Aile Kategorisi

Babam annemi aldatıyor tek ben biliyorum ben yakaladım ne yapmalıyım

babamın şüpheli davranışları vardı telefon ekran şifresini değiştirdi ama ben yakaladım eve gelince mesajları siliyordu bende wpnı bilgisayarıma aldım herşeyi gördüm annem şeker hastası öğrense çöker ne yapmalıyım babamla konuşmaya korkuyorum sinirli bi adam ama yüzünü bile görmek istemiyorum annem babama çok bağlı ona birşey olur diye çok korkuyorum ne yapacağımı bilmiyorum babamdan nefret ediyorum sürekli ağlıyorum yks sınavım var çalışamıyorum

Yapılan haksızlığa karşı kendimi nasıl savunabilirim?

Merhabalar 4 yıllık evliyim 2 yaşında bir oğlum var. Eşimin ailesi ile çok tartışmalar yaşadık. Annesi bizim ilişkimize eşim yüzünden çok karışıyordu. Ne almamıza, nereye gitmemize, evimize kimin girip çıktığını bile kendine sorun edip elinde sonunda eşimle tartışmamıza sebep oluyordu. Kaç kez boşanmaya karar verdik ama çocuğumuz için atlaya biliriz deyip sus. Annesinin en son yaptıkları bizi çok üzdü ve yordu o yüzden 1 yıldan fazla ailesiyle görüşmedik fakat kendileri gelip tekrar konuşmak istediklerinde Allah'a havale edip eşim için konuştum tekrar. Fakat çok pişman oldum tekrar tartışma tekrar ve tekrar. Şuan hissettiklerim ise beni çok üzüyor, eşim bana değer vermiyor beni dinlemiyor herkese karşı haksiz yere küçük düşürüyor, anlamaya çalışmıyor bile. Nasil davranacağımi bilmiyorum, ne yapmalıyım kalsam olmuyor gitsem olmuyor. Eşime aşık olduğum, evliliğe karşı inancımın olduğu zaman dönmek veya tekrar böyle hissetmek istiyorum fakat nasıl olucak? Nasıl yapicam?

Ben mi düzene ayak uyduramıyorum?

6 Şubat depreminde annemi ve babamı kaybettim ve daha sayısız sevdiğim insanları. O gün hayat bitti sandım çünkü depremden tam bir ay önce annem kadar sevdiğim babaannemi kaybetmiştim o gün “babaannemde böyle canım yandıysa ben annemle babamı kaybedersem yaşayamam” dedim. 2 yıl geçti hala ölmedim. Çok istedim ölmeyi çünkü sebep bulamıyordum boşluğundan çıkmak için gerçi çıkmak istiyor muydum orası da meçhul. Ama hep kendi kendime belki inanç gereği kendimi avuttum köpeğime tutundum ablama tutundum bu günlere geldim öyle ya da böyle yaşadım tabi ne kadar yaşamak denirse…Şu an 4 aylık evliyim eşimle 5 senelik bir ilişkimiz vardı zor zamanlarımda hep yanımda oldu herkes kendi anladığı kadarıyla destek oldu. Geçer sandığım hiçbir şey geçmedi aksine daha katlanılmaz hale geldi. Artık kimseden tek kelime duymaya tahammülüm yokmuş gibi hissediyorum. Bazen mutfak dolaplarını açıp elimi sürüyerek her şeyi aşağıya indirmek istiyorum içimdeki çığlığı susturmak için. O kara günden sonra hiçbir şey eskisi gibi olmadı. Bazen gözümü açınca rüyaymış bitecekmiş gibi hissediyorum evimde odamda yatağımda babamın üstümü örttüğü anlara gözümü açmak istiyorum. Her şey herkes üstüme geliyor kaldıramıyorum. Eşimin annesi rahatsız elimden geldiğinde destek olmak için çabalıyorum ben anneme şifa olamamışken onun annesine destek olmak için çabalıyorum ama ben sanki eşimle değil ailesiyle evlenmişim gibi hissediyorum artık. Çünkü yok gibi evet ailesine destek olmalı ama ne bileyim ya herkes önce eş demez mi? Aradaki denge olmadıktan sonra bir önemi var mı? Ellerim ayaklarım kulaklarımın içi Egzama ve asla geçmiyor. Ben böyle yaşamaktan çok yoruldum kime ne yapacağımı bilmiyorum. İş olunca herkesin çağırdığı aradığı insanım ama bi de dönüp sen ne hissediyorsun ne yaşıyorsun demiyor. Daha bir hafta önce ablam annemle babama kavuşacağım diye intihar etmeyi denedi. Şimdi destek alıyor bende yanında onunla gidip geliyorum. Ama kimse içimde kopan fırtınayı görmüyor. Böylesine yaşamak denir mi?

