Aile Kategorisi

Aile içi problemler için ne yapmam gerekiyor?

ailem hiçbirşeye hiçbirşekilde hayır diyemiyor babam bir kumar bağımlısı annem ise kendi taraf ailesinden uzaklaşmıyor psikolojik olarak bu beni çok etkiliyor. Evde sürekli bir tartışma var. Nişanlıyım, yakın arkadaşımı depremde kaybettim dedemi 2 ay önce kaybettim. İş arıyorum bulamıyorum. Kafam işle dağılsın istiyorum olmuyor. Ailemden uzaklara gitmek istiyorum. Gidemiyorum. Çok borcumuz var. Ne yapmak istediğimi bilmiyorum. Üzerimde çok büyük bir yük var gibi hissediyorum . Sürekli sinirliyim sürekli ailemle tartışıyorum babam ile borç için annem ile anne tarafım için özel hayatımız yok . dışarıya nişanlımla çıkamıyorum izin verilmiyor. Sürekli evdeyim temizlik yapıyorum. Evlenip gitmeyi düşünüyorum ama kariyerim olmadanda evlenmek istemiyorum. Bu durumlar beni çok boğuyor bazen nefes almakta güçlük çekiyorum ne yapmam gerekiyor

Evlilikte anlamlandıramadığım sorunları nasıl aşarım?

Merhaba. Ben 7 yıllık evliyim. Eşimle birbirimizi severek evlendik. Evlendiğimde onun hiç tanımadığım bir insan çıktı içinde. Aniden sinirleniyor, gözünün onu hiç birsey görmüyordu. Ailesi hakkında en ufak bir gerçeği kabullenemiyorum ailesi eşime işi dusmediginde aramaz sormaz nasıl olduğunu merak etmezdi ama bunu esim normallestirmisti. Biz zamanla sinir konusunu çözdük çok şükür şuan daha iyi ama son 2 yıldır eşim benimle tartıştığında sosyal medyadan gelen kadın takipci isteklerini kabul ediyor ben görüp bunu dillendirdigimde;yardım sayfası olduğu için kabul ettim, arkadaşımdı kabul ettim, sana sinirlendiğim için kabul ettim diyor. Ayriyeten benden gizli yatırım yapmaya başlamış ve bunu kardeşi biliyormuş ben öğrendiğimde benden özür diledi benim olumlu bakmayacağımı bildiği için söylemeye çekildiğini söyledi. Affettim pişman görünüyordu. 1 yıl sonra tekrar yakaladım. Sonrasında büyük bir kaza geçirdik ve inancli insanlarız kazayı bu yatırıma bağladık. Yatırımları hemen sonlandırdı esim 2 ay sonra baktığımda tekrar yatırım yapmaya başlamış ben ne zaman konusunu açsam bitti yok artık yatırım yapmıyorum diyordu. 3 kez yalanını yakaladım artık güvenemiyorum eşime. Nasıl konuşacağımı, ne diyeceğimi bilemiyorum. Ben ondan hiçbir zaman birsey saklamamisken onun bana böyle yapması çok zoruma gidiyor. En son onun yatırım yaptığını bildiğimi dile getirdim güldü geçti ve asla benimle o konu hakkında konuşmadı. Şuan normal gündelik hayata gündelik akışa devam etmek istiyor . Fakat ben sorun çözülmeden maalesef gündelik hayata dönüş yapamıyorum. Ne yapmam gerekiyor lütfen bana yardımcı olun. ..

Eşimle sürekli zıtlaşma halindeyiz bunu nasıl aşarız?

Eşimin yaptığı herhangi bir hata konusunda konuşmaya kalkınca bana kızıyor, konuyu konuşmak istediğimde konuşmak istemiyor, üstünü kapatıyor benim sinirim de o anlayana kadar geçiyor ama içimde kalıyor. Yavaş yavaş duygularımı yitirmeye başladım artık onu hiç görmek ya da bir konuyu tartışmak istemiyorum. Her konuda önceliği kendisi, bir kızımız var ama ne bana ne kızımıza öncelik veriyor, ya telefonda ya da arkadaşlarıyla buluşmaya gidiyor. Onlara kolayca vakit ayırdığını, bizle bir şey yapmasını istediğimde ertelediğini ya da yapmak istemediğini söylediğimde suçlu beni görüyor, ne yapıcaz ki diyerek yine konuyu kapatıyor. Maddi durumunun olmadığını öne sürüyor ama kendine para harcamaktan çekinmiyor. Ben de maddi konuda dikkat eden bir insanım ama çocuk dolayısı ile çalışamadığımdan ister istemez onun maaşıyla hareket ediyoruz. Bu süreçte de bana kira ve borçları ödemek için para veriyor sadece. Sosyal hayatımız yok. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum artık bu durum beni bunaltmaya başladı. Maddi konular çok önemli olmasa bile en azından vakit ayırmasını beni dinlemesini istiyorum onları da yapmak ona zor geliyor gibi hissediyorum. Ben konuştukça beni iğneleyici laflar kullanarak ağlattı 2 saate yakın ağladım ama dönüp de bakmadı bile bana. Sonraki gün özür dilese de o özür benim için pek bir şey ifade etmedi. Şu an sadece ondan uzak durmak istiyorum. Yanımda oldukça duygularıma zarar verdiğini hissediyorum aynı zamanda seviyorum ama artık öfkem sevgimin önüne geçmeye başladı. ..

