Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Bu dünyada mutlu olmak neden zor?
İnsanların isteklerini yerine getirmek, onların istediği gibi olmak, mükemmeliyetçi gibi davranmak vb. durumlar derken hayatta mutlu olamam gibi düşünmeye başladım. İlişkiler önemli fakat onların düşünmediği gibi düşünmek ya da onların yapmadığı eylemleri yapmak tuhaf algılanıyor. Değişik, sorunlu benmişim gibi hissettiriyorlar. Kendi duygularım, düşüncelerim yok sayılıyor. Kimseyle konuşmak istemiyorum artık. Ben değersiz miyim değil miyim anlamıyorum artık. Uzaklaşmak istiyorum. Kendimi motive edecek bir şey de kalmadı zaten. Hayat yorucu biliyorum ama artık fazla geliyor. İleride ne yapmak istediğime karar veremiyorum. Tek başıma kalmak istiyorum. Ne olacak bu gidişat bilmiyorum. Benim gibi olanlar illaki vardır. Onlar ne yapıyorlar? Ben ne yapmalıyım? Yardımcı olur musunuz? Teşekkürler.
Gizli Kullanıcı
Ailemle herhangi bir bağ hissedemiyorum
Aileme karşı güçlü herhangi bir duygu besleyemiyorum. Bunun neden olabileceği hakkında az çok fikirlerim ve kendimce mantıklı gerekçelerim - yetersiz ilgi, diğer çocuklara daha fazla ayrıcalık, yaşım gereğinden fazla sorumluluk - olsa da, kendimi çok suçlu hissediyorum. Şimdiye kadar hiçbir şeyimi, maddi olarak, eksik etmediler. Fakat dediğim gibi, onlara karşı bir şey hissedemiyorum. Onlardan ne kadar uzaksam o kadar mutlu ve rahat oluyorum, ve bu beni vefasız bir evlat gibi hissettiriyor. Ne yapmalıyım? Çok yoruldum.
Gizli KullanıcıKendime yeterince değer vermiyorum neden?
Merhaba sayın psikolog. Çevremdeki insanların söylemleri ile uyandım. Kendime yeterince değer vermediğim söylendi ve şok olup inkar edip öyle bir şeyin olmadığını söyledim ancak sonrasında bana açıklamalarda bulundular. Kendi işim olsa bile başkalarının işlerine öncelik veriyormuşum, başkasına geri almamaksıxın borç veriyormuşum, insanların bana karşı incitici söylemlerini görmezden görüyormuşum. Bu açıklamalardan sonra üzerine günlerce düşündüm ve gerçekten öyle olduğuna ikna oldum. Ama ben bunları yaparken kendimden veriyormuş gibi değil de daha çok bi başkasına yardımcı oluyor gibi hissedip mutlu oluyordum bu konuda neler yapabilirim
Gizli KullanıcıÇocuğum kelimeleri ikiliyor!
3. 5 yaşındaki oğlum birden gelimelerş tekrar etmeye başladı ben ben ben gibi o o oyun gibi ne yapacağımı bilemiyorum öyle konuşurken zorlanmıyor heyecanlanıyor gibi geliyor bana konuşurken. Akıcı bir şekilde konuşuyor fakat bazen takılıyor. Çok aktif ve sosyal bir çocuk. Düşüncelerini kolay ifade edebilen bir çocuk birden kelimelerde takılınca anne baba olarak ne yapacağımızı bilemedik şimdiden yardımlarınız için çok teşekkür ederim kolay gelsin :)
Gizli KullanıcıUzun süredir hayattan zevk alamamak ve genel isteksizlik
