Aile Kategorisi

Narsist bir eşle bir ömür geçer mi?

Merhaba. Ben eşimle 6 yıldır evliyim eşim narsist anlaşamıyoruz sürekli beni kırma üzme strese sokar öz güvenimi kırar ne yapsam yaranamam beğenmez haklı da olsan haksız muamele yapar. 2 çocuğum var devam etmek zorundayım çocuklarım için. Bunun için sizden fikir almak istiyorum ne yapabilirim nasıl davranabilirim. Günde 100 defa arar beni ama ne konuştuğunu bilmez etmez tartışır kapatırım. Sürekli iletişim kurmak istemiyorum . Ne kadar konuşsak saçma sapan hareketlerinden dolayı tartışırız. Halden anlamaz sorumluluk bilmez lütfen ne yapabilirim benimde psikolojim bozuldu kendimi hiç iyi hissetmiyorum. Evime çocuklarıma adapte olamıyorum bu yüzden

2 buçuk yaşında kızım var ve boşanmak istiyorum

Boşanmak istiyorum 2 buçuk yaşında kızım var , zor geliyor kaldırabilir miyim? Eşim sözünde iyi insan ama alkol ve kumarı var 5 yıldır evliyiz aynı hatalar sureklı , affetim altan aldım ama ona kızdıgım için beni suçiu gorur bana suçu atar ben gitmek istiyormuşum ben ailemi bozmak istiyormuşum gibi sozler kullanıyor , gitmek istiyorum cünkü düzelmıyor onun için çalıştıgım hastanede işi bıraktım babamın evine donmek istiyorum ama kaldırabilir miyim yapabilir miyim bilmiyorum. .

Ağır Bir Ruhsal Acı

Geçmişimle geleceğim arasında sıkışıp kalmiş gibi hissediyorum. Elimde olmayan mecburi sebeplerden geçmişime vefasızlık etmişim gibi hissediyorum ki ediyorum. Bu duygularla bugünümü geleceğimi de yaşayamıyorum. Geçmişimle geleceğim arasında sıkışıp kaldım. Ben bir tercih yapmak zorunda mıyım. Ne geçmişimden kopmak istiyorum ne de geleceğimden vazgeçmek istiyorum. Çekirdek ailemle ebeveyn ailem arasında kaldım. Geleceğime odaklansam yalnızca olmuyor, geçmişimde benim ebeveynlerim onlara ihanet ediyomuş gibi hissediyorum

Teknoloji bağımlılığı

Merhaba benim eşim aşırı derecede teknoloji kullanıyo kulaklık kulağından hiç düşmez ve telefon elinden ayriyeten otururken bilgisayar açık yatana kadar ucude aktif 3tane çocuğumuz vr telefon izleme yüzünden hiç faydası yok ayriyeten çok sinirli gergin normal Bi muhabbet edemiyoruz herseye bağırıyo konuşulmuyo sohbet etmeye hasret kaldım çocuklarda arada bu gerginlikte kalıyo bütün sorumluluk bende olunca yetişemiyorum hiç Bi şeye kaldım arada yardımcı olursanız çok mutlu olurum çok yoruldum artık

