Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

hiçbir yere ait hissedememe ile ne yapacağım?

Merhaba Umarım iyisinizdir Yani çok anda kalabilen birimiyim tartışılır duruma göre değişiyor açıkçası ama böyle durup dururken şöyle bir his kaplıyor ben 7 yaşından beri baba mesleğinden dolayı hep ortam değiştirmek zorunda kalan 18 yaşına gelmiş bir genç kızım çok insan tanıdım bunların söylememin sebebi bir yere hep sonradan katılan biri olduğum için hiç bir yere kendimi ait hissetmedim ama şuandan örnek veriyim yani en basitinden şu gençlik yıllarımın ya da işte üniversiteye ne kadar başarı için istekli olsam da hemen geçmek istemiyorum andan çok zevk aldığım anların çabuk geçiyor olması beni üzüyor yani böyle her güzel şeyin bitmesi üzücü dershaneye gidip gelmek bile bana çok iyi hissettiriyor bu süreçte hocalarımla geçirdiğim bir an mesela bana motive edici şeyler söyledikleri ya da kendimi çok özgüvenli mutlu hissettiğim o küçük anlar ya da her şeyin bitiyor olması ya da çok yakın olduğum hiçbir insan olmamasına rağmen o dershanede ettiğim sıcak kısa muhabbetler bile beni çok iyi hissettiriyor ama o ait hissedememe veya an ne kadar güzel olsa da çabuk geçiyor olması. ..

Geçmiş ilişkimi geride nasıl bırakırım?

Hocam merhaba ben sosyal medya üzerinden bir cocukla konuşup uzun süredir ona bağlanmıştım. Ve hiç görüşmemistik. Benden de epey küçüktü beş yaş. Ama bağlanmıştım işte kaptirmistim kendimi. Olmadı malesef tabi o benim gibi bana değer verip sevmemiş bunu anladigimda çok çok üzüldüm dünyalar başıma yıkıldı gibi hissettim. Çünkü ilkti benim icin bana ait özel sandım ama öyle değilmiş. Ara ara Instagram'da onu stalkliyorum bu alışkanlık oldu resmen aslında istemiyorum ama elim gidiyor işte. Bı yandan bitti işte derken diğer yandan hala keşke gelse de eskisi gibi olsak diyorum ama bu mantıksız biliyorum zaten çok duygusallik sanırım sebep bu. Bana ne önerirsiniz?? Bazen eski zamanları ozleyip ağlıyorum da bu duygu geçişleri normal mi ?

Aile

Babam sevgilimi istemiyor, ne yapmam gerekiyor?

Dün annem sevgilim olduğunu öğrendi ve konuştu erkek arkadaşımla erkek arkadaşım da Kendi ailesiyle konustu onun tarafından suanlik olumlu ama annem babama söyleyince kabul etmediğini söylemiş benim üniversite mezunu ama onun lise mezunu ve işçi olduğunu söylemiş ama durumları gayet iyi babamla ben daha konuşamadım ne yapmalıyım sevgilime de söyleyemiyorum bekletiyorum . Erkek arkadaşım şuan aramak istiyor ne dicem bilemiyorum ne yapmam gerekiyor ben onun annesiyle de konuştum gayet olumlular

Kaygı

Gelecekle ilgili kaygılarımı nasıl yönetirim?

Hayatımla ilgili her konuda kaygılarım var. Edebiyat öğretmeniyim. Mezun olduğum sene beni derinden etkileyen bir kayıp yaşadım ve bu durumu atlatmam çok uzun sürdü. Bu kayıptan sonra bende sağlıkla ilgili kaygı oluştu. Çok sık olmasa da arada bir ya ailemden birine bişey olursa iyiler mi sürekli bir kontrol etme isteği oluyor. Aynı şekilde kendim içinde bu durum böyle. Acaba sağlıklı mıyım?diye kafamda sorular dönüyor. Yakın zamanda yine çok sevdiğim birini kaybettim ve yine o mutsuzluk umutsuzluk çukuruna düştüm. Şuan bir işim yok atanamadım. Hayatımda birisi de yok. Bu durum da beni oldukça zorluyor ve yoruyor. Girmediğim sınav başvurmadığım yer kalmadı. Artık yoruldum ve umudum da kalmadı. Düşündükçe daha da batıyorum. Yani bir döngünün içindeyim sanki çıkamıyorum. Hep başa sarıyorum. Kardeşim evli ve bir yeğenim var. Eşinin işi dolayısıyla bizde kalıyorlar uzun bir süre. Ve ben sürekli çocuk bakıyorum kendimi annesi gibi hissetmeye başladım ve o da beni annesi görmeye başladı. Hem çocuk düşüncesinden hem evlilik düşüncesinden fe soğudum. Kendime ait bir hayatım olsun istiyorum. Ailem de beni anlamıyor zor bir durumdayım ama beni anlayan kimse yok. Arkadaşım zaten işi var ve ben anlatınca kaile almaz şekilde dinliyor ne yapacağımı biliyorum

Kendimi sevmem yeterli mi?

