Psikoloji Kategorisi

Bakış açımı nasıl değiştirebilirim?

Merhaba Betül Hocam Bazı olumsuz düşüncelerim var her şeye karşı. İşsizlik ilişki aile vs tarzı. .. Olumsuzluklara genelde kapılıp olumlulari geçersiz kiliyor zihnim. Nasıl bakış açımı değiştirebilirim sizce? Daha olumlu esnek bir zihne sahip olmak mümkün mü? Her şeye kaygı stres yapıyorum. . zihnim negatif düşünce döngüsüne sıkışmış kalmış adeta ki böyle de zaten. Hayattan nasıl zevk alırım ?? ♥️🦢 Şimdiden teşekkürler 🌸🐇.

Yalnızlıkla nasıl başa çıkacağım

Merhaba çok uzun süredir yalnızım ailemle yaşıyorum ama gün boyu evdeyim işsizim kaygı bozukluğum var en ufak stres heyecan üzüntü durumlarında veya sabah uyandığımda öğürme mide bulantısı yaşıyorum. Öğürürken bazen kusuyorum. Bu lisede kalmamla başladı. O dönem de yalnızdım kimseyi tanımıyordum ve sınıf tekrarı yapmak çok zordu. Üniversitede de böyleydi. Evden ayrılmıştım yalnızdım. Arkadaşlarım oldu ama hep bir nedenden yollarımız ayrıldı. Zaten çok arkadaş edinen çevre yapan hayata karışan biri değilim. Çok tedirgin diken üstünde yaşıyorum hayatı. Hassas bir yapım var ama hep dışarıya soğukkanlı soğuk bir yapım vardır. Genelde sessiz biriyim. 10 yıllık bir ilişkim vardı o çok içe kapanık biriydi. Onunla takıla takıla o bana ben ona benzedim. O kendi ortamını buldu. Ben yapayalnız kaldım ondan sonra da toparlanmam zor oldu. Çünkü işten biriyle tanıştı. Benden ayrıldı onunla devam etti. Benden ayrılmadan öncede hep onunla konuşuyordu. Şüphelerim doğru çıkmıştı. Sonra biriyle tanıştım. 4 sene sonra o da uzaktan bir arkadaş grubumun önerdiği biriydi. O da eski ilişkisini unutamamıştı bende unuttuğunu çabalayacağını söylemesine inanıp devam ettim kıyafetlerimden ödün verdim ama her seferinde bambaşka farklı konularda da tutarsızlık gördüm hep. Hep arkadaşının sözünden ilerledi ben ne hissediyorum ne istiyorum önemi yoktu. Yanıma geliyordu arkadaşıyla vakit geçiriyordu. Sürekli o arkadaşlarıyla beraberdik. Ben onların yakında sessiz kalıyordum çünkğ çok yeniydik ve patavatsızca üzerime geliyorlardı ben sessizim diye sürekli şaka adı altında nabız ölçüyorlardı. Kendimi çok yalnız hissediyordum o ortamda. Erkek arkadaşım onlar bir şey dese hep onları savunur durumdaydı. Onların ağzının içine bakıyordu resmen. En son biz ayrıldık o günde onlar da vardı ben artık eski ilişkisinden kalan mesajları notları gördüm. O gün gülemedim eğlenemedim başka bir arkadaşıyla da ben çok kız arkadaşı var rahatsız oluyorum diye mesajlarını silmişti bunları görünce o gün hiç eğlenemedim gülemedim. Onlarda çok abarttığımı günlerinin berbat geçmesinden dolayı bunları arkadaşıma anlatmışlar. Her zaman her şeyin suçlusu benmişim gibi oldum. O gün erkek arkadaşım sürekli onların günü güzel geçsin diye uğraştı ama benimle de onların yanında çok ilgilendi yani öyle davrandı. Sonra bana olanlara tepki gösterme şeklimden dolayı sen ilerde ailemin yanında da böyle yaparsın hep içe dönüksün diyerek ayrıldı. Ben yaşadıklarımı taşıyamamayı geçtim suçlu durumuna ben düştüm. İnsanlar benim o halimi görünce bir de onun benimle çok ilgilenip benim durumu uzatıyormuş gibi algılanmasına sebep oldu. Ama bunalr 8 aydır devam eden şeylerdi ve defalarca görmek istemediğimi dile getirmiştim. Bu hayatta iyi niyetle yaklaştığım kim ne varsa hepsi bana sırtını acı biçimde döndü. Şimdi hiç biriyle görüşmüyorum. Samimiyetsiz biçimde bana yaklaşımları var. Alttan alta eee sende tertemiz bir sayfa açmış biriyle olursun bundan sonra diyorlar. Sanki ben başkasına yara bandı olmayı kabul etmiştim gibi. Oysa o insan hep bana unuttuğunu söylemişti. Yaşanan şeyler sadece bir ilişki değil iç içe geçmiş sınırları belli olmayan arkadaşlık ilişkileri sürekli yalan dolan gizli saklı durumlar. Alttan alta laf sokmalar göz önünde yaşanan ilişki yüzünden . Hayatımdaki insan bana değer vermediği için ya da bunu davranışlarıyla göstermediği için diğer insanlarda bana istediği gibi üzüp laf söylediler. Bu ilişkiye hadleri olmadan karışıp şaka adı altında laf söylediler. Günün sonunda yalnız kalan ben ilişkileri güzel devam eden onlar oldu. Arkadaşlıklarımda da böyle zamanında her şeyini bildiğim insan şimdi bana kendi yaptıklarının üzerini kapatıp laf sokmaya çalışıyor. O zaman yanında olmayan arkadaşları şimdi kıymete biniyor kendini temize çıkarıyor çünkü diğerleri bilmiyor her şeyi ben biliyorum. Zamanında neler yaptığını ben biliyorum. Şimdi herkes kendini temize çekmiş durumda beni eleştiriyor çok yoruldum bu iki yüzlü insanlardan herkese dürüst samimi içten oluyorum saf halimi gösteriyorum ama kullanıyorlar. Şimdi kimseye kendimi açamıyorum. Evde yalnızım iyice kaygılarım yükseliyor. Gerçekten samimi insanlar var mı bu dünyada bilmiyorum. Dostluk insanlık gerçek aşk bazıları için sadece menfaat üzerine.