Alıngan olmak ve insanlara değer vermeyi bırakmak için ne yapabilirim

Gorumcem veya kaynanam veya kendi ailem bana birsey desin hemen alınıyorum gorumcemin bana dedigi herseyi. Takıntı haline getiriyorum o beni asla umursamaz takmaz bile ama ben onu takıntı haline getirmişim giyimi ev hayatı herseyi sürekli merak edip araştırmaya Başladım. Vede fark ettim ki kimse beni arayıp sormak asla istemiyor ben sürekli herkesi arıyorum bunları bırakmak için ne yapabilirim ozelliklede gorumcemi unutmak istiyorum o beni umursasin takıntı haline getirsin istiyorum sürekli ben onun peşinde dolanmaya başladım ben ona diyorum neden sen hiç aramıyorsun oda diyorki benim kimse umurumda degil kimseyi de aramam diyor geri bide kaynanam a bisi diyorum kızını öyle koruyup kolluyorki her hatasını kapatıyor bide kaynanamlar ne zamn arasa bizim evde eşimle kavga kıyamet evlendiğim günden beri çeyizim yok diye eşim ailesi bir sürü. Hakaret etti esime soyledim hiç inanmadi 7 yıldan sonra bisileri gördü ama ailesinin bana karşı yaptı hiç bir şeye tepki hiç göstermiyor zamanı gelince derim diyip hiç bisi demiyor hep susuyor. Ben ailesine cevap verincede hep suçluyum. Kayın validem ben eve dolap aldım gitti oda aldi ama daha büyüğünü aldi kendime bilezik aldim hemen gitti daha fazlasını aldi hemen bana gösterdi. Ben ne yapsam. Aynısının daha fazla sinin yapıp durdu hep bide yakın zamanda öğrendim benim. Hakkımda komşularına akrabalarına hep ileri geri konuşurmuş yemek yapamaz hep kolum yapar evi temizlemez evi hep pis dermiş çocuğa bile bakmayı beceremiyor dermiş ve bana kilolu giyinmeyi bilmiyor herseye alınıp küser dermiş simdide çocuğuma laf yapıyor. Hal ve hareketleri tuhaf değişik diye. Parmakları ayakları uzun diye ona bile laf ediyor lütfen bana yol gösterin

Eşim ve sürkeli aşağılayan hor gören ailesine nasıl davlanmalıyım?

Eşim ailesiyle bir konuşur bir kavga eder yıllarca beni de ailesiyle papaz etti bu tavırlarından ailesi bana cephe aldı kötü koca dolduran gelin ilan edildim. Her zorluklarında koştum ve konuşmasak bile Allah için deyip yaptım her seferinde sonuç yA kovuldum ya ağır ithamlar söylenildi bana. Ikı yıl kadar konuşmadım aile binası bu esnada eşimde hep dışarlarda çalıştı burada benimle olmadı. Durumumuza ise konuşmaman daha hayırlı deyip kestirip attı. Çünkü sonucunda hep ben üzülüyormuşum oyle söyledi. Ailesinin onca yaptığına hiç ses çıkarmaz savunmaya kalksa dahi hemen ağzına tıkarlar lafı suçlu çıkarırlar. Onlara göre hep onlar haklı ben ve oğlu suçlu. Bu uzun zaman sürecinde torunlarını da hiçbir şekilde sevmediler ne kapıda olsun ne doğumuma dahi gelmediler. Ama sorsan yine onlar haklı oldu. Geçen eşim çocukları alıp bir yukarıya çıksam ne dersin dedi bence kendin çık annen babandır sen hal hatır sor ama çocukları işlerinize alet etmeyin muhakkak bir şey derler dedim eşim gönlümü aldı çocuklarla çıktı ailesi çocuklara eşim dışarı çıktığı esnada beni kötülemiş. Kızım eve geldiğinde anne senin için böyle şeyler söylediler dedi ve benim çok zoruma gitti ve çocukları uzun zaman görmemişler ilk dedikleri şey bu olmamalıydı dedim eşime. Kızımda oyle yalan konuşmaz desem çocuk aklı ama değil doğrucudur. Ben artık eşime de ailesine de nasıl davranacağımı şaşırdım. Sizce ben nasıl davranmalıyım? Hep iyi niyetimden Allah için deyip ahiretimi yakmamak adına sustukça iyice bana hakaret edip onur kırıcı davranışlardan çekinmiyorlar. Böyle birilerine tepkimi gösteremiyorum lütfen yardımcı olur musunuz?

