AileKategorisi

397 Soru

Aile Bağlarını Güçlendirin: Ebeveynlik, çocuk eğitimi ve aile içi ilişkiler üzerine değerli tavsiyeler.

Filtrele
filtre ikon
Kategoriler
Soru Sor

Filtrele

Filtrele
filtre ikon
Kategoriler
Aile

Yuvamı kurtarmak için ne yapmalıyım?

Merhaba eşimle çok severek evlendik fakat evlendikten sonra ben hemen hamile kaldım eşim işe gitmiyordu kaynımda bizimle beraber kalıyor o çalışıyordu ben hamileyim diye sürekli o alışveriş yapıyordu canımın istediği şeyleri alıyordu fakat ben bunu eşim alsın isterdim sürekli onun psikolojiisini çözmeye çalıştım acaba evliliğimi kaldıramıyor acaba baba olmaya mı hazır değil ondan mı işe gitmek istemiyor acaba ben hamileyim diye yanımdan mı ayrılmak istemiyor derken zaten kiracıyız gün geçtikte bu can sıkıcı bi hal aldı kaynım söylenmeye başladı aldıklarını yaptıklarını yüzüme vurmaya başlayınca çok zoruma gitti bende kendim işe girmeye karar verdim o hamile halimle girdim de gebeliğim kız bebek olduğu için hep kusma ve bel ağrısıyla geçti ayakta çalışıyordum matbaada bi kusmaya gidiyordum bide çalışmaya devam ediyordum belim çok ağrıyıncada lavaboya gidip biraz dinlemiyordum sürekli git gel yaptığım için şeflerin gözüne battım daha 18 yaşındaydım kimsede hamile olduğumu bilmiyordu zaten belli de olmuyordu eşimde benimle işe gelmeye başladı ben doğuma bi hafta kala çalışmaya devam ettim ben işten ayrılınca eşimde motorla kaza yaptı ayağını kırdı ben doğumda ondan çok pahalı hediyeler beklemedim zaten ama bi gül yada en ucuzundan bi çorap alsaydı bu senin için deyip bana verseydi bile kendimi mutlu hissederim tam tersine ayağı kırık olduğu için o sezeryanlı halimle ben baktım ona banyosunu ettirdim bir gün bile tiksinmedim ama ben kusunca o hep benden tiksindi bi ayda evde alçısını alınıncaya kadar durdu bi ayın sonunda alçısı çıkınca çok baskı yaptım çünkü bebeğime bakamıycaz diye çok korktum ve endişelendim ablamın kadrolu çalıştığı transfer merkezinde işe başladı tam çalışmaya başladı dedim bu sefer kaynımın evde duran altınlarını çalıp kumara yatıp kaybetmiş ve o altınlar bana emanet olduğu için. Kendimi çok suçlu hissediyorum çünkü onun bu kadar ileriye gidebileceğini hiç düşünmedim o öyle biri değildi çünkü sonrasında evi terk ettim ve kızımı alıp gittim çünkü kızımın bi hırsız babası olsun istemedim ama tabiki o hep kızımı kullanarak beni ikna etmeyi başardı ve uzun bi süre ondan nefret edip yanımda bi yere bile götürmeye korkar hale geldim acaba birinin bişeyini çalar mı korkusuna kapıldım hep ve yazın o kadrolu eleman olarak çalıştığı için uzun bi izni yoktu bende kızımı alıp onun köyü tokata annesinin yanına gittim biraz kafam dağılsın diye ben orda annesiyle kız kardeşlerine uyum sağlamaya çalışırken o eve kız getirmiş getirdiği kızda benim çok samimi olduğum komşumun kapı komşusu hemen yan binadan oturan bi adamın yiğeni bana. Yazmıyor nasılsın diye aramıyor kızını bile özlemiyor bi terslik olduğunu anlayıp ben aradım telefonum çekmiyor falan dedi ve