Aile Kategorisi

Ailem sürekli darlıyor beni ne yapmalıyım?

Aileme karşı kendimi fazla sorumluluk sahibi hissediyorum. Ve öyle olmasa bile bazen benden kendilerini utandıracak bir şey yapmamı bekliyorlarmış gibi hissediyorum. Ne zaman dışarı çıksam sürekli eve gelmem için darlıyorlar denilen saatten birazcık daha geç gelsem azarlanıyorum. Ama bunu ablam ya da küçük kardeşim yapsa hiçbir şey denmiyor. Bunu annemle babama belirttiğimde onların nerde kimle ne yaptığını bildiklerini ama benim ne yaptığımı bilmediklerini söylüyorlar. Oysaki ne yapacağımı söylüyorum, kimle olduğumu biliyorlar. Ablama göre daha sosyal biriyim, giyimime daha çok dikkat ederim, makyajı ailemde büyüklerimden kimse sevmese de ben sevip yaparım ve bu durum çok gözlerine batıyor. Sanki ben kendimi birilerine beğendirmeye çalışıyorum, kendilerinin uygun bulmayacağı hareketleri yapacakmışım gibi tepki alıyor gibi hissediyorum. Bir başka durum ise babamın bana karşı tavırları. Belki ben kafamda büyütüyorumdur bilemiyorum. Ama ablamın benim yaşımdaki halinin babamla iletişimiyle benim şuanki iletişimimi kıyasladığımda ortada bi iletişim yok gibi görüyorum. Babamın hatrı için istediği birçok şeyi yapıp onun gözüne girmeye çalışsam da asla ona yetemiyorum. Mesela babamın annesi hastalık hastası bir kadın olduğu için sürekli hastayım hastayım diye geziyor. Babamın babası da benim onların evinde kalmamı, yemeklerini yapmamı, temizliklerini yapmamı istiyor. Bunu da ben istemiyorum. Tamam bazı zamanlar gidip yemeklerini hazırlayıp temizliklerini yapıyorum ama bunu sürekli hale getirmek istemiyorum. Babam istemediğimi bildiği için fazla ısrar etmiyor ama içten içe bunu istediğini de biliyorum. Çünkü mesela ben gezmeye gidiyorum dediğimde kendi anne babasının yanına gitmemi orda takılmamı istiyor. Bana iş yaptırmak isteyen adamların yanında ne kadar rahat olabilirim, ne kadar mutlu olabilirim?Bunu ona tam olarak anlatamıyorum ve bu da beni sinirlendiriyor. Şu an babamın annesi dediğim gibi hastayım diyip durduğu için yaklaşık bir haftadır bizde kalıyor ve onunla ilgilenmemizi bekliyor sürekli olarak. Benim de özellikle son üç gündür geçmeyen bir baş ağrım var. Ağrı kesici alınca biraz azalıyor ama sürekli olarak da ağrı kesici içmek istemiyorum. Bunu anneme dediğimde beni babamın annesine benzetti. Ben de aşk olsun dedim buna karşılık ne var işte onun gibi sürekli başım ağrıyo karnım ağrıyo diyip duruyosun dedi. Ben de tamam daha da söylemem dedim. Ben öyle sürekli hastaneye gideyim ilaç içeyim tarzında biri değilim, çoğu zaman son raddeye kadar kendim iyileşmeye çalışırım, dinlenirim çay çorba içerim. Ona rağmen birkaç şikayetlenmem bile sorun çıkartıyomuşum gibi tepki almama sebep oluyor. Bu tarz durumlar yüzünden anne babama sinirleniyor, babamın annesiyle babasına kinleniyorum ister istemez. Çünkü onlar yüzünden kendi çocuklarının problemlerini gözardı ediyorlar, abartıyomuşuz gibi tepki veriyorlar. Ben de bu durumlara karşı olan kırgınlığımı öfkeyle sinirle dışarı vuruyorum bu da sadece bana zarar oluyor. Ailemin bu hallerini nasıl görmezden gelebilirim? Ya da nasıl anlayışla karşılayabilirim?

Bir aile evladını sömürür mü?

