Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
terapiyi bıraktıktan sonra duygularımı ifade etmekte zorlanmam normal midir?
Maddi sebeplerden dolayı terapiyi bıraktıktan sonra duygularımı ifade etmekte zorlanmaya basladım. Her seyi içime atmaya basladım, üzerimde daha büyük yük hissetmeye hissediyorum. İç sesimi bile duyamadığımı fark ettim. Ne istediğimi bildiğimi düşünürken ortada kalmıs gibi hissediyorum kendimi açıklayamıyorum. duygumu bile yasayamıyorum, ertelediğim duyguların sıkıntısını cekiyorum suan. Bu ruh halinden nasıl çıkabilirim? Tekrardan terapiye baslayamam maalesef. Nasıl bas edebilirim bu durumla?
Gizli Kullanıcı
Eşimle aynı evde bazen çok yalnız hissediyorum
1. 5 senelik birlikteyiz 2 aylık evliyiz İkimiz de çalışıyoruz işten yorgun geldiğimizde bir şeyleri birlikte yapmak genelde benim söylememle oluyor ne yiyelim ne yapalım gibi destek olması gerektiğini sürekli belirtiyorum ya televizyona ,telefona bakıyor bir film açtığımızda onun yanına ben uzanıyorum yemekten sonra hemen kalkıp televizyonu açıyor sürekli enerjik olmaya çalışıyorum danslar ediyorum ben yakınlaşınca çok iyiyiz çünkü ona kalsa o enerji hiç gelmeyecek. Tartışınca yatakta küs kalıp uyuyabilir konuşmak istemez. Konuşmayı tartışmak uzatmak olarak algılıyor bende küs duramıyorum kötü hissediyorum ve sürekli laf atan taraf oluyorum. Yalnızca ben birşeyler yapıyorum gibi geliyor. Beni sevdiğini biliyorum terfi aldıktan sonra iş yükü arttı psikolojik olarak yıprandı terfiden önce beni daha çok sevdiğini düşünüyorum. En azından bana çok vakit ayırırdı şimdi arkadaşlar okeye çağırıyor, maç var maç izliycem gibi ortaklaşa yapmadığımız şeyler daha yeni evliyiz eşimin bir heyecanını birlikte olma isteğinin fazla olmasını beklemem anormal mi hayal ettiğim evlilik bu şekilde değildi. Çok yalnız hissediyorum ve bu ona öyle gelmediği için bir önemi yok gibi ne yapabilirim
Gizli KullanıcıNasıl normal hayatıma dönebilirim
Merhaba,iki sene önce bir kedi sahiplendik. Kısa sürede evimzin üçüncü üyesi oldu benim bal yanaklı oğlum kızımın ise biricik kardeşiydi. Onu okadar çok sevdik ki tatillerimizi bile ayrı organize ettik oğlumuz evde tek kalmasın diye. Bal yanaklı oğlum tam bir sevgi pıtırcığı idi. Geçenlerde balkon camına çocuk kilidi taktırdık. yaklaşıl 6-7cm genşliğinde bizim oğlanda irice burdan çıkması imkansız diye düşündüm. İki hafta önce kızım tatildeydi ve ben işe gitmek için sabah kalktığımda oğlumu göremedim. Balkon kilitleri kapalıydı o yüzden evde aramaya başladım bulamayınca panikledim dedim olmaz ama bide camı açıp aşağıya bakayım ve ne göreyim oğlum bahçede yatıyor😭😭 ve ölmüştü. Yavrum benim gözümden sakındığım çocuk oracıkta ölmüş😭😭. İlk iki gün şoktaydım sonra kızıma nasıl açıklayacağım stesi başladı. Ablam ve bir kaç arkadaş tramva oluşur kalp krizi geçirdi diyelim dediler ve öyle söyledik. Ancak bendeki vijdan azabı her geçen gün büyüyor ayrıca kızıma yalan söylemiş olmanında yükü var omuzlarımda ve onu her geçen gün çok özlüyorum. Nasıl normal hayatıma döneceğim bilmiyorum
Gizli KullanıcıCinsel anlamda sıkıntı var
parnetim çok isteksiz ve yapmak şstemiyor yardımcı olursanız çok sevinirim uzmsn pskoloğa gitmek istiyorum öpüşmek istemiyor çok istekdiz orsl hiç yapmıyor ben deniyorum kedinlikşe yapma fiyor çok isteksiz yaptığımızda bile his yok lütfen yapma fiyor ama ben ne yap sam istemiyor her ikimizde de yardıma ihtiyacı var sadece yatakta sıkıntımız var çık kısa siürüyor ikimizde ben kısa sürede tatmin olamıyorum
Gizli KullanıcıEşimle bir türlü eş olamadık