Eş ile sorunları konuşmadan halletmeye çalışmak mümkün mü

Merhaba, Ben eşim tarafından manipüle edildiğimi düşünüyorum, bir tartışma yaşandığı zaman bunu konuşarak halletmek istiyorum kırgınlıklarımı anlatmak istiyorum, konuşarak ilişkimizin daha iyi olacağını düşünerek konuşmaya başlıyorum, ama eşim ben konuşmak istemiyorum diyor, konuşunca da bişey cözemeyiz diyor, çünkü hic bir tartismada haklılık payı vermiyor, işine gelmeyen konuşmada sadece susuyor, ben kendimi anlatmaya çalıştıkça o anlamamak için çabalıyor, bende tartışmalardan sonra hiç bişey olmamış gibi davranmak istemiyorum beni anlasın kırgınlıklarımı görsün istiyorum ama mümkün olmuyor, çünkü oda tam tersi olsun istiyor, konusmayalım, kavga ettiysek ettik bitti 2 gün sonra hiç bişey olmamış gibi davranalım istiyor, bende bunu yapamıyorum çünkü onunla konusmadığım herşeyi sonra ben kafamda düşünüyorum içimde konuşuyorum ve ona karşı iyi olamıyorum, böyle davrandığı için davranışlarını kabul edemiyorum, ben konuşunca, beni anlayınca iyi oluruz diye düşünürken, onun umursamaz tavırları,konuşmayı çarpıtmalarını gördükçe bende sakın kalamıyorum ve daha fazla kavga edip konuşmayı bitiriyoruz, beni önemsizleştirdiğini düşünüyorum sizce ne yapmalıyım nasıl bir yol izlemeliyim

Ailemle okul yüzünden tartışmalar bitmiyor ne yapmalıyım?

ailemi seviyorum ama bi yandan da canımı çok yakıyorlar beni değersiz hissettirmek için gururumu kırmak için her şeyi yapıyorlar maddi olarak onlara bağımlıyım biliyorum ama yoruldum en ufak kavgada parayla tehdit ediliyorum ve o benim hakkım olan para ya aç kalmamak yaşıtlarımdan geri kalmamak içinde haklı olsam bile özür diliyorum ve bunu artık gururuma yediremiyorum her gün okul yüzünden ödevler yüzünden kavga ediyoruz sürekli benden bir halt olmayacağını söyleyip sırf para verdikleri için nefret ettiğim bir okula her gün zorla okula gönderiyorlar sıkıldım artık evet onları umursamıyorum kendimi biliyorum ama insan bir yerde gerçekten kırılıyor ne kadar kalkanları olsa da gitmek istiyorum yaşadığım yerden onları görmek istemiyorum dışarı çıkmama izin vermiyorlar arkadaşlarımın hepsinden nefret ediyorlar ve çok duygusuzlar ne yapacağımı bilmiyorum psikolojimi korumakta zorlanıyorum onlarla konuşamıyorum onları karşıma alınca da susturmaya sen çocuksun demeye hakaret etmeye başlıyorlar ne yapacağım ben ya

Mutlu giden uzun ilişkiyi evlilik için adım atarken hep engel neden çıkar?

5 yıllık bir ilişkimiz var çok iyi anlaşıyoruz aşığız beraber büyüdük neredeyse artık çevremizdeki arkadaşlarımız ya nişanlanıyor yada evleniyor ailelerimiz de birbirine uygun aslında . İlk etapta anneleri tanıştırmak istedik fakat ya onlar il dışındaydı yada benim ailem tam bu hafta diyoruz hep bir plan çıkıyor yapamıyoruz dün tam mekanı ayarladık tanışılacak bu seferde annesi grip oldu baya hastalandı yine iptal ettik ileryemiyoruz hiç sürekli engel çıkıyor karşımıza bir şekilde bunalıma girdim artık neden hep sorun yaşıyoruz yardım istiyorum sizden. Bu kadar birbirimizi severken evrenin bize bir engel çıkartması sizce mesaj mıdır yoksa engellerin üzerine mi gidilmelidir . Yoksa ne yapmalıyız . Ilişkimi bitirmek istemiyorum.