Evliliğimi nasıl düzeltebilirim?

Merhaba ; biz ankarada yaşıyoruz iş dolayısıyla memleketimiz farklı burda tek başımayım kimsem yok, eşim çok bencil biri kendinden başka kimseyi düşünmüyor. sürekli işe gidiyor gelince bir şey yapalım diyorum hep yorgun hep mutsuz istiyorki o hep yatsın hiç kimse dışarı çıkmasın o zaman mutlu olur kendi haftanın 5 günü işte ister istemez dışarda arakadaşları var konuşuyor hava alıyor ama biz kızımla haftanın 5 günü evdeyiz ve kendisi dışarı çıkmak isterse çıkarıyor bizi, çok özür dilerim ona hep ‘ biz senin evcil köpeğin gibi dışarı çıkarılmayı bekliyoruz anca evde ‘ diyorum çünkü böyle hissettiriyor. Güzel konuşmayı bilmez , romantiklik desen hiç yok, anne babaya çok düşkün bizden önce onlar gelir laf söyletmez onlarda sağ olsun 30 yaşındaki adama etmedikleri kalmaz ama kocamın sesi çıkmaz çünkü anca bize yetiyor gücü. özür dilemeyi biliyor, kendince diledim sanıyor ama yaptığı tek şey tamam ya özür dileriz uzatma işte diyo ve bundan sonra ona iyi davranmamı istiyor. Hiç ciddi konuşamıyoruz sürekli makara yapıyor benim çok ciddi yaklaştığım konuya o gülüyor dalga geçiyor hiç bir şey konuşmuyoruz sadece kendi doğruları var diğer her şey yanlış onun için hiç bir şekil de memnun olmuyor tek bildiği şey cinsellik ve ben artık dayanamıyorum evde sürekli mutsuzum burda yaşamak istemiyorum, onunla olmak istemiyorum çünkü artık çok soğudum boşanmaya yanaşmıyor hep sen haklısın ben kendimi düzelticem diyor ama yok beni geçiştiriyor sadece, kendince çabaladığını sanıyor ne yapıcağımı bilmiyorum.

Düzenli ve organize olmak için ne yapmam gerekiyor?

Temizlik vs yaparken bir düzen kuramıyorum. Neyi nereye koyacağımı şaşırıyorum ve bir türlü toparlayamıyorum. Bu durum beni üzüyor ne yapacağımı bilemez durumdayım. Toplu olan birşeyler bile anında dağılıyor, nasıl olduğunu anlamadan. Kendimi bildim bileli böyleyim. Sanırım dağınıklığı da seviyorum ama 1 yaşında bebeğim olduğu için belli bir düzene ihtiyacım olduğunu düşünüyorum. Özellikle misafir geleceği zaman elim ayağım dolaşıyor. Eşim elinden geldiğince yardımcı olmaya çalışsa da o da yetersiz kalıyor bu durumda. Düzenli insanlara bayılıyorum ve ben de onlar gibi olmak istiyorum fakat olamıyorum.

Erken doğum yaptım ve kötü hissediyorum

Merhaba 16 Ekim'de zor bir sezeryan doğumum gerçekleşti (30 haftalık) ikiz çocuklarım dünyaya geldi erken doğum yaptım ikiside kuvezdeler ama bir tanesinin beyin kanaması var ve ben sürekli duygularımı bastiriyorum sanki yesem içsem gülsem o orda acı cekerken onlara ihanet etmiş gibi hissediyorum aynı zamanda 5 yaşında oğlum var ama ben hayatıma bakamiyorum normalinde devam edemiyorum kimse agladigimi üzüldüğümü görmesin diye uğraşıyorum diğer türlü hayatıma devam etsem bu sefer bebeklerime haksızlık etmiş gibi hissediyorum yüreğim sızlıyor nasıl bı yol izlemem lazım 😔

