan edildim. Arkadaşlıklarım etkilendi. İnsanlar yüzüme gülüp arkamdan konuştu. En yakın arkadaşım dediğim insan tüm bu yaşananları sürekli ona anlatıyorum diye benimle iletişimi kesti. Oysa ben de onun dertlerini dinliyordum hep. Yaşadıklarım bana öyle ağır geliyor ki artık insanlardan o kadar yoruldum ki herkes hakkında iyi düşünüp yüzüne gülemiyorum. Artık o neşemi hayata inancımı kaybettim. Güzel olan her şey karanlıktan ibaret hale geldi. Gülmek için bir neden bulamıyorum. Tam anlamıyla tükendim. Hayatta iyi şeyler olur mu en son ne zaman mutlu bir sabaha uyandım bilmiyorum. İçim bir Volkan gibi ne zaman patlayacak diye bekliyorum. Ne bir arkadaşım kaldı ne yanımda başka biri. Ben kimseye bir kötülük yapmadım affeden anlayışlı olan biriydim. Şimdi hayata o kadar mesafeliyim ki gardımı almış bir köşede duruyorum. Yüzüme bakmayana bakmıyorum. Artık hiçbir ileşişimi devam ettirmiyorum. Öyle akışına bıraktım ki yaşamayı evden çıkmıyorum. Yaşadıklarımın yükü çok ağır. Ağlamaktan yoruldum. Nasıl atlatılır bu günler de geçer mi

Korkuyu beyinden silmek mumkun mu

Su beni anlamaz yersiz sınır eden kelimelerden nasi kurtulurum sürekli aktif olup birseylerle uğraşmak insanı rahatlatır insan etkilendigi takıldığı konunun üstünde neden durur negatif düşünceler gelince korkmayı takılmamayi kendimize nasil ogretcez soguk kanlı olmayı cesaretli olmaya hiç bir olumsuz konudan etkilnmemeyi nasıl becerebiliriz korkuyu beyinden tamamen silmek nasıl olur munkun mu şimdilik bu kadar iyi geceler teşekkür ederim. umarim anlatabildim. .. .

Okb ile zor süreçler yaşıyorum

öncelikle merhaba ilk sorum bu soruları bir yerde paylaşıyor musunuz? bunu merak ettim. ikinci olarak anlatmaya başlıyorum. . kendimde yoğun derecede okb olduğunu düşünüyorum yazdıklarımıda dinlerseniz anlayacağınızı düşünüyorum. gerçekten çok bunaldım bu okb hayatımın çoğu yerine sıçrıyor ilişkime bile. düzgün bir ilişkim ve yolunda giden hayatım var fakat sürekli beynimdeki ses beni rahatsız ediyor örneğin bu daha önce olmuyordu ama yaklaşık 9 aydır mücadele ediyorum. terapi alacak param yok öğrenciyim o yüzden biraz da olsa buradan destek almak istiyorum. abime sarıldığımda beynim hemen neden öyle abine sarıldın gibi saçma sapan şeyler söylüyor kendimi çok kötü hissediyorum. ben abimi çok seviyorum ama artık sarılmaya bile çekiniyorum korkuyorum. yiğenim var severken yani gıdıklarken göbüşünün üstünede değdi elim kendimi çok kötü hissettim çocuğu neden göyle gıdıkladın gibi şeyler söylüyor beynim bende onu susturmak için bak tekrar öyle gıdıklıyorum ne var ki bunda yeğenimi seviyorum art niyetim yok diyorum sonra bana kendimi dahada kötü hissettiriyor tekrar neden gıdıkladın o zaman gibi? ya da böyle yanağını öpüyorum böyle seviyorum yani cok sirin cünkü hatta erkek arkadaşımda severken inceledim acaba ben mi anormal seviyorum falan diye? gerçekten yaşayamadığımı hissediyorum beni çok rahatsız eden şeyler geliyor aklıma nefes alamıyorum allahım diyorum ben neden kendimi bu kadar kötü hissediyorum? yaptığım şeyler anormal mi art niyetli mi neden o zaman yeğenimi beynim böyle konuşmasına rağmen gıdıklıyorum ya da öpüyorum gibi napıcam ben lütfen yardım edin kendimle savaşıyorum

İbs için ne önerirsiniz?

7 yıldır ibs ile mücadele ediyorum. Bu hastalık yüzünden hayatım mahvoldu. İstediğim işte çalışamıyorum. İstediğim yere rahatça gidemiyorum. İstedigim şeyleri yiyemiyorum. İstediğim kıyafetleri giyemiyorum. Soğuktan etkileniyor bu hastalık her şeyden etkileniyor. Kafamda sürekli bu hastalık var. Çok fazla stres yapıyorum. Çok bunalıyorum bu hastalık yüzünden ne yapacağımı bilmiyorum. Zaman geçiyor hayatımı sürekli bu hastalık yüzünden erteliyorum. Uykularım kaçıyor. Ne yapmam gerekiyor doktora gitmeye çekiniyorum.

