Psikoloji Kategorisi

Anlik duygu degişimleri yasıyorum nedenını öğrenmek istiyorum

anlık sınırle etrafımdakılere ve kendıme zarar vermeye basladım. Anlık ağlamalar, bağırıp cağırmalar ve bunları yaptıktan hemen sonra pişmanlık hissi nasıl duzeltıcegımı bılmıyorum son 1 aydır bu duruö boyle ilk regl donemıyle oldugunu dusundum ama cok gecmesıne ragmen hala ıstemeden anlık duygu degısımlerı yasıyorum bi sorun yasamıyorum hayatımda olan hıcbır sey hicbir durum yok suanda ama hala boyleyım yardımcı olabılır mısınız acaba?

OKB miyim veya sorunum ne olabilir?

Merhaba yıllar önce söylenmiş olumsuz bir söz olay yapılmış jest mimik bile aklıma geliyor yıllardır yenileri oldukça da ekleniyor tabii, birkaç saniye önce söylenen bir sayıyı ise unutuyorum, bazen kapı kollarına dokunamıyor tokalaşınca elimi çok yıkıyorum masamda su şişesi bırakamıyorum bişey yaparlar diye, bazı insanların bana takıntılı olduğunu ve pis şeyler yaptıklarına yemin edebilir ama kanıtlayamam uzatmamak için olay örnekleri veremiyorum, tırnak etlerimi yiyorum, evden çıkmak istemiyorum, biri bir görev verince veya rica edince yapana kadar stres oluyorum iyi biçimde yapmak zorunda hissediyorum, belirsizlikten alıştığım yerlerin ortamların değişmesinden yeni bir yere gitmek zorunda kalmaktan çok rahatsız oluyorum, kafelerde tabak bardak kullanmakta zorlanıyorum, dışarıdaki masalara oturmaktan çekiniyorum daha önce sokak hayvanı yatmış olabilir diye, en basit sorunlar bile baskıya sebep oluyor, bazen kalbim çok hızlı atıyor, uyku problemim oluyor dönem dönem, düşük bile olsa bazı sesler ve kokular beni çok rahatsız ediyor, dikkatimi toparlamakta zorlanıyorum, kalabalığı sevmiyorum yeni biriyle tanışmayı sevmiyorum. Dağınık olduysa kusura bakmayın, sanırım kelime sınırı da var o sebeple daha fazla yazamıyorum aklıma ilk etapta gelenleri aktarmaya çalıştım.

Yalnızlıkla baş edemiyorum

bu hisle baş etmek çok zoruma gidiyor artık. sadece bir his degil bir gerceklik. kimsenin olmayısı ve paylasma ihtiyacim cok can sıkıcı olmaya basladi. konusamadiklarimi yazmaktan cok yoruldum. bazen insan kendi disindakilere de anlatmak istiyor. ama kimse yok. birine ihtiyac duymaktan nefret ediyorum ama bu ihtiyactan cok bir gereklilik gibi artık. kimse bu kadar yalnız kalmamalı. ya ben? ne yaptım da nerde hata yaptım da boyle bir basıma kaldim

Dengesiz tavırlar yüzünden evliliğim huzurlu değil ne yol izlemem gerekir

Aynı konuya normal bir tepki verirken İlerleyen zamanda o aynı konuya absürt tepkiler veriyorum eşimle aram açılıyor neden yaptığımı konuştuğum zaman sakinleştiğim zaman gereksiz tepki verdiğimi anlıyorum ama iş işten geçmiş oluyor yanlış yaptığımı o zaman anlıyorum ve böyle olduğu içinde eşimin morali bozuluyor iteleyerek bir ilişki yaşadığımızı huzursuz olduğunu söylüyor bende hatamın verdiğim tepkinin yanlış olduğunu o zaman anlıyorum neden böyle yaptığımı bilmiyorum sorun çıkaran taraf bu yüzden hep ben oluyorum kötü bir düşüncem olmadığının ben farkındayım ama bir süre sonra eşim böyle düşünmemeye bilerek yaptığımı ve bu yüzden kendini eksik hissettiğini söylüyor

erkek arkadaşım yüzünden çok canım yanıyor

Erkek arkadaşım 5 aydır sevgiliydik ve sonra öğrendim ki 4 yıllık ilişkisi varmış beni kullandı diğer kızı da aldatmış oldu ve onun için benden vazgeçti kişisel bozukluğu varmış hangi tür kişisel bozukluğu var bilmiyorum ama benden vazgeçti o kızı seçti. Çok canım yanıyor. Kalbim sıkışıyor ağrıyor sürekli ağlıyorum canım yanıyor erkek arkadaşım ikinize de seviyorum diyor ama onu seçiyor takıntı mı sevgi mi onunkisi anlamıyorum o kızı çoğu kişiyle aldatmış

Hayatımın 5 yıl sonrasında neredeyim?

