Psikoloji Kategorisi

Kendime nasıl iyi davranabilirim kendim gibi göremiyorum elime yada koluma kendim gibi göremiyorum

Sadece yorgun hissediyorum sanki burda degilim bedenim bana uzak iyi bakmak istiyorum ama beynim savunma mekanizmasına geçiyor iyileşmek istiyorum ilaçla gecermi savunma mekanizması komple geçsin artık gercekten surekli tetikte olan bir beynim var çokk yanlızım hiç konuscak dertlescek kimsem yok yok da yok yanıtverirseniz cok sevinirim halisyasyon da goruyorum ztn kabus gordum yatağımda yılan geziyordu dedim kalktım etkisinden cıkamadım neden kötu seyler beni buluyor

İç sesimi nasıl değiştiririm?

Merhaba küçüklüğümden beri sürekli içe kapanık susan aman kimse üzülmesin sürekli arayı bulan rol yüklenici morundaydım. Lise ve üniversite hep içe kapanık kısıtlı insanlar çoğunlukla hep yalnız geçti. Kendimi ifade yeteneğim var bazen insanlarla çok sıcakkanlı ilişkilerde kuruyorum. Ama genelde hep soğuk ve donuk içe dönük tavrım var sürekli bir şeyler anlatan çok anılar yaşayan insanlara özeniyorum. Bir hikayeleri var duruşları enerjileri var. Ben kendi hikayemi yazamadım. Hep statü olarak yüksek standartları farklı insanlarla konuşurken kendimi geri çekiyorum. Anlattığım şeyler onların ilgisini bile çekmez veya kıyafetlerine olanaklarına bakıp kendimle kıyaslıyorum. Bir şey yaparken kendimi engelleyici tavrım var bu annemden geliyor. Aslında kaygı babadan kaynaklanırmış diye okumuştum. Aşırı kaygılı biriyim mide bulantısı öğürme kusma yaşıyorum. Ama annem hep beni önemli günler öncesi sürekli darlardı. Sürekli geç kaldın veya kıyaslama bak onlar çocuk sahibi oldu güzel bir işe girmiş diye diye ben de kendimi insanlarla kıyas yaparken buluyorum aslında hiç ilgilenmiyorum bazen insanların ne yaptığıyla yeter ki bana dokunmasınlar bir köşemde sessiz sakin kalayım istiyorum. Ama böyle yaparak hiç umursamazken aslında her şeyden bir haber kendi başıma evet geç kalıyorum istemeden her şeye. İlişkileri düzgün mutlu kendini olduğu gibi gösteren çok güzel arkadaş grupları olan hobileri olan işleri meslekleri yerinde ve tüm bunları beraber yürüten insanlar var. Ben kendimi inanılmaz yetersiz hissediyorum. Çünkü gerçekten ben sadece üni bitirdim yanlarında konuşacak paylaşacak bir anım bile yok. Arkadaş ortamım bile kalmadı. Kendimi geliştireyim istiyorum öyle insanlar olsun hep etrafımda istiyorum. Ama herkes kendi köşesini kapmış gibi kimse kalmadı. Olanlar da arkadaşlarını bulmuş. Ben çevreme razı oluyorum resmen. Bu egoyla söylenmiş bir şey değil kesinlikle ama özgüvenim sıfır. İnsanların yanında sessiz sakin kalıyorum. Bir olay oluyor ayrılık arkadaş kaybı ve benim atlatmam çok uzun sürüyor.

Neden küçük bi olayda gitmek istiyorum

İnsanlar bana küçük bir zarar verse ve canımı sıksa hemen oradan gitmek istiyorum. İnsanları tek celsede siliyorum. Sevdiğim insanlar olsa bile yollardır dost olduğum arkadaşlarım Ailem ve sevdiğim herkes her şey de bunu yapıyorum küçük bir olay bile olsa konuşup halletmek yerine oradan uzaklaşıyorum insanları da hayatımdan çıkarıyorum bunu istemiyorum ama yaşıyorum bununla nasıl baş edeceğim bilmiyorum yarımcı olabilir misiniz artık yenmek istiyorum

Kendimi nasıl iyileştirebilirim?

2 gün önce gece üniversite sonuçlarım açıklandı orta sevindim. Gittim babamla görüştüm, hediye olarak para verdi ona da sevindim. Ondan önce de pahalı bir telefon almıştı ona da sevindim. Sanki sevinmek, aslında gerçek sevinmek değil de, geçiştiriyormuşum gibi hissediyorum. Bilmiyorum, etrafıma bakıyorum aynı şeyi başkasına yapsalardı şimdi mutluluktan uçuyordular. Bu son günlerde sanki sevinebilmediğimi düşünüyorum, belki de çocukluğumla ilgilidir bilmiyorum.

4 yaş 10 aylık çocuğum var köpek ısırdı bilinçaltında kalır mı yaşı küçük olduğu için unutur mu?

Dün parkta oğlum köpeği sevmek istedi izin vermedin ama sahibi ellerini tutuyorum köpeği ısırmaz dedi çocuğumda sırtını sevdi köpeğin ve bir anda arkası dönük olan köpek başını çevirip oğlumun boyun omuz kısmını ısırdı 1-1. 5 cmlik kesik oluştu 2 dikiş atılması gereken bir kesi fakat köpek ısırdığı için dikiş atılmadı pansuman yapıldı ben hemşireyim çocuğumda psikolojik olarak neler olabilir nasıl takip edebilirim neler konuşabilirim lütfen yardımcı olabilir misiniz

0627

Kendimi neden değersiz hissediyorum?

