Psikoloji Kategorisi

Onu neden unutamıyorum?

Beni aramayan beni sormayan birine hala aşığım onu çok istiyorum çok seviyorum onu unutamıyorum neden unutamıyorum aklım hep onu düşünüyor kalbim onu istiyor kendime engel olamıyorum artık midem bulanıyor çok streslaniyorum çok kaygılıyım ne zaman bana geri döner yazar beni seviyor mu beni düşünüyor mu düşüncelerindeyim ben artık iyileşmek istiyorum onu düşünmek istemiyorum çünkü biliyorum ki o da beni düşünmüyor 🥹

2 yaşındaki oğlum tırnak yiyor

2 yaşındaki oğlum tırnak yiyor ne söylersek söyleyim aksine daha fazla yapmaya devam ediyor ne yapabilirim. Ben kendimde kaygılandığımda hala giyiyorum benden örnek aldı muhtemelen ben artık yanında dikkat ediyorum lütfen yardımcı olurmusunuz🥲 Emzirmedende ayırıyorum bir ara çok bunalmıştım biraz sabırsız çıkışlarım oldu ama şu an gayet güzel bir şekilde anlatıyorum artık sütün bittiğin artık büyüdüğünü küçük bebeklerin meme emdiğini anlıyor beni ama hala ısrarla bazen çok ağlıyor napıcağımı bilmiyorum

Gözümde işleri büyütmeyi nasıl bırakabilirim?

Birkaç senedir yaşadığım normal gördüğüm fakat artık tüm hayatımda stresini yaşadığım şeyler var. Herhangi bir toplanma temizlik planı veya taşınma gibi olaylar yaşarken çok daha fazla yaşıyorum bu durumu. Yarım saat vaktimi almayacak işler tüm günümü alacakmış gibi hissediyorum ve asla bu işlere başlama motivasyonum olmuyor. Başlayınca da hemen bir bahane bulup sıkılıp başka bir işe odaklanıp yapmam gerekenden kaçıyorum. Bir işi görev edinince de 1 saatimi alacak dahi olsa o gün başka plan yapamıyorum çünkü tüm günümü harcayacakmış gibi hissediyorum. Çoğu zaman gerginim tahammülüm çok az ve karşımdaki kişiyi dinlerken odaklanmakta zorlanıyorum. Bazen dinlediğim şeyleri o dakika içerisinde unutuyorum dinleyemediğimi anlıyorum. B12 değerlerim sınırda fakat yaşadığım çoğu şeyi kolayca unutuyorum yaşadığımı bile hatırlayamıyorum. Hatta bazı zamanlarda yaşamadığım şeyleri yaşadığımı zannedip olmamış anıyı hatırlıyorum. Ve artık kimseyle uzun süre iletişim kuramıyorum ara ara konuşmayı tercih ediyorum fakat yalnızlıktan da çok bunalıyorum. Herkese güvenim azaldı ve ilişkiye başlamak istediğimde o kişiyi ne kadar beğenirsem beğeniyim bir haftada sıkılmaya tahammül edememeye başlıyorum. Bu tüm düşüncelerimin sebebi nedir ve bir rahatsızlık olabilir mi?

Mutlu görünmek zorunda kalmaktan yoruldum

Kendimi nasıl toparlayabilirim mutlu görünmek zorunda kalmaktan yoruldum hep bir sıkıntının içine giriyorum ve bu hiç kolay değil kendimi çok yorgun çok suskun çok kötü hissediyorum herkesten her şeyi saklıyorum ve güçlü mutlu durmaya çalışıyorum bu benim içinde çok zor ve bunun nasıl düzeltebileceğimi bilmiyorum çünkü bu çıkmaz sokak gibi sürekli kendimi aynı durumun içinde bulmaktan yoruldum eski kendimi özledim

Ruhsal değişiklik ve insan ilişkileri

Çok düşünüyorum. En ufak olayı kendi kafamda birçok kez kurguluyorum. Yoğunlukta yaşadığım sıkıntı insan ilişkileri. Bazen arkadaş olmaya başladığımız insanlarla otururken birdenbire aklıma acaba beni seviyor mu veyahut benden sıkılıyor mu gibi düşünceler geliyor. Hep kendi kafamın içinde sorguluyorum. Her yaptığı hareketi izliyorum. Kendi kafamdan yorumlar yapıp duruyorum. Zaten tanıdığım kişilerin %98’i aynı iş yerinde çalıştığım insanlar. Ve orada bazı personellerden sorumlu kişiyim. Çok yorucu olmaya başladı artık. Onun dışında iş yerinde artık zevk alamıyorum. Oradaki insanlar ve olaylar bana çok sıkıcı ve bunaltıcı geliyor. Tahammülüm artık kalmamış gibi. Her şeyi planlamaya çalışıyorum. İnsan sevgim de kalmadı sanki. Kimseye bir şey hissetmiyor gibiyim. Kendimi de anlamlandıramıyorum zaten. Onun dışında bir ilişkim var. Kendisiyle aynı yerde çalışıyorum. İlişkim üç yıldan fazlasıyla devam ediyor. Onunla da birçok sıkıntı yaşadım. Beni seviyor da neden sevdiğini anlamlandıramıyorum. Net bir şekilde açıklayamıyor kendisi de zaten. Onu seviyorum ama içimde öfkem ve hırslarım da var. Ondan başkasıyla keyif almamaya da başladım hayatta. Şu iki yıldır sosyal olarak hayatım bir tuhaf, çok kötü. Çalıştığım yerde birçok insan tanıdım. Ama gerçekten derin bir ilişki kimseyle kuramadım. Öyle hissediyorum. Amacım ne onu sorguluyorum bu hayatta. Böyle hiçbir insanı düşünmeden kafamı yastığa koyup yatmayı da özledim. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sıkıntı ne anlayamıyorum. Duygu durumlarımda o kadar çok değişiyor ki. Bazen iyi oluyorum 2 gün sürüyor böyle sonra yine aynı. Eski beni düşününce yine çok düşünürdüm ama yanımda insanlar olurdu sevdiğim. Daha az kafaya takardım. Yine sorgulardım insanaları ama bu ratte de değil. Güldüğüm şeyler daha çok olurdu. 4 yıldır devamlı çalışıyorum. Eleştiriye çok kaldım. ve bence insanların ne dediğini ya da beni sevip sevmemelerini çok umursar hale geldim.