Ailemin ölmesinden korkuyorum ve suçlu hissediyorum

Merhaba. Yakın çevremde hiç ölüm görmedim ve ailemin ölmesinden korkuyorum. En çok annemin ölmesi düşüncesi beni çok yoruyor. Hastalığından sonra daha kötü oldum 3 aydır yaşamıyormuşum rüyanın içindeymişim gibi hissediyorum. Küçükken gece uyursam birşey olucak ve ailem ölücekmiş gibi hisseder uyuyamazdım. Annem sanki benim yüzümden mutsuz ve evliliğe mecbur gibi hissediyorum. Annemle aram çok iyi hiçbir zaman böyle birşey söylemedi veya ima etmedi. Ama benim yüzümden hasta olmuş gibi hissediyorum. Bazen ağlama krizleri tutuyor. Bazen çok öfkeleniyorum herşeye. Duygularımı kontrol edemiyorum ve hayatımda ne istediğimi bilmiyorum.

Kayınvalidemin yaptıkları beni çok yıprattı ne yapmalıyım?

4 yıllık evliyim, eşimin ailesiyle pek anlaşamıyoruz, özellikle annesi ile, ilk oğlum doğduğun da benden gizli şeyler yedirdi, tuzlu suyla yıkadı gizli gizli, sen sezeryanla doğum yaptın anne değilsin, bu çocuğun annesi benim gibi şeyler söyledi, eşimle aramızı bozmak için hep kavga ettiriyor bizi, eşime söylediğim de bana inanmıyor sen yanlış anlamışsındır diyor, ben görüşmek istemiyorum eşimle kimseyle kötü olma diyo, ne yapmalıyım bilmiyorum, ilk tanıştığımızdan beri biz eşimle ne zaman mutlu olsak morali bozuluyor bize ters ters bakıyor, hiç bir zor anım da kaynanam yanım da bulunmadı ama kendisinin bir işi olduğun da ben hem ona hem de diğer aile üyelerine yardım ettim, kendimi kullanılmış hissediyorum, evimin şeklinin değişmesini hiç sevmiyorum bunu bilmesine rağmen benden habersiz değiştiriyor, ben kızınca üzülüyor ama yanımda eşim varsa, ben evime veya kendime bir şey aldığım zaman kıskanıyor ve nazarı değiyor. bana düğün yapmadılar, nikahımız oldu bakkala gider gibi geldiler ailecek, gelinliğimi başkasından aldım 8 beden büyük gelinlik giydim, takı felan hiç bir sey takmadılar, sadece evime 2 güneşlik aldı o kadar. oğluma da hiç birşey almadılar. doğumum riskli olduğu için özel de yaptım parasını annem verdi, doğuma girmeme 10 dakika kala, özel hastane diye tutturdun mutlu musun deyip küfür etti, moralim bozuk doğuma girdim, çıktığım da çok kötüydüm ama oğlumu kucağıma ilk ben almak istedim bana vermedi kendi aldı, saatler sonra kucağıma alıp emzirdim, ben o haldeyken oğlum daha doğalı 15 dakika olmuştu çilek reçeli yedirmişti. sürekli ilk benim kokumu aldı beni annesi sanıyo deyip duruyordu, oğlum her ağladığın da anne kokusu arıyo deyip kucağına aldı, aradan 2 buçuk sene geçti hatta üstüne 1 çocuğumuz daha oldu ama unutamıyorum. sürekli ortalık karıştırdı anneliğimi sorguladı sen kimsin ben bu çocuğa istediğimi yaparım sana mı sorcam alır digerim yüzünü göremezsin dedi 2 sene önce bende evden kovdum eşim de yanimizdaydi ve annesine kızdı ama annesi kapıdan çıkınca günlerce benimle konuşmadı üstelik 40 ım yeni çıkmıştı, sonra da toparlanamadık ve boşandık, annemin yanına sığındım oda başkasıyla evli, eşiyle anlaşamadık ve oğlumla beni evden kovdu, annemde bizimle beraber geldi, sakaryadan ev tuttuk eşyalar felan, annem 1 2 ay sonra ben eşimin yanına gidicem hayatımı yaşamak istiyorum diye benimle sürekli kavga etmeye başladı ve eşimin babasiyla konuştular apar topar imam nikahı yaptık, tekrar hamile kaldım 2. oğluma çok zor bir hamilelik geçirdim ve kimse yanımda olmadı çok piskolojik şiddet gördüm, ilgisiz sevgisiz aç ve yalnız kaldim 1 buçuk yaşında ki oğlumla, bir gün kaynanamlara gittik büyük oğlumun süt alerjisi var, marketten meyve suyu alın dememe rağmen kaynanam süt alıp çocuğuma yine gizli içirmiş bir kaç gün sonra alerji olunca bende eşime söyledim annen yüzünden diye, annesi de karının haberi var o içirdi demiş, ve biz yine kavga ettik yine aramız açıldı, bende kaynanama uzun bir mesaj attım bak yine kavga ettik yapma dediğim şeyleri yapma olan bize oluyor diye, ama ne kötü birşey yazdım, ne de küfür ettim, eşimin çalıştığı yere gidip ağlamış, onun yüzünden eşim beni ağlattı hamileyken, hiç birini unutamıyorum ve görüşmek istemiyorum ne yapacağımı şaşırdım, eşimle sorunlarımı paylaşamıyorum, ailesi onu hep kandırıyor ve ben suçlu oluyorum, ben sadece çocuklarımızla beraber mutlu olalım istiyorum, bize ilgili sevgili olsun istiyorum ama o bizi değil o tarafı birincil ailesi görüyor, ben 27 eşim 25 yaşında, şuan cezaevinde Mart ayında çıkacak, belki orda değerimizi anlar dedim ama değişen pek bir şey olmamış, annesi cezavinde olduğu için üzülmüyor, görüşlere bile ben zorladım hepsini gidelim diye, eşime de söyledim umursamadı, lütfen bana yardım edin, daha çok şey var anlatacağım ama nerden başlayacağımı bilmiyorum, çok uzun oldu kusura bakmayın, hakkınızı helal edin. ♥️