Merhaba Ben 34 yaşındayım bekarım ve ailemle birlikte yaşıyorum. Panik atak agorafobi bipolar bozukluk atipik psikoz hastasıyım. Bu rahatsızlıklarım 15 16 yaşında başladı. Tanı almamıştım. Herhangi bir disipline giremiyorum. Mecbur kalırsam çok ağır stres oluyorum. Elim ayağım titriyor. Ağlama krizine giriyorum. Sesler duymaya, görüntüler görmeye başlıyorum. 2017den bu yana psikiyatri Dr gidiyorum. Düzenli ilaç kullanmama rağmen şikayetlerim tekrar başlayabiliyor. Hayattan zevk almıyorum genel bir isteksizlik var. Konuşulanları anlamakta zorluk çekiyorum. Çabuk unutuyorum, hatırlamıyorum. Yüksek ses ve yemek seslerin den rahatsızım oluyorum. Geriliyorum. İnsanlar dan nefret ediyorum. Basit matematik işlemini yapamıyorum. Para hesaplarını yapamıyorum zorlanıyorum. Şifreleri unutuyorum. Eşyalarımı bulamıyorum. Adres ve yön tarifin de zorlanıyorum. Yabancı bir yer de bekleyemiyorum. Bilmediğim bir yerde kayboluyorum hatta bina içerisinde çıkışı bulamıyorum. Okuduğumu anlamakta zorluk çekiyorum. Yazı yazmak da zorlanıyorum. Konuşmada bozukluk oluyor. Gün ışığı rahatsız ediyor. Geceyi seviyorum. Yaz aylarında sıcaklık beni çok rahatsız ediyor. Gergin oluyorum. Kurban Bayramı beni rahatsız ediyor. Hasta oluyorum. 18. 01. 2025 de kimyasal içtim. Hastaneye kaldırıldım polis ifademi aldı. Öfkemi kontrol edemiyorum. Ne yaptığımı ne söylediğimi bilmiyorum hatırlamıyorum 03. 03. 2025 de doktora hakaret etmişim polis ifademi almaya gelince öğrendim. Babam vasim olarak tutanağı imzaladı. Ayda 780 tl genel sağlık sigortası primi ödemem gerekiyor. Gelir testi yaptırdım genel sağlık sigortası primi ödemem gerekiyor sonucu çıktı. Bu durumda strese sokuyor beni. Babam anlayışsız. Çalışmadığım için psikolojik baskı ediyor. Mağaza da market de kendimi kaybediyorum birseyler alıyorum yada almak istiyorum izinsiz. İlaçlar ile uyuyorum. Cinsel isteksizlik var. Aradığım profesyonel desteği şuan da bulamadım. Maddi durumum yok. Ne yapacağımı bilmiyorum.
Gizli KullanıcıEvliliğimden endişe ediyorum
Eşimin işi yok kaynanam la oturuyorum eşime çok şikayet ediyorum evimiz yuvamız olsun bizde mutlu huzurlu olalım diye kaynanam la çok kavga ediyorum artık istemiyorum eşimin beni aldatacagini düşünüyorum kafamı sürekli tırmalıyor surekli olumsuz düşünceler kötü rüyalar bazen hiç iyi hissetmiyorum düzensiz uyku düzensiz beslenme maddi sıkıntı bıktım artık 5 senedir benim için bireyler yapmasını istiyorum cabalamiyor çalışmıyor ne yapmalıyım lütfen bana yardım edin düşünceler beni uyutmuyor yolda kadınlara baktığını gözümle görüyorum oda bana diyor ki bakmıyorum benim öyle biri olmamı istiyorsun diyor hep beni seviyor musun diye soruyorum seviyorum diyor ben gerçekten çok bunaldım
Gizli KullanıcıÇok düşünmeyi nasıl bırakacağım
Bazı şeyler kafamdan atamıyorum sürekli aklımda hayatıma odaklanamıyorum resmen bu yüzden kendi mi yorgun hissediyorum bu yüzden hayatımın tamamı akmış gitmiş ben orada takılmışım gibi hissediyorum biri elini uzatsa çıkarsa bu durumlardan ben artık nasıl iyi olacağımı bilmiyorum çok ağrıma gidiyor yaşananlar benim için yapılmayıp başkası için yapılanlar bu durum beni çok çok incitiyor 🥹bir yere gidiyorum o sorun yine benimle hep aklımda ben olduğum ortama odaklanamıyorum artık yalnız kalmak istiyorum bu defa daha çok büyüyor kafam da sorun başa çıkamıyorum kendime zarar vermekten korkuyorum artık eğer bazı zamanları geri alma şansım olsaydı geçmişe döner o tarihi hiç başlatmazdım 😭 işin kötüsü de herkez çok rahat hayatına devam ediyor hani diyor ya bir sözde herkez kurana geçti ben elifte kaldım öyle bir durum benim ki herkezin hayatı devam ediyor bakınca dışarıdan benim hayatımı elimden aldılar 😭 çok küçük yaşta babadan miras bu çok düşünmek bana oda çok düşünürdü sonun da oda benim gibi kafayı yedi yaşadığım bu süreci atlatmak istiyorum piskiyatrise gidemiyorum geleceğimi etkiliyor atama bekleyen bir insanım psikoloğa gitmek için de param yetmiyor tesadüf üzeri bu uygulamayı buldum biraz da olsa beni toparlar diye yine de şükranlarımı sunarım ben dinlediğiniz için 😭iyi günler