Kendimi kıyaslamaktan nasıl vazgeçerim?

Merhaba Ben 27 yaşındayım ve çalışmıyorum. Bir sürü olumsuzluklar beni buluyor ya servis olmuyor ya alım yok işlerde. E sevgilim de yok. Bari birinden biri olsaydı diyorum. Bı arkadaşım var hem arabası var hem güzel bı işi ve sevgilisi. Bütün güzellikler onu bulmuş. Ama bende bı tanesi bile yok. Bu düşünceler aklıma geldikçe çok stres yapıyorum anın tadını kaçırıyorum. Bı umutsuzluk oluyo an yaşama sevincim bitiyor adetaa. Ne yapmam lazım. Kendimi kiyaslamiyorum öyle ama ister istemez bu düşünceler geliyo aklıma

Kendime nasıl daha iyi davranırım?

sinirden ağlamak istemiyorum ama elimden gelen şey de bu oluyor sert konuşup kırıcı olmamaya çalışıyorum ama kriz geliyor ve uzaklaşıyorum daha iyi hissedebilmek için yapıyorum ama biraz daha sakin relax olmayı öğrenip alışmam lazım çünkü fazla takıp sinirlenebiliyorum herhangi birşeyi ve bu hiç iyi gelmiyor kafamdaki sesler susmuyor hiç akışına bırakamıyorum kontrol isteğim var ve bu düzelsin istiyorum gerçekten yani

Kendimi neden sürekli kontrol ediyorum?

Kendimi sürekli kontrol etme ihtiyacı duyuyorum bu alışkanlığı nasıl yönetebilirim. Aşırı düşünüyorum detaylara çok takılıyorum ve bu beni çok yoruyor. Kendime sürekli bakıyorum vücuduma sağlığıma normal bisey olsa bile detayara bakıp kaygılanıyorum. Bunu sürekli yapıyorum. Ailemde takıntılık öyküsü var annem evin temizliğine takıntılı çok fazla hemde. Bende kendime takıyorum annemden geçmiş olabilir mi. Ellerimi sürekli yıkıyorum. Sürekli aynaya bakmak istiyorum neden yapıyorum bunu. Nasıl düzelticem yardımcı olur musunuz

Bulantımı beynimden nasıl silebilirim?

