Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Evde kalmaktan psikolojim bozuldu sürekli düşünüyorum. Ani değişimlerim var

Hep aynı döngüyü yaşıyorum kendimle kalınca artıyo ne yapmam gerek aşırı düşünüyorum her şeyi evde kalınca daha da artıyo kendi bedenime bakmaya korkuyorum nasıl geçer psikoloğa gitmek istiyorum çünkü ruh sağlığım iyi değil ilaç içince azalcağına inanıyorum çünkü psikolojik hepsi hiç kız arkadaşım yok sohbet edecek normal sohbet ediyorum bir soğuk bir sıcak davranıyorum bundan dolayı sohbet etmek zorlaşıyo nasıl geçer

Nasıl değişim sağlarım?

Emine Sena uzun merhaba insanların beni kandırmasından yoruldum sorusuna vermiş olduğunuz cevaptan sonra bazı farkındalıklaryaşadım. Bu döngüyü kırıp sessiz kalma alışkanlığımı nasıl değiştirebilirim bunun için atmam gereken somut adımlar neler olmalı. 30 yaşında bile ailede sessizlikle haftalarca konuşmamakla tek bırakılmakla cezalandırılan sistem var. Maddi özgürlüğüm olmadığı için ve yaşadıklarımın da etkisiyle bu döngüye saplanmış gibi hissediyorum. Hayatım günün sonunda yalnızlık üzerine kurulmuş gibi sanki. İnsanlar bana uğruyor tüm toksiklikleri bana yaşatıyor sonra yaptıkları yanlışın farkında olup iyi niyetimi kullanıp o suçluluğu yüzüne vurunca gidiyorlar. O yazımda örneklerle anlatmıştım. Bana karşı artık manipülasyonları tükendiği noktada beni kötü de ilan edemiyorlar. Çünkü artık fark ediyorum ve geri çekiliyorum. İletişime kapalı beni suçlayıcı çözümcül olmayan insanlara açıklama bile yapmıyorum. Ben neden bunlara izin veriyormuşum. Kendime bu konuda hangi farkındalıkları kazandırmalıyım bilmiyorum. İçe dönük olabilirim. Ama gülüp eğleneceğim kendimi güvenle açabildiğim zamanlar oldu. Bu yanımı göstermekten çekiniyorum artık tetikte kalmaktan beynimin sürekli tehlike var gibi eski yaşadıklarımı tekrar yapmasından yoruldum. Herkes doğru yalnız kaldığım için ben yanlışım gibi geliyor. Özellikle kaygı olduğu için stresli durumlarda midem bulanıyor. Bu döngü beni iyice içine hapsediyor. Midem neyi kusmak istiyor. Yoksa sessiz kaldığım için mi bunları yaşıyorum. Ama bu kronik hale geldi stresli tüm durumlarda yaşıyorum

Aile

Sevdiğim kızı ailem istemiyor ve arada kalıyorum sürekli baskı yapıyorlar ne yapmalıyım?

6 aydır devam eden bir ilişkimiz var birbirimizi çok seviyoruz suan uzak mesafe ilişkisi yaşıyoruz ablam annesiyle aynı yerde çalışıyor ve önceden iyiydiler ama sonra iş ve normal arkadaşlıkda büyük tartışmalar yaşadılar şuan asla anlaşamıyorlar konuşmuyorlar bile ve ablam sürekli kendisi ve sevgilim arasında seçim yapmamı istiyor sırf kızın geçmişinde yaşadığı bir kaç olay yüzünden ve ailesini istememesinden ve bu durum aileminde istememesine (bana ve onlara uygun değilmiş)yol açıyor sevgilimi çok seviyorum ayrılmak istemiyorum birlikteliği sürdürüp evlenmek istiyoruz ama ailem istemiyor böyle bir adım atarsamda arkamda olmacayacaklarını biliyorum ve bu yoldan dönmek istemiyorum çünkü sevgilime güveniyorum o bana güveniyor ve bugüne kadar zor süreçler yaşadık ama beraber atlattık ailem beni asla anlamıyor duygularımı kalbimi hiçe sayıyorlar kafalarında nasıl istiyorlarsa öyle yapmamı istiyorlar ve bunu yapmayınca onları sevmediğimi onları önemsemediğimi söylüyorlar bu durum beni çok etkiliyor diğer tarafta sevgilimin abisi annesi ablası beni çok seviyor benim ailemin tutumu beni çok yıpratıyor kız arkadaşıma yansıtmamaya gayret ediyorum ama eninde sonunda üzülecek ve bu durum nasıl düzelir bilmiyorum