Gizli KullanıcıKendimi aşırı yalnız hissediyorum
Çocukluğumun ortasında büyük bir apartmana taşınmak zorunda kaldım. Annem ve ablam neredeyse asosyal sayılabilecek insanlar ve büyüdükçe ben de öyle olduğumu hissediyorum. 8 senedir bu binada olmama rağmen mahalleden bile tek bir arkadaşım yok son sınıfım ve okulda 3-4 arkadasim var sadece. Yaz aylarının gelmesinden nefret ediyorum çünkü dışarıda arkadaşlarıyla eğlenen yaşıt kızları görünce kıskanıyorum. Diğer insanların ya çok samimi kuzenleri ya da çok samimi arkadaşları var. Ama benim aşırı samimi olduğum enim diyebileceğim bir kuzenim ya da arkadaşım yok hiç olmamadı da. Çekinik bir insan değilim kendimi iyi ifade edebilirim , topluluk karşısında iyi konuşabilirim ama kendimi yetersiz hissediyorum sanki utanç vericiymişim de arkadaş edinmeye hakkım yokmuş gibi hissediyorum. Kalıcı arkadaşlığım hiç olmadı ya o kadar samimi değildim ya da bazı faktörlerden dolayı bitmek zorunda kaldı. Arkadaşlarımla olsam bile diğerlerinin hep daha iyi dostlukları olduğunu düşünüyorum. Daha çok genç. Olmama rağmen tüm yazı evde geçiyorum ve kendimi yaşlı gibi görüyorum. Her günü aynı geçiyor. 17 yaşındayım ama ne kimseden hoşlandım ne biri benden hoşlandı ya da aşırı keyif aldığım bir arkadaşlık anım var. Neden böyle oluyor ne yapmalıyım?
Gizli Kullanıcıduygularımı nasıl yönetebilirim?
her duyguyu dorukta yasayıp ani duygusuzluklardan bıktım duygu düşüşlerini yönetebilmek istiyorum sinir krizlerimin sonlanmasını istiyorum bu beni cok yoruyor hayatımı cok kötü etkiliyor ne yapsam gecmıo sürekli aglamaktan 3 dk sonra gülmekten yada bi anda gülerken aglamaya baslamaktan yoruldum zihnimi susturamıyorum heyecanımın ,strestimin,korkumun,sevgimin hiçbir duygumun ayarı yok dengesizlikten nefret ediyorum yardıma ihtiyacım var tek basıma halledemiyorum başarmak için elimde n ne geliyorsa yapıcam
Gizli KullanıcıNeden sürekli aynı döngüleri hisleri yaşıyorum çok bunaldım?
hocam merhababeni bazı olaylar çok tetikliyor hiç sevgilim olmadı mesela ve biriyle derin bir bağ kurma hayaliyle yaşıyorum resmen. kız akrdeşimin sevgiliis var çok mutluluar maşallah ama ne zaman onların yanına gitsem eplensek beraber felan tek başıma kalırken bi ağırlık bi üüzntü bi keder değersizlik kusurlu hisleri beni daraltıyor. . yani benim neden böyle bi ilişkim yok evlliğe giden neden olmuyor potansielim var ama gösteremiyorum biri neden beni de fark etmiyor ben çirkin miyim aksine güzel akıllı bir kızım diyorum ee peki neden olmuyor ki diyorum. sonra da ağlıyorum için için. . gözleirm kızarana kadar hatta. .. bu durumlarda çok tetikleniyorum. çünkü bende sevmek sevilmek sahiplenilmek istiyorum bu güzel duyguları bende yaşamak istiyorum diyorum içimden. . tam diyorum kendimi yeniliyorum videolar izleyerek felan ama bu hisler yeniden hoop geri dönüyo banaa. .. çok bunaldım bu hislerle boğuşmaktan. .
Gizli Kullanıcı