Yanımda beni mutlu edicek insanlar olmasını ve bana değer vermesini istiyorum

Mutlu olmak kafamı dağıtmak stresi üzerimden atmak her gün evdeyim ve hiç arkadaşım yok sosyal aktivitem de olmadığı için kendimi hiç mutlu hissetmiyorum artık stresi üzüntüyü can sıkıntısını üzerimden atmak istiyorum kafamı dağıtacak şeyler önermenizi istiyorum ne yapmam gerekir bu durumda bilmiyorum böyle oldukça gün geçtikçe daha da kötü oluyorum üzülüyorum bana yardım eder misin senin yardımına ihtiyacım var 😔

Yolumu bulamıyorum ne yapmam lazım

Merhaba 30 yaşındayım ve bu yaşıma kadar arkadaşlarım oldu 2 ilişkim oldu ilişkilerim içinde kendimi daha yakından tamıma fırsatı buldum. Benim genelde içine kapanık bir yönüm var ama ortamlara gitmekten çekinmiyorum sadece konu açmak devam ettirmek konusunda sıkıntılar yaşıyorum. İnsanları tanımayı seviyorum değişik ortamları seviyorum ama o ortamlarda ben güzel sohbet ederken bazen nerede ne konuşacağımı ne soracağımı bulamıyorum. Bazen de arkadaşımın bir arkadaşına gittiğimde çok güzel sohbet edebiliyordum bu yönüm eksik mi yoksa ben mi o ortamlarda kendim mi olamıyorum bilemiyorum. Erkek arkadaşımın en yakın kız arkadaşıyla sohbet edecektim ilk tanışacağım zaman kız kendini çok geliştiren birisiydi çok güzel sohbet ediyordu bense konuşacak konu bulamamıştım. Veya o gün bizi yakıştırdı mı acaba kaygısı da vardı. Erkek arkadaşım çok donanımlı biriydi çünkü. Güzel bir ünide okumuşlardı. Ben çalışmıyordum Bununla alakalı kitap önerirseniz çok sevinirim terapi alma imkanım yok maalesef. Bu yönümü nasıl geliştirebilirim. Teşekkür ederim

Bazi kötü olayları nasıl unutabilirim

Merhaba, direk konuya girmek isterim izninizle. .. Benim geçmişim pek parlak değil istismarla dolu atlatmaya çalıştıkça daha çok şey yaşıyorum ve kendimde fark ettiğim bir şey var ki sanırım son olan bir olayı kendim öyle düşünüp gerçekte yaşanmış gibi hissedip dışarıya öyle enjekte ettim ve ben artık geçmişi değil ilersini düşünüp mutlu olmak istiyorum. Bu olayları nasıl unutabilirim ? Sanırım depresyona girmek üzereyim hayattan uzaklaşmaya başladım hiç bir şey keyif vermemeye başladı. Mutlu olamıyorum, üstelik baskıcı bir aileye sahibim ve özel hayata saygıları hiç yok gerçi genel olarak bana saygı duymazlar ve asla onlara yaranamam artık onlara yaranmak gibi bir derdim yok ben sadece geçmişi unutup önüme bakmakistiyorum unutabilir miyim ?

Aşırı utangaç ve kaygılı biriyim ?

Çok utangaçım ilişki kuramiyorum hatta karşıdaki kişiyi huzursuz etmiş gibi hissedebiliyorum bu da beni kötü hissettiriyor. Kaygı düzeyim her konuda yüksek stresimi bazen kontrol altına alamıyorum sürekli başıma kötü bir şey gelecekmiş gibi düşündüğüm oluyor. Bu huylarımla ilgili görüşlerinizi almak istiyorum. Bazen bunları yatıştıyorum ama özellikle tek başıma iken bir seyler düşünürken tekrar ortaya çıkabiliyorlar. O nedenle bıktım bu aşırı kaygılı ve aşırı utangaç halimden

Düşünceyle baş edememe

Merhaba bilissel terapi görüyorum zihnimin oyununa inandıgımı düsünceyi gercekci algıladığımı söyledi bunu nasıl atlatıcam psikologum bunun icin calısmalar ve kitap önerebilir misiniz insan psikolojisini anlamak istyorum sürekli düsünceyi felaketlestirme senaryo yazma özelliğim var aslında gezmeyi eglenmeyi cok severim issiz kaldım yanlız kaldım degersizim ve yetersizim düsünceleri olustu ve kendime ve hayata küstüm bunlardan nasıl kurtulurum bana yardımcı olur musunuz tesekkurler