Bu platformdan ve etrafımdan sık sık duyduğum kendini sev, kendimi sevmiyorum çünkü karşı cinsin benden ilgi çekici bir şeyi olmuyor konuşuyorum zaman ayırıyorum buluşmak kahve içmek tanışmak sohbet etmek istiyorum ama insanlar ön yargısından dolayı ya yanlış anlaşılıyorum yada sapık gibi görülüyorum (Onlar bunu söylemesede) ben hislerimde karmaşıklık yaşıyorum duygusal boşluğa giriyorum ve çıkamıyorum kendimi bir şekilde düzeltemiyorum elimden gelen herşeyi yapıyorum kıyafetler Ayyakabılar aksesuarlar alıyorum ama bunların geçici bir çözüm olduğunun farkındayım karşı cinsimle hiç bir şekilde bağ kuramıyorum genelde 1 Hafta konuşmadan sonra Engelleniyorum ben onlara ayırdığım vaktin bana da ayrılmasını benim yaptığım fedakarlıkların bana yapılmasından başka bir şey istemiyorum insanları sevmeye çalışıyorum ama hep hüsran oluyor genelde insanlar beni sevemiyorum aşamıyorum bunu cevaplarsanız çok mutlu olurum teşekkürler ;)

Sevdiğim çocuk ile aram açıldı

Sanaldan tanıştık güzel giden sohbetimiz vardı geçen gün buluştuk aynı memleketliyiz ve son zamanlarda ben yazmadan yazmiyor benimle konuşmuyor ne yapmalıyım. Onu tekrar nasıl kazanabilirim. Onu gerçekten seviyorum. Lütfen bana yardımcı olun. Üç Aydan fazla süredir konuşuyoruz. Ve onun bana yazmiyo oluşu beni çok üzüyor yıpratıyor. Acaba başkasımı var sorusu dönüyor aklımda ama sordum ona yok dedi. Lütfen yardım edin.

Nasıl gerçek değişim sağlayabilirim

Ben bundan 2 sene önce bir ilişki yaşadım üzerinden zaman geçince ve psikoloji araştırmaları yapınca şuan her şeyi daha net yorumlayabiliyorum. O ilişkide karşımdaki kişi eski sevgilisini unutamamıştı ama ben bunu 2 ay sonra öğrendim. 2 ay boyunca gezdik eğlendik bir baktım ki telefonunda o kişiye ait her şey ama her şey duruyor. Başa Sabitli bir şekilde hem de. Sonra karşıma aldım konuştum onunla ona karşı içimde sadece öfke var dedi. Yaptığı şeyden pişman olduğunu gözlerinden de görebildim ağladı üzüldü sarıldım ona. Daha sonra ben eğer ona karşı içinde en ufak bir beklenti sevgi kaldıysa devam etmeyelim dedim. Her insan hata yapar ama ben sana güvenmek istiyorum diyerek bir yola çıktım. Bu arada kıyafet konusunda kendimi değiştirdim kendi isteğimle. Ama dini olarak kendisiyle çelişen davranışları vardı. Devam ettik ilişkiye ama yanıma geliyor bir şeyler yine olduğu gibi duruyor silinmemiş şekilde bu defa yanımda siliyor. Ben yanına gidiyorum. Elimi bir yerlere atıyorum notlar çıkıyor. Son bir konuşma yaptım onunla ve bu süreçte benden bazı konularda bir şeyler saklıyor. Ama onun en yakın arkadaşları beni haksız görüyor. Bak bunları görüyorsun devam ediyorsun diye. Başında senin hatandı neden o kişiyi unutamadığını bile bile devam ettin diyorlar. Ama o kişi böyle demiyor sen varsın sadece diyor rahatsız oldumu biliyor ama hiçbir şeyi silmiyor tabi bunu en sonunda anlıyorum ben. Sürekli kendisiyle çelişen hatalar yapıyor. Beni o kadar kimse anlamıyor ki ben de belki bu ilişkiye devam ederek hata yaptım ama karşımdaki insanın sözlerine her defasında güvendim. En son yanına gittiğimde her şeyin olduğu gibi durduğunu bazı arkadaşlarıyla mesajlarını sildiğini gördüm ben kız arkadaş konusunda belli sınırlarım var demiştim. O da bunlar benim görüşüm değil ama uyum sağlarım demişti. Yanına gittiğimde mesaj sildiğini gördüm. Bu son raddeydi artık en sonunda tepki gösterdiğim için bu herkesin içinde oldu. Ben kötü göründüm. Sonra zaten benim de beklentilerim karşılanmıyordu. Sen şimdi böyle yaparsan ilerde de aileme de yaparsın diyerek beni terk etti. Çevresindekiler bana bundan sonra akıllandın herhalde eski sevgilisini unutamayan biriyle devam etmezsin dediler. Çok bencilce bir yorumdu bu. Ben anladım ki onunla mutlu olmak için kendi benliğimi sınırlarımı bir kenara koymalıyım o ne yaparsa yapsın ona tepki göstermemeliyim. Çünkü fark ettim başından bana nasıl davranması gerektiğini aslında ben öğretmişim ona sürekli kendimden ödünler vererek. Ben içimdeki bu kurtarıcı rolünü bırakmak istiyorum sınırları net keskin ne istediğini bilen biri olmak istiyorum. Hangi kitapları okuyabilirim. Kendime gerçek değişimi nasıl sağlarım lütfen yardımcı olun ♥️

