Aile Kategorisi

Annemle olan sorunlarımı nasıl çözebilirim?

Annem beni anlamıyor her şeye bağırıyor her hareketimi eleştiriyor ve her şey bir aması var ve ben bu sorunlar yüzünden her gece ağladığın oluyor bu sorunumu anneme nasıl ifade edebilirimBu sorunlarımı neler yaparak çözebilirim anneme bunu nasıl açıklarım bu sorunlarımı nasıl ve kimlerle konuşabilirim ve annem benimle hiç vakit geçirmiyor istemiyor benimle gezmek dolaşmak oyunlar oynamak eğitim hayatım hep eleştiriyor bunları nasıl çözerim

Sinirlenmemeyi nasıl kontrol edebilirim?

Ailem beni anlamıyor kimseyle anlaşamıyorum bişey olduğunda kendimi ifade edemeyip ağlıyorum ve bunda suçlu ben oluyorum ve simraik durumuna düşüyorum ani sinirle herşeyi söylüyorum bilmiyorum yani sonra da pişman oluyorum ama haklı olduğumu düşünüyorum ne yapsam hatalı durumuna düşüyorum sinirlerimi nasıl kontrol edip kendimi nasıl ifade ederim bilmiyorum ne istediğimi bilmiyorum ne yapacağımı bilemedim yani yardımcı olursanız çok memnun olurum

Sorunlu kardeşin nasıl yanında olabilirim?

Merhabalar, benden bir yaş küçük 21 yaşında kız kardeşim var. Doğduğundan bu zamana kadar hep çok farklıydı. Genelde mantıksız düşünür düşünmeden hareket eder. Bu sadece benim değil aile içi ve dışındaki bireylerin de düşünceleridir. Biz her aile bireyinden istediğimiz sorumlulukları onun da getirmesini istediğimizde ondan çok fazla bir şey istiyormuşuz gibi davranıyor. Her zaman ters davranışlar sergiler. Ergenlik döneminde vücuduna faça çekerdi. Ne desek tam tersine yapar kendi zararına da olsa. Bazen bize düşmanmış gibi hissederiz. Dün defterine yazdığı yazıyı gördüm ve yazıda ne kadar yalnız olduğumu bizim ve arkadaşlarının onu anlamadığını, hasta olsa bile bunu kabul etmediğimizi ve çok düşünüp çok yorgun olduğunu yazmış. Bu düşünceleri bana çok abartı geliyor. Bence kendi hayal dünyasında yaşıyor ve o hayal dünyasında bizi böyle konumlandırmış. Çünkü onun anlattığı gibi bir aile değiliz. Onun çoğu sorumluluğunu ben yapıyorum abla olarak o uğraşmasın diye. Ona çoğu konuda yardımcı oluyorum. Hayatını çoğu durumda ben kurtardım. Her şeyini olmasa da önemli olayları bana anlatır. Yorgunluk kısmında ise ona genelde ev işleri vs yaptırmayız. Bazı durumlarda karışıyoruz bunun sebebi onun çok yanlış hareketi var ve ona zarar veriyor bu kadar. Ben objektif yorum yaparak yazıyorum tüm bunları. Kardeşime nasıl yardım ederim. Nasıl bu hayal dünyasından çıkarırım?

kkubra

Bana travma yaratan bir olayı nasıl unutabilirim?

İki hafta önce eşimin telefonunda bir mesaj gördüm. Sanal dunyada bir kadına atılmış. Tek bir mesaj devamı yok o an çocukları da alip evden gittim 5 gün gelmedim. Pişman olduğunu bundan sonra daha güzel bir hayatımızın olacağını anlatıp durdu. Zaten son 3 senedir sürekli tartışmalı bir evliliğimiz var ama bu son olaydan sonra ben hiç kendimde değilim bunu nasıl aşacağım. Kendimi çok zorluyorum ama olmuyor. Eşim hiç bişey yokmuş gibi davranmaya devam ediyor. Kendimi çok değersiz hissediyorum

Eşim sakin ve iletişimsiz biri nasıl dengelerim?

