Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Kaygımı nasıl azaltabilirim ?
Kaygımı yenemiyorum titremeler arttı stres heyecan anlarında hakim olamıyorum vücuduma . napmalıyım . bu günlük hayatımı felç ediyor bana ne gibi öneriler sunabilirsiniz yardıma ihtiyacım var. Ciralax kullanıyorum 7 yıldır . Eskiden çarpımtım çok olurdu öleceğim sanırdım kalp hastası olduğumu düşünürdüm bunu yendim ama son iki yıldır titreme geliyor aşırı kaygılanıyorum en ufak sorunda tetikleniyorum tükeniyorum bana destek olun lütfen bu durumları asmam lazım
Gizli Kullanıcı
Kendimi neden sürekli yetersiz hissediyorum?
Herkesin her istediğini yaparken, herkese yetmeye çalışırken önce kendime sonrada herkese karşı yetersizlik hissini aşamıyorum. Her günümü doya doya yaşamak istiyorum ve her defasında kendimi çökmüş gibi hissediyorum. Bu kaygıyla ve belirsizlikle yaşamak beni fazlasıyla yordu bu durumla nasıl başa çıkabilirim? Beynimde sürekli susmak bilmeyen sesler ve düşünceler uyuduğum hatta çoğunlukla yemek yediğim için bile kendimi suçlamalar. Rahatsız olduğum konuları karşı tarafa söylediğimde suçluymuşum gibi hissettirilmem ve bi daha konuşmak istemeyip içime kapanmam. Kendimle daha fazla başa çıkamıyorum sanırım 😏
Gizli KullanıcıPanik atağım ile nasıl baş edebilirim?
2 yıl önce annemi kalp krizi sonucu ani kaybettim bu daha sonrası bir deprem oldu ve çok korktum o deprem sonrasında en ufak bir sıkıntı rahatsızlık veye ağrıda kalp krizi geçireceğimi veya farklı hastalıklara sahip olduğumu düşünüyorum bir anlık düşünce o anda çarpıntıya ve nefes darlığına sebep oluyor ve bayılacak gibi oluyorum öleceğimi düşünüyorum hastahanelere gidiyorum birçok kez kalp krizi geçiriyorum diye acillere gittim zaman zaman bu sitres miğdemde sırtımda kalbimde ağrılar yapıyor o ağrıları hissedince hemen panik oluyorum ve nefesim daralıyor gözüm bulanıklaşıyor ve kalbim çarpıyor 3 aydır bu durumdan çıkamıyorum engel olmaya çalışıyorım panik atak olduğunu kabul ettim inanıyorum ona rağmen bazen engel olamıyorum
Gizli KullanıcıHerşeyi dramatize edip ağlamak bağımlılık yaşamak
herşeyi çok dramatize edip ağlıyorum, cok bağımlı hale geliyorum. 1. Yıldır uzak mesafe ilişkim var babası vefat ettikten hemen sonra kötü haldeylen tanıstık bi anda bana asık oldugunu söylüyor hep. Ama hep ısıne gelmeyımce ayrlıyor. Bende Ayrılıyorum hayatını kontrol altında tutmaya çalışıyorum. Ya başkasını görür beni unutur ona asık olursa diye. Zaten kendi ayrılıyor. Ayrıl barış ilişkimiz ama yazın cok güzeldi aynı evde yaşadık mesafe girince gene başa sardı. Sureklı kabul edip ulaşılabilir oldugum ıcın mı hor davranıyor? kumarı alkolü var o kaybeder emeklerime kıyamıyorum. Realist olup bitti diyemiyorum. Her dedğini dram yapıyprum. Annesi haline gelmiştim. Ne yapmam lazım. Çok bağlanıyorum bağ kuruyorum lütfen cevap verirmisiniz :(
sadeceyMutsuz ruh halinden nasıl kurtulabilirim
Mutlu değilim tek bir sebebi yok genel olarak her şey beni fazlasıyla yıprattı ve daha 22 yaşındayım enerjim yok ilişkilerden artık korkuyorum çünkü kimsenin beni sevdiğine inancım kalmadı ve her gelen beni kullanıp hevesi kaçınca bırakıyor ve bu bana çok ağır geliyor duygu durum karışıklığı yaşıyorum sürekli sabah iyiydim akşam felaket bir ağlama geldi ve iyi olmadığımı fark ettim bu
Gizli KullanıcıKendimi çok mutsuz hissediyorum , arkadaş çevrem tarafından dışlandım ne yapmalıyım?
iş yerinde çok yakın olduğum 2 arkadaşım vardı İkisiyle de aynı odanın içinde çalışıyoruz ve beni dışlıyorlar yemeğe ve molaya giderken çağırmıyorlar sorduğumda bişey yok dediler. Ama hep ikisi takılıyor kendimi yanlız hissediyorum bu durumu nasıl aşabilirim ? Bi kaç kez sordum bu arada ama bişey yok beni bi rahat bırak gibi cevaplar da aldım nasıl takmamayı bırakabilirim bu duruma nasıl alışıcam?
