Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey
Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik. Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor. Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor. Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar. . Ben artık cok yoruldum. Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil. . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁
Ailem tarafından hiç sevilmiyorum ne yapmalıyım?
Ailemdeki herkes çok üzerime geliyor bir durum yaşandığında hep beni suçluyorlar ne kadar anlatsamda anlayan yok o yüzden artık pek konuşmuyorum ama bu sefer daha çok üzerime geldiler kısacası ailem tarafından nefret ediliyorum 3 yaşımdan bu yaşıma kadar hiç ilgi göstermediler ayrımcılık yaptılar artık çok yoruldum hiç bir şey yapamıyorum. Ne yapsam çok tersin veya kabasın diyorlar. Kimseye derdimi anlatamıyorum güven sorunu yaşıyorum.
Liseden beri günlük tutmak ve olumsuzlukları görmek
Merhaba aylardır kafamı kurcalayan bir mesele var. Ben liseden beri günlük tutan birisiyim fakat şuanda tutmuyorum. Günlüğümü hep olumsuz ifadeler, üzüntüler, kalp kırıklıkları ile doldurmuşum. Hani derler ya her zaman iyi düşünün olumlu ifadeler kullanın diye…Ben de düşünüyorum acaba o olumsuz ifadeler benim hayatımı etkiliyor mu diyebir ara günlüklerimi hepsini yakmayı düşündüm. Sonra da onlar kıyamadım ama hala aklımda o olumsuz ifadeler acaba hayatımı etkiliyor mu diye düşünüyorum.
Eşimin yalanları ile nasıl baş ederim?
Eşim sürekli yalan konuşuyor arkamdan iş çeviriyor. 11 yıl oldu gittikçe her gün daha da dibe batıyor defalarca karşıma alıp konuşmama rağmen gözümün içine baka baka kaldıramayacağım şeyleri yaşatıyor. Boşanmak istedim ailemin karşısına geçip ağlayıp zırlıyor herkesi ikna ediyor çok yıprandım iki evladım var hepsinin sorumluluğunu bana yıkmış herkesi elinde çeviriyor müthiş bir ikna kabiliyeti var. Bıktım ben bu adamdan ki adamlık da denilirse buna. Çocuklarımın yanında da hiçbir zaman olmadı sürekli oyalayıcı mesajlar ile kandırıp duruyor çocuklara da sürekli geleceğim bindim geliyorum yoldayım vs diyor. Her sabah çocuklara hayatı zehir ediyor bu kişi de yurtdışında çalışıyor. Senelerce tek başıma verdiğim mücadelenin altında eziliyorum. Kendi başıma her şeye koşmak beni çok kez yordu ve yıprattı. Bize geleceğim deyip sabah bir bakıyorum iş yerinde çalışıyor ve hiç utanma yüzü de yok. Ailecek her şeyi yaparlar insanlara ve hiçbir şey olmamış gibi devam ederler canlarını acıttıkları insanlarla muhatap olmaya. Bunun yüzsüzlüğü var onda da . Belki de her şeye ben mecburmuşum gibi koşturuyorum diye de bundan yüz buluyor. Ailesi de keza öyle aşırı beni yıprattılar. Çocuklarım ailesinden hiç haz etmiyor benim üzüldüğümü gördükçe bana yapılanları onlarda istemiyor görüşmek. Ve eşim yıllar boyu hep sinik kaldı onca olaya. Hep kaçtı yurtdışında çalışarak sorumluluklarından kaçtı. Genç yaşta beni büyük sorumluluk altına soktu ve ailem ezildiğimi gördükçe kızıyor. Aileme uzak bir şehirdeyim ne onlar bana gelebilir ne ben onlara sık gidebilirim. Ve bana sürekli savunma mekanizması olarak haklısın ben senin hayatını mahvettim bende bizim için çalışıyorum diyor ve yapmadığı haksızlık bana kalmadı. Ben bu tip insanlarla nasıl başa çıkabilirim aklım artık almıyor panik atak oldum stresten evde bile krizler geçiriyorum. Ne iyi günde ne kötü günde hiçbir zaman yanımda olmadı keza çocuklarında hala kızım sunu der bırak anne ya hiçbir zman başımı okşamadı hastanede bile benimle olmadı. Sizden ricam ben bu insanlarla nasıl baş edebilirim nasıl bir yöntem izleyebilirim ortada devam edecek bir evlilik kalmadı sağolsun boşanmış bir birey gibi hayatımı yaşattırdı bana o oralarda bizse buralarda . Sadece emeklerime gereksiz verdiğim fedakarlıklarıma yıllarım için kendimi suçluyorum. Bu suçluluk duygusu da beni yedi bitirdi. Bana yardımcı olursunuz çok sevinirim. Narsist ve bencil insanlarla uğraşmak çok zor…
Çevreden etkilenmeyi nasıl en aza indirebilirim?