ben eve geri dönünce bunları duydum eve gelen kıza biz eşimle ayrılık sürecindeyiz şuanda babasının evinde demiş ulan köpek ben annenin evini temizliyordum misafir ağarlıyordum orda bi çocukla cebelilerken sen kıza babasının evinde mi dedin cidden o kadar sinir oldum ki aldatıldığımı duyduğumda bidaha evi terk ettim ama geç duyduğum için ailem eski bi konu için mi terk ediyorsun falan dediler ama ne fark eder ha iki ay önce yapmış ha yeni yapmış sonuçta yapmış aileme yük olduğumu anlayınca geri döndüm oda pişmanım falan dedi ama nafile ben başak burcuyum kolay kolay unutmam unutmadım da o kız nasıl benim evime girer ya nasıl benim hergün temizlediğim halılara basar sildiğim koltuklarda oturur toplu kalsın diye canımı çıkarıp nefes nefese temizlik yaptığım evime elini kolunu sallıya sallıya girmiş neyse o konuyuda kapattık bu sefer kardeşi altınlarını istiyor fakat bizim altın verecek durumuz yok kendisi altınları çalındıktan beri yeminli bize yardım etmiyor 1 tl bile vermiyor ekmek parası olmasın evde açlıktan ölelim dönüp bakmaz bile ama her şeyin sebebi tabiki çok sevgili eşim altınları istiyor fakat eşim askeri ücret alıyor ve şu an ikinci bebeğimiz oldu ikisine yetmeye çalışıyor evin kirası faturalar alışveriş derken ayı ucu ucuna tamamlıyor ona nasıl altın alcaz ben bilemiyorum ona şu teklifi sunduk sende bu evde yaşıyorsun yemek yiyorsun duş alıyorsun kıyafetlerin yıkanıp dolabına koyuluyor sende bi şeye katkı sağla hiç olmazsa kirayı öde bizde sana her ay altını veririz dedik ama onuda kabul etmiyor borçlarım var diyor benimde çok zoruma gitmeye başladı hep emir kipiyle konuşuyor benimle “yemek ne var lan “ makineyi çalıştırsana lan “ gibi emirler yağdırıyor sanki ben bu evin hizmetçisiyim eşime söylüyorum eşim onu savunuyor sürekli onun tarafından konuşuyor “ ya aşkım boşver salaktır “ diyor gidip sen niye bu kızla böyle konuşuyorsun bile demiyor bende kardeşine tahammülüm kalmadı artık ve yıl sonu askere gidekti çok şükür kurtuluyorum dedim gitti benim inadıma tecilini bi yıl daha uzatmış ben buna bakmak zorunda mıyım onuda anlamdım sürekli evde hakimiyet onda olsun istiyor süreki bana ve eşime emirler yağdırıyor eşimde sanki o kardeşi değil o abisiymiş gibi ne dese anında yapıyor altınını çaldığı için kendini mahçup mu hissediyor onuda bilmiyorum sürekli benimle eşimin arasında hep kardeşi yüzünden tartışma oluyor kaç defa kovdum onu evden eşim gitti geri getirdi gitsin diyorum istemiyorum diyorum arsız yüzsüz gibi durmaya devam ediyor bende eşime kızıyorum oda bana çocuk genç adam babamız ölmüş abisi benim tabiki sahip çıkıcam nereye gidecek diyor bende madem abisin niye çalıyorsun kardeşinin altınlarını diyiorum bu sefer kardeşi başlıyor altınlarımı ver ben gidicem zaten bu evden diyor eşimde vercem zaten hep senin yüzünden kavga ediyoruz vercem hepsini sonra sana siktir git diycem diyor ama hiç inanmıyorum çünkü altınını versek bile adam tecilini bozmuş bi sene daha bizde ben bu durumdan çok sıkıldım

