Aile Kategorisi

Evlilikte bunlar göz arda edilmeli mi yoksa kendime mi haksızlık ediyorum?

Merhaba. Eşimle 9 yıl sevgililik hayatından sonra evlendik evlilikte 6. Yılımız. 2 çocuğumuz var. Ben memurum o ise esnaf. Evin faturaları birikimi(araba model yükseltmek) çocukların bir çok masrafı bende. Eşim ise sadece buzdolabı gideriyle uğraşır oda yine bende dışardaysam lazım olanı kendi param ile alırım. Sorun şu ki sürekli borcu var ve bize sıra asla gelmiyor. Erkek ben oldum sanki. Tavsiyelerinze ihtiyacım var.

Annem beni kız kardeşimin rüyasında affetmiyor

Ölen annem o gün kız kardeşimin rüyasına girmiş ve rüyada benim düğünüm varmış ve kız kardeşim ona demiş kalk Taner abinin düğünu var demiş oda demiş ben gelmem ve onu ömrüm boyunca affetmem lütfen bana yardımcı olun kafayı yicem ne yapmam gerek nasıl kendimi affettirim ben kumar oynuyordum eşimle kavga ediyorduk ondan kaynaklimi acaba ben bu rüyayı duyduktan sonra tövbe ettim

taner49

Özgüven gelişimimi anne ve eş olarak nasıl yapabilirim?

İyi akşamlar, ben anne ve eş olarak sanki bu kimliklerimde kaybolmuş gibi hissediyorum. Eşim ile başta bu kadar değildik ama zamanla onunla konuşmayı birşeyleri paylaşmayı bırakmaya başladım. Olmak istemediğim evlilik hayatının içinde buldum kendimi gün içinde acaba yanlış bi adamı seviyor olabilir miyim diye çok düşünmeye başladım. Yada kızıma yanlış bir baba mı seçtim düşüncesi gelmeye başladı. Eşimle olan sorunları konuşarak halletmeye çalıştıkça sanki sevgi dileniyormuş gibi hissediyorum sonrada sorun çıkaran bir eş oluyorum. Gün içinde evle yada çocukla ilgili birşey olsun bir hata yaptım yada ben yapmadım misafir yaptı diyelim o suç benim üstüme kalıyor. En ufak birşey de dahi kalması olası artık kendimi yıpranmış yorulmuş ve sanki pes etmiş gibi hissediyorum. Aslında ben çocuğum için sürdürdüm bu evliliği demek istemiyorum. Eşimi seviyorum ama artık kaybetmeye başladığımı hissediyorum ama kaybetmekte istemiyorum eskisine dönmek istiyorum. Ama bunuda ondan sevgi dilenerek yapamiycanı anladım sanki güçsüz zayıf ne istersem onu söyler yaparım tavrı var eşimde bana karşı. Ben kendime özsaygımı özgüvenimi kazanmak istiyorum. Plan pragram olarak bana yardımcı olabilir misiniz? Ben kitap okumayı televizyon telefon bakmayı severim. Gezmeyi de öyle tabi. Bana yardım edin lütfen daha gün içinde kendi iç dünyama dönebileceğim kendimle barışabileceğim neler yapabilirim?

13 yaşında ergen oğlum

13 yaşında ergen bir oğlum var devamlı çatışma halindeyiz ders çalışmıyor lgs senesindeyiz anlamıyorum diyor çıkıyor işin içinden hiç bir çabası yok okulda açılan yaz kurslarına gönderdim 3 gün okula gitmemiş ben oğluma artık hiç bir konuda güvenemiyorum ders dışında bile bir şey öğretmeye kalksak kavga kıyamet benim içim küsmeye başladı sevgi gösteremiyorım çok zor bir durumdayım nolur yardımcı olun dayanamıyorum

İhanet sonrası boşanma kararı almadan önce nelere dikkat etmeliyim?