Kendimi değersiz hissediyorum içimde bir boşluk var ne yaparsam yapayım kapanmayacak gibi geliyor sevgiye açım sürekli sanki hiç tamamlanamıyomuşum gibi bende bir sorun varmış da düzeltmem gerekiyomuş gibi kendimi tam anlamıyla bir türlü sevemiyorum içimde hep bir burukluk boşluk var bu nasıl geçecek kendimi nasıl değerli göreceğim bilemiyorum nasıl yaparsam yapayım olmuyor kendimi hiç bir şeye layık görmüyorum elimde değil

Hayatımda yaşadığım sorunlar

Hayatımda yaşadığım tek sorunlardan biri (çocuklukta böyle değil tam şuan olmak istediğim gibiydim) ,hayır deme sınır koyma konusunda sorunlar yaşamak ve karşı tarafı memnun etme onay alma vs gibi beklentilere girmekti ve özellikle ilişkilerde derin bağ kurmak istediğim için bunun yüzünden alttan alma sorunları geçiştirme gibi şeyler yaptım bazen (bazen de direkt sildim) ve sonradan fazla yüzeysel olduğumu düşünmeye başladım ve arayı bulamıyorum sanki ne yapmalıyım? Yaşadığım üzüldüğüm olaylardan çıkarttığım derslerden sonra değerlerimi oturttum ve bunları aşmıştım fakat son yaşadığım olaydan sonra yıprandı hassas ve duygusal oldum şuan yine astım fakat tekrarlansın istemiyorum bunun için ne yapabilirim eski yeni tüm iyi özelliklerimi bileştirip en iyi benliğimi ortaya çıkartmak istiyorum. Birde bazen insanlar nasıl imkanda durumda olursa olsun her koşulda en iyisini isterken ve alırken bana hep her şeyin yetersiz gelmesi ne demek oluyor fazla mı mükemmeliyetçiyim veya seçiciyim sanki layık değil miyim diyorum aslında değerimi de biliyorum ama bunu nasıl uygulamaya geçiririm ve yaşarım örnek olarak en iyi gördüğüm kişiyi bulduğum sandım ve birkaç yıl böyle geçti fakat doğru kişi değilmiş her şey iyi bile olsa bazen bırakmak gerekiyor bırakamadım onu çıkarttıktan sonra hep daha iyisi gelirdi ama ondan daha iyisini görmediğimi düşündüm bu yüzden kaygı ve üzüntü yaşadım hayatıma birini alabilmeyi istiyorum tekrardan , Son olarak bazen her şeye geç kalmış gibi hissediyorum yapmak istediğim her şeyi yaptım ve gayet planlı biriyimdir her şeyi planlarım ama sanki birkaç senedir yapsam bile yeterli gelmiyor ve radikal değişiklikler istiyorum hayatım güzel gidiyor ama bazen sıkılıyorum

Bu söyleme istediğinden nasıl kurtulacağım?

merhaba okb rahatsızlığıyla 2 yıldır çok şiddetli bir şekilde savaşıyorum ve mağlesef ki son 1 aydır çok artış gösterdi sürekli cinsel dürdüler yada kontrol kaybetme kaygısı yaşıyorum isim duymaktan bile etkilenmeye ve suçluluk duymaya başladım bunları erkek arkadaşıma anlatmadığım için suçluluk duyuyorum ve böyle şeyler düşündüm diye benden soğucak diye korkuyorum anlatmak zorundayım gibi hissediyorum ve düşünceler anlatmadan kaybolmuyor lütfen bana yardımcı olun.

Anı nasıl yaşarım savunma mekanizması izin vermiyor.

Hep aynı döngüde buluyorum kendimi savunma mekanizması gerçek gibi akıl sağlığımı yitireceğim artık dışarı çıkmak istiyorum ama bu baskınlığı gene içimde kalıyor tam özgür hissetmiyorum kendimi ilaçla geçer mi anlatırsanız çok sevinirim terapi ile geçer mi iyileşmek istiyorum rahat olmak istiyorum hapishanede gibi hissediyorum ruhsal olarak istemeden kendimi kısıtlıyorum rahat bırakamıyorum kendimi buda beni yoruyor sadece savunmaya geçen bir beynim var bıktım

İrritabiliteden nasıl kurtulurum?

Yaygın anksiyete bozukluğu tehşisim var Kaygılarımla yaygın anksiyete bozukluğu hakkında kitaplar okuyarak YouTube'dan bu konuda videolar izleyerek bir şekilde baş ediyorum ancak irritabliliteden kurtulamıyorum ne yapmalıyım? Gün içinde çok alıngan ve çok sinirliyim en ufak şeylere bile alınıyor ve sinirleniyorum eskiden böyle değildim bu durum şimdi daha da sıklaştı neler yapılabilirim tavsiyeleriniz nelerdir benimle paylaşın lütfen şimdiden yardımlarınız için çok teşekkürler

justebru