Hayatımın beş yıl sonrasını değil bir gün sonrasını bile kestiremiyorum. Kafamda hiçbir şey canlanmıyor. Nasıl hissettiğimi de bilmiyorum. Bu durum günlük hayatımı kötü etkiliyor. Her şey için tüm duygumu o an tüketip bitiriyorum. Sanki her şey herkes karşımda ya da herkes benden uzakta. Hani tansiyonunuz düşer bayılacak gibi olursunuz da tüm sesler uğultu gibi gelir, işte öyle bir yerdeyim. Mutlu olmak istiyor muyum bilmiyorum. Aslında mutlu olmak değil huzurlu olmak istiyorum, hiçbir şey için kaygılanmamak istiyorum. Kalbim çarpmasın ellerim, bacaklarım titremesin istiyorum. Kısaca hiçbir şey düşünmek istemiyorum.

Bilinçaltımın sürekli beni uyarması

Merhabalar öncelikle ben uyumayi çok seven biriyim ama son zamanlarda uyumaktan çok bilinçaltıma yerleşen şeylerin filmini izliyor gibiyim yanii gündelik hayatta en ufak detayı bile düşünmüşsem illa ki rüyamda görürüm onu kafamda plandigim hayal ettiğim şekilde ama acaba daha farklı olsa nasıl olurdu diye düşündüğümde daha farklı şekilde rüyamda görebiliyorum onu ve tabii ki daha yorgun uyanıyorum çünkü gün içerisinde kafa yorup düşündüğüm hersey birde uyurken karşıma çıkıyor ve hiç uyumamış dinlenememis oluyorum bu psikolojide ne demek oluyor

birden aklımdan çok kötü şeyler geçiyor

ya bir fotoğrafa ya da bir şeye bakıyorum kim olduğu farketmez birden içimden küfür kelimesi geçiyor ve bu beni çok rahatsız ediyor çok kötü bir şey ya da aklıma çok kötü şeyler geliyor çok kötü kelimeler ayıp kelimeler çok utanıyorum ama sürekli aklıma geliyor her aklıma geldiğinde kendime yapıştırasım geliyo hemen tövbe tövbe diyorum ben ne diyorum çok kötü hissediyorum😭 dün psikiyatriye gittim doktor bana lustral verdi ama gerçekten çok ayıp şeyler söylüyorum içinden birden

Gerici anlar yaşamak beni huzursuz ediyor

Merhaba;Bana sırf kendimi iyi hissetmem için değil de gerçekçi olmanız beni çok mutlu eder. Bugün örnek üzerinden anlatacağım dün doğum günümdü bugünde teyzemle kuzenim doğum günümü kutladılar annem üçümüzün fotoğrafını durumuna atmamı istedi bende dershanedeki iki hocamdan gizlemek isterken salak gibi duruma atıcağımı iki hocamada attım kötü olan yanı annemin bu hocalarla daha önce mesajlaşması olmadı yani yapılması zor bir hata hocalara attığımı 20 dakka sonra fark ettim ve hocalara annemin telefonundan olduğu için “yanlışlıkla attım hocam” yazdım ikisine de ve biri “sorun değil” dedi diğeri “nice senelere teyze” dedi bunu yazmasının sebebi ya teyzemin doğum günü olduğunu sanması diyicam ama ben kendimde doğum günümle ilgili bir şey paylaştığım için hoca biliyor yani benim olduğumu diğer ihtimal daha düşük annemin görmeyen biri olarak düşünüp şaka mı yaptı diye düşünsem ihtimal değil gibi neyse kendimi aptal gibi hissediyorum hocalara yiğen karıştırdı annemin telefonunu çoğu kişiye attı desem altına o yazıyı yazamaz bir de durumla aynı zaten bir de kolay yapılacak bir hata değil hafta sonu dersimiz var hocalar benim hakkımda ne düşünür ve ne demeliyim sizce kendimi aptal gibi hissediyorum böyle olaylar hep böyle hissettiriyor gerçekten çok özgüvenli biriyim mutluyum ama şu anlar beni çok geriyor gereksiz abarttığımın farkındayım belki hocalar bu kadar üstünde durmadı belki de önemsemediler ama beni çok huzursuz ediyor şimdiden teşekkürler

Özgüvenimi nasıl yükseltebilirim

İnsanların içinde konusmaktan ve kendimi açıklamaktan kaçıyorum bunu nasıl aşabilirim örneğin arkadas ortamında bile konusmaktan, kendimi acıklamaktan kaçınıyorum veya ilişki anlamında herhangi birisiyle konusurken zorlanıyorum. Kendimi anlatamıyorum. herkes gibi rahat olmak istiyorum . arkadaslarım bana özgüvensiz oldugumu soyluyorlar uzuluyorum . Veyabiriyle konusmaya basladım diyelim sohbeti hemen kapatıp konusmamak istiyorum genel olarak aileme karsı da boyleyim kimseyle rahat konusamıyorum bunu nasıl çözecegim acaba