Bitmiş ilişkimde geri dönüş oldu

Merhabalar, bir süre önce bitmiş ciddi bir ilişkim vardı. Bugün gelen mesajı üzerine tekrar bir konuşma başladı. Pişman olduğunu söylüyor. Özür diliyor. Kalbim affetmekten yana olsa da aklım buna inanmıyor. Çünkü sebepsiz yere bitirmişti. Şu an aynı şeyleri tekrar yaşamaktan korkuyorum fakat ondan başka kimseyle aynı hayalleri kuramayacağımı, kimseyle onun gibi olamayacağımı hissediyorum. Bittiği günden bu yana da kendimi rahatlatmak için kendi içimde ne kadar kötülersem kötüleyim hep aklımda onunla olan güzel anılarımız dolaştı. Bugün yazdığı an kalbim yerinden çıkacak gibi oldu. Başta sadece pişman olması hoşuma gitti sanmıştım ama konuşma biraz devam ettikçe onunla konuşmayı özlediğimi farkettim. Ama korkuyorum çünkü kalbim ve aklım çok zıt. Ne yapacağımı bilmiyorum. Daha önceki sorularım sizler tarafından görünüyor mu bilmiyorum fakat durum aslında epey uzun eğer görünüyorsa az çok anlayacaksınızdır. Sorunlar vardı aynı şeyler olsun da istemiyorum. Aynı hayatı tekrar yaşamak istemiyorum ama onu istiyorum çünkü ben bir tek onun yanında kendim olabilmiştim.

Hukuki korku nasıl aşılır?

Başımda siber suçlardan dolayı bir soruşturma olayı var. Suçsuzum ve çevremde bir sorun olmayacağını söylüyor. Ben korkmuyorum hapisten, cezadan vesaire lakin şöyle bir durum var. Ağabeyim ilk soruşturma tutanağını bana verdiğinde (uyuyordum ve uyandırıp önüme kağıdı atıp "oku" dedi. ) o an korkmuştum ve o gün boyu çok stresliydim. Zamanla korku azaldı ama artık kitap okuyamıyorum, ders çalışamıyorum bir şeye odaklanamıyorum. Beynim ne ki boş kalsa, o an aklıma giriyor bu olayın stresi. Bununla birlikte artık sosyal medyada paylaşım yapmaktan, birisiyle iletişim kurmaktan bile çekiniyorum dava edilmekten endişeleniyorum. Normalde dava ve benzeri şeylerden korkmazken bu olay travmatik oldu. Hayatım mahvoldu, lütfen ilgilenecek psikolog daha çözüm odaklı yazabilir mi? Yani korktuğunda nefes al, ver önerisinden ziyade bu durumun kökten çözülmesini sağlayabilir mi?

Çok fazla takıntılıyım kontrol edemiyorum

Çok fazla takıntılıyım durumu kontrol edemeyecrk kadar antidepresanları doktor kontrolü dışında kullandıktan sonra bu durum daha çok arttı bununla nasıl başa çıkabileceğimi bilmiyorum takıntım sadece eşime ama bu ilişkimizi de çok yıpratıyor ilişkimize dair kaygılarım var bir gün biterse ya beni sevmezsr ya aldatırsa onsuz bir dünya hayat düşünemiyorum ona bunu çok fazla belli etmesemde bu takıntılarımı aşmak istiyorum Şuan zaten ayrı olduğumuz için birbirimize bi süre zaman verdik kaygılarım daha çok artıyor takıntım da aynı şekilde ve uzakta olunca bu durumu hiç konrtol edemiyorum sürekli stresten kendimi sıkıyorum oluruna bırakamıyorum