Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sevdiğim kız reddetti
hoşlandığım kız ile aynı okuldan mezun olduk ardından ondan hoşlanmaya başladım bugün cesaret toplayıp ona hoşlandığımı söyledim ve bana reddediyorum falan demedi ona iltifat ettim bana diyecek bir şey bulamıyorum dedi iyi akşamlar dedim iyi akşamlar dedi sohbeti kapattık ama ben kırıldım tabi konuyu anlattım arkadaşlarım moral verdi ayrıca annemede anlattım moral için ne yapayım? çokta moralim bozuk değil aslında öyle yanii zorlada güzellik olmaz
ilişki konusunda bana zarar veren birinden vazgeçemiyorum
5 yıllık bir ilişkim vardı 1. 5 yıl ayrı kaldık 1. 5 yılın sonunda tekrardan döndü 2 3 defa döndü ve yine ayrıldı sonra yine geldi bu sefer farklı gibiydi ama yine aynı kişi oldu bana çok kötü davranıyor ondan bir türlü kurtulamıyorum seviyor muyum takıntı mı bilmiyorum sadece çok kötü olduğumu biliyorum vazgeçemiyorum bırakamıyorum ne yapmam lazım nasıl koparım nasıl vazgeçerim bırakırım uzaklaşırım yardım edin
Geçmişi unutmak istiyorum
benim şuanki sevgilimlee biz küsmüştükk ayrılmıştım ondan vee sonra bi kızla konuşmaya başladım ben ve kızla konuştuğumu öğrendi bu sevgilim hakkında kötü şeyler söylemiştim ve bunu öğrendii ondan sonra ona yazan birine kafamı dağıtırım amacıylaa cevap veriyorum 2 3 ay konuşuypr ve sonra istemiyorum diyo anlaşamadığı için vee ben ona tekrar yazıyprum konuşuyoruz 9aydır ve ben unutamıyorum geçmişini neden böyle yapmış diye
Kendimi insanların yanında iyi hisetmiyor
Toksik bir aşk 3 yılımı aldı ne hisetigini bana cozemiyorum ve bu beni buyuk depresyona ulaştırdı kimseye tahmul edemiyorum cevremdeki mutlulukları kaldıramıyorum onu gorunce canım cok yanıyor insanlardan uzaklaşıyorum kafelere gitmek istemiyorum cunku her şey bana onu hatırlatıyor ve ozluyorum onsuz devam edemiyorum kendimi mutsuz kimsesiz ilgisiz hisediyorum cok kotu donemlerden geciyorum ne yapacagımı bilmiyorum ve neyin bana iyi gelecegini bilmiyorum
Eşim cinsellikten kaçınıyor
Eşimle 8 yıldır evliyiz 2 cocugumuz var en baştan beri cinsel ilişki sıklığımız hep azdı. Ayda 2 veya 3 kere o da benim istememle oda onu kabul ederse reddedildigimde cok oldu suan isim var yorgunum başım ağrıyor vb sebeplerle. her seferinde iliskiyi ben baslatmak zorunda kaldim. ve iliskimizin az olduğunu kabul etmiyor doktora gitmiyor. Bi ara psikologa gitti es cinsel oldgunu düşündü sonra birakti değilmişim bunlari sindirmek benim icin zor oldu iki cocugum var bi sekilde sindirdim gercek problem nerede bilmiyorum çaresizim kendimi asagilik bi kadin gibi hissetriyor bazen bana tartismalarda seks yapmadık ya ondan gerginsin deyip beni aşağılıyor
Ağlamamam için ne yapmam lazım?
Hocam merhaba ben bir olay yaşadığımda kendimi savunamadan ağlamaya başlıyorum? ve karşımdaki insan bana hakaret edip bağırıp çağırıyor ben sesimi çıkaramıyorum ve durum beni çok yıpratıyor her şeyi içime atıyorum kimseye bişey anlatamıyorum her şey çok ağır geliyor bazen bu hayatta neden varım diyebiliyorum insan bana yardımcı olursanız çok mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim 🙏 bu arada ben evliyim eşimle yaşıyorum bu sorunu ne yapmam lazım :(
Sevgilimin zor sürecinde ona nasıl daha iyi destek olabilirim?