Stresliyim ve anlaşılamamaktan korkuyorum

Oldukça başarılı bir lisede okuyorum bu liseyi kazanmak için elimden geleni yaptım ve çok çaba gösterdim ancak sonrasında bu başarılı lise ortamındaki arkadaşlarımın davranış düzeylerinin bana hissettirdiklerinin ortaokuldaki arkadaşlarimdan farklı olduğunu hissettim. Yani arkadaşlarım olgun,tepkilerini sınırlayan , heyecanları, mutlulukları ve konuşma stillerinden davranışlarına kadar çok göze çarpmayan tipler oldukları için benim küçük yaşlardan beri sahip olduğum hiperaktivite özelliğim öğretmenlerim ve arkadaşlarım tarafından hareketli, konuşkan ve şen şakrak biri olarak tanimlanmama neden oluyor( artık kendimi hiperaktif olarak tanimlamasam ve çok hareketli bir kişilikten çok, sorgulayan ve ilgimi çeken konularda konuşan biri olmama rağmen). Hatta bir öğretmenimin anneme farklı olmamdan dolayı üstün zekalı gibi bir tanısı varmı sorusu üzerine annem beni psikologa götürmek istiyor. Bu konuda psikologa karşı bir ön yargım yok ancak kendim olmamdan dolayı insanlardan farklı gözükmem ve farklılaştirilmam beni çok rahatsız ediyor ve düşüncelerimi, davranışlarımi , duygularımi sınırlama ve düzenleme konusunda onların çok gerisindeymisim gibi hissediyorum. Ve ailemde ne yazık ki kendi haklarımı savunmam açıklamam sonucunda beni asi biri olarak tanımlıyor. Bu baskılar ve yaş ilermesiyle olgunlaşma sebebiyle çok hareketli biri olmaktan çıktım ama bunun sonucunda aşırı ama aşırı derecede stres vücudumda hakim ve buda beni masturbasyona zorluyor bunun sonucu odak noktam,ders çalışmam düşüyor ve kafam sürekli karman corman halde böyle oluncada rahatlamak için müzik,sahte kurgular ve mast ile yaşamımı bir türlü bitmeyen gereksiz kaygılı şekilde devam ettiriyorum. Anlayacağıniz zor durumdayım lütfen bu yazdıklarımı dikkatlice okuyun ve bana bir yol gösterin.

Romantik İlişkiler

Kaygılı-kaçıngan bir kadın hakkında beni aydınlatır mısınız?

Bu tip kadınlar ona açılan ama ret ettiği erkeği yıllar sonra görünce neden ileri geri sallanırlar,yüzlerinde şok ve hüzün olur,neden kilitlenme olur yapay zeka'da bunu sordum ama net bir sonuç alamadım bu belirtiler bu kızın o erkeği görünce onu özlediği ve unutmadıği ona aslında özlediği anlama mı gelir bu beden dilinin net cevabı nedir bu konuda aydınlatır mısınız lütfen sayğilarımla. teşekkürler

Sosyal Hayat

Kendimi kötü birisi olarak görüyorum ne yapmalıyım?

Şu son zamanlarda kendimi kötü birisi olarak görüyorum. Arkadaşım bana otoriter ve sinirli birisi olduğumu söyledi. O günden beri böyle hissediyorum. Yanlış davranışlarda bulunmuş gibiyim sanki. Canımı sıkıyor, beynimi meşgul ediyor. Suçluluk duygumu çok daha fazla olmasına sebep oldu. İçimdeki çelişkiler de kafamı daha da karıştırıyor. Bir yanım zamanla bana olan davranışlarına karşılık ona gard aldığımı söylüyor. Diğer yanım ise benim bencil, otoriter birisi olduğumu söylüyor. Hangisine inansam bilemiyorum. Aklım allak bullak oldu. Ne yapabilirim?

Romantik İlişkiler

Sevgimden şüphe duyuyorum

Yaklaşık bir yıldır süren bir ilişkim var. Birbirimize karşı saygılı ve hoşgörülü olsak da sevgilimin ailesel sorunları çok karmaşık ve sağlıklı bir aile yapısı yok. Hatta ailesiyle aramızda yaşanan bir tartışma nedeniyle durum daha da kötüye gitti. Maddi olarak iyi bir işte çalışmıyorum; kazandığımla hem kendime bakıyor hem de ona destek olmaya çalışıyorum. Onu ailesinden kurtarabilmek için para biriktiriyorum ve bazen bu yüzden kendimden aşırı fedakârlık yapıyorum. Bu süreçte günlük yaşadığı sorunlar, iş yeri, ailesi, gelecekteki belirsizlikler beni ciddi şekilde yoruyor. Hayatımda o olmasaydı hiç derdim olmayacakmış gibi hissettiğim zamanlar oluyor. Başından beri ara ara yaşadığım “Acaba seviyor muyum?” düşüncesi artık çok sık gelmeye başladı. Geçen gün ayrılmak istediğimi söyledim; o çok üzüldü, ben de dayanamadım ve birkaç saat sonra kararımı geri aldım. Bu durum onu daha da yıprattı ve bir daha böyle bir şey yaşamamak için kararımı netleştirmemi istedi. Günlerdir düşünüyorum ama bir sonuca varamıyorum. Bazen onu sevdiğimi hissediyorum, bazen hiçbir şey hissetmiyormuşum gibi geliyor. Duygularım çok hızlı değişiyor ve ne hissettiğimden emin değilim. Bu yaşadığım durum nedir bilmiyorum. Bunaldığım için mi böyle hissediyorum yoksa artık gerçekten sevmiyorum da kız arkadaşımın tek dayanağı yanında olan tek kişi olduğum için vicdan azabından mı ayrılamıyorum bilmiyorum.

