Psikoloji Kategorisi

Öfkem İle Nasıl Baş Edebilirim?

Şu an hissettiğim duygu öfke. Farklı sebeplerden dolayı çevremden kimse ile görüşmüyor yani sosyalleşmiyorum. Belirli bir tarihte onları göreceğim için öfke duymakla birlikte karşılarında ağlarsam diye endişeliyim. Başkalarına çok kırıldım. Bununla birlikte onlara karşı hiçbir kötü söz söyleyememek beni öfkelendirdi. Hak etmediğimi düşünüyorum. Aslında öfkem kendime belki de. Sürekli telefonla oynuyor ve aynı sahneleri izliyorum. Eskiden kendimi beğenmezdim. Yalnız kalınca kendimi sevmeye başladım. Ama ağlama hissi ve öfkem hala geçmedi. Rutinlerime dönmede ve istekli bir şeyler yapmada zorlanıyorum. Nasıl mutlu olursun diye sorsalar. Sanırım aniden gelen süprizle mutlu olurum. Önerileriniz benim için çok kıymetli. Şimdiden teşekkürler. .

Hayatıma yenilikler katmak için neler yapabilirim?

2013 yılından beri psikiyatr tedavisi görmekteyim. Bir çok psikiyatr ile görüştüm ve çoğunlukla teşhis olarak sosyal fobi, anksiyete, depresyon teşhisi konuldu. En son gittiğim prof. Psikoz başlangıcı dedi. İnsanların sürekli benimle dalga geçtiğini, güldüğünü küçümsediğini, önyargı ile baktıklarını düşünüyordum. Ama bu gülmelerinin nedeni de dış görünüşüm yüzünden olduğunu düşünüyorum. Mimiklerimi tuhaf, kilomu fazla görüyor ve yetersiz hissediyorum. Evet normal kilomun biraz üstündeyim. Bu ben de aşırı derece de takıntıya yol açıyor. Yemekten de vazgeçemiyor sürekli yeme ihtiyacı hissediyorum. Nasıl bir yol izlemeliyim?

Ertelemeyi nasıl aşarım?

Bir işe başlamayı isteyip başlıyorum, kısa bir süre yapıyorum, fakat devamı gelmiyor. Örneğin; araba kullanmayı çok istiyorum ehliyetim olduğu halde eyleme geçiyorum kısa bir süre devam ediyorum öğrenmeye çalışıyorum fakat bırakıyorum eylemim kısa süreli oluyor. Eşim sürmeme, öğrenmeme yardımcı oluyor fakat bir hata yaptığımda bana kızınca tüm hevesim isteğim gidiyor. Bir zaman geçiyor tam ilerlemişken tekrar başa dönüyorum, birkaç kez bu döngüleri yaşadım. Şimdi ise sadece araba kullanmayı çok istiyorum fakat harekete geçemiyorum. Bunu nasıl aşarım sevgiler teşekkürler!

İnsan için mutluluk nedir?

İnsan mutluluğu nasıl hisseder? koşulsuz mutlu olunabilir mi ? Nasıl? Anı yaşamak geleceği düşünmemek midir? Geçmişte olan şeyleri nasıl unuta biliriz? Bugün yaşadığım her şey geçmişteki bir anı hatırlatıyor insan bu yaşadıklarını yok sayabilir mi? İnsan kendisine kötülük yapan birisiyle neden ayrılamaz ayrı kalmayı beceremez? Hayatın anlamı nedir? İnsan mutluyken neden hep başına kötü bişey gelecekmiş gibi düşünür ya da kötü bir senaryo çizmeye başlar?

Hassas bir kalbi nasıl koruyabilirim?

