Aile Kategorisi

Eşimle anlaşamıyoruz ne yapmalıyım?

Merhaba. Eşimle üniversiteden beri tanışmamıza rağmen evlendiğimiz 7 senenin çoğu zamanı anlaşamıyoruz. Eşimin ailesi ve akrabaları bana laf sokuyor ve ben bu laflara cevap veremiyor ve evde eşime anlatıyorum ama eşim hemen onları savunmaya geçiyor. Kendimi bu evde yalnız hissediyorum. Daha önce beraber piskoloğa da gittik işe yaramadı. Hep beni suçlu buluyor. Ne yapmalıyım? 2 yaşında bir çocuğumuz var ve o da kavgalarımıza şahit oluyor. Kaynanamın bana laf sokmasını asla kabul etmiyor ve ben yalan söylüyorum gibi davranıyor. Ne yapmalıyım?

Evliyim ve eşim oyun bağımlısı ne yapabilirim bu konuda?

9 yıllık evliyim eşim oyun bağımlısı 4 yaşında kızımız var ve tam aile olarak vakit geçiremiyoruz kaç defa söylememe ragmen ben bağımlıyım bırakamam diyo. Herşeyin maddi olduğunu düşünüyo para veriyorum daha ne istiyosun diyor çalışmak istemiyo yaptıgım dinledigim izledigim herşeyi eleştiriyo. Soğudum nefret ettim dokunsun istemiyorum bana. Arada geliyo öpüyo sarılıyo gidiyo işte ilgi gösteriyorum ya diyo bana geçmiyo davranışı. sanki yapmak için yapıyomuş gibi geliyo Çocukla günde 1 saat oynuyor yeter daha ne yapıcam diyor. Hiç arkadaşımız kalmadı çünkü kimseye gidip gelmiyoruz. Film izleyelim diyorum kendi istediklerini izliycekmişiz benim tercihlerim sıkıcıymış. Boşanalım diyorum o nerden çıktı bizim bi problemimiz yokki diyor. Ailemle konuştum onlarda herşeyin farkında. Kimseye bişey bahsetme bizim bi problemimiz yok sen saçmalıyosun kafanda kuruyosun felan diyo. Rahat battı sana diyo maddi durumumuz iyi şükür zorluk çekmiyoruz. Ama kaç senedir okadar bunaldım ki bişeyleri degiştirmek istedim hayatımda gittim mide ameliyatı oldum zayıfladım. Baktım evliligim düzelmiyo bişeyler eksik kurslara yazıldım kendime vakit ayırmak için meslek edindim. Evlendikten sonra kapanmıştım şimdide açıldım kendimi bulmaya çalışıyorum bi arayış içindeyim. Ne yapıcağımı hiç bilmiyorum saçma sapan bişeyin içindeyim. Adam yaklaşıyo hergün bana istemiyorum gelme dokunma diyorum sinirleniyo dogal olarak resmen bağırıyorum onu istemedigini ama beni asla anlamıyo hiç bi zamanda anlamadı.

Eşim ve ben bu evlilikte neredeyiz?

Eşimle ben uzun süredir eşimin geçmiş çocukluk tramvaları nedenıyle evliliğmizde sorun yaşıyoruz . Alkol sorunu car sürekli içiyor ve sürekli bana psikolojık şiddet uyguluyor. Bana deger vermıyor hıcbır özel ihtıyacımı maddi olarak karsılamıyor sürekli kendı aılem karsılıyor ıhtıyaclarımı benden çalısmamı ve kendı adına ev almak ıcın para vermemı istiyor kendı aılesı hıcbır maddı manevi yardımda bulunmuyor Benım aılem defalarca psikiyatrı ve aıle danısmanına gtmemız gerektgını soyledı ücretını verdı ama kendısı hıcbır cana göster mıyor ne yapmalıyım!? Bu konu da cok yardım aldım ama tek taraflı bu olmadı eşimin ne gıbı bir tedavıye ıhtıyacı var ya da nasış bır yol ızlemelıyız?n e yapalım ne yapalım lütfen yardımm bu konu da nasıl bır yol ızleyelım daha ne yapabilirim çok daha uzun anlatmak ısterım ama kısaca yazmak ıstyrm

Ailem kararlarıma saygı duymuyor bu süreci nasıl aşarım?

Annem uzun süredir ilişkide olduğum oğlanın ailesini onaylamıyor, onları ezip geçtiğimi düşünüyorlar ailesini uzun süredir tanıdığı icin evlendikten sonra mutlu olmıcamı düşünüyor. Sevgilimi bile tanımak istemiyor bu süreçte nasıl olacak bilmiyorum nasıl davranmam gerektiğini ne yapmam gerektiğini ailemi sonuçta bu süreçte kırmak da istemiyorum arkamda olmalarını istiyorum. Annem bu evlilikte mutlu olamıcağımı düşünüyor. Ailesi gibi olacağımı düşünüyor kötü şeyler yasıcamı düşünüyor ama benim kararlarıma saygı duyan yok sevgilimi bu uzun süredir yaşadığımız iliskiden sonra ayrılamam. Annem ayrılmamı istiyor. Napçamı nasıl davrancama artık şaşırdım sevgilimin hiç bir şeyden haberi yok böyle bir şey nasıl diyebilirim ki

İlişki uzmanına gitmeli miyiz?

