Psikoloji Kategorisi

eşimle aramızdaki sorunları nasıl giderebilirim ?

Merhaba 10 senelik evliyim aramızda 7 yaş var Eşim tarafından kendimi son birkaç aydır çok değersiz hissediyorum eşim kaba birisi değil Ben birkaç ay öncesine kadar onun sevgisinin çok derinden hissedebiliyordum eşim kaba birisi değil ihtiyacım olduğu şeylerde yardım eder ama bunu birkaç ay öncesi içten gelerek yaptığını bana hissettiriyordu ama şimdi Sanki bana değiştiğini göstermemek için yapıyor sevdiğini söylüyor ama ben hissetmiyorum aksine bana gıcık olduğunu hissediyorum sanki her şeyim ona batıyor benden uzaklaştığını hissediyorum onunla verimli bir konuşma yapamıyorum Ben ne zaman duygularımdan bahsetmeye çalışsam bana Sal takma diyor benim çok takıntılı olduğumu düşünüyor. Bahsettiğim birkaç önce başka bir iş yerinde çalışmaya başladı oradaki insanlarla iletişimi gördüğüm kadarıyla gayet iyi eşimin iletişimi her kimle iyi olursa ben onun tarafından kendime ikinci planda görüyorum buna kendi ailesi de dahil beni bu durum çok yıpratıyor birkaç gün önce evlilik yıldönümümüzdü Ben hatırlattım ve bir buket çiçek almış Ama bunu içten gelerek değil sadece yapmış olmak için yapılmış bir şey birçok şeyini alttan almaya çalışıyorum beni zorladığı noktalara kadar zorlandığım noktada Ben de patlıyorum çok yorulduğumu yıprandığımı hissediyorum kafamı dağıtmaya çalışıyorum Başka şeyler düşünmeye çalışıyorum ama sürekli kafamda neden var