Nişanllım ve ailem

Nişanlım ve ailem arasında bazı sorunlar var nasıl düzeltebilirim Ailem gelsinler konuşalım diyor ama nişanlımda burda yaşadıklarından dolayı kendince haklı bn ne yapacağım bilmiyorum ailemi nişanlıma ifade edemiyorum Onların söyledikleri doğru bi şeklinde ifade edemiyorum Ben Artık kim haklı kim haksız çözemiyorum Bizimkilerin düşüncesi sen evlenip gitsen bile bi hala burdayız sen nasıl gelin gidiyorsan vizede bi damat geliyor bizim ailemiz büyüyor genişliyor diye

Eşimle tartışma içerisindeyiz sürekli

Eşimle çoğunluğu çocuk yüzünden olmakla birlikte tartışma yaşıyoruz sürekli ve tartışmalar sonucunda uzaklaşıyoruz birbirimizden nefret eder derecesine ayrılmak üzere gibi konuşmalar yada ayrılalım boşanalım gibi konuşmalar geçiyor aramızda ama sonuca ve gerçek düşüncelere bakıldığında ise ikimizde gerçekten iş ayrılma ve boşanma noktası geldiğinde tedirginlik ve korku oluşuyor bu durumlar yaşanırken de ikimizde yeme içmeleri erteliyoruz çevreye davranışlarımız kötü oluyor moralsiz oluyor uyuyamıyoruz özellikle de ben biraz inatçı bir kişiliğim var sinirimin geçmesi bir hayli zaman alıyor o zaman zarfında muhatap bile olmak istemiyorum ama istesemde istemiyorum gibi bir durum söz konusu oluyor çok enteresan bu tuhaf aynı zamanda çok saçma duygular içerisindeyiz aslında anlam veremiyoruz ama şunuda belirtmek istiyorum ki oğlumuz çok yoruyor ve zorluyor bizi sürekli onun yüzünden karşı karşıya geliyoruz çünkü annesini hiç dinlemiyor daha 4 yaşında ama annesi ne dese hep aksine hareket ediyor Buda ona karşı tahammül süz olmamıza sebep oluyor

İlerde aileme benzememek düşüncesini nasıl aşabilirim?

Aile bireylerim tam olarak 15 yıl önce ayrıldı. Babam düşünebileceginizin tam olarak ötesinde bir cimriydi ve annesine çok bağlı biriydi. 3 katlı binamızın ilki babamın dükkanı üstü babaannem ve en üstte biz otururduk. Sabahtan akşama kadar babaannemle dükkanda oturup sadece gece uyumak için bize gelirdi. Bir nevi otel gibi :) Bayramda, özel günler yada haftasonu dersenizde genellikle annesiyle oturmayı yada dükkanı acmayı tercih ederdi. Bu yüzden annem en sonunda dayanamayıp boşanma kararı verdi. Aslında boşanmak istemesindeki tek sebepler bunlar değildi tabiki. Çok fazla eski kafa ve biraz saf, telaşlı panik birisi. Babaannem yıllarca dibinden ayırmadığı için bir ortamda nasıl davranılması gerektiğini öğrenememiş. Anneme hak verebiliyorum boşanma konusunda. Daha sonra 2. Eşiyle evlendi ama bu 2. Eşinin o kadar psikolojik sorunları vardı ki sürekli her konudan kavga çıkartıp bizi dövebiliyordu. Bir çok kez karakolluk ve hastanelik olduk. Bunlar yaşanılırken orta okul Lise çağlarındaydım. Her ne kadar kafama takmadığımı umursamadıgımı düşünsemde vücut stresten kaynaklı tepkiler verip kansere yol açtı. Vücudumun her yerinde egzamalar çıkardı. Ellerimin titremesiyle bana ben burdayım kendine odaklanmalısın dedirtti. Bu zamanları atlattım. Şuan çok güzel bir ilişkim var ve evliliğe doğru adımlar atıyorum. Erkek arkadaşımdan çok güzel bir eş ve baba olabileceğine gözüm kapalı güveniyorum. Ama o kadar çok ailevi sorunlar yaşadım ki içimdeki ya annem gibi olursam ya boyle ailem olursa ya benimde sonum böyle olursa gibi gibi kafamda o kadar çok soru işareti var ki. Bunları susturken her zaman benim cok güzel bir ailem olucak benim böyle bir hayatım olmuycak diye durdurabiliyorum. Erkek arkadaşım benim en büyük destekçim bana her zaman moral motive verip hayata tutunmamı sağlıyo tekrar ama bazen o korku içimde koskocaman bi karanlık deliğe dönüşüp sanırım ben yapamiycam özgüvensizliğine dönüşüyor. Gece olunca sessizlik çöktüğünde bu düşünceler kafamın içinde sürekli dönüp duruyo. Çok detaylı anlattım belkide okurken bunalttıysam özür dilerim. Öneri ve yorumlarınız içinse şimdiden teşekkür ederim. :)