merhabaüç aylık uzaktan devam eden bir ilişkim var ama birbirimizi daha önceden de tanıdığımız için paylaşımlarımız çok derin duygusal bağımız ise çok yüksek üniversite başlarken bu tarihlerde artık aynı şehirde yaşayacakken babasının kanser olduğunu öğrendik ve çok üzüldük. Sevgilime nasıl destek olacağımı bilmiyorumbabasının yanında olacağı için biz uzaktan olmaya devam edeceğiz ve bu da beni çok üzüyor onun durumuna çok üzülürken bir de bize ne olacağını düşünüp sürekli kaygılanıyorum çünkü aynı sehirde yaşayamazsak ilişkiyi ilerletme konusunda sıkıntılar yasıyorum ama aynı zamanda da onu çok seviyorum. Onun yanında olmadan bu süreci ikimiz için de nasıl daha iyi geçirmemizi sağlayabilirim? tesekkür ederim
nasıl birine olan bağımlılığımı yenebilirim
gerçekten bana hiç iyi gelmeyen bir ilişkideyim 3 yıl oldu ayrılmanın mantıklı olduğunu biliyorum ama ayrılamıyorum ayrıldığımdaki pskikolojiule adım bile atamıyorum nasıl kurtulucağım. Çok toksik bir ilişki ama çok bağımlıyım ona o olmadığında hayat yaşayamıyorum o olduğunda da sıkıştım kaldım napıcağımı bilmiyorum geleceğimi düşündükçe omumla evlenmek isyemiyorum ama zaman geçiyor ve ben kurtulamıyorum napmalıyım bir çözümü olmalı ama bsn başaramıyorum derslerim de çok yoğun ayrılıkla aynı anda götüremiyorum. O kadar kısıtlayıcı bir ilişkidehim ki ne istediğimi giyebiliyorum ne istediğim insanlarla arkadaş olabiliyorum dinlediğim tek bir mutlu müzik bile yok tıp fakültesinde okuyorum ve hayat çok zor ikisini birden yönetebilmek napabilirim
İlişkim beni yoruyor
Merhaba. 8 yıllık evliyim iki de çocuğum var . Ben duygusal olarak ne zaman bir şey talep etsem ieşim duyar duymaz duvar moduna geçiyor ve hiç bir şey olmamış gibi günleri geçiriyor. Bu durum beni çok öfkelendiriyor(dürtüsel davranıyorum). .O kadar yoruldum ki. Duygusal olarak biraz yakınlaştıktan sonra(ki iltifat ve sevgi sözcükleri hiç kullanmıyor) bir soğukluk evresine geçiyor ve ben bu duruma çok üzülüyorum. Duygusal olaraksürekli bu gelgitliler beni artık çok yordu. ifade ettiğimde kendisi de hiç umursamıyor. sürekli adım atan iyi olalım odaklı olan ben olmaktan çok yoruldum. .Ben galiba kaygılı bağlanan biriyim o da kaçıngan. Böyle bir şekilde yaşamak istemiyorum . iyi bir insan ve baba ama yapamıyorum ailemi korumak istiyorum ama sevildiğimi düşünmüyorum . Kafamda ayrılık fikirleri var benim için çabalamayan benim hislerimi duymayan biriyle niye hala beraberim diye diğer yandan onları babasız büyütmek fikri beni korkutuyor. Bu belirsizlikte hiç bir şey olmamış gibi yaşamak istemiyorum. ne yapıcam bilmiyorum. Kalbim çok acıyor bir yandan böyle birine hala kalbimde yer verdiğim için öfkeliyim kendime. bunca yılımı verdim gurbette tek başıma. .Kendimi nasıl sakin tutabilirim çocuklarım şahit oluyorlar olanlara çok üzülüyorum
terapiyi bıraktıktan sonra duygularımı ifade etmekte zorlanmam normal midir?
Maddi sebeplerden dolayı terapiyi bıraktıktan sonra duygularımı ifade etmekte zorlanmaya basladım. Her seyi içime atmaya basladım, üzerimde daha büyük yük hissetmeye hissediyorum. İç sesimi bile duyamadığımı fark ettim. Ne istediğimi bildiğimi düşünürken ortada kalmıs gibi hissediyorum kendimi açıklayamıyorum. duygumu bile yasayamıyorum, ertelediğim duyguların sıkıntısını cekiyorum suan. Bu ruh halinden nasıl çıkabilirim? Tekrardan terapiye baslayamam maalesef. Nasıl bas edebilirim bu durumla?