3 yıldır evliyiz 11 aylık kızımız var evliliğim en başından beri güzeldi severek de evlendik ama doğumdan hemen önce başlayan ve sonrasında da devam eden ağlama krizlerim var beni rahatsız eden birşeyden bile bahsederken ağlamak istiyorum, cinsel ilişkiye girerken artık zevk almıyorum yan yana olmadığımız saatler içerisinde eşimi sürekli arayıp konuşmak istiyorum ama eve geldiğinde aynı isteğim olmuyor geceleri yanında uyuyamıyorum çoğu zaman bir sebep yokken bile ağlıyorum anlayışlı bir eşim vardır kararlarımı sorgulamaz ama dışarı çıkmak istediğimde çıkartır gezeriz gezdiğimizde de keyif almam eve geldiğim an modum düşer.

Aileyle doğru iletişim nasıl olur?

Merhaba şimdi benim mükemmeliyetçi bi ailem var ve hep onların istedigi bi cocuk tipi olmamı istediler bense hiç öyle biri değildim uzun zamandır da hiç onların yanında mutlu bir anım olduğunu hatırlamıyorum bile o kadar uzağım ilk kavgamı onlarla 13 yaşımda falan etmiştim cinsiyetçilik yapılmıştı ve bende karşı çıkmıştım bu duruma uzun bi süre böyle düşünüyorum diye alay konusu olmuştum gerçekten oysa ki o kadar haklıydım ki ben o yaşta onları düşünebiliyorken onlar niye beni anlamayı düşünmüyordu bilmiyorum neyse şu anda da odasından hiç çıkmayan biri oldum neden çünkü yaptığım her şeyde illa Bi kusur bulup onun üstüne basıldığı için her zaman eksikliklerime odaklanildigi için sonra dünde abim yanıma geldi çok seviyorum kendisini bana annemle babamın bir gün ölüp gideceklerini ve benimde pişman olacağımı belirtti bende bunun ajitasyon olduğunu söyledim sizce ajitasyon mudur

Sürekli kötü şeyler olacak diye düşünmekten nasıl vazgeçebilirim

Hayatımın kötü bir evresindeyim üst üste gelen kötü şeyler sanki hep kötü birşey olacakmış gibi oluyorum aynı şeyler bir daha olacak hissi veriyor ve gece uyuyamıyorum bazen sanki hiç bir zaman duzelmeyeck ve ben bir çukurda çıkmaya çalışacak misim gibi. bunu nasıl yenecegimi ve herşeyin güzel olacagina inanacagimi bilmiyorum. Sürekli herşeyin kötüsu başıma gelecek gibi düşünmek beni çok yoruyor ve daha mutsuz oluyorum

Travmalar geçer mi?

Önceden yaşadığım şeyler şu anki hayatımı oldukça zorluyor. aslında şöyle ki oldukça gergin bir insana dönüştürüyor beni. bilmem 4 yıl önce yaşadığım olayı bile düşündüğümde gözlerim yaşarıyor. kendimce psikolojik olarak zor bir çocukluk geçirdim. kavga dolu bir aile ortamım vardı. kavga edilirdi devamlı ve bir seyler sürekli bağırarak halledilmeye çalışılırdı. ağızdan direkt küfür çıkardı. aile fertleri direkt bize karşı böyle değildi fakat aynı ortamda olunca oldukça etkiliyordu. ve o büyük tartışmalardan sonra kimse birbirinden özür dileyip gönül almazdı. hiçbir sey olmamış gibi hayatlarına devam ederlerdi. uzun süre duygusal ilişkiler kurmakta cok zorlandım. sürekli bir bağımlılık haliyle uğraştım denilebilir yani. şu an ise güzel bir ilişkim var aslında fakat onunla da ister istemez tartışmalarımız oluyor. bu tartışmalardan sonra ise sanki çocukluğumdaki o evdeymişim gibi karşı taraf asla özür dilemeyip hiçbir şey olmamış gibi bir süre sonra iletişimine devam ediyor. ben konusup kendimi ifade etmeye calıstıkca sanki beni duymuyor. ve genelde araba kullanırken oluyor bu ama en ufak bir gerginliğinde küfür ederek tepkisini gösteriyor. aynı büyüdüğüm o ev gibi:)

ilaydasoydan

Ailemi toparlamak için ne yapabilirim?