11 yıllık evliyim ancak eşim beni seviyor mu sevmiyor mu hala anlamadım çünkü bazen çok iyi bazen çok kötü olabiliyor evliliğim boyunca çok fazla şiddete de uğradım ancak hepsini kapattığımı düşünürken içime işlemiş şimdi eşimin en ufak kötü sözünde çok büyük olay çıkıyor ben kendimi kaybediyorum ya da sokakta bir kadına baksa kıskançlık krizine giriyorum eşim kötü niyetle yapmadığını söylüyor ancak ben kafamda çok farklı senaryolar kuruyorum eşim bana kendimi çok yetersiz hissettiriyor eskiden hayata gülerek bakan ben artık çok umutsuzum eşim gülüşümü soldurdu ailem üzülmesin diye onlara her şeyi anlatamıyorum boşanmak istesem 2 çocuğum (biri 9 diğeri 5 yaşında )aklıma geliyor cesaret edemiyorum bazen psikolojimin bozuk olduğunu düşünüyorum neden böyleyim diyorum çok yıprandım evliliğimde gelecek göremiyorum çünkü bir gün iyiysek üç gün kötüyüz evlilik böyle bir şey olmamalı daha yazamadığım çok şey de var ancak kendime odaklanmam için ne yapmam gerek lütfen yardımcı olur musunuz
Gizli KullanıcıKaybolmak yada kendini hiç bulamamış olmak
Merhabalar. 22 yaşındayım. Bir çok şeyi insanlara göre yaşadığımı ve sevdiğim sevmediğim şeyleri bile sürekli birilerinden esinlenerek belirlediğimi fark ettim. Ben kendimi tanımıyorum . Açıkcası bunun sebebinin de ne yaşarsam yaşayım kimseyle paylaşmamak herkesin her şeyini en derininde hissetmeme rağmen kendime konu gelince asla annemle ya da en yakınımla dahi paylaşmamak olduğunu düşünüyorum. Kimseye güvenemiyorum hiçbir konuda. Kendimi asla kimseye teslim edemem hep tetikte yaşıyorum neden bilmiyorum. Her zaman olabilecek en kötü senaryoyu düşünür ve ona göre olabilecek her ihtimale karşı tedbir almaya çalışırım en azından zihnimde bunu planlarım. Sanki yıllarca ben bir uykudaymışım gibi hissediyorum. Yıllarca böyleydi hiç böyle hissetmemiştim kendimi. Durup durup ağlıyorum. Daha önce ne ailemden ne de yakın çevremden kimse beni ağlarken görmemiştir ama şimdi tutamıyorum kendimi sürekli bir kaygı var kafamda geleceğe dair. Hiçbir şeyden zevk tat alamıyorum. Anda kalamıyorum. Eskiden böyle değildi ama eskidende çok anda yaşardım an biterdi yine o geçen anı çevirir çevirir yaşardım aklımda çook hayal kurardım olacak olmayacak her şeyi hayal ederdim böylece huzurla uykuya dalabilirdim. Artık hayal edemiyorum yanlış geliyor bu kendimden kaçmak için yapıyormuşum gibi geliyor . Elimde olan şuana kadar geldiğim bu noktada ki başarılı başarısız olan şeylerin hangisi bana ait bilmiyorum. Hiç ilişki yapmadım çünkü okul okurken gelecek kurarken dikkatimi dağıtacak her şeyden kaçtım. Sevsemde kaçtım sevmesem de. Kaçmak bir çıkıştı sanki. Şimdi kaçamıyorum kendimden ama kendimi de tanımıyorum çok ilginç. Çocuk gibi hissediyorum sanki herkes her şeyi tam vaktinde yaşamış herkes büyümüş ben çocuk kalmışım. Hevesim heyecanım puf oldu gitti sanki. Heyecanlanmıyorum artık. Sadece korku var içimde kocaman ve kaygı. Eskiden çok heyecanlanırdım hiç korkmazdım hem de hiç korkmazdım şimdi dönüp bakıyorum nasıl ya diyorum nasıl bu kadar cesur muşum neye güvenmişim aptalmışım belkide diyorum. Konuyu çok dağıttım ama gerçekten kötü bir durumdayım . Kimseye hiçbir şeyimi anlatmıyordum artık anlatmak istiyorum ama anlatamıyorum. Biliyorum ,susuyorum . Söylemek istiyorum susuyorum. Ağzımı açmamla ağlamaya başlıyorum dikkat çekmeye ya da ilgi istemeye çalışmıyorum gerçekten yaşadığım şeyi anlamlandıramıyorum. Seçtiğim mesleği bile bir romandan okuyup seçmişim ki çok roman okurdum. Hiç araştırmamışım bakmamışım dikkat etmemişim. Toplum tarafından sevilen meslek diye seçmişim içine girince de zorlanmadan yapabiliyorum diye seviyorum sanmışım. Ama dediğim gibi neyi seviyorum bilmiyorum. Kayboldum ben ve korkuyorum kendimi bulamamaktan. Sürekli kendime bir rehber bulmam lazım diyorum aslında biliyorum rehbere değil kendimi bulmaya ihtiyacım var ama nasıl yapabilirim bilmiyorum.