4 yıllık evliyim ailem hatta erkek kardeşim evlendiğim aydan beri sürekli benden borç para istiyor ve büyük rakamlar 30 40 bin ve hiç birini ödemedi eşime rezil oldum eşimden aldıklarını bile ödemedi annemle konuşup ayarlayıp beni bir şekilde kandırıyorlar annem herşeyi biliyor ama bilmiyormuş gibi davranıyor. Beni hep kullandılar🥲hamileliğimde bile çalıştığım paraları verdim onlara işleri görülsün diye artık onlar görüşmek istemiyorum. Onları görmek içimden gelmiyor artık yıllarca sömürdüler beni evlenmeden öncede sömürdüler annemi zaten anne gibi hiç hissedemedim yabancı gibiydi bana soğuktum ona karşı küçüklüğümde bile kardeşimle kavga ettiğimizde kardeşim bana vurduğunda annem “bir tane de benim için ver “ der di ve kardeşim beni döverdi ben bu insanları hayatımdan tamamen nasıl çıkarmak istiyorum sizce doğrumu düşünüyorum🥲🥲

Ailem onlara karşı cömert olmadığımı söylüyor

kardeslerim iki haftalığına benim evime misafirim olacakgeldikleri gün ben onlara maddi anlamda sıkıstıgımı belirttim fakat kardeşlerim ha bire evde her şey eksik diye söylüyorlar ve ben sinir oluyorumben onlara elektiriğe dikkat etmeleri gerektiğini söyledim fakat beni pek umursamıyorlaren sonunda sinirlenip ben size bişey almayacağım, evin ihtiyacını gidermeyeceğim, kendi başınızın çaresine bakın dedim, çok sinirlendim çünkü. beni anlamadıklarını düşündüm, evet ben huysuz biriyim haklılar ve arkadaşlarıma para yediriyorum onlara daha cömertmişim, diye söyledi kardeşlerim bana cimri olduğumu söylüyorlar fakat ailemin kirasını ben ödüyorum, kardeşlerimin yükünüde azaltıyorum ne yapmam gerekiyor bilmiyorum, acaba haklılar mı

Eşimin ailesine alışamadım

Merhaba hocam. Ben 8 aylık evliyim. Özgürlüğüne düşkün Bi kızım. Eşimin ailesi izin konusunda çok hassas. Heryere giderken onlardan izin almam gerektiğini söylüyorlar. Eşim de öyle. Ben baba evinde çok rahat büyüdüm hocam. Şimdi eşim ve benden oluşan bir ailem var diye düşünüyordum lakin onlardan bağımsız bir şey yapamıyorum. Çok zorlanıyorum hocam. İzin alamıyorum. Bi yere gitme hevesim kaçtı gerçekten. 40 kişiyle söyle onların suratlarinı çek. Bu ailenin yapısı böyleymiş hocam. Yoksa eşimle aramda bir problem yok. Eşim de ailesine çok bağlı diğer kardeşleri de. Birde ben özgüveni çok düşük bir kızım. Sürekli yetersiz hissettirilmek beni çok üzüyor hocam . Bu konularda bana ne tavsiye edersiniz, şimdiden teşekkürler. .

Annemle soğuk gibiyim ona sarılamıyorum

Yaşım 28 bende anneyimben küçükken annem erkek kardeşime çok sarılıp öperdi beni ise hiç ben “anne bana böyle sarılmıyorsun “ dediğimde danada git baban sarılsın derdi ben ağlayarak odadan ayrılırdım. Şimdi annemi sevemiyorum beni hiç gönülden öpmedi sarılmadı bana onu sevemiyorum sanki çocuğuma karşı çok ilgiliyim. Birde annem. Ben ne zaman evi toplasam onun isteklerini yapsam o zaman bile ya öperdi ya öpmezdi. Hala aklıma gelince ağlıyorum. Beni annem hep koşullu sevdi sanki yada hiç sevmedi bu yüzden bir tarafım hep sevgiye aç gibi elimdeyse hep daha fazla ilgi şefkat bekliyorum belki annemden yana çok eksik olduğum için mi ? Babam çok ilgiliydi her gün öpüp şaşırdı bana hiç kalbimi kırmadı. Ama anneme ne zaman bişey desem sevgi istesem evlendiğin insanlar daha çok sever hadi ben sevemedim deyip bağırıp çağırıp kalbimi kırardı ben annemi sevemiyorum.

Erkek arkadaşımın annesiyle olan ilişkisi

Merhaba benim 2 yıllık bir ilişkim var ailesiyle çok iyi anlaşıyorum ve teklif aldım ama erkek arkadaşım annesine çok düşkğn benüde ezdirmiyor ama bazen geri planda kaldığımı düşünüyorum ona söylediğimde ben seni ezdirmiyorum savunuyorum seni seviyorum falan diyor annesinin acayip şakaları oluyor komik olduğunu sanıyor genelde döverim gibi ama alıştık hepimiz anne kız gibiyiz. biz erkek arkadaşımla beraber yaşıyoruz ve sürekli arıyor bir aktivite yapacak olsak bir saat konuşup bölüyor bu durum ileride sorun çıkartır mı bilmiyorum.

Stresimi ve fazla düşünmemi azaltmak için ne yapmam gerekiyor?