MerhabalarEşimle 20 yıllık evliliğimiz ve 2 çocuğumuz var. Geçen sene eylül ayında bir sorun yaşadık ve eşim beni artık sevmediğini ve benden soğuduğunu söyledi. Bir anda. (Bir anda olmamış, birikmiş. Ama söylediği birikimler her aile de olabilecek durumlar. Evet bazı hatalarım oldu. Aynı şekilde onunda oldu. Ben her sorunumuz da konuştuk, hallettik dedim ve unuttum. Bir daha da söylemedim. Ama O halletmemiz, biriktirmiş ve ilişkimizi bu hale getirmiş. Ve söylediği sorunlar sadece ilk 5 yıl olan şeyler. Sonra neredeyse hiçbir problemimiz bile olmadı. Ufak tefek basit aile içi sorunlar dışında. Oda ayda yılda bir. Ve ben her seferinde aşkım herhangi bir sorunun varsa benimle söylemen yeterli, elimden geldiğince düzeltir, toparlarım. Sen ne istersen yaparım dedim. O da her seferinde yok aşkım bir sıkıntım yok dedi. Son 3-4 yıl büyük kayıplarımız oldu. Annesi, babası ve benim annemi kaybettik. Bunun da çok etkisi olduğunu biliyorum. Ancak sorun eşimin benim önem verdiğim ve kendisinin de çok iyi bildiği, hatta yapmamasını 4-5 ay önce de özellikle söylediğim, hatta yalvardığım, basit bir şeyi benden habersiz 3 hafta boyunca yapmasıydı. Ben kaldıramadım, nedenini sordum, sadece öylesine cevabını verince arka arkaya gerçek nedenini sordum. Sorularım şöyleydi: Tamam, yanlış ve kötü düşünmediğini biliyorum. Ben ne yaptıysam bunu söyle düzeltelim halledelim. Ama kendisi hep tersten anlamış ve soğumuş. Her sorumda özellikle belirtmeme rağmen yanlış anlamış. Üzerine fazla gittim. Bunu biliyorum. Ama yanlış anlamaması için yanlış anlaşılabilecek durumları başta düşünmediğimi belirttim. Yine de en son cümlesi, özellikle belirttiğim halde yanlış anlaması ve neredeyse 1 yıldır sadece öyle düşünmediğimi kanıtlarla belirtiyorum. Soğuduğunu söyledikten 2 ay kadar sonra boşanmak istediğini belirtti. 1 senedir de yavaş yavaş her hareketini benden uzaklaşmak için ilmek ilmek yaptı. Şu an aynı evdeyiz ama neredeyse tek başına yaşıyor ve yaz döneminde (özel durumlardan) bitireceğini söylüyor. Ben hala sabrediyorum. Eşimi ne olursa olsun seviyorum. Ailemizi de bozmak istemiyorum. Ancak anlama, beni dinleme ve empatisini bana karşı tamamen bitirdim unun için Aile danışmanı da teklif ettim. Ancak kesinlikle kabul etmiyor. Ne yapabilirim? Nasıl düzeltebilirim. Ne yapmalıyım. DÜZELTMEK İÇİN.

Hayatımdaki belirsizliklerle nasıl başa çıkabilirim?

2024 yılı için kendime güzel kararlar almıştım; spor yapmak, hayatımı daha düzenli hale getirmek gibi. Ancak işler beklediğim gibi gitmedi. Mesleğimde mobbing, fazla mesai, ve dengesiz çalışma koşulları nedeniyle ciddi sorunlar yaşadım. Uzun vadede bu mesleği sürdüremeyeceğimi düşünüyorum. Şu anki işim, sabah çok erken saatlerde kalkmayı ve uzun bir ulaşım süresini içeriyor, bu da sosyal ve uyku hayatımı tamamen sıfırlamış durumda. İş yerinde bana yönelik davranışlar, her an işten çıkarılma korkusu yaşamama neden oluyor. Diğer taraftan, ailemle ilgili büyük sorunlar yaşıyorum. Annem bizden habersiz Ümre’ye gitti ve dönüşte babam boşanmak istediğini, Antalya’ya taşınıp evi satacağını söyledi. Bu durum beni derinden etkiledi çünkü şu an yaşadığım evde koşullarım oldukça kötü. Çatı katında ne düzgün bir yatağım, ne de ısınma imkanım var. Annemle bu konuda defalarca tartıştık ve sonunda pes ettim. Ancak evin alt katında yaşamama hâlâ izin vermiyor. Ailemin bu tavırları beni çok yıpratıyor. Bunun yanında, taşınma fikri beni çok korkutuyor. Hayatım boyunca 16 kez taşındım ve artık yoruldum. Babam Antalya’ya taşınırken ben burada kalsam nasıl bir yol izlemeliyim? Kalsam iş yerimden her an çıkarılabilirim, gitsem erkek arkadaşımı ve tüm sosyal çevremi bırakmak zorundayım. Üstelik ilişkimi babama açıklamadım, ancak bir şeylerin farkında gibi. 2025 yılında tekrar sınava hazırlanarak öğretmenlik ya da antrenörlük gibi severek yapabileceğim bir mesleğe yönelmeyi planlıyordum. Ancak şu an hayatımdaki bu belirsizlikler, ailevi sorunlar ve taşınma korkusu beni çok sıkışmış hissettiriyor çünkü annem parası olduğu halde bana maddi destek pek sağlamayacak babamında işleri pek yolunda gitmediği için ondan isteyemem. Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum. Bu süreci daha sağlıklı bir şekilde nasıl yönetebilirim? Bana önerileriniz çok yardımcı olur.