Aile Kategorisi

Manipüle ediliyorum ve eşim ailemi istemiyor

9 aylık evliyim eşimle severek evlendik ailemin bize gelmesini istemiyor kimsenin evimize gelmesini istemiyor hep aileler yüzünden kavga ediyoruz ve bana çok bağırıyor beni ağlatıyor ve ben ağlarken hiç yanıma gelmiyor sonra bir şey olmamış gibi özür diliyor sonra yine aynı şeyler kendimi çok değersiz ve boşlukta hissediyorum kendimi sürekli ailem ve eşim arasında kalarak buluyorum bu duygular günlük yaşamda hiçbir şey yapmak istemiyorum buna sebep oluyor hep uyumak istiyorum işimi bıraktım öğretmenim ama işe gitmek istemedim ve istifa ettim evliliğim ve eşim benim için tam bir hayal kırıklığı düğün gününden itibaren eşim gerçek yüzünü gösterdi düğün günüm benim için bir travma o günü hatırlamak bana çok acı veriyor ailesi ve eşimin yaptıkları hiç aklımdan içimden çıkmıyor evde yalnızım sıkılıyorum annem ve kız kardeşim yanıma geliyor eşim işten geldiğinde kızıyor rahatsız oluyor buraya gelmesinler diyor ailemin bir işini yaptığında hep yüzünü aşıyor minnetle yapıyor hiç onları arayıp hal hatır sormuyor ve ailemde bundan rahatsızlık duyuyor bende hep arada kalıyorum eşim evlendikten sonra çok değişti bizim için hiçbir şey yapmıyor ve hep yalan konuşuyor ben onun ailesiyle görüşüyorum ama o aynısını istemiyor bana merhameti yok bazen boşanmayı düşünüyorum sonra onsuzda yapamam basen diyorum ki kimseye haber vermeden çok uzaklarda tek başıma bir hayat kursam lütfen yardım edin lütfen

Evliliğimin yoluna girmesi için ne yapmalıyım?

Merhabalar 3 yıldır evliyim 2 yaşında kızım var eşimle sürekli tartışyorduk sinirlenip bağırdığım için böyle olduğunu söylüyor sürekli eskisi gibi bağırmıyorum ama yine olmuyor bana karşı sürekli ilgisiz sürekli bahaneleri var oysa sevginin bahanesi olmaz ki kendimi yalnız hissediyorum üzüntümü sevincimi paylaşabileceğim hiç kimsem yok bazen kendimi anne olarak da yetersiz hissediyorum güçlü olmaya çalışıyorum ama yapamıyorum bedenim de ruhum da çok yorgun hissettiriyor bana ailemde sevmedi beni zaten bir kere başımı okşayıp güzel kızım demediler aynalara küstüm sevmedim yıllarca kendimi elimden tutan hiç kimse yok kendi kendime güçlü olamıyorum ben

Sevgi nedir bir ailede?

Bazen kendimi çok kötü hissediyorum bütün bu olanlar benim değerimi ailem de ki yerimi b li etmiş ti ve ben bugün bir evlik içindeyim ve mutluyum ben hiç bir zamana annem ve babamın evinde kendi evim gibi hissetmedim ve hiç bir zman kardeşlerim yakın ve koşul siz.benim ile her zorlukta yanımda olmadılar ve herkes masraf aile nedir sevgi saygı vs bilmiyorum evet bir evlilik yaptım ve. Kimse bunu istemedi başta annem annem benim. Hep ablam ile kıyasladı o bana hediyeler alır sen almıyorsun yada o şöyle bu böyle kıyaslama dan nefret edim o gün ve evde ol.ak istemedim bir eşim teyzesi ile sohbet etim eve geldiğim için pişmanım dedim ve annem eşimin teyzesini o gün tanıdı ve benim evliligimde sahip çıkmadı her şey bahane oldu benim de istemediğim bir evliliğe.Zorlarken ben de annem ben onla evlenmek istemiyorum biri ile tanıştım dedim konuş anlaş dedi ama o kişi eşim teyzesi olduğunu bilmezdi sevmedi kadını benim de evliliğe karşı geldi herşey ters giti maalesef deprem mi. Ablam hamileliği abim görev yeri hepsi engeldi benim mutluluğuma ama annem karşı geldi ve ben de evde o ay çıktım ve ise gitim yatılı yurtta kalır Ken işten cikarildim bu eve gitmem söylediler ve ben o gün evi terk etim. Ama bir umut annem benim aramda durur da bana sahip çıkar dedim olmadı şimdi benim abim kardeşlerim ve ailem yok bizi öldü bil dediler 2yil geçti ama annem bana karşı hiç bir özlemi olmamız gibi davrandı bir kere gördüm yüzünü annem bana sarilmadi bile ve kardeşlerim iyi günü bırak kötü gunumde yanımda olmadı lar ve kırgınım umarım birgün beni analr lar tek umudum bu yönde ve pişman degilm insanlrin beni anlamadı için ne yapmaliyim.

Ailemin yarattığı etkiden nasıl kurtulurum?

Sürekli eleştiren bir ailede büyüdüm. Fark edilmekten, iyi/kötü eleştirilmekten çok korkuyorum. Sadece temizlik yapınca iltifat aldığım için takıntılı biri olmaya başladım ve bu takıntılarım yüzünden kendimi sürekli pis hissediyorum. Hep savunma modundayım basit yüz ifadelerinde bile insanların benden nefret ettiğini düşünüyorum. Ailem yaptığım büyük başarılarda bile aferin demek yerine böyle yapsaymışsın diyorlar ve yaşım gereği onlarla yaşıyorum. Artık hiçbir konuda özgüvenim kalmadı bu yüzden yapmam gereken işleri bile ümitsizlikle erteliyorum veya iptal ediyorum. Ne affedebiliyorum ne de onları anlayabiliyorum, kendi içimde sıkışıp kaldım.