Aile

Eşim tarafından tekrar nasıl görünür olurum?

Eşim bana çok soğuk davranıyor aynı evin içinde arkadaş gibi geçiniyoruz özel günlerimizi bile unutuyor ve unuttuğu yetmiyor sanki normal bi günmüş gibi arkadaşlarıyla beraber okey oynamaya gidiyor benide hep 2 çocukla yalnız bırakıyor bende kendimi çok yalnız hissediyorum bunu dile getirdiğimde beni takıntılı olmakla suçluyor ve hiç bişey yokmuş gibi telefonu alıp sigara içmeye gidiyor ve saatlerce yanıma gelmiyor taki ben kızıp yanıma gel artık otur diyene. Kadar sorsan bana çok aşık ama ben hiç hissetmiyorum evde kendimi hep yalnız iki çocukla ilgilenirken buluyorum

Aile

Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey

Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik. Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor. Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor. Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar. . Ben artık cok yoruldum. Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil. . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁

Aile

Ailem tarafından hiç sevilmiyorum ne yapmalıyım?

Ailemdeki herkes çok üzerime geliyor bir durum yaşandığında hep beni suçluyorlar ne kadar anlatsamda anlayan yok o yüzden artık pek konuşmuyorum ama bu sefer daha çok üzerime geldiler kısacası ailem tarafından nefret ediliyorum 3 yaşımdan bu yaşıma kadar hiç ilgi göstermediler ayrımcılık yaptılar artık çok yoruldum hiç bir şey yapamıyorum. Ne yapsam çok tersin veya kabasın diyorlar. Kimseye derdimi anlatamıyorum güven sorunu yaşıyorum.

Aile

Eşimin yalanları ile nasıl baş ederim?

Eşim sürekli yalan konuşuyor arkamdan iş çeviriyor. 11 yıl oldu gittikçe her gün daha da dibe batıyor defalarca karşıma alıp konuşmama rağmen gözümün içine baka baka kaldıramayacağım şeyleri yaşatıyor. Boşanmak istedim ailemin karşısına geçip ağlayıp zırlıyor herkesi ikna ediyor çok yıprandım iki evladım var hepsinin sorumluluğunu bana yıkmış herkesi elinde çeviriyor müthiş bir ikna kabiliyeti var. Bıktım ben bu adamdan ki adamlık da denilirse buna. Çocuklarımın yanında da hiçbir zaman olmadı sürekli oyalayıcı mesajlar ile kandırıp duruyor çocuklara da sürekli geleceğim bindim geliyorum yoldayım vs diyor. Her sabah çocuklara hayatı zehir ediyor bu kişi de yurtdışında çalışıyor. Senelerce tek başıma verdiğim mücadelenin altında eziliyorum. Kendi başıma her şeye koşmak beni çok kez yordu ve yıprattı. Bize geleceğim deyip sabah bir bakıyorum iş yerinde çalışıyor ve hiç utanma yüzü de yok. Ailecek her şeyi yaparlar insanlara ve hiçbir şey olmamış gibi devam ederler canlarını acıttıkları insanlarla muhatap olmaya. Bunun yüzsüzlüğü var onda da . Belki de her şeye ben mecburmuşum gibi koşturuyorum diye de bundan yüz buluyor. Ailesi de keza öyle aşırı beni yıprattılar. Çocuklarım ailesinden hiç haz etmiyor benim üzüldüğümü gördükçe bana yapılanları onlarda istemiyor görüşmek. Ve eşim yıllar boyu hep sinik kaldı onca olaya. Hep kaçtı yurtdışında çalışarak sorumluluklarından kaçtı. Genç yaşta beni büyük sorumluluk altına soktu ve ailem ezildiğimi gördükçe kızıyor. Aileme uzak bir şehirdeyim ne onlar bana gelebilir ne ben onlara sık gidebilirim. Ve bana sürekli savunma mekanizması olarak haklısın ben senin hayatını mahvettim bende bizim için çalışıyorum diyor ve yapmadığı haksızlık bana kalmadı. Ben bu tip insanlarla nasıl başa çıkabilirim aklım artık almıyor panik atak oldum stresten evde bile krizler geçiriyorum. Ne iyi günde ne kötü günde hiçbir zaman yanımda olmadı keza çocuklarında hala kızım sunu der bırak anne ya hiçbir zman başımı okşamadı hastanede bile benimle olmadı. Sizden ricam ben bu insanlarla nasıl baş edebilirim nasıl bir yöntem izleyebilirim ortada devam edecek bir evlilik kalmadı sağolsun boşanmış bir birey gibi hayatımı yaşattırdı bana o oralarda bizse buralarda . Sadece emeklerime gereksiz verdiğim fedakarlıklarıma yıllarım için kendimi suçluyorum. Bu suçluluk duygusu da beni yedi bitirdi. Bana yardımcı olursunuz çok sevinirim. Narsist ve bencil insanlarla uğraşmak çok zor…

Aile

Fazla kafaya takmamam için ne gerekir?