Şemaları değiştirebilir miyim

Merhaba ben uzun süredir yaklaşık lisede sınıfta kalmamdan beridir mide bulantısı öğürme mide yanması sorunlarıyla baş ediyorum öncesinde bu kaygı bozukluğu stresle başlayan bir süreçti ama hayatımda ne olursa olsun ayrılık travma öfke bununla daha çok savaşmaya başladım. Annem çok kaygılı biridir. Öfkesini üzüntüsünü hep bize yansıtırdı. Bizi hep koşullu severdi. Arkadaşlık kuramazsın küçükken çekinirdim. Annem uzaklaştırmayı bilmezdi beni oyuncaklarımla beklerdim öyle. Hiç oyun oynamazdı ki benimle daha doğrusu küçüklüğümü hiç hatırlamıyorum ama annem benden hep bezmiş şekilde bahsederdi hiç bana iyi ki doğmuşsun demedi hep ömrümü yedin derdi oysa biz hiç şımarmayan köşede sessiz sakin oturan iki kardeştik neden bilmiyorum ama kardeşim ona hep uyumlu olduğu için onu hep çok sever bunu nereden mi anlıyorum onu savunur destekler ama ben temizlik yaparsam başarılı olursam İŞE YARARSAM iyi biri olurum ne yazık ki bu zamana kadar da bu vasıflarım olmadı kaygı beni eve hapsetti. Sürekli benimle mutsuz depresif konuşur. sanki onun başarısız denemesi gibiydim babam çalışmadı uzun süre hep söylendi hep. Kendisi çalışmaya başladı o süreçte ben bursumla idare ettim sözde beni okuttuklarını söylerler. Ama boşanmadı da. Her hafta sonu tatilde banyoya girerdi fayansları ovarak herkese söylenirdi. O evde sadece ben dururdum babam giderdi kahveye. Benim yaşıtlarım kız arkadaşlarıyla gezip tozarken ben böyle cezalandırır gibi kendimi annemi dinlerdim. Ona yardım ederdim ama yine bir şey olsun en işe yaramaz ben olurdum. biz de mecburen küçük yaştan beri dsm deki bir çok tanıya uyan birey olduk. Suçluluk psikolojisi kaygı bozukluğu sosyal anksiyete, kaygılı bağlanma bu şemalar değişir mi sahiden ? Ben babam gibi çalışmayan birine dönüştüm. Annem gibi depresifim. O kadar da psikolojik okuma yapıyorum harekete geçemiyorum. Eski sevgilisini unutamamış birini sevdim ki bana unuttuğunu çabalayacağını söyledi her yerden fotoğraf çıkıyordu. Ayrıldı benden bunlara tepki gösterdim diye daha sonra ona hiç geri dönmedim ama içimdeki sevgi de bitmedi en ufak bir varlığımı belli ettim o da hemen şarkılarla karşılık vermeye başladı. Benim profil resmim ona kapalıydı. Yani yazmaması için mesafe koyuyordum. O muhafazakar biriydi kıyafetlerimden ödün vermiştim. Ben kendi hayatıma döndüm bu süreçte kıyafetlerime. O hala böyle şarkılar paylaşmaya devam etti. Pişman olduğuna dair. Bir nevi manipülasyon gibi duruyor değil mi ? Madem seviyordun zamanında o kadar uyarmama rağmen neden eskiye dair hiçbir şeyi silmedin değil mi ? O kadar çok üzülüyorum ki kaygım yüzünden işe de giremedim. Çevremde arkadaşım kalmadı. Son çare o profil resmimi açtım ona inanmak istedim ve ben de karşılık verdim şarkı paylaşarak üstelik bu süreçte babam yoğun bakımdaydı. O da bunu biliyordu. Beni sevdiğini aşkı için yok olmayı göze alacağını şarkılarda paylaşan adam tepki bile vermedi. Şarkı bile eklemedi. Onu gizliden aradım dönmedi bile. Kendime o kadar üzülüyorum ki. Onun böyle oyunlarına düştüğüm ondan destek beklediğim için çok aciz hissediyorum. Biz ilişki boyunca da hep onun istekleri beklentileri üzerine bir hayat yaşamıştık. Onun gerçek bir narsist olduğunu düşünmüştüm. Kendimi geliştirmek için bolca psikolojik okuma yaptım. Kendimi kurban rolüne sokmamak adına üzerime düşeni yapıp dönmemiştim ona. Ama şu an yaşadıklarım o günlerimi getirdi aklıma yine onun istediği oldu yine o kazandı. Belkide isteği buydu. Bana dönmesin ama pişman olsun istiyordu. Kafam o kadar karışık ki. Bir insan seviyorsa ve babam bu durumdayken ben bu kadar yalnızken o şarkıları paylaşan insansa eğer bu kişi samimiyse dönüp gelirdi ben mi yanlış düşünüyorum bilmiyorum. Eğer şu an yanımda olmayacaksa sonrasında olmasının ne anlamı kaldı ki. Ya da benim ona resmimi kapattığım gibi o da bana değerimi anlasın mı diyor bilmiyorum. Tamamen bitirdiğine dair bir şey de paylaşmıyor. Beni resmen böyle bir zamanda acılı ortada bıraktı. Suç onun değil yanlış anlamayın ben çok aptalım ki böyle aciz bir duruma soktum kendimi. Bu süreçte İzzet güllü videoları izliyorum terapi çok uzun bir süreç diyor buna çok katılıyorum çevremdeki insanlar da geçmiş yaşantıların içinde uzun süre boğulup sürekli tekrarlayan bir terapi döngüsüne girdi. Evet bir süre kendini güzel yönlendirmede işlevsel ancak ben böyle bir yöntem istemiyorum. Telkin yoluyla kaygıyı azaltmak üzerine videolar izledim. Siz bir uzman olarak yaşadıklarımı da ele alırsanız aslında terapinin de bir telkin olduğunu her hafta veya düzenli olarak kendi farkındalıklarımızı bize hatırlattığımını hatalı kodlamalarla panik atak anksiyete yaşadığımızı varsayarsak bunları telkin gibi bir nevi doğru yöntemi sunarak bir çıkışa yönlendirdiğini esnek bir bakış açısı sağladığını söylersek doğru yolda mıyım bilmek isterim. Çünkü bu videolarda da esnek bakış açısı sunuyor mide bulantısına odaklanmak yerine bu yaşadığım beni sürükledi bu tepkiyi vermek şu an normal diye esneterek durumu normalleştirip en sonunda beyne bu telkini vererek kodlamayı düzelttiğini iddia ediyor. Bir uzman olarak size sormak isterim. Terapiye bütçem yok kendime ben de mide bulantısı dönemlerinde bu videolardan önce yaşadığın şey çok normal nefes alıp ver diyerek sakinleştiriyordum. Çok kaygılı olduğum zamanlar da bunu yapıyorum. Tüm bu girdabın içinden çıkıp kendi ayaklarımın üzerinde durup çalışıp kendime güzel bir hayat hediye etmek istiyorum. O insanla kafamı meşgul etmek istemiyorum artık. Bana çaresiz olduğum dönemde bile manipüle edemeyecek kadar kendimi içsel anlamda güçlendirmek istiyorum. Bir insanın sevgisini her koşulda kullanan biri çünkü. Ne zaman ona duygularımı açsam fedakarlık yapsam ki şarkılarla haykıran kendisiydi sonunda karşılık versem pişman ediyor beni. Ben şu anda da yalnızken bir şeylerin üstesinden gelmeye çalışıyorken onun gelmemesi de çok bir şeyi değiştirmiyor aslında zaten yalnızım. Dolayısıyla üstesinden geliyorum. Kendimi içsel anlamda bunları söyleyerek motive ediyorum. Yaşadıklarımı da anlattığım şeyleri de değerlendirirseniz çok sevinirim. Çok teşekkür ederim