Bulantımı beynimden nasıl silebilirim ve rahatlaya bilirim . Rahat hissedebilirim. Mesela hiç bir şey yokmuş gibi rahat huzurlu. Beynimden silemiyorum ağlamak istiyorum rahatsız hissediyorum midemin bulantısına iştahsızlığıma sinirim bozuluyor ne yapabilirim bana lütfen bir şey söyler misin ilaca ihtiyacım var mı veya psikoloğa kendi kendimi iyileştirebilir miyim sence yardımcı olur musun bana lütfen rica ediyorum 😽❤️ sağol

Her şeye karşı kararsızlığımı nasıl değiştirebilirim?

Kendime iyi davranmam için sevdiklerimle bir yerde olmam gerkir istedigimi ala bilirsemde kendimi mutlu ede bilirim ama bilmiyorum ben kendimi ifade edemiyorum genellikle çoğu zamn çünki yazmakta zorlaniyorum hiss ettiklerimi keske ifade ede bilsem ama maalesef olmuyor ne yapsamda bunu nasil atlata bilirim cok degisken ruhlu kararsiz biriyimdir bu huyumdan mefret ederim genellikle çünki beni cok zorluyor bu olay yani boyle

Hislerimin köreldiğini hissediyorum derin hissedemiyorum

Eskiden hayat daha kolay değil miydi… kendi bakış açımdan bakınca öyle başkalarını bilemem ama sanırım insan yaş aldıkça sorumlulukları daha fazla oluyor. Artık daha fazla sorumluluğum var ve baskı altında hissetmesem bile bu biraz tuhaf geliyor. Yani büyümüş olmak deneyimler elde etmek tecrübeler hayata anlam kazandırıyor aslında. Eskiden hayata daha küçük bi pencereden baktığım için sanırım hayat daha kolaydı. Büyümenin ve olgunlaşmanın tek kötü yanı sanırım eskiden hissettiğin şeyleri hissedememek. Eskiden hissettiğim ve hissedebildiğim duyguları özlüyormuşum ben aslında. Bazı gecelerde neyi özlediğimi bilmeden ağlardım. Şimdi ise en azından bi sebebim var. Eskiyi diğer insanlardan daha fazla özlememin sebebi ne bilmiyorum. mecbur kalınan duygular istemiyorum hayatımda. bu benim hayatım ve bu duygulara mahkum olmak istemiyorum. Bazı duygular biz istemesek de kayboluyor çok kötü bu cümle her defasında beni ağlatabilecek güçte. Kısaca eski hissettiğim hislerin köreldiğini hissediyorum ve eskisi kadar derin hissedemiyorum… Nasıl eskisi kadar derin hissedeceğim. Ne zaman gelecek bu zaman ? Tükenmiş duygular içinde varolmaktan yıkılıyorum artık. Eskisi gibi derin ve yoğun hissetmek istiyorum ama sanki deneyimlerim hislerimi köreltti yavaşça…

meredith

Eski beni eski neşemi kaybettim gibi hissediyorum nasıl değiştirebilirim?

Eskiden çok gülen neşeli eğlenceli de biriydim ama artık hiçbir şeye halim yokmuş hiçbir şey başaramıyormuş gibi hissediyorum yapmak istediğim o kadar çok hayalin içinde yapayalnız kaybolmuş gibi her ders e çalışmaya başladığımda zaten yapamayacaksın hissi her yemek yapmaya başladığımda zaten olmayacak hissi kendimi görmek istediğim yer ile şuanki ben aynı kişi değil ben anlaşılmak değer görmek tuttuğunu koparmak hayallimdeki ben olmak istiyorum

kimseye güvenemiyorum ve her şeyden çok korkuyorum

kendimi çok güvensiz ve kimsesiz hissediyorum. sevilmek istiyorum yanımda beni anlayan ve bana iyi gelen biri olsun istiyorum. son dönemlerde çok içime kapandım ve çok yorgun hissediyorum. iş stresi beni çok etkiliyo, hayatımda çok az sayıda insan bıraktım ve hissettiklerimi kimseye anlatamıyorum çünkü korkuyorum, güvenemiyorum veya utanıyorum hislerimi anlatırken. kendimi bazen çok değersiz ve mutsuz hissediyorum. tuhaf hissediyorum son zamanlarda, bulunduğum yerden uzaklaşmak istiyorum ama benimle gelebilecek güvendiğim kimse yok