20 yaşındayım ve uzun zamandır anksiyete ve panik atak hastasıyım psikolojik destek alıyordum ama ailem bilmiyordu bu yüzden bırakmak zorunda kaldım ulaşımdan dolayı durduk yere ağlamalarım ve kalp çarpıntnım yine başladı son bir aydır içimde bir sıkıntıyla uyanıyorum bazı şeyleri çok yapmak istiyorum ama yapmıyorum ve bu çok kötü hissettiriyor bandırma da okuyorum bu sene ilk senemdi ama ilk kez bu sene istediğim gibi üstümde bir baskı olmadan kendim gibi yaşadığım için ailem okulumu dahi dondurmaya karar verdi daha sonrasında vazgeçtiler ama her gün bunları yüzüme vuruyorlar orada ki hayatımı ben uyurken telefonum açık kaldığında telefonumu kurcalayarak öğrenmişler bir kavga esnasında eskiden aldığım psikolojik destekleri söyledim yıllardır neler yaşadığımı bahsettim ama yine anlamadılar onlar için tek düşündükleri şey ders dersten başka bir konu olamaz benim hayatımda sadece ders çalışmalıyım bu yıllardır böyleydi ve artık çok yoruldum çünkü hiç bir zaman hedefi hukuk tıp olan birisi olmadım ama onlar bunu çok istiyordu dil okumak istiyordum babam hukuk diye tutturduğu için dershaneye gönderdi yıllarca halbu ki ben hiç bir zaman dershane istemedim kazanamadığımda da suçlu ben oldum artık o kadar ağır geliyor ki her şey temmuz ayında panik atak krizi geçirdim hastaneye gittim ve onları da çağırdım geldiler ama ona rağmen umursamadılar hiçbir şeyim yok onlara göre benim tek sorunum yalan söylekmiş öyle söylediler bende onlara her zaman açık olmak isterdim ama eğer açık olursam vericekleri tepkileri de biliyorum beni yalana iten onlar bende istemiyorum onlara yalan söylemeyi ama zorunda bırakıyorlar sırf gece arkadaşımla sahile gittiğimiz için bandırma da o arkadaşımla görüşmek istemediklerini ve benim de görüşmeyeceğimi söylediler bu hayat benim ama ben hariç herkes yaşıyor ve bu durum beni artık çok yoruyor kalp çarpıntım her geçen gün artıyor içimde ki sıkıntı geçmiyor.

Bir insandan soğumak normal mi?

Merhaba benim sorum bir insandan bu kadar soğumak normal mi? olaya Gelecek olursak çok sevdiğim üzerimde emeği olan bir insan aramızın da çok güzel olduğu bir insanla aramızın bozulması. Aramızın bozulmasının nedeni de arkamdan konuşmasını duymam aileme laf ettiğini duymam ve bu kişi çok yakınım biri bu soğukluk gider mi ve soğuk olmam da haklı mıyım sizce nasıl bir yol çizmeliyim bu kişiye karşı. Aramızın eskisi gibi olmasını istiyorum ama elimde olmadan asiri soğudum bu kişiye karsi

Kıskançlık sorunum için ne yapmalıyım?

Bazı konularda kıskançlığıma dur diyemiyorum eşimin evlenmeden öncede hiç bir hatasını görmediğim halde hep aklımdaki sorular acaba beni aldatıyor mu acaba burdayım diyor ama orda mı benim bilmemen gereken birşey mi yapıyor diye bunların binbir çeşit sorularını aklımdan geçiriyorum her çeşidini eşimi yeri gelince kendi ailesinden annesinden ablasindan bile kıskanıyorum bu sadece eşime yönelik bir şey olduğunu düşünmüyorum çünkü genellikle aile içinde dışardan giren insanlari bile kiskanabiliyorum örnek verecek olursak abimin eşinin kardeşi geçen gün evlendi ve sırf kardeşinin eşini benden daha çok sevecek diye ağlamaya başladım bu duyguları hissederken nefesim daralıyor göğsüme bir ağırlık oturuyor ve ellerim titriyor çevremde hep ben sevilip ilgi görmek istiyorum eşim bir gün soğuk yaptığı zaman bile soğuk yapamazsın diye hep üstüne gidiyorum şakalar yapıyorum hep bana iyi davranılsin hissediyorum hep değer verilsin istiyorum bunu çocukluğum dan beri yenemiyorum

bilinmeyen

Evliyim ama yalnızım

3 yıllık evliyim 1 çocuğum var ama hiç sevildiğimi hissetmedim eşim ağlasam neden ağlıyorsun diye sormaz beni hiç kıskanmaz hiç bir güzel sözünü duymadım bugün çok hoş olmuşsun dediğini bilmem eski sevgilisiyle cinsel birliktelik yaşamış. Onu unutamamış bir tek onu sevmiş gibi hissediyorum evliyim ama çok yalnızım gibi hiç bana seni seviyorum deyip sarıldığını hatırlamıyorum😢 artık kendimi çıkmazda hissediyorum napacağımı bilmiyorum 😢