huzurlu hissetmek için ne yapılması gerekmektedir

İçsel anlamda kendimi sürekli huzursuz hissederken buluyorum. Özellikle akşamları… Gün boyunca her şey normal gibi; meşguliyetler, koşturmalar, insanlarla geçen vakit. Ama akşam olunca, her şey durulup yalnız kaldığımda, içimdeki o tarif edemediğim boşluk yavaş yavaş yüzeye çıkıyor. Birden kendimi, hiçbir neden yokken sıkışmış, daralmış ve anlamsız bir huzursuzluk içinde buluyorum. Sebebini durmadan düşünüyorum. Geçmişi tarıyorum, hislerimi yokluyorum, zihnimi kurcalıyorum. Huzur vereceğini düşündüğüm şeyleri yapıyorum: sakin müzikler dinliyorum, günlüğüme yazıyorum, bazen yürüyüşe çıkıyorum… Ama ne yaparsam yapayım, o his hep geri geliyor. Sanki içimde eksik bir şey var ama ne olduğunu ben de bilmiyorum. Sanki akşam olunca her şey üzerime kapanıyor, gündüz saklanan duygular gece gelip hesap soruyor. Ve ben bu döngüyü nasıl kıracağımı, içimdeki bu huzursuzluğu nasıl dindireceğimi bilmiyorum. Bildiğim tek şey, artık geceleri de huzurlu olmak istiyorum. İçimdeki sessiz fırtınaların dinmesini, kendimle barış içinde olmayı, iç huzuru gerçekten hissetmeyi istiyorum. Ama yolunu henüz bilmiyorum

Durduk yere öfke veya sinir

Durduk yere öfke veya sinir sorunu yaşamaktayım yerinde duramamazlık ve farklı rüyalar görme sabah uyanamama devamlı uyuma gibi benzeri şeyler yaşama gibi problemler ve sinir bozukluğu hastalığı genelde evde kalıp sakin kalmaya çalışıyorum ama durduk yere herhangi bir kişiye sinir patlaması yaşamaktayım 18 yaşındayım ve bunu doğal bir problem olarak karşıladığımı söyliyemem genelde genetiğinde sakin ve nazik bir kişiliğimdir yardımcı olursanız çok sevinirim.

Yeni bir ilişki içerisindeyken eski toksik manipülatör sevgilim bana mesaj attı

Merhaba;mart ayında bitirmiş olduğum toksik ilişkimin ardından sağlıklı bir ilişkiye başladım şuan da da gayet iyi gidiyor ancak toksik ilişki yaşadığım eski erkek arkadaşım kaptan olduğu için gemiden döndü ve bana mesaj attı bugün çalışmıyorsun galiba diyerek cevap vermedim yeni sevgilimle aynı yerde çalışıyorum ne yapmalıyım ya karşılaşırsak yeni ilişkime zarar versin istemiyorum göz göze gelmek bile istemiyorum ne yaparım bilmiyorum

Narsist olabilir miyim?

Kimseyi gerçekten umursamıyorum, bana derdini anlatan insanlarla üzülemiyorum birine kötü davrandığımı bilsem bile sonrasında hicbir pişmanlık duymuyorum (genellikle ailemde oluyor belki de onlardan kaynaklı) öfkelendigimde (aile icinde)sinirden deliriyorum küfür kıyametler kopuyor,sadece kendimi düsünüyorum şuana kadar yaptığım hicbirseyden pisman değilim muhtemelen bir kişilik bozukluğum var ama hangisi bilmiyorum ,kulağa bencilce geliyor farkındayım ama gerçekler bu,gerçeği bu anonim platformda inkar etmeme gerek yok

Eskiden olan bir ilişkiyi nasıl unuturum sürekli düşünmeyi nasıl bırakabilirim

Güzel ilerleyen ilişkim bozulunca duygusal bosluga düstüm ve bunu neredeyse 2 . 5 yıldır bitiremiyorum ve yeni ilişkilerime engel olduruyorum kendi kendime bu olaydan ötürü kendimi cok yıprattım yeni ilişki adaylarıma kendi gercek duygularımı yansıtamıyorum artık her seye baslarken 100 kere düsünmekten asırı huzursuz oluyorum kendimi nasıl iyi hissederim diye çözüm yolu arıyorum ama yok bilmiyorum neden ya ilişkiyi bitirirken yüz yüze son konusmalarımızı yapamadıgım içindir simdi duygusuz taş kalpli biriyim