Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Bir olaya bağlı anksiyete atağı geçiriyorum
Bi keresinde sanal ortamda tacize uğramıştım 1 yıl oluyo adamın beni hala unutmadığını ve peşimde olduğunu düşünüyorum ama çevremdekiler unutmuştur o daman seni diyo bana zarar gelme düşüncesinden nasıl kurtulabilirim ve o adamı nasıl unutabilirim bi gün ansızın karşıma çıcak diye çok korkuyorum sosyal medyada paylaşım yapıyor durumdayım paylaşımlarımı görüp bana ulaşır diye korkuyorum korkularımı nasıl yenebilirim bana yardım edin lütfen
Panikten gün içinde çoğu zaman kalp ritmim yükseliyor
Merhaba gün içinde çoğu zaman kalp ritmim yükseliyor aşırı heyecan ve panik oluyorum ve toplum içinde konuşmaktan veya konuşma yapmaktan çok çekiniyorum ses kısılması yanlış düşünce ve duygulara kapılabiliyorum duygularımı ifade ederken yanlışa düşmekten veya yanlış anlaşılmaktam korktuğum zamanlar oluyor aşırı heyecan ve panik sonrası işlerimi yapma isteğim azalıyor yapamıyorum veya erteliyorum bu konuda çözüm önerileriniz nedir şimdiden teşekkür ederim
Sürekli endişeli ve kaygı dolu hissetmek
Sürekli kendimi endişeli ve kaygılı hissediyorum her an kötü bir şey olacak veya iyi şeyler olduğunda kötü şeyler olacak gibi hissediyorum. Kendimi fazlasıyla değersiz hissediyorum buda insanlar içine karışmama engel oluyor kendimi bazen ifade dahi edemiyorum ve bu olaylar bedenimde sırtımda ağrı hissediyorum. Çok detaylı düşünüyorum her şeyi çok kafama takıyorumFazla düşünmem sebebiyle kendime zaman ayıramıyorum çünkü düşüncelerimi engellemekten zaman kalmıyor
Dikkat dağınıklığını gidermek odaklanmak mümkün mü?
Merhabalar uzun süredir dikkat dağınıklığı yaşıyorum. Elimdeki işi yarım bırakıp başka işe geçiyorum trafikte dikiz aynasına baka kalıyorum işin sonuna kadar gidemiyorum sıkılıyorum. bazen kabanımla odaya kadar gidiyorum üzerimden çıkarınca tekrar hole gidip asıyorum. Yani işim bitince giderken bırakabilirim aslnda. Bunu o an düşünemeden yapmış bulunuyorum. En ufak ses tıkırtı hiçbirine tahammül edemiyorum ders çalışrken en ufak şeyde dikkatim dağılıyor. çok çabuk unutuyorum çabuk sinirleniyorum özellikle yavaş ve beceriksiz insanlara hiç tahammülüm yok. çocukların yemek yerken dökmesi bazen eşiminde aynı şekilde çok huzursuz oluyorum. Aşırı titiz değilm ama yemek dökme beni aşırı rahtasız ediyor. Çay içerken çocuklar yaklaşınca tedirgin oluyorum ileri derecede. Zehir oluyo bana çay çocuklar varsa ortamda. Bunlarla kendimi sorunlu hissediyorum daha rahat olmak istiyorum aslında gülmeyi çok seven bi insanım. Genel olarak huzursuzum. iki çocuk annesi olarak çok zorlanıyorum tavsiyeleriniz nelerdir teşekkürler şimdiden
Utangaçlığımı nasıl atlatabilirim ve insan içine çıkma özgüveni nasıl kazanabilirim?
İnsan içine çıkarken çok sorun yaşıyorum. Kimse beni görsün istemiyorum. Sosyal Anksiyetem olduğunu söylüyorlar. İnsan içine çıkarken kendimi kötü hissediyorum. Kitleniyorum, konuşamıyorum. Utangaçlık ise sevdiklerimle zaman geçirmeme engel oluyor alışmam çok uzun sürüyor. Sevdiklerimin yanında rahat davranamıyorum. Ama bunu da çok istiyorum. Utangaçlığımı üstümden atmak en çok istediğim şey. Fakat bunu yapamıyorum. Kendime güvenemiyorum. Sizce yaşadığım bu durum normal mi? Gerçekten sosyal anksiyete ile bir bağlantısı var mıdır?
Kendimi çok yalnız hissediyorum. Ne yapmalıyım?