Gizli Kullanıcıkendimi sürekli ezik ve topluma ayak uyduramayan biri gibi hissediyorum
sınıfımızda bugün konuşma sınavı oluyorduk hoca tahtaya çıkartıp daha önceden seçtiğimiz bi konu hakkında konuşmamızı istedi bende konumu seçtim ama hocanın bugün yapacağını bilmediğimden tam hazırlanmamıştım bi anda benim adımı söyledi ve tahtaya çıkmak zorunda kaldım ve titriye titriye iğrenç bi konuşma yaptım berbattı kendimi sürekli sınıf ortamında ezik gibi hissediyorum akranlarımla konuşmak onlarla göz göze gelmek beni çok geriyo ve korkutuyo göz teması bile kuramıyorum okulda bi arkadaşım var o bana destek oluyo yanımda duruyo ama bazen benim ne kadar ezik olduğumu fark ediyo ve bana mecbur olduğu için benle kalıyo beni kırmak istemiyo gibi hisseiyorum yolda yürürken bile geriliyorum insanlarla göz teması kurmak yada kafamı kaldırıp onlara bakmak çok garip oluyor kafam yerde gidersemde tuhaf göründüğümü düşünüyorum aslında korkulacak bişi olmadığını normal olduğunu biliyorum ama elimde değil 1 kaç sene önce bundan daha kötüydüm bi kişiyle konuşmak bile aşırı zordu şimdi birazda olsa bikaç kişiyle konuşabiliyorum ama bazı kişiler ve özellikle akranlarımın olduğu kalabalık ortamlarda kendimi çok yetersiz ve kötü hissediyorum yarın okula nasıl gidicem bilmiyorum herkes beni küçümsüyo garip olduğumu düşünüyo gibi hissediyorum bu iğrenç histen kurtulmak normal biri olmak istiyorum bu sene son sınıfım ve üniversiteye gittiğimde de bu şekilde olmaya devam etmekten çok korkuyla
Gizli KullanıcıKendimi değerli hissetmiyorum
Kimse benim onları umursadığım gibi beni umursamıyor buda beni öfkelendiriyor ne yapmam lâzım? Üstelik canımı sıkıyor bu durum. Kendini çok değersiz hissediyorum. Moralim çok bozuk herkesin zor gününde yanında oluyorum ama en yakınlarım bile benim yanımda olmuyor ve bu bana salakmışım gibi hissettiriyor. Üzülüyorum bir daha kimseye yardım etmeyeceğim diyorum ama öfkem geçince yine aynı şeyi yapıyorum ne yapmalıyım sizce
Gizli KullanıcıCinsel ilişkide korkum var ve utanıp kendimi gösteremiyorum sebebi nedir
Erkek arkadaşım çok istekli ve ben zevk almıyorum hormonlarımda da bir sorun yok sebebi nedir sizce Utanmak mı bu hormonlar gayet normal ve sağlıklıyım artık bende diğer insanlar gibi zevk almak utanmamak istiyorum ama yenemiyorum bu duyguyu da çok çekiniyorum utanıyorum sıkılıyorum sebebini size sormak istedim ve bunda bile hala utanıyorum sorarken size teşekkür ederim şimdiden vereceğiniz yanıt için teşekkürler
Gizli KullanıcıDaha sağlıklı ılıskılerım olması ıcın nasıl davranmalıyım?
MerhabalarÖncelikle sorularımızı özenle ve detaylı bır sekılde dınleyıp cevapladıgınız ıcın tesekkur ederım. Daha onceden onlıne veya yuzyuze bır psıkolog veya psıkıyatrı deneyımım olmadı. Gectıgımız gunlerde bır soru sormustum cevabı benı cok tatmın etmıstı ama devamında daha ne yapabılırım sorularını aklıma getırdı. Bu konuda da yardımcı olucagınıza ınanıyorum. İzninizle soruma geçiyorum. Kaygılı bağlanan bırı oldugumu düşünüyorum. Sürekli eski sevgilimi darlar; neredesin görüntülü ara, eve geç, o kişiyle takılma, buraya gıtme gıbı bır cok sacma hareketlerım vardı. Bunların altyapısında eskı sevgılımın cok guven vermedıgını ayrıca sadakatsız yalancı bırı oldugunuda soylersek yalan olmaz. Guven olusturmadıgı ıcın ben kendımı tutmaya calıssam da bu hareketlerımden kurtulamadım. Aynı zamanda boyle bır ılıskıyı senelerce devam ettırdık bu sekılde. Yatırım yapan, ılgı gosteren, sureklı fedakarlık gosteren tarafta bendım. Hal boyle olunca tabiki ayrıldı benden, sıkıya gelemedi. Karsımdakı ınsan ıster guven versın ıster guven vermesın benım o sekılde hayatına mudahale etmem bastan sona yanlıs farkındayım. Ama kendımı tutamıyorum. Bu durumda ne yapılabılır?Bir oncekı psikolog;''Bazen duygusal olarak uzak, fazla kontrollü, duygularını çok göstermeyen ama çocuğuna “her şeyini sağladığı” bir ebeveyn modeli de duygusal güveni zedeleyebilir. Bu durumda çocuk fiziksel olarak güvende hisseder ama duygusal olarak yalnız kalabilir. '' diye belirtmişti. Ben bunun ustesınden nasıl gelebılırım. Gerçekten sağlıklı dusunen saglıklı kararlar verebılen bırı olmak ıstıyorum. Yaptıgımın yanlıs oldugunu bıle bıle kaygılı baglanan bırı olmaktan kurtulmak ıstıyorum. Bitmesine ragmen ılıskımızı hala dusunuyorum. sureklı yatırım yapan fedakarlık yapan taraf ben olmama ragmen. Ve karsımdakı ınsanın yalanlarına aldatmalarına maruz kalmama ragmen hala boyle bır ılıskı neden dusunuyorum. Bu dusuncelerden nasıl kurtulacagım hakkında bana somut ornekler vererek detaylı anlatarak izah edersenız cok sevınırım. Örnegın bu ılıskıde verıcı olan taraf bendım. Ve gercekten alma-verme dengesını bozdum bu duruma ne yapılabılır yada bu duruma dusmemek ıcın neler yapabılırım kendımı nasıl tutucam. Gercekten cok yorgun hıssedıyorum artık benı ayaga kaldırabılecek ornekler verırsenız sevınırım cok tesekkur ederım sımdıden tesekkurler.
Gizli Kullanıcı