Merhabalar:)Bende PDR öğrencisiyim ve arkadaşlarıma moral, motivasyon, yanlış düşüncelerini değiştirme ve bakış açısı kazandırmada yardım etmeyi çok seviyorum. Ancak, bunu yaparken kendi hayatımı arka planda bırakarak kendimi geliştirmeye ve kendi hayatıma geç kalıyorumarkadaşlarımın sorunlarını, hayata olan yanlış bakış açılarını dinleyip çözmeye çalışırken kendi üzerime alıp sanki benimmiş gibi hissetmeye ve üzülmeye başlıyorum. Ve kendi yaşam tarzım ve düşüncelerimi olumsuz yönde etkiliyor Bu durum, zamanla benim de ruh halimi ve yaşam tarzımı olumsuz etkiliyoraslında çözüm yollarını ve ne yapmamam gerektiğini çok iyi biliyorum ama uzun süredir mücadele etsemde, aşmaya çalışsamda kafaya takmamaya çalışmama rağmen kurtulamadımArkadaşlarımın dertlerinden bakış açılarından etkilenmemem için nasıl bir yaklaşım sergilemem gerektiğini bulamıyorumBu süreçten kendimi yıpratmadan çıkabilmek içinÇevremden etkilenmeden yaşam sürebilmek için Ne yapmalıyım?TEŞEKKÜR EDERİM 🙏
Hassas ve kırılganım ne yapabilirim?
Merhaba ben sağlıkçıyım. Yasadığım şehirde insanlar çok kaba ve sert. Ben ise çok nazik ve kırılgan biriyim. Özellikle hemcinslerim yani, kadınlar, güzel ve nezaketli olduğum için sebepsiz bana mobbing uyguluyorlar. Sürekli beni ezmeye çalışıyorlar, seslerini yükseltiyorlar, dedikodumu yapıp aralarına almıyorlar. Hemcinslerimden çok soğudum, nefret ettim. Erkekler bana gayet nazik davranırken maalesef kadınlar öyle değil. Yaşadığım şehirde de insanlar nezaketsiz ve cahil, tayinimi de isteyemiyorum ne yapabilirim. Ben hassas oldukça bana daha da kötü davranıyorlar. Nasıl güçlü durabilirim? İş hayatındaki kadınların uyguladığı baskıyı nasıl azaltabilirim, benden nasıl çekinirler? Teşekkürler
Bir psikolog adayına başlangıç seviyesi için hangi kitapları okumasını tavsiye edersiniz?
Ben bir psikoloji öğrencisiyim ve psikoloji alanına dair tam bir kitap okuma temelim ve kültürüm yok. Acaba başlangıç seviyesi veya orta seviye için hangi kitapları önerirsiniz? Hatta mümkünatı varsa sizden kitap önerisi dışında podcast, film ve benzeri daha bir çok şey önerebilirseniz çok memnun olurum. Çünkü bir psikolog adayı olarak hedefim kendimi olabildiğince iyi geliştirmek ve psikoloji alanında yeterli bir seviyede donanıma sahip olmak.
Takıntılı olmayı nasıl bırakabilirim?
Kendimi hep yalnız hissediyorum. Kendimi yalnızlaştırıyorum. 23 yaşındayım şuana kadar bir elin beş parmağı kadar arkadaşım olmamıştır. 9 yıllık arkadaşım daha önce de şuan da bir kız için beni sildi. Herkes unutmamı boşvermemi söylüyor. Ama aynı işyerinde çalıştığımız için bu hiç kolay bir şey değil. Ne yapacağımı bilmiyorum kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Her gün her gün düşünmekten çok yoruldum artık dayanamıyorum
Sevilmeme duygumu nasıl yenerim?
Bu aralar çok fazla aklıma gelen,beni çıkmaza götüren ve beni kötü hissetmeme sebep olan duygu çevrem , ailem vb. insanlar tarafımdan sevilmediğimi düşünmem. Günlük hayatımda aile evimde okulda vb. Yerlerde insanların bana soğuk ve biraz da kaba davrandığını gözlemliyorum ve ardından çokça düşünüyorum ayrıca kendimi bu konuda epey yanlız hissediyorum . Örneğin ailemi,annemi babamı akademik başarılarımla iyileştirmeye morallerini düzeltmeye çalışıyorum ama olmuyor. Sanki diğer kardeşim aynı başarıyı sergileyince bana verdikleri tepkiyi onlara vermeyeceklerini varsayıp yakınıyorum. Ailemdeki annem ve babam hakkında sık sık kaygılanıp endişeleniyorum;acaba böyle olmalarının sebebi ben miyimdir diye. Bu durum beni gerçekten üzüyor,endişelendiriyor ve canımı sıkıyor. Ne yapmalıyım? Teşekkür ederim,sevgiler!
Son 3 aydır arkadaşlarım tarafından kullanılıyorum ne yapmalıyım?
Son birkaç aydır çok mutsuz hissediyorum çok yakın arkadaşım eskiden beni çok seviyor değer veriyordu ama Şuan benim öğrenci evime gelme sebebi gece geç saatlerde dışarıya başka ardaşlarıyla buluşmaya gitmesi ve gece 11 den sonra yurda giriş yapamaması. Hiçbir faturaya yardım etmiyor 1 aydır bende kalıyor beni hiçbir yere çağırmıyor. ben hiç kimseyle onunla olduğun gibi samimi, mutlu olamam ne yapmalıyım?