Annem toksik bir insan mı?

Annem her yere benımle beraber gitmek istiyor bensiz hiç bir yere gitmez, erkek arkadaşımla buluştuğumda konuştuğumda sürekli laf söyler bana trip atar kavga ederiz bunu erkek kardeşime de yapar ama bana daha çok sıklıkla, dışarı çıktığımda tepki görürüm telefonla konuştuğumda aynı şekilde ve özel bi alanım olmaz annem konusunda ne yapabilirim nasıl bunu yenebilir hiç bilmiyorum psikolojik olarak çok etkileniyorum ne yapmam gerekiyor nasıl tepki vermem gerekiyor yardımcı olur musunuz?

Annem Narsist mi Yoksa Toksik mi?

biz 3 kız kardeşiz. ben ortancayım. aramızda büyük olanla 1, küçük olanla 5 yaş var. Annemin bazı davranışlarısürekli beddua ederbizi sevmesi için dediklerinin hepsine uymalıyız, hayalindeki çocuk olmalıyızsürekli ev işi yapararkadaşlarımızı bizden kıskanırinanılmaz fazla küfürlüdürbazen çok neşelidir ama çok kısa sürersürekli bize yaptığı fedakârlıkları anlatır ve karşılık beklediğini söylerbirşey anlattığında o konuda haksız olduğunu söylersek çok kızar küser ve bunu asla kabul etmezeskiden beri babamla arasını bizim(çocukları) yapmamızı sağlarailece otururken birden babama derki çocuklar senden şikayetçidir çocuklar diyorki babam bizi sevmiyor, ilgisizdir(biz hiçbir zaman öyle birşey söylemedik o hep bize sordu baban ilgisiz demi? ayrılsak kimle gidersin? ben sizin için daha çok çabalıyorum. hep bunları sordu bizde her sorduğunda annemi seçerdik. 18 yaşımdayım şuan cevabım aynı değil) babamda sessizce oturmaya devam ederdi. hâlâda öylekomşulara akrabalara hep hatalarımızı büyük küfürlerle alaycı bir şekilde dalga geçerek anlatıronun için asla bir özelimiz olamazannemden habersiz banyoya bile giremeyiz. o hiçbir zaman bana sorun demedi ama biz(çoçuklar) nedense sorma, izin alma ihtiyacı duyuyoruzteyzeme çok büyük ayıp etti ama teyzem yine onunla konuşuyor. anneme sordum dedimki teyzem sana küsmedi mi? oda dediki teyzen benden vazgeçemezbu liste daha uzar ama bu kadar yeterlidir inşallah. bu yazdıklarım sebebiyle annemin narsist olmasından şüpheleniyorum. son zamanlarda artık onun sözlerini duymaya katlanamıyorum. çok ağlayasım var ama bir türlü gözyaşım akmıyor. eğer narsistse nasıl korunabilirim? eğer narsist değilse bu davranışların sebebi ne? ben mi abartıyorum bu normal bir annemi yoksa?