Sosyal Hayat

Kızlar soruyor adlı siteye bağımlılığım var

Bu site'ye girince saçma sapan gercek kişiliğimle uyuşmayan biri haline dönüşüyorum ve kurtulamiyorum devamlı bu siteye giresim geliyor bundan nasıl kurtulacağım şöyle bir bağımlılık sabah aksam giriyorum her sacma soruyu soruyorum ve kişilere aynı soruyu devamlı soruyorum bundan nasıl kurtulacağım bu site beni kötü anlamda etkiliyor o siteye girince gercekte olmadiğım birine dönüşüyorum ve ben bu bağımlıliktan bunaldım cok bunaldım ne yapabilirim

Yoğun korku hissettiğim anlarda ne yapmam gerekir?

uzun süredir yaklaşık 5 yıldır aklıma istemediğim düşünmekten utandığım pişmanlık duyduğum düşüncelerle mücadele ediyorum kafamın içi çok uzun zamandır dolu ve gerçekten kötü hissediyorum. bu düşüncelerden bazıları aylar sürdü takıntı halimde sürekli aklıma geldi ve ben kendimi aklıma gelen şeyin gerçek olmadığına inandırarak rahatlattım ama daha sonra tekrar aynı düşünce aklıma geldi ve beni aynı hatta daha kötü bir şekilde rahatsız etmeye devam etti. bu düşüncelerime örnek olarakya dinden çıktıysam veya dinim yanlışsaya sevgilimi aldattıysam onu sevmiyosam başkasına bi şey hissedersem beğeniysem beğenirsem ve hissedersemya o beni aldatırsa başkasını beğenirse hoşlanırsaya mesajı yanlış yere attıysam(yazışmalarımı kontrol ederim)gibi düşünceler aklıma takıldı ve takılıyor bunlar aklıma geldiğinde interneti açıp aksine dair kanıt araıyorum ve kendimi aksine ikna etmeye çalışıyorum anlık olarak rahatlıyorum oh diyorum tamam bi soru yokmuş tehlike yok ama kısa bi süre sonra tekrar aynı şey aklıma geliyor ve yine vicdani rahatsızlık utanç korku duyuyorum ne yapacağımı bilmiyorum bazen ellerim terliyor vücudum terliyor andan uzaklaşıyorum acayip korkuyorum kötü hissediyorum eyvah diyorum kendime ne olacak şimdi diyorumsize sorum bu anlarda ne yapmalıyım ana nasıl geri dönerim ve o aşırı yoğun korku hissinden nasıl uzaklaşırım?bu düşüncelerim gerçekten istediğim şeyler mi kendimi mi bastırıyorum (bu düşünce de beni çok korkutuyor)yaşadığım durum nedir

İnsanların beni kandırmasından nasıl kurtulurum?

Merhaba ben içe dönük bir karakterim ama güvendiğim ortamlarda kendimi açarım. Daha önce beni yara bandı olarak kullanan bir ilişkim oldu ben devam ettim ona inanıp kendi sınırlarımı çizmeyi kendime güvenip sağlam durmayı başaramadım sürekli kendimden verdim o ise benim tüm bana yaptıklarımdan sonra sessiz kaldığım için ogünü arkadaşlarımızla kötü geçirmelerine sebep olduğum için benden ayrıldı. Bana yalan söyledi sonra beklentim karşılanmıyor dedi bitirdi. Bunu benim yapmam lazımdı. Çevremdekiler arkamdan konuştu yüzüme güldü bir arkadaşım bu zayıf noktalarımı bilen de birisiydi kendisi terapi aldıktan sonra tüm emeklerimi hiçe sayıp benimle arkadaşlığını bitirdi. İnsanlara ağzının payını veremiyorum çünkü bu yönlerimi bildikleri biraz sessiz kaldığımı gördüklerinde hemen pençelerini çıkarıyorlar bana karşı. Bana haksızlık ediliyor ama yalnız kalmayayım diye veya çok sesim çıkmıyor diye sessiz kalıyorum bazen. Bahsettiğim arkadaşlığımı bitiirirken ben de içimdekileri söyledim artık. Sürekli ona yazdığım için alışmıştı buna sonra engelledi beni. Kendime güvenip hareket etmek istiyorum o süper arkadaş ortamlarım beni gerçekten seven insanlar hiç olmadılar hayatımda. Şu an kalanlar ise yüzüme gülüp arkamdan konuşanlar bunu sadece bana yapmıyorlar ama işte bir tek ben farkındayım bunun. Ortamlara girmekten çok çekinir oldum. Bu son yaşadığım ilişki hayata karşı güvenimi emeğimi boşa çıkardı. Tahammülüm bitti. Güler yüzlü olmak istiyorum ama insanların beni kandırmasından yoruldum