Eşimin beni anlaması için ne yapmam lazım?

Merhaba, ben Hatice iki yıldır evliyim eşimle ilk tanıştığımızda çok romantik sevgi dolu saygılı bir insandı. Hemen evlendik davranışları bir anda tam tersi oldu aslında kavgacı yeri geldiğinde saygısız bir insanmış. Büyük bir hayal kırıklığı içerisinde yalvararak eskisi gibi davranmasını istiyor ve manevi olarak mutlu etmesi için dileniyorum. Çoğu tartışmada kas spazmı geçirmeye başladım. Kendimi özel ve Kadın gibi hissetmiyorum.

Bazen manipüle edildiğimi düşünüyorum

Eşimle kavga ettiğimizde onu anlamadığımı anlasam dahi verdiğim tepkilere karşı ben suçluymuşum gibi bir tepki veriyor. Ve ona onun istediği gibi cevaplar vermemi bekliyor. Kendimi suçlu psikolojisine sokuyorum ve sorun bende mi diye sürekli düşünüyorum. Manipüle midir bu? Kendimi hevessiz tüm renkleri solmuş gibi hissediyorum. Cıvıl cıvıl biriyken hiçbir şey mutlu etmiyor. Tatmin olmuyorum mutlu anlarımdan. Sizce ben ne yapmalıyım?

Kriz anlarında kendime sürekli zarar veriyorum

Merhaba. Öncelikle erken cevap verirseniz sevinirim. Bu uygulama daha çok acil olmayan sorular için , yarın da psikiyatri randevum var ama bekleyemedim tazeyken sormak istedim Ben kendime karşı çok acımasızım, diğer insanlara karşı bi o kadar da merhametliyim. Anlayamıyorum neden böyle olduğunu. Kişilik bozukluğum mu var diye düşünüyorum. Sinir krizleri geçirip kendime ve eşyalara zarar veriyorum. Mesela bugün hazırlanıp çıkıcaktım. Saçımı bir türlü yapamadım ve aynada o halde kendimi görünce sinirlendim kriz geçirdim yüzümü çizdim. Yukarıdan aşağıya tamamen kıpkırmızı. Bu halde kimsenin içine de çıkamıyorum. Ailem bu konuda anlayış göstermiyor onun yerine davranışımdan dolayı bana kızıyorlar. Millet ne düşünür ne der diyorlar altında yatan sebebe odaklanmıyorlar. Ben de bu durumdan kurtulmak istiyorum. Üniversite ikinci sınıfım bu sene KYK da kalmayı düşünüyorum ama bu durum beni orada çok zorlicak o yüzden halletmem gerekiyor. Yardımcı olabilir misiniz? Birkaç tavsiye verirseniz çok sevinirim teşekkürler

Aile baskısından kurtulmak için ne yapabilirim?

Merhaba ailem çok baskıcı ben karakter olarak sosyalleşmeyi seven ve özgürlüğü seven bir insanım ama babam dışarı çıkmama yada arkadaslarımın olmasına bile izin vermez.Bu durumda ne yapacağımı bilmiyorum kendisi çok katı ve sert bir insan iletişim sorunu da yaşıyoruz ne yapabilirim bilmiyorum yardımcı olabilir misiniz bana evde kimse sosyal bir insan olmamı istemiyor boğuluyor gibiyim ya fikrinizi merak ettim teşekkürler

Sürekli Eleştirilmek

Küçüklüğümden beri sürekli eleştiriliyorum. Önce aile evinde anne babam tarafından sürekli kıyaslandım. Yaptığım her iş ve eylemde memnuniyetsizlik ve eleştiri vardı. Evlendikten sonra da kaynanam ve eltilerim tarafından eleştirildim. Yemek yapmayı bilmiyordum ilk evlendiğim zaman. Kızım olduğunda da çocuk bakımı konusunda eleştirildim. Kendimi sürekli yetersiz hissediyorum. Her yaptığım yanlış gibi geliyor. Şimdi onlara kulak tıkamayı öğrensem de iç sesimi susturamıyorum. Onların olmadığı yerde ben kendimi eleştiriyorum.

Mutsuz bi aile de büyüdüm ve ilgisiz bir eşle beraberim

Ben bekarken de mutsuz bir ailede büyüdüm küfürlü bireyler içinde büyüdüm bana anne baba sıcaklığı, samimiyeti verilmedi ailem çocuklarını insanlar içinde rencide edebilecek kelimeler sözler söyleyebiliyorlardı buda beni çok yıpratıyordu bi anlık baskı ile evlendim şu anda eşimin bir işi yok ve eşimin ailesi ile yaşıyorum kayınvalidem bana aşırı baskı yapıyor ben gelinim diye her şeye katlanmam gerektiğini düşünüyor ve evimiz yok evimizin olmasını çok istiyorum ev alacaklarını söyledi eşimin ailesi ama bu süreç içerisinde çok yıprandım eşimde bana karşı çok ilgisiz ve gün içinde sürekli telefonu ile oynuyor ama asla bana ve çocuğuma ilgi göstermiyor bu durum beni çok üzüyor bu tür şeyleride kafama çok takarım ne yapmam gerektiğini bilmiyorum