24 yaşındayım, daha önceki tüm ilişkilerimde aldatılan taraf oldum. Depremi yerinde yaşayan birisi olarak o sıralarda sevgilim vardı ama eski sevgilimde beni merak ettiği için bana yazmıştı. Eski sevgilim daha önce beni aldattığı için bende aynısını kendisi yaşasın istedim. Onunla bir süre konuşup hiç beklemediği anda numaramı değiştirip ortadan kaybolacaktım. Tam onu yapacağım gün o sırada olan sevgilim bunu öğrendi. Beni tehdit etmeye başladı elinde fotoğraflarım vardı. Bende numaramı değiştirip ikisini de hayatımdan çıkardım. Ondan sonra hiç karşılaşmadım ama hep üstümde yük oldu. Geçen sene çalıştığım kurumdan birisi bana takıntılı hale geldi beni sevdiğini söylüyordu depremde babasını kaybettiği içinde ben kırmak istemedim kibarca istemediğimi arkadaş olabileceğimizi söyledim. Tabi bununla yetinmek istemedi. Bir sene boyunca beni tehdit etti beni kaçırmak için türlü yollar denedi evimin adresini öğrendi evime geldi. İş yerime sarhoş olarak gelip etrafa bağırmaya başladı. Üstüme iftira attı bana tecavüz ettiğini söyledi sarhoş haldeyken. Ben bir yere giderken beni takip etti yalnız olduğum anları yakalamaya çalıştı üzerime sıcak kahve döktü ofiste yalnızken elinde matkapla üstüme yürüdü. Bu sırada iş arkadaşım vardı yanımda en büyük destekçim o olmuştu. Bunu diğer arkadaşlarıma yani kendime yakın gördüğüm arkadaşlarıma anlattım sadece geçmiş olsun dediler be sonrasında bir kere bile nasıl olduğumu sormadılar. birçok arkadaşım vardı ama şu an hiçkimsem yok. Başıma bir şey geldiğinde halimi hattımı soran kimse bile yok. Ve kendileri uzaklaştı benden ve ben nedenini bilmiyorum. Hayatımda birisinin olmasını istiyorum ama kimseye güvenemiyorum. Kimseyle tanışmak istemiyorum. Ama birilerine bir şeyler anlatmak dertleşmek konuşmak istiyorum. Sanki bu yalnızlığa mahkum olmam geçmişte aldığım ahlardan gibi geliyor. Cümlemin başında anlattığım eski sevgilime ders vermek için o sırada olan sevgilime haksızlık yaptığım için olduğunu düşünüyorum. Ama geçmişime dönüp o kişiden helallik alamam çünkü başımı belaya sokar o kişi. Evde o kadar yalnızım ki telefonuma indirim ürünleri dışında bildirim gelmiyor hiçbir şey yapasım gelmiyor sürekli başım ağrıyor. Artık yaptığım stresten sırtımda yara çıktı. Arkadaşlarıma bakıyorum hep birlikteler hayatları çok güzel. Ama benim hayatım yaşamaya bile değmez halde.
Kendi kendime yetmek için ne yapmalıyım?
İnsanların beni onaylaması adına sürekli bir şeyler yapıyorum. Ve birinden hoşlandığımda onun da beni sevebilecegini düşünmüyorum. Korkuyorum. sanki hiçbir şeyi halledemeyecekmişim gibi oluyor. Örnek aldığım insanların aile yaşantıları dolayısıyla çok iyi olduğunu ve hiçbir zaman onlar gibi olamayacağımı düşünüyorum. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Kendimi hiçbir zaman beğenmiyorum. Ve kimsenin de beni seveceğini düşünmüyorum. Bazen işin içinden çıkamayacakmışım gibi geliyor ne yapacağımı bilmiyorum. İnsanların beni gerçekten sevdiğini düşünmüyorum. Çok itici biri gibi hissediyorum. Ağlamak gelmiyor ama çok büyük bir boşluk kaplıyor içimi.
Neden bu kadar dipteyim?
kendimle alakalı hiç bişeyimi beğenmiyorum maddi manevi olarak bunu aşmak istiyorum ama yapamıyorum bi engel varmış gibi hissediyorum önümde istesemde olmuyor. küçükken uğradığım taciz yüzünden bedenimden nefret ediyorum mükemmel olması gerekiyor gibi ya da hiç olmaması, kendi kişiliğimde ise sevemiyorum nedenini tam olarak bişeye bağlayamıyorum, yaşamam bile bi mahiyet istiyor gibi yani gerekli mi bu kadar onu bile bilmiyorum bu kadar dipte olmamı açıklayamıyorum.
Sevdiğim insan ile beraber olunca neden anında soğuyorum?
sevdiğim, uzun sure plotonik olduğum kişi ile sevgili olunca hemen soğuyorum. bir ilişki icerisinde olamıyorum. aşık oldugum kişiler ne kadar iyi davransalarda bir anda soğuyorum. mutlu bir ilişkim olsun istiyorum ama sevdigim kisiyle bir iliski icerisinde olunca soğuyorum. o kisi ne kadar iyi olursa olsun her ne yaparsa yapsin benim icin ben her şekil soğuyorum. sogumayi bende istemiyorum ama elimden gelen bir sey degil. ne yapmam gerekiyor bende bilmiyorum
Yakın arkadaşım sevgilisinden ayrıldı, onu nasıl teselli ederim?
yakin arkadaşımın 7 aylık iliskisi bitti. Sevgilisi kısa süreliğine mersine gidecen diye ara vermeyi istedi. arkadaşım bu duruma üzüluyor. onu nasıl teselli edebilirim? her gece o çocuğu özledigini ve ona geri donmesini istedigini soyluyor evet ama ben birsey yapamiyorum on teselli olmak istiyorum ama hicbirsey bulamiyorum onunla konuşmak istiyorum tum sorunlarina üzüldüğü olaylarin hepsine tek tek care olmak istiyorum evet ama nasıl olabilirim