Baskıcı aileyle görüşmek istememek

Merhaba ben ailemi hiç sevmiyorumm hiçbirşey hissetmiyorum görüşmek istemiyorum iletişimimi tamamen kesmek istiyorum bu durum normalmi bu raddeye gelene kadar ama çok şey yaşadım ailem çook baskıcı ve cahil en basitinden evde oje sürmem bile yasak ki ben 22 yaşımdayım daha o kadar çok baskı gördüğüm konu varki onlara söyleyince bana ergen deyip en iyi ailenin kendileri olduğunu söylüyorlar asla değişmiyorlar çok yoruldum iletişimi kesmek daha sağlıklı değilmi istediğim gibi yaşayamamak beni çok üzüyor istediğim hayat tarzı aşırı uç da değil yani herkes gibi bende oje sürmek istediğim kıyafetleri giymek istiyorum ailem asla değişmiyor çok kez denedim olmadı bende artık görüşmek konuşmak istemiyorum ama bazende suçluluk duygusu hissediyorum böyle hissetmem normalmi ve görüşmeyi tamamen kesmek ne kadar doğru olur

Eşimin duygusuzluğu

Merhaba ben 4 yıllık evliyiz eşimle severek evlendik ancak 4 yıl boyunca biz o işi yapamadık eşimin korkusundan işte canım çok yanicak dur daha sonra deneriz diye diye 4 yıl geçti bende ha şimdi olucak tamam korkmasın canı yanmasın diye zorlamadim hiç bizaman hep erteledik ancak 5 yilimiza girdik ve eşimle aramızda sorunlar çıkmaya başladı şimdi evde iki yabancı gibiyiz bagzi ufak tefek şeyler yüzünden kavga ettik tarsistik şimdi evde iki yabancı gibiyiz aynı evi paylaşıyoruz ama ev arkadaşı gibi eşimle konuşmaya çalıştım ve bana dediği ben patladım içimde hicbisey hissetmiyorum sana karsi olan duygu bile hissetmiyorum içimden sana dokunmak öpmek sarılmak gelmiyor diyor ben ne yapicagimi şaşırmış durumdayım bana bı cevap verirseniz sevinirim

Kafama takmamak istiyorum

herşeyi kafamda büyük bir konu gibi büyütüyorum duygusal olarak cok etkileniyorum ve tartısmalar oluyor bu aile yapımı bozuyor çocuk yok eşim ve ben varız sadece fakat srekli tartısma içerisindeyiz birbirimizi yormaktan baska bir sey yaptıgımız yok maddi olarak orta durumdayız maddi olarak da calısıp destek içerisindeyim fakat yaptıklarım görülmediği için karsılık göremiyorum elimden gelen ne varsa herseyi yapıyorum görmüyor kesinlikle

Kocamla sürekli birbirimize laf sokup tartışıyoruz

Eşimle iki yıldır evliyiz bir kız çocuğumuz var. iki defa büyük kavga ettik her kavgada beni istediğin yere gidebilirsin diye evden kovdu bende ailemin evine gittim. Büyüklerin araya girmesiyle barıştık ve ben eve geri döndüm. Eşimin ailesi eşim haksızken oğullarını korudular beni haksız buldular her kavgamız da ama bir kere olsun gelip bana sormadılar ne oldu derdiniz ne diye sadece eşimi dinlediler bu sebeple eşimin ailesiyle görüşmüyorum. Barıştığımızdan beri eşim sanki benim ailem bu duruma gelmemize sebep olmuş gibi laf sokup duruyor o da aliemle görüşmüyor bende artık susmuyorum aynı şekilde laf sokuyorum sürekli eski konuları açıp huzursuzluk çıkartıyor ben laf soktuğumda ya da bir şey söylediğimde trip atıp benimle konuşmuyor ne yapacağımı hiç bilmiyorum