8 yıldır ilaç tedavisi görmekteyim. Yan etkileri kalbimde çarpıntı yapıyor ancak aynı zamanda polistami hastasıyım ve demir değerim düşük olup bilhassa yükseltilmemekte olduğundan bununla da ilişkili olabileceğini düşünüyorum. Dideral kullanıyorum bunun dışında yapabileceğim bir şey var mıdır? Sigara, alkol ve uyuşturucu kullanmıyorum. 29 yaşındayım. Anksiyete ve ya panik atağın ayak sesleri olabileceği ihtimalini de hesaba katıyorum. Ancak emin olamıyorum. Yardımlarınızı bekliyorum.

1 senelik ilişki yaşadığım kişinin 1.5 senelik ilişkisi varmış

Ben 1 sene boyunca x kişisini çok sevdim sevgiliydik ama bana karşı hep ilgisizdi mesela arıyordum arama işim var diyordu uzaklaşamıyordum. Sonra doğum günü oldu ona tişört aldım doğum günü pastasıyla güzel bi mekanda doğum gününü fln kutladım. bu seferde çok ilgiliydi seni seviyorum diyip duruyordu ama biliyordum sevmiyordu fotoğraf çekildik fotoğraflarımızı paylaştım ama o hiç paylaşmadı sonra ablası bana yazdı yani attığım fotoğraflara kalp attı. anneler günü oldu annesine bi incelik yapıp çiçek çikolata tarzı şeyler yolladım güzel bir not ile. Annesi beni arayıp teşekkür ederim kızım zahmet etmeseydin çok sağol diyip telefonu kapattı. Sonra X kişisi yazdı teşekkür etti anneme böyle davranman hoşuma gitti dedi ve ben çok mutlu oldum demekki beni de ailesine katmak istiyor düşüncesine kapıldım. Beni aradı düğünümüzü burda yapalım, çocuğumuzun ismi şu olsun tarzında şeyler söyledi ümitlendirdi kısacası bu. Aradan 2 ay geçti tanımadığım bi kız bana ulaştı ve dediki sen x kişisini nerden tanıyorsun bende dedim mi benim 1 senelik sevgilim sen nerden tanıyorsun?O da dediki benimde 1,5 senelik sevgilim. Benim ilk sevgilimde ve ben inanamamıştım kızdan bi kanıt istedim ve doğum gününde x kişisine aldığım tişörtü başka bi kızın yanında giyip ve üstelik kızın yanından öpüp bana böyle bi fotoğraf attı ve bende direk ona yazdım açıklama yapabilirim gibi şeyler söyledi inanmadım engelledim kızla konuştum kızda konuşmayı kesti ve aradan 1 hafta geçti bana yazdı x kişisi başka bi uygulamadan dedi ki nisa yanına gelicem konuşalım hayır dedim sonra kıza yazdım Ahmet bana bunları söylüyor dedim kızda dediki Ahmet bana hergün yazıyor beni affet diye dedi bende dedim ki peki x kişisinin ablası annesi felan seni biliyormuydu ve o da dediki ben her gün onların evindeydim beni çok severler tarzı şeyler söyledi bende dedim ki ama ailesi beni de biliyor beni de çok seviyorlar ikimizi nasıl oynatabilirler. kızda dediki bi daha asla ahmete geri dönmem iğrenç biri felan dedi bende dedim ki bende dönmem istemiyorum beni aldattı dedim. aradan 2 Ay geçti ve bi foto geldi kızla o x kişisi tekrardan beraber olmuşlar ama ben o süreç içerisinde hiç iyi değildim psikolojim bozulmuştu her gece ağlıyordum dışarı çıkmak istemiyordum sürekli odamdaydım gururuma yedirememiştim aldatılmayı haketmemiştim ailem yanımda oldu destek verdiler ama iyi değildim sonra ben de 4 ay geçtikten sonra biri ile ilişki yaşamayı istedim ve şuan da o ilişkiyi yaşıyorum fakat x kişisini bi türlü aklımdan çıkartamadım iyi değilim. .