Merhabalar. 34 yaşındayım. 8 yaşında ve 11 aylık iki çocuğum var. Bebeğime hamile kaldığım ayda eşimin başkasıyla cinsel birliktelik yaşadığını, sonrasında 3-4 aylık aralıklarla tekrar tekrar görüştüklerini en son bebeğim 3 aylıkken son kez görüştüklerini ve bunların yalnızca cinsel birliktelik olduğunu, duygusal anlam barındırmadığını bizzat eşimin itirafı üzerine öğrendim. Başlarda kabullenememe, kendimden şüphelenme, güvensizlik, ağlama krizleri yoğun depresyon yaşadım. Zamanla ataklarımın şiddeti süresi sıklığı azaldı. Eşim bu süreçte çok destek oldu. Evliliğimiz iyiydi, arkadaş olarak da çok iyi anlaşırdık saatlerce sohbet ederdik bir demlik çay bitirirdik. Çalıştık çabaladık omuz omuza verdik ev yaptırdık içini tek tek ellerimizle bezedik. Kızımızla eşimle her detayı birlikte seçtik aldık eğlendik. Çok ama çok mutluyduk. Son 1 yılda bizi ailecek strese sokan bazı olaylar oldu. Oturduk birlikte ağladık. Eşimin babası biraz despot zor bir insan, kafasına göre bağırır kızar siniri geçince birşey yok gibi sever sarmalar. Bunlar beni yordu, eşim alışkındı ama ben yoruldum. Benim yorgunluğum eşimi üzmeye başladı, tepki gösterse kavga çıkıyordu göstermese ben çocuk gibi azarlanmaktan bıkmıştım benim tepkilerim babasını daha da sinirlendiriyordu. Herkesin susmasına alışmış yıllarca ben de dahil. 10 yıllık evliliğimizin son senesinde konuşmaya başladım nihayetinde. Çok yakın çevremizin eşimden sürekli borç istemesi verirse iyi olmamız vermeyince suçlayıcı mesajlar konuşmalar da eşimi üzüyordu. Bunlar hep son yıl yaşandı. O süreçte konuştuk dertleştik aslında ama eşimin sonradan demesine göre depresyonda gibiymiş, ben ben değildim diyor. Zaten bu işlerde olan birisi o sıralarda karşısına çıkmış eşim de kafasını boşaltmak için malesef hataya düşmüş beni aldatmış. Her seferinde pişman olsa da ben eşimi seviyorum, nasılsa ona ilgimi eksiltmiyorum sadece dertler üstüme çok gelince bu insanı kaçış anlık unutma yeri olarak görüyorum diye diye bunu 1 yıl sürdürmüş tüm hamileliğim boyunca ve doğumdan sonra da. Herşeyi konuştuk bu konuda bile ağlaya ağlaya birbirimize duygularımızı ifade ettik, neden oldu bir daha olmaması için ne yapmalıyız hep konuştuk. Çift terapisine gittik, EMDR hem birlikte hem bireysel yaptık. Bir gün düzeldim inandım geleceğe umutla baktım. Eskisi gibi aşkla baktım gözlerim parladı. Sonra yine çöktüm. Nasıl yapar nasıl dokunur diye. Öğrenmemin üzerinden 8 ay geçti. Eski yaşam enerjim yok, gelecekten umudum yok. Eşimi çok sevsem de ona baktıkça başkasına dokunduğunu hatırlıyorum. Bana çok iyi davranıyor pişman, zaten hep iyi davrandık birbirimize çok özendik 10 yıl boyunca. Çocuklarıma çok iyi bir baba. Ama gel görelim böyle bir hata kabul edilemez birşey. Affettim desem de yüreğim beynim affetmiyor ısıtıp ısıtıp en yalnız anlarımda aklım oyun oynuyor. Eskiden etmediğimiz kavgaları etmeye başladık. Eskiden söylemediğim kırıcı sözleri söyler oldum sanki inadına canını yakmak ister gibi. Özene bözene büyüttüğümüz sevgimiz evimiz yuvamız büyüsü bozuldu. Çok mutsuzum, ruhum çekilmiş gibi kimseyle görüşmek konuşmak istemiyorum. Herşey çok basit geliyor acımın yanında boş geliyor konular. Boşanmayı kafaya koydum ama kararsızım da. Bana bir gülüşü yaşama enerjisi veren eşim, hayatımda tüm zorlukları o yanımdaysa aşarım dediğim eşim nasıl olur da başkasına dokunur. Çocuklarım da var. Nasıl karar vereceğim? Nelere dikkat etmeliyim? Duygularım beni yanlış mı yönlendiriyor, yoksa onları dinlemeli miyim? Yanlış karar almak istemiyorum ama şu anda mutsuzum. Kalbim öyle derinden ağrıyor ki, tarifi imkansız müthiş bir ağırlık üstünde. Eşimin sevgisi şefkati bile beni düzeltemiyor. Çünkü onu eskisi gibi güvenli dağım olarak göremiyorum, bana gerçekten dağ gibiydi varlığı hayatımı güzelleştiriyordu ama şimdi acıdan başka birşey vermiyor. Güvenmiyorum. Lütfen bana mantıklı birşeyler söyleyip dikkat etmem gerekenleri anlatır mısınız? Böyle karışık duygular beslerken hem hala herşeye rağmen çok severken, hala onunla yaşadığım cinsellikten de çok keyif alırken, ama bir yandan da onun bana ihaneti yüzünden canım acıyorken eskisi gibi tam olamıyorken, tam hissedemiyorken hep bir gölge varken sevincimde neşemde, bir de üstüne üstlük masum 2 yavrumuz varken, siz söyleyin nasıl karar verebilirim?

Aileme ister istemez bağırıyorum

Aileme ister istemez bağırıyorum yani ailem bana çok iyi davranıyor ama ben istemiyorum kötü davranmayı ama kötü davranıyorum sonra da ben neden böyle yaptım bağırdım die kendimi yiyorumBen böyle davranmak istemiyorum ama. İçimdeki o kötü duygu beni bitiriyor ben anneme babama iyi davranmak isterken yanlışlıkla kötü davranıyorum nekadar garip geliyor ama kendimi anlamıyorum çok üzülüyorum ama yapıcak bişey yok o yüzden size baş burdum

Emin olduğum bir şeyi neden defalarca kendime soruyorum. Tekrar araştırıyorun? Bu beni çok yoruyor..

