Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sevgilimle sürekli konuşmak istiyorum
Sevgilimle 1 yıllık bir ilişkimiz var ve cok yoğun çalışan bı insan. isten 7. 30 gibi çıkıp spora gidiyo ve eve girişi 10. 00-10. 30u buluyor. Benimde sadece okulum var çalışmıyorum. ilişkimiz uzak mesafe ilişkisi ayda bir kere bazen iki ayda bir kere buluşuyoruz. Ben onu sabahtan akşama kadar çok özlüyorum benimle konuşmasını istiyorum hem evde hemde spor yaparken. ama o eve gectigimde konusucaz diyor spor yaparken konuşmak istemiyor. aslında haklı konuşmak istememesinde ama ben onu çok çok özlüyorum ve saatlerce konuşmak istiyorum. mesela az önce spor salonuna girmeden önce beni arayıp haber verdi ve ben kapatmasını istemedim. oda 15 20 dk konuştuktan sonra seninle konuşmaktan spor yapamıyorum tarzı bı tepki verdi bunu direkt söylemedi ama insanlar bana bakıyor çıkmak istiyorum salondan rahatsız oldum dedi. bende kotu hissettim ve bı sekilde ikna edip kapattım. ya sizce haklimi bence haklı ama dayanamiyorum. ne yapmaliyim nasıl davranmaliyim yardim edin
feyzakurnaz
Bugünler de kendimi düşünceli hissediyorum
Merhaba sevgili psikologlar. Uzun süredir uğraştığım işlerin bitirememiş olmamın verdiği bir iç rahatsızlık içindeyim ve nasıl çıkılır buradan bilmiyorum açıkçası. O yüzden size yani uzmanlara yazmaya karar verdim. Bu tür duyguları zaman zaman yaşıyordum ancak bu sefer ki biraz daha ağır basmaya başladı hem düşündürüyor hem fe kendimi boşlukta hissetmeme sebep oluyor. Kariyerimi ve iş hayatımı her şeyin önünde tutuyorum biraz da kız arkadaşımın bundan rahatsızlık duyması beni endişelendiriyor acaba ondan dolayı mı diye de düşündüm açıkçası
Gizli KullanıcıYapılan haksızlığa karşı kendimi nasıl savunabilirim?
Merhabalar 4 yıllık evliyim 2 yaşında bir oğlum var. Eşimin ailesi ile çok tartışmalar yaşadık. Annesi bizim ilişkimize eşim yüzünden çok karışıyordu. Ne almamıza, nereye gitmemize, evimize kimin girip çıktığını bile kendine sorun edip elinde sonunda eşimle tartışmamıza sebep oluyordu. Kaç kez boşanmaya karar verdik ama çocuğumuz için atlaya biliriz deyip sus. Annesinin en son yaptıkları bizi çok üzdü ve yordu o yüzden 1 yıldan fazla ailesiyle görüşmedik fakat kendileri gelip tekrar konuşmak istediklerinde Allah'a havale edip eşim için konuştum tekrar. Fakat çok pişman oldum tekrar tartışma tekrar ve tekrar. Şuan hissettiklerim ise beni çok üzüyor, eşim bana değer vermiyor beni dinlemiyor herkese karşı haksiz yere küçük düşürüyor, anlamaya çalışmıyor bile. Nasil davranacağımi bilmiyorum, ne yapmalıyım kalsam olmuyor gitsem olmuyor. Eşime aşık olduğum, evliliğe karşı inancımın olduğu zaman dönmek veya tekrar böyle hissetmek istiyorum fakat nasıl olucak? Nasıl yapicam?
Gizli KullanıcıKendimi boşlukta hissediyorum?
Merhaba hocam ben kendimi bildim bileli hiç ilişkim olmadı. Hep bı imkansızdi. Uzaktsn konuştuğum sanal biri vardı. Onunla bayadir konuşmuştuk. Ama bir araya gelemedik hiç. Mesela kardeşimin yanına çalışmaya İzmir'e gidicrm onun sevgilisi var ortamı da var ama benim yok. Nedende ne zaman kardesim İzmir'den eve gelse bu sanaldaki çocuğa daha fazla ihtiyaç duyuyorum. Yeni başlangıçlar yaparken ona daha çok ihtiyacım oluyor . . çünkü sanalda olsa onunla konsuurken kendimi tam hissediyordum kendim gibi beni sevdiğini görüldüğümu hissediyodum. . bana aitti. Ama şimdi yeni ortam felan çok yabancıyım. Sanaldaki o çocuk bile grrcekteki hayattan bana daha güzel ve motive edici geliyor . . ne yapmam lazım sizce
Gizli KullanıcıEsim çok negatif, çok mutsuz, çok disiplinli
Merhaba,esim cok negatif (her konuda), sürekli ondan hersey icin izin almami istiyor, bikmis gibi bir hali var, ben ona destek olsam bile, ve bu halde cocuk istiyor. Calisiyorum, anlayis göstermiyor, hergün yemek yapmami istiyor, eve gittigimde yorgun oluyorum, sürekli basima kalkiyor tiktokda cok takildigimi söylüyor. aksam cok yorgun oluyorum isimden dolayi. Bana hic anlayis göstermiyor, cok kiskanc, herseyde izin almam lazim, sürekli ben düsüncesiz gibiymisim gibi davraniyor, hic bisey bilmiyormusum. Sürekli bu negatiflikten ve asagalamissindan biktim.
cansu1994Kaygılı bağlanmayı nasıl aşarım?