şemalar nasıl değişirr?

ben küçükken ailem tarafından hiç değerli hissettirilmedim hep kavga ediyorlardı zaten. güzel güvenli bir ailede yaşamadım. korku vericiydi küçüklüğüm. hep bi kurtarıcı arardım hayal ederdim. bana hiç kendi hakkımı savunmayı kendimi değerli önemli hissetmeyi öğretmediler kendimi hep diğerlerinden daha pasif özgüvensiz görür ve hissederdim. güzel de bulmazdım erkeklerle pek arkadaşlık yapmazdım utanırdım. şu an bu durum böyle değil tabi. ama mesela kendi alanımla iş başvurusuna gideceğim zamanlarda ( işim laboratuvar teknikeri) nedense hep geri dönüyorum yok ben yapamam ya rezil olursam işi elime yüzüme bulaştırırsam ve beni başarısız önemsiz görürlerse diyorum. bu düşünceler aslında erkek çalışanların yoğunlukta olduğu yerler de daha da oluyor. tam anlamıyla kendime sanırım güvenmiyorum. bir şeyleri başaracağıma olan inancım az değiştirebileceğime de öyle. bunu nasıl değiştirebilirim sizce? :)

Kendimi hayatımın merkezine koyamıyorum önceliğim hep sevdiklerim

Hayatımda hep önceliğim sevdiklerim. Kendimi merkeze koyduğumda bencil hissediyorum ve sevdiklerime bişey olacakmış hissi beni tetikliyor. Sevdiklerime çok bağlıyım. Hep elimden gelenin fazlasını vermeye çalışıyorum ve en çok ihmal ettiğim şey kendim oluyorum. Kendime vaktim kalmıyor ve boş zamanlarımı değerlendiremiyorum her şeyi düşünüyorum ve kafamın içi çok dolu. Hareket edemiyorum her iki durumda da kendimi çok kötü,eksik,değersiz hissediyorum. Bi tarafta korkularım var. Üstüne gidemiyorum ve hep yaşayamadıklarımın ezikliği altında kalıyorum. İçimde hep bişeyler eksik. Tamamlanamıyorum. Ben ne yapıcam