Kaygılarım ile nasıl baş edebilirim?

Merhaba Ben 1 sene önce evlendim evliligim ailem onaylamadi suan görüşmüyoruz evlenirken ailemi sildim üst düzey yöneticiyken onu bıraktım evlendim Ben daha önce hiç ciddi bir ilişki yaşamadım eşim ise bu konuda çok fazla denegimi olmuş hatta nişanlanmış ayrılmışSimdi rahatsız odligim şeyler eşim benimle dışarıda plan yapmıyor evde mutluyum ben diyor sürekli evde de telefonda oyun oynuyor bisiyler izliyor sadece hadi bisiyler yapalim dediğimde de ne istiyorsan git yap bana bulaşma diyor dışarı çıkabilmemiz zaten mucize sosyal medyada da sürekli aktif tanımadığım kız arkadaşlarının açık giyinmiş fotoğraflarını da sürekli beğeniyor rahatsızlığımi dile getiriyorum bana göre normal arkadaşım öyle beğenip geçiyorum diyor farklı bir tarzı var tarzlarımuz uyumlu değil ayak uydurmaya çalışıyorum fakat ben bir şey istediğimde sınırları çok net ben bunu istemiyorum yapamam yaptıramazsın istemiyorum diyor çok rahatsız oluyorum ben evleneseye kadar çok çalıştım istediğim yere gelebilmek için gezmedim sosyal hayatım. 0 di evlendiğimde de evlenirkende yapamadiklqrimi yapmak istediğimi söyledim şimdi beni ya maddiyatan vuruyor ki istese yapabilecek durumdayiz yada çok gerilirsw herseyi onunla yapmak zorunda olmadığını söylüyor Benim aklımda da sürekli eski sevgilileri ile yemiş içmiş gezmiş hersey görmüş bana git kendin yap diyor bunu konustumfa onu sıkmamam gerektiğini söylüyor 1 senedir evliyiz bir kere elimden tutup bir yere gitmek de istemiyorum hadi şu parkı dolaşalım bi demedi artık zoruma gidiyor birakamiyorum da çok seviyorum sürekli kendimi yiyip bitiriyorum stres sinire dönüşüyor sonra ona öfke kusuyorum durup dururken ve hastalıklı değip duruyor bana maddi açıdan tüm şeyler ona bağlı olduğu için onun istediği şeyleri yapıp istemediklerini yapamıyoruzoysaki bende çalışıyorum ama sanki ben çalışmıyor onun çalıştığından beklentim. varmis gibi davranıyor üzerine çocuk istiyor bende düşünüyorum ki ben suan ondan bile yüksek maaş alırken bu haldeyim diğer türlü benim nefes almam Allahını lütfü olacak çok endiseliyim artık üzülmekten ağlamaktan geçtim bir yere saatlerce dusunmeden bakıyorum şuan hadi gel bisiyler yapalim dese hevesim kaçtı istemiyorum