Sürekli bir şeyleri yanlış yaptığımı ,ilişkimin işlerimin bozulacağını düşünüyorum o kadar çok konuyu düşünüyorum ki . Partnerim yeterki ilgiyi göstermesine rağmen her geçen gün isteğim daha da artıyor . Ona güvenmeme rağmen en ufak şeyde kuşkulanıyorum . Sürekli beni sevip sevmediğini düşünür oluyorum ona karşı çok sabırsız davranıyorum. Ona karşı durumum sevgiden aşktan ziyade takıntıya dönmüş durumda . Bunu aşmak sağlıklı bir ilişki yaşamak istiyorum . O kadar sıkılıyorum ki
Gizli KullanıcıReddedilen Değil, Reddeden Olmak Zor Geldi: Duyarlı Bir Yaklaşım Arıyorum
Merhaba, ben özel psikoloji merkezde işe alım uzmanı olarak çalışıyorum. Merkeze yeni bir psikolog alımı için görüşmeler yapıyordum. Adaylara her zaman önce yazılı bir test uygulanıyor, ardından ben birebir görüşme gerçekleştiriyorum. Bu süreçte bir adayı çok beğendim. Sorular oldukça zordu ama kendisi %72 oranında doğru cevap verdi – bu oldukça nadir bir durum (test sonuçları bilgisayar tarafından otomatik hesaplanıyor). Bu arada benim uzmanlık alanım psikoloji değil. Aday, 23 yaşında, yeni mezun bir genç kadındı; ancak olduğundan daha olgun görünüyordu. 1 yıllık (stajyer ve online) deneyimi vardı. Yüz yüze yaptığımız görüşmede kendini çok güzel ifade etti, oldukça olumlu bir izlenim bıraktı. Görüşme sonunda her zaman yaptığım gibi, adaylarla ilgili düşüncelerimi ve test sonuçlarını yazılı şekilde müdürüme ilettim. Müdürüm de bu genç kız adaydan olumlu etkilendiğini ve ona 1 aylık deneme süresi verilmesine karar verildiğini söyledi. Ben de bu bilgiye dayanarak ona geri dönüş yaptım. Fakat 1 gün sonra müdürüm adayın yaşını yanlışlıkla 23 değil, 33 olarak gördüğünü, yaşının “fazla genç” olduğunu ve yaşça büyük danışanlara uygun olmayacağını söyledi. Bu da dolaylı olarak adayın sürece devam edemeyeceği anlamına geliyor. Şimdi bu durumu adaya nasıl uygun bir dille ileteceğimi bilemiyorum. Görüşmemiz sırasında oldukça umutlandırmış ve heveslendirmiş oldum. Şu anda kendimi çok kötü hissediyorum. Bu alanda oldukça yeniyim. Daha önce ben de iş görüşmelerinde deneyimim az olduğu için birçok kez red cevabı almıştım. Belki de bu yüzden empati kuruyorum; birine ümit verip ardından hayal kırıklığı yaşatmak istemiyorum. Ayrıca merkezimizde şu an çocuk psikoloğu pozisyonu açık olmadığı için başka bir alternatif de sunamıyorum. Bu durumu onun kalbini kırmadan, nazik ve profesyonel bir şekilde nasıl ifade edebilirim? Bana bir yol gösterebilir misiniz lütfen? Gerçekten çok üzgünüm. Kalp kırmak çok kötü bir şey.
Gizli KullanıcıNasıl iletişimim güçlü olur?
Duygusal travmalarım var,çocukluktan beri ailevi ve sosyal olarak çok zorlandım. Hiç arkadaşım olmadı, sevgisizlik içinde büyüdüm. Günlük yaşamımı fazlasıyla etkiliyor. Okulda ve çevremde kendimi sürekli yalnız hissediyorum. Terapiye ihtiyacım olduğunu Gerekirse ilaç desteğine de Duygusal olarak destek almak,kendimi daha iyi hissetmek ve hayatımı iyileştirmek istiyorum. Ve gerçekten destek almaya ihtiyacım var. Daha fazla mahvolmak çaresizlik içinde kıvranmak istemiyorum. Bana çok acı veriyor. Lütfen gereken artık yapılsın. Ne yapsam ne desem nereye gitsem yaşadığım durumu değiştiremiyorum. Artık böyle yaşamak istemiyorum çok yoruldum anlatmaktan, boşa çırpınmaktan artık sadece gelişmek ,iyileşmek istiyorum ve bunun içinde her türlü tedaviye desteğe hatta ilaca bile hazırım yeter ki artık böyle yalnız olmayayım lütfen benimle iletişime geçilsin
Gizli KullanıcıBen mi düzene ayak uyduramıyorum?