Gizli Kullanıcıilişkim içinde çok güvensizim kafam da kuruyorum sürekli ne yapalıyım
ilişkim de mutlu hissedemiyorum şuan hayatımdaki kişiye güvenemiyorum ama 3 yıldır birlikteyiz birlikte yaşıyoruz asırı kafamda kuruyorum çok kıskancım ve kıskançlık resmen vücudumu parçalıyor sıcak basıyor bunu için ne önerisiniz ne yapayım yada ne yapmalıyım bilmiyorum lütfen bana yardımcı olun
ccilayyEşim kumardan nasıl soğur
Eşim sanal kumar oynuyor ama bağımlı olduğunu kabul etmiyor. Arada oynadığı için bağımlı değilim diyor ama hep bu ay son bir daha oynamayacağım deyip bir bahane bulup oynuyor. Bedava kazandım deyip yine oynuyor aile danışmanına gidelim diyorum kabul etmiyorWatsaptan o sitelerden kızlarla yazışıyor kötü bir yazışma olmasada rahatsız oluyorum ben görmeyeyim diye siliyor bu yüzden boşanmak istiyorum katlanamıyorum artık ne yapmalıyım
Gizli KullanıcıAilemle iletişimimi nasıl sağlıklı bir şekilde koparabilirim
Merhaba ben ailemden hiç hoşlanmıyorum. 23 yaşındayım onlarla görüşmek istemiyorum, daha doğrusu arama sınır koyuyorum sonra hep onların düzeleceklerini sanıyorum onlarla ilerişime geçiyorum ama asla değişmiyorlar. olan benim psikolojime oluyor. tüm irtibatımı iletişimimi koparmak istiyorum. onların bana yaşattığı onlarca şey varki. .. hep düzelme ümidiyle konuşuyorum olmuyor. eskisinden bile beter oluyorlar . bütün sorunların suçlusu benmişim gibi davranıyorlar. o kadar yoruldum ki iletişimimi kesersem çok mutlu olacağımı düşünüyorum. iyileşeceğimi düşünüyorum. ama bunu yapamıyorum . bir süre sınır koyup kesiyorum sonra bana iyi davranıp manipule ediyorlar ,sonra onlarla konuşunca tekrar eskisi gibi kötü davranmaya başlıyorlar. ailemi tamamen silmek istiyorum. çok yoruldum bu döngüden. duygusal bir insanım çok yıpranıyorum . ailemi hayatımdan nasıl tamamen silebilirim tekrar aynı döngülere girmekten yoruldum iletişimimi koparmak istiyorum. bunu nasıl sağlıklı bir şekilde yapabilirim. bazen de vicdan azabı duyuyorum ama onlar yaptıkları ve söylediklerinden asla vicdan azabı duymuyorlar. beni sanki kendilerinden bir uzuv olarak görüyorlar. saçını böyle yapamazsın böyle giyinemezsin hayatımdaki herşeye karışıyorlar. burnumu yaptırmak istiyorum 23 yaşındayım ona bile izin vermiyorlar. kendi giyim tarzlarına uymayan açık bile olmayan kıyafetlerimi odamda yokken kafalarına göre çöpe atıyorlar. yaptıklarının yalnış olduğunu söylediğimde ciddiye alınmıyorum . okuduğum okuldan bölüme kadar eleştiriyorlar mesela mezun oldum atandıktan sonra arkeoloji okumak istiyorum dedim sen arkeolojiden ne anlarsın diyorlar . ben üniversite mezunuyum bunu diyen ortaokul mezunu sonra bana gelip çok iyi anne baba olduklarını başka anne baba olsa beni çekmeyeceklerini söylüyorlar . sürekli aşağılanmaktan yoruldum bu sefer ilişkimi tamamen kesmek istiyorum ama eskisi gibi manipülelerine kanmak istemiyorum bunu nasıl başarabilirim 😿
Gizli KullanıcıNormal bir aile olmak için ne yapmam gerekiyor ?
Merhaba ben 8 yıllık evliyim. İlk zamanlarda başlamıştı kavgalarimiz tartışmalarımiz. .Hamile kaldım 9. Ayımda beni eski kız arkadaşıyla aldattı telefonda yakaladım eşimiZoruma giden herşeyi inkar etmesi oluyor iş değiştirdi hiç huzurumuz yok şuana kadar iş yerinde çalışan bi kadınla yine gordum ama ne yaparsam yapıyım hep inkar ediyor artık çok yoruldum hastalandım artık sıkıntı stresten rahatsızlıklarım çoğaldı ne zamn eve gelse aklıma geliyor yaptıkları psikolojim artık yerinde değil konuşuyor benimle tam ben konusucam susturuyor beni hiç bir hatası yokmuş sanki bütün hata bendeymis gibi davranıyor çocuklarıma bağırıyorum onun yüzünden ne yapacağımı bilmiyorum bazen oturuyorum ağlıyorum acaba gerçekten bütün suç bendemi diye , agladigimda karsimda gülüyor cok kötü oluyorum artık bana yardımcı olur musunuz ?
Gizli Kullanıcı