Alışkanlıklarından nasıl kurtulurum

Alışkanliklarimdan nasıl kurtulabilirim başa çıkmadığım bazı durumlar var bunları hazmedemiyorum ve bu yüzden çok canım acıyor çok sıkıntı yapıyorum sürekli beynimi kurcalıyor neden diye sorguluyorum bunu nasıl aşabilirim kendimi çok değersiz hissediyorum ve bu değersizlik kendimi sevmemeyi kendimden nefret etmemi sağlıyor anlatmak istediğim o kadar çok şey var ki nasıl bitecek diyorum 3 yıl oldu 3 yıldır ben bu haldeyim unutamıyorum yaşadıklarımı bu yüzden yardım edilsin istiyordum

Kendımı güzel bulmuyorum

Evlendikten sonra bir süredir kendimi güzel hissetmiyorum hiçbirseyi yakıştırmıyorum kendime makyajım giysim başörtüm aslında çevremde eşimde iltifat eder güzel olduğumu söyler ama ben öyle hissetmiyorum hiç bir şekilde Buda beni mutsuz edıyor çok fazla evden çıkmak istemiyorum yada çıkarken hazırlanmak istemiyorum çok severim hazırlanmayı süslenmeyi önceden şimdi öyle değilim kötü hissediyorum çirkin buluyorum kendimi nasıl geçer neden oldu anlam veremiyorum.

Her yaptığım davranış yalnışmış gibi geliyor nasıl azaltabilirim

Her yaptığım davranış günah ve yalnıs gibi geliyor ne yapabilirim Elimden geldiğince azaltmaya calisiyorum ama arada yine aklima geliyor sonucta bu dünyada yasiyoruz günahlarımız sevaplarımız olucak diyorum kendimi sakinleştiriyorum baska neler yapabilirim ne düsünebilirim insanlar hakkında bazen kötü yalnıs düsüncelerde aklıma geliyor ama diyorum hayır onlar öyle değil öyle bişi yok olmasin diyorum ne yapabilirim baska ne düsünebilirim azaltmaya calisiyorum

Gereksiz şeylere takılıp, düşünmemek bilinçsel olarak her şeyi düşünmek

Sosyal medyada Durum,story,postu mesaj sanıyorum ve hep buna takılıp kalıyorum. Mesajla bunları ayıramıyorum. Lütfen bana yardım edin ,bilinçsel olarak net düşünemiyorum. Hep kendime söylüyorum düşünmeyim ama olmuyor,bu düşünceler beni çom rahatsız ediyor ve bu düşüncelerden çabucak kurtulmak istiyorum,lütfen bana bu konuda yardım edin bu düşünceler yüzünden rahat yaşayamıyorum ,eskiden yoktu şu düşünceler son 1 ayda ortaya çıktı lütfen yardım edin lütfen bu gereksiz düşüncelerden acilen kurtulmak istiyorum

Beynim sürekli savunma mekanizmasına geçiyor nasıl geçer

Kişilik bozukluğu belirtileri var ve siyah beyaz görme durumu kimseye güvenenmem sonra pişman olma kendine zarar verme diş sıkma yada koluna baskı yaparak savunma mekanizmasını azaltma çok sevme yada nefret etme benziyor ve bana depresyondasın dediler yeterli gelmedi dedikleri ve benim yaşadığım sey bambaşka her gün devam ediyor kötu gorme duygu değişimlerimi ve bu depresyonluk bir şey değil haksımıyım nasıl geçer

Desteğe ihtiyacım var

İlişkimde çok fazla kısıtlamalar yapıyorum bilmiyorum neden bilmeyerek yapıyorum bu yüzden ilişkimde sorunlar yaşıyorum kötü hissediyorum sorunlarım var nasıl bir yol izlemeliyim. Çok fazla darlama yaptığımı dile getiriyo istemsizce yapıyorum neden biliyorum aramız kötü bu sorunlardan dolayı nasıl bir destek almalıyım bunaldım diyor bu davranışlarından dolayı defalarca sana söyledim sen aynısın diyo kendime ait yaşam alanı bırakmıyorsun gibi cümleler konuştu