Hamileliyimin, haftasın ve ne zaman başladığın ben ve doktorlar tasdıq ediyor. Amma kafamda belki o günden değil. Belki başka bir şey olmuşdur. Diye defalarca araştırıyorum. Beynim susmuyor. Kalbim rahatlasada, beynimin içi susmuyor. Biliyorum gerçeği, defalarca kanıtladılar. Amma kendime anlatamıyorum. Neden oluyor bu? Artık çok yoruluyorum. Tükeniyorum. Nolur yardım edin. Kendimi pişman ve vicdan azabi içinde boğuyorum. Kurtulmak istiyorum. İntaharın eşiyine bile geldiyim olmuştur. Yoruluyorum hocam😞 Dayanamıyorum. Biliyorum amma sanki kabul etmiyorum. Beynim kabul etmek istemiyor.

Babam annemi en yakın arkadaşı ile aldatıyor ne yapmalıyım

Bugün babamın telefonunu almam gerekti bir şey için ekranı acitigimda tiktokta açık kaldığını gördüm sohbetler dikkatimi çekti çünkü komşumuz ela ile bir sohbeti vardı ela abla evli ve annemin en yakın arkadaşıydı sohbete girdiğimde bir yıldır ilişkileri olduğunu söylüyordu ela abla hatta fiziksel ilişkiye girdiklerini dair bir kaç imali mesaj gördüm ama babam sadece ihtiyaclari icin kullanmış gibiydi ela ablayı ela ablada bunu paragraf paragraf yazmıştı işte ben bir yıldır seni seviyorum sen ise karını umursamadan benim dışında daha bir sürü kızla beraber oldun fln yazmıştı şok oldum hatta şöyle bir şey vardı "ben her işten ciktigimda eve heyecan ile gelip yemek koymadan bir bahane ile size ugradigim da sen benim yüzüme bakmadın" fln yazıyordu babam önceki sohbetleri silmiş sanırım bundan önce hiç sohbet yok bende hemen olanların fotoğrafını çektim ve özel klosore ekledim ne yapacağımı bilemiyorum annem babamın borçlarını kapatmak için ise gidiyor eve yorgun argın geliyordu kendisine zaman bile ayiramiyordu şimdi bu gördüklerim benim canımı çok yaktı anneme söylemeliyim bence ama nasıl babam çok sinirli bir adam korkuyorum ama bu annemin de hakkı bana yol gosterin lütfen

Sevilmediğimi düşünmekle nasıl baş ederim?

Son zamanlarda içimde büyüyen, saklamaya çalıştığım ama her geçen gün daha da belirginleşen derin bir kıskançlık var. Kardeşimle aramızda dört yaş olmasına rağmen, bacak boylarımız neredeyse aynı ve ikimiz de kızız; bu benzerlikler, aramızdaki karşılaştırmaları aile içinde daha da görünür kılıyor. Yaz boyunca kardeşimin yüzme ve voleybol kurslarına gitmesi, ona sunulan imkanlar ve gösterilen ilgi, beni tamamen dışlanmış ve unutulmuş hissettiriyor. Ailem, ona destek verirken beni başıboş bırakmış gibi hissediyorum; tatilde hiçbir fırsat ya da imkan verilmedi bana. Bu adaletsizlik, kalbimde ağır bir yük, ruhumda derin bir yara açıyor. Kardeşime karşı beslediğim bu kıskançlık, aslında onun mutlu olmasını istediğim ama kendimin sevilmediğine, değer görmediğine dair yıkıcı bir düşünceyle birleşiyor. Bu karışık duygular içinde kendimi yalnız, değersiz ve gözden çıkarılmış hissediyorum. Kardeşimle aramızdaki bu görünmez yarış, ailemin ayrımcı tutumuyla birleşince içimdeki kırgınlık ve kıskançlık daha da derinleşiyor. Tüm bu hislerle nasıl başa çıkacağımı, kendimi nasıl seveceğimi ve değerimi nasıl bulacağımı bilmiyorum. Bana bu duygularla yüzleşme ve kendimi affetme yolunda nasıl yardımcı olabilirsiniz? Teşekkür ederim şimdiden,saygılarım ve sevgilerimle. ..

Babam annemi aldatıyor güven sorunu yaşama kaygısı oluşuyor

cok yogun bir donemden geciyoruz benim cok onemli olan bir sinavima cok az kaldi ablam evlenecek ve boyle bir olayla karsi karsiyayiz anneme guc mu olmam gerek derslerimi mi halletmem gerek ya da babama olan kirginligimi mi yasamam gerek inanin bilmiyorum anneme bir sey olursa diye ya da ilerde kimseye guvenemezsem ya da suanki iliskimi mahvedersem diye cok korkuyorum lutfen yardimci olun ben bu donemi hem ailem hem de kendim icin nasil saglikli bir sekilde atlatacagim kanit denen her seyi ilk ben goruyorum kendi icimde sindiremeden anneme soylemek zorunda kaliyorum sonra annemi iyi etmeye calisiyorum nereye kosacagimi sasirdim babam yuzunden guven problemi yasamak istemiyorum