Kendimi mutsuz ve yorgun hissediyorum

Gün içerisinde çok yorgunum çok bitkinim çok mutsuzum sinirli ve etrafımdakilerde sinirli ve gergin davranıyorum çoğu zaman hiç bir şey yapasım gelmiyor erkek arkadaşımla devam ederim sorunlar yaşıyorum çok seviyorum ama bana karşı tahammülü kalmamış biri var karşımda sinirli gergin itip kalkıyor sürekli hakaretler ediyor küfürler aileme ve bana karşı haklı bunlar bir sorun üzerine ortaya çıktı ama ben bunları hak ettiğimi düşünmüyorum onunda hak ettiğini düşünmüyorum ayrılık düşüncem yok ama iyi olacaksa bunu herşeye rağmen düşünebilirim

Sivilcelerimin özgüvenimi sarsmasını nasıl engellerim?

Yüzümde 2 senedir sivilce var ve geçmiyor tedavi görüyorum şuan 4. ayımdayım çok kötü bir halde benim çok psikolojik açıdan etkiliyor makyajsız asla dışarıya çıkamıyorum çok üzülüyorum herkes tavsiye veriyor yüzüne ne oldu gibi söylentiler duymaya maruz bırakıyorlar ağlama krizleri geçiriyorum sivilcelerim yüzünden özgüvenim yerle bir oldu çöp atmaya inerken bile yüzümü saklıyorum kimsenin görmesini istemiyorum bu durum normal mi ne yapmam gerekiyor etrafımdaki insanların bana iğrenerek bakmasından bıktım 1 aydır evden çıkmıyorum herkes üstüme geliyor ergenlik sivilcesi diyip geçiyorlar 18 yaşındayım ve suratım hiç ergende çıkan sivilce yüz tipi değil 2 senedir makyajdan nefret ettim bende hiç bir şey sürmeden çıkmak istiyorum dışarıya bende diğer kızlar gibi olsun istiyorum suratım çok doldum ne yapacağımı hiç bilmiyorum

Kocamdan değer göremiyorum ne yapmam gerekiyor?

Aslında ben kendime değer vermeyi bilmiyorum kendimi sevmeyi bilmiyorum… Anda kalamıyorum yaygın anksiyete var diyor kalp doktorum. Kocamın bana prenses gibi davranmasını istiyorum o da aynı ilgiyi benden bekliyor çok sinirleniyorum soğuyorum ondan çünkü ben kadınım ve önce benim o ilgiyi görmem gerek diye düşünüyorum ki ona da gördüğümü uygulayayım. İlişkide hangimiz kadın belli değil. Bana çiçek almaz hediye almaz çokta güzel bir kadınım aslında 30 yaşındayım çevrem beğenir ama bu kocama beğendiremedim kendimi gerçi beğendirmek için de uğraşmıyorum… bişeyler içinden geldiği için yapsın istiyorum ama içinden hiçbir şey gelmiyor belli ki tek yaptığı işe gidip gelmek.

Ağlamamam için ne yapmam gerekiyor?

gün içerisinde sık sık ağlama nöbetleri geçiriyorum ve bazen hiç kendimi tutamayıp aynı zamanda öfke nöbeti de ekleniyor etrafa zarar verebiliyorum hemde bir sebebi yokken bunun devamında uyku problemi yaşıyorum ve ev dışına çıkmak istemiyorum kesinlikle bir de bazen aile içinde veya başka insanlardan da nefret ediyorum gibi kimseyi görmek duymak bile istemiyorum tamamen odama kapanıp kendimle kalmak istiyorum sonra da ilk başta anlattığım sorunları teker teker sıralı halde yaşamaya başlıyorum sürekli kendimde bir kusur buluyorum aslında düşündüğüm zaman kendi kendimi de yatıştırmaya çalışıyorum sanki farklı birisi oluyorum ve kendime çözümler üretiyorum ama yine de bu içerisinde bulunduğum döngüyü kıramıyorum ne yapabilirim