6 Şubat depreminde annemi ve babamı kaybettim ve daha sayısız sevdiğim insanları. O gün hayat bitti sandım çünkü depremden tam bir ay önce annem kadar sevdiğim babaannemi kaybetmiştim o gün “babaannemde böyle canım yandıysa ben annemle babamı kaybedersem yaşayamam” dedim. 2 yıl geçti hala ölmedim. Çok istedim ölmeyi çünkü sebep bulamıyordum boşluğundan çıkmak için gerçi çıkmak istiyor muydum orası da meçhul. Ama hep kendi kendime belki inanç gereği kendimi avuttum köpeğime tutundum ablama tutundum bu günlere geldim öyle ya da böyle yaşadım tabi ne kadar yaşamak denirse…Şu an 4 aylık evliyim eşimle 5 senelik bir ilişkimiz vardı zor zamanlarımda hep yanımda oldu herkes kendi anladığı kadarıyla destek oldu. Geçer sandığım hiçbir şey geçmedi aksine daha katlanılmaz hale geldi. Artık kimseden tek kelime duymaya tahammülüm yokmuş gibi hissediyorum. Bazen mutfak dolaplarını açıp elimi sürüyerek her şeyi aşağıya indirmek istiyorum içimdeki çığlığı susturmak için. O kara günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Bazen gözümü açınca rüyaymış bitecekmiş gibi hissediyorum evimde odamda yatağımda babamın üstümü örttüğü anlara gözümü açmak istiyorum. Her şey herkes üstüme geliyor kaldıramıyorum. Eşimin annesi rahatsız elimden geldiğinde destek olmak için çabalıyorum ben anneme şifa olamamışken onun annesine destek olmak için çabalıyorum ama ben sanki eşimle değil ailesiyle evlenmişim gibi hissediyorum artık. Çünkü yok gibi evet ailesine destek olmalı ama ne bileyim ya herkes önce eş demez mi? Aradaki denge olmadıktan sonra bir önemi var mı? Ellerim ayaklarım kulaklarımın içi Egzama ve asla geçmiyor. Ben böyle yaşamaktan çok yoruldum kime ne yapacağımı bilmiyorum. İş olunca herkesin çağırdığı aradığı insanım ama bi de dönüp sen ne hissediyorsun ne yaşıyorsun demiyor. Daha bir hafta önce ablam annemle babama kavuşacağım diye intihar etmeyi denedi. Şimdi destek alıyor bende yanında onunla gidip geliyorum. Ama kimse içimde kopan fırtınayı görmüyor. Böylesine yaşamak denir mi?
Gizli KullanıcıEşimle mutlu değilim
HOCAM EŞİMLE HİÇ MUTLU DEĞİLİM. ÇOK FAZLA DETAYA GİRMEYECEMBASİT BİR ÖRNEKLEME İLE ANLATACAMBİR YAŞINDA BİR OĞLUM VAR DAHA EMİYOR VE ANNESİ SÜREKLİ BANA BENİM ÇOCUĞU UYUTMAM YÖNÜNDE TELKİNLER VERMEKTE HAKLI EVET FAKAT COCUK UYKU MODONU BEKLE YAKALAYAMIYORBENİ BABA OLARAK DEGİL DE OYUN ARKADAŞI OLARAK GÖRMEKTEBENİM NE BABALIGİM KALDİ NE ERKEKLİGİM COK SIKILDIM. KONUŞMAYA ÇALIŞTIĞIM ZAMAN İSE HEP KAVGA CİKİYOR BİR ERKEK OLARAK BENİM ERKEKLİĞİN SORGULANMASI HELEKİ BABALIGIMIN SORGULANMASI CANINI ACITTI BİR BABAYA ASLA SEN ÇOCUĞUNA SADIK DEĞİLSİN DENİRMI BU NASIL BİR BEYİN BEN ERKEK OLARAK ÜSTÜME DÜŞEN GOREVE CALİS PARA KAZAN EVE BAK ESİMDE CALİSİYOR YEMİNLE BİR KEZ PARASINA DOKUNMUYORUM . ÖYLE MODA GİRDİM Kİ ARTİK NE HALİ. VARSA GÖRSÜN
Gizli Kullanıcı