Merhaba. Ben ikizler burcu hareketli konşkan değişken iletişime açık biriyim. Eşimde tam tersi iletişimi zayıf biri aslnda iş ile alakalı konularda iletişimi iyi oluyor benimle evde çocuklarla ittirerek iletişim kuruyoruz. Kendisinin yaptığı iletişim tarzını taklid ettiğimde birbiriyle muhattap olmayan iki insana dönüşüyoruz. Çok fazla maç muhabbeti dönüyor. Maça yada telefona bakmıyorsa uyuma moduna giriyor. Sürekli şaka yoluyla çay da istemesen hiç konşmıcaksın benimle falan gibi iletişime geçmeye çalışıyorum. Gülmeyi çok seven biriyim eşimi ben güldürmeye çalışıyorum birlikte gülebilmek için. Bazende bırakıyorum kendi haline. Genelde çok yorgun geliyor işten. Yatak odası ile ilgili bi problem yok. Oradan çıkinca iletişimi reddediyor. Bazen kendini görünmez sanıyor. Ben onu tanıyorum üzeribe gitmemeye çalışıyorum ama o da beni tanıyor biraz da o bana göre davranışlarını süzgeçten geçirse demeden edemiyorum. Ayrılmak istemiyorum gerçekten seviyorum eşimi ailemizi ama bu şekilde yaşamak aşırı sıkıcı geliyor bana artık

Baskıcı aileyi nasıl aşarım?

18 yaşındayım ve ailem kendimi bildim bileli çok baskıcı hiç bir şekilde akşam dışarıya çıkamıyorum akşam değil gündüzde dışarıya çıkmama izin vermiyor babam bu arada babamın eski eşi ve babam ayrı babamla kalıyorum ablam var evli kardeşim var annesinin yanında kalıyor babamın eski eşiyle görüşmüyoruz 19 yaşına gireceğim hala bir kız arkadaşımla dışarıda vakit geçirmişliğim yok bu durum çok canımı sıkıyor çok baskı altında kalıyorum okul zamanında bazen okula gitmeyip dışarıda vakit geçiriyordum çok alıngan duygusal bir yapıya sahibim bu aileyle nasıl başa çıkabilirim psikolojik baskı oluyor resmen şu an çalışmıyorum üniversiteye gitmeme bile izin vermedi ev işi bana kaldı yemekleri temizliği ben yapıyorum çünkü evde babam ve benden başka kimse yok 6 yaşımdayken ayrıldılar ve 14 yaşımda akşama ne yemek yapacağım diye düşünüyordum hala düşünüyorum diğer kızlar gibi yarın nereye gitsem diyeceğim halde bu durum çocukluğumu kısıtlıyor çok rahatsız edici bir durum beni doğuran kişi öldü ama benim için öldü tüm bu yaşadığım şeylerin sorumlusu onu görüyorum hayatım boyunca nefret edicem ondan gerçek bir anne gibi olsaydı başımızda durur benim derslerimi düşünmem gereken yaşta akşama ne yemek yapsam diye düşünmek zorunda bırakmazdı alıştım bu duruma şu an 18 yaşındayım ama ben sadece evlendiğimde de ayni şeyleri yapacağım yemek yap temizlik yap bu hayat devam edecek böyle çok yoruldum sıkıldım bunaldım ağlama krizleri geçiriyorum çok hassas bir insanım bu duygularla nasıl başa çıkabilirim hiç bir fikrim yok psikoloğa gitmek istiyorum fakat gidemiyorum destek almak istiyorum. hayatım değişmez ama bakış açım değişebilir mental olarak çöküşteyim sivilce tedavisi görüyorum onun streside var 1 aydır yüzümün kötülüğünden dışarıya çıkamıyorum çıksamda makyaj yapmak zorunda kalıyorum bu durum çok canımı sıkıyor bir erkek arkadaşım oldu 2 senedir sevgiliydik ama bana 5 dk ayıracak vakti olmadığı için ilişkimi bitirdim hala onu özlüyorum ayrılalı 2-3 ay oluyor başkasını sevemiyorum bir şey hissedemiyorum bana yeterince vakit ayıramıyordu ilgilenemiyordu bir sevgili gibi değilde. normal arkadaş gibi konuşuyorduk resmen hatta günaydın yazarız napıyosun deriz akşam olur bir daha napıyosun diye mesaj atarız sonra iyi geceler ilerisi yoktu konuşma yeri bu kadardı toksik bir ilişkimiz vardı sağlıklı bir iletişim kuramıyorduk ama ondan başkasıyla da yapamıyorum ablam la sürekli kavga ederiz her şeye bir mana bulur çünkü sürekli onun yüzünden evlenmeden önce günde 10 kere ağlıyordum hala çok kavga ediyoruz anla kardeş gibi değiliz sanki bana çok ağır kelimeler kullanıyor zoruma gidiyor stres yapıyorum bu durumlarla nasıl başa çıkabilirim lütfen yardımcı olun