Babamın hapse girmesi ve annemin bize sahip çıkmaması sonucunca kardeşim sevgi yurduna gitti bı durumdan dolayı çok fazla düşünüyorum her konuda aklima geliyo ve yaptığım işlere odaklanamiyorum bazenleri kendimi bile suçlu bulup saatlerce aglamama neden oluyo buda beni fazlasıyla üzüyor ve her işin altından kendim kalkmaya çalışıyorum hiç birşeyin yolunda gitmedigini düşünüyorum ve bu beni fazlasıyla yıpratıyor ne yapacağım hakkında kararsizim

Aile

Huzurlu mutlu olmak için ne yapabilirim?

Evliyim eşimle 6 yıllık iki çocuğum var biri beş oğlum kızım iki yaşında eşimden hiç destek görmüyorum sürekli işi ve ailesi ailesinin yaptığı her şeye susup beni suçlu görüyor beni bi hizmetçi olarak her şeyi benim yapmamı istiyor ona karşı sevgim bitti sürekli karı kız bakmaları sürekli elinde telefon lavoba banyoya kadar hatta hiç bir sevgi cümlesi duymadım üzülsem umrunda değilim yüzüme bile bakmıyor ilgi hiç yok bütün gün evde tek başıma kimse yok çevremde iki çocuk bütün yük bende kendimi iyi hissetmiyorum

Aile

Ailemi affedemiyorum benim suçum mu?

Ailemi affedemiyorum. Hayatım boyunca onlar ne dediyse hep onu yaptım, hep onları düşündüm. Yaşıtlarım gibi içten kahkahalarım yada hiç arkadaşım olmadı. Kalabalıklar içinde yalnızdım hep. Nasılsın diye soran olmadı. Evlendim görüşmeyi bıraktım şimdi hem özlüyorum hem affedemiyorum. Bana yine zarar vermelerinden korkuyorum. Benim suçum mu ? Hala korkak bir serçe gibi hissediyorum kendimi. Hala sevilmemeye layık. Hala koşulsuz sevgiyi hak etmeyen biri gibi hissediyorum. Birinin beni sevebilme ihtimali olduğunu bile yadırgıyorum. Ben onun istediği gibi biri olursam sever düşüncesinden çıkamıyorum. Benden esirgenen hayatı şuan yaşıyorum ama kursağımda kalan bir şeyler var. Eşim ile bir komedi tiyatrosuna gittik oradan çıkışta “ ben sen mutlu ol diye geldim ama senin yüzünü güldüremiyorum” dedi gülüp gülmediğimin farkında bile değildim. Hoş küçükken sırf güldük diye dayak yemişliğimiz olmuştu. Belki de ondandır kahkahalarımın suskunluğu…Hamileyim son haftalarım çok az kaldı kızıma kavuşmama. Bu aralar o kadar yorgun hissediyorum ki kendimi ruhen bedenen çok yorgunum. Durup dururken ağlama krizi yaşıyorum. Susuyorum kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum. Kafamın içi susmuyor, kalbim ve beynim arasında sıkıştım. Benim suçum mu bu yaşadığım duygular?

Aile

Eşimin ailesi beni küçük görüyor

Eşimin ailesi eşim yokken laf edip , laf çarptırıp beni sinirlendiriyor sonra hicbisey yokmuş gibi davranıyorlar sanki ben durup dururken olay cikartiyormusum gibi gosteriyorlar cocugumda var 27 yasindayim sanki cocuga bakamiyomusum gibi davraniyorlar bunun hakkında ne söylersiniz

Aile

Babamın annemden kuşku duyması

Annem oldukça dindar, tertemiz ve günlük işlerini yerine getiren bir ev hanımı. Babam da taksici. Babam annemi başka adamlarla mesajlaşmak, görüntülü konuşmak hatta daha ileri boyutta şeyler yaptığıyla suçluyor. Ama annemin öyle şeyler yapmadığına ben şahidim. Babam annemin sesini gizlice kaydediyor ve kayıtlarda kesinlikle erkek sesi olmamasına rağmen, orada bi erkek olduğunu söylğyor. Bu şizofreni midir, şizofreni 55-60 yaşlarında bir anda ortaya çıkabilir mi? Babamı nasıl ikna edebiliriz?