Ailem ikizimden etkinlediğimi düşünüyor

Şimdi ben çocukken ikizim bazı adımları benden önce atardı ve sanki hayatım boyunca ailem benim kardeşimden sonra adım atmam zorunluymuş gibi bir algı yaratıldı ve örnek olarak geçtiğimiz haftalarda kardeşim kapandı ve bende böyle bir şey düşünüyordum ondan biraz etkilenerek ve ikizimin bana belki sende kapanırsın diye bana video yollamışlar bende onları izledim ve gayet mantıklı ve doğru bulduğum için ben de kapandım ama şöyle bir durum var ki kardeşim ve ailem deliler benim kardeşimden dolayı kapanmamı o kapandığı için ben de kapanmışım gibi algılıyorlar bu beni çok rahatsız ediyor ve kendimi açıklayamıyorum ne yapmalıyım?

Kardeşim beni manipüle ediyor

Benim kardeşim ben ders çalışırken oyun oynuyor ve ben rahatsız olduğum için onu uyarıyorum ama o tamam diyip geçiyor bunu neden yapıp beni rahatsız ettiğini anlamıyorum akşam olunca hiç bir şey olmamış gibi yanıma geliyor ve gel hadi oyun oynayalım sohbet edelim diyor Bu konu gündeme gelip aile arasında konuşulmaya başlayınca bizi manipüle etmeye ve konuyu değiştirmeye çalışıyor bunu neden yapıyor anlamlayamıyorum

Uyusam bile psikolojik yorgunluğum neden geçmiyor?

Yorgunum hep, yani uyusam da dinlenmiş hissetmiyorum. Çocukluktan travmalarım var ailemle ilgili, çarpıntı ve mide bulantısı var. Ve ölümün gelme hissi var. Ne yapacağımı bilmiyorum. Stresliyim ve artık ağlayamıyorum, ama son zamanlarda herşeye ağlamak istiyorum. Akan gözyaşı sadece 1-2 damla. .kimseye anlatmam genelde, içime atıyorum. O yüzden yardım istedim. . teşekkür ederim şimdiden ve daha önce tedavi aldım ama olmadı. .. .. ..

Neden bu kadar dipteyim?

kendimle alakalı hiç bişeyimi beğenmiyorum maddi manevi olarak bunu aşmak istiyorum ama yapamıyorum bi engel varmış gibi hissediyorum önümde istesemde olmuyor. küçükken uğradığım taciz yüzünden bedenimden nefret ediyorum mükemmel olması gerekiyor gibi ya da hiç olmaması, kendi kişiliğimde ise sevemiyorum nedenini tam olarak bişeye bağlayamıyorum, yaşamam bile bi mahiyet istiyor gibi yani gerekli mi bu kadar onu bile bilmiyorum bu kadar dipte olmamı açıklayamıyorum.