Eğitim Kategorisi

Toksik sınıf arkadaşları ile nasıl baş ederim?

Liseliyim, sınavlardan hep yüksek puanlar alıyorum ve bu insanların hiç hoşuna gitmiyor içten içe kıskanıyorlar gibi hissediyorum. Bana gelip bunu nasıl başardığımı sorup şaşkınlığa giriyorlar. İçten içe onlara samimi olarak görünen yaklaşımları ve söylemlerinin alt metininde hep iğneli sözler yatıyor. Bu da beni rahatsız ediyor. Sınıf arkadaşım benimle bu yönden yarış ve rekabet içinde, ben ondan 2 puan az not aldığımda mutlu olup kibirleniyor. Benim de bir sorunum var tabi; benden yüksek puan alanları biraz kıskanıyorum. Bunları nasıl aşıp yoluma devam ederim? Sevgiler, teşekkür ederim!

Kızım evdeki ödevlerini dogru yapıyor sınavlarda yapamıyor düşük not alıyor

Kızım dördüncü sınıf öğrencisi ve evde verilenleri eksiksiz yapıyor okulda sınavlarda başarısız oluyor öğretmeni ile görüştüğümde kafası sürekli dalgın sanki okula değilde oyun oynamaya geliyor diye tepki verdi keza rehberlik öğretmeni ile görüşmede yaptım kendisi çok fazla sınır koymamamız konusunda konuştuk. Babası doğdu doğalı hep uzakta çalıştı evde olmadı çocukta babasıyla büyüyemedi öğretmeni babaya duyulan eksiklik yüzünden böyle olabilir demişti kızımla konuşmaya çalışıyorum. Sadece yüzüme bakıyor net cevaplar alamıyorum sürekli takıp halindeyim ödevlerini soruyorum bilmiyorum diyor arkadaşlarına neden sormadın dediğimde ise cevap alamıyorum . evde tüm ödevi testlerini doğru yapan bir öğrenci okulda neden başarılı olmuyor bunu aklım almıyor. Nasıl bir yol izlemeliyim?

Disleksi ve dikkat eksikliği mi var bende?

Çocukken yalnız bir çocuktum okul zamanı gelince anaokuluna başladı hatırladım kadarıyla en keyifli iyi sayılabilecek günlerdi ama sonra ilkokul birinci sınıf başladı benim hayal ettiğim gibi gitmedi hayallerim yıkıldı okuma da güçlük yazm da güçlük matematikte güçlük yaşadım ben de herkes gibi yapmak istiyordum ama bir neden dolayı yapamıyordum öğretmen kötü davrandı başka okula kaydımı aldırdık zaman geçti ben yine zorlandım bir sorun var diye anneme söylediler meğersem ben hem disleksi hem de dikkat eksikliği varmış ama çok değil akranlarım bile fark ettiler benle uğraştılar kimse destek olmadı babam dünyadan haber annem beni kusurlu gördü görmedim zaman geçti ortaokulla gidince kendimi biraz çözdüm yapmaya çalıştım ama temel yoktu aradan zaman geçti liseye geçtim lise özel okuldu zengin okullu değil okulda herkes birbirine alıştı bir tek ben alışamadım sanki her taraf aydınlıktı bi an da karanlık basınca gerçekleri görmek zorunda kaldım onlar kaynaşmışlardı ve sıra bana gelmişti akranlar benimle uğraşıyordu ama bu sefer farklıydı çünkü öğretmenlerde bana iyi davranmıyordu okuldan eve gelince ağlardım hem de çok kaşım duruş bozukluğum yanlış telaffuz solak olmam gibi şeyler en sonunda ben onların dediği gibi biriyim demeye başladım yıprattı beni sonun da okul bitti ama gel bana sor nasıl bitti bana hep derler ki sen farklısın anlamazdım kafam silmişim tam nasıl öğrendim bilmiyorum annem az çok normal davranmamış olmamdan şüphelenmiş söylememiş o zaman ruh sağlığına götürünce anlamış çok üzülmüş şuan da f harfini söylemiyorum disleksi ya da dikkat eksikliğinden olabilirmi yetişkin disleksi varmı

Gelecekteki hedeflerime olan kaygımı nasıl yok ederim?

Henüz liseliyim ve hayallerim bana göre çok geniş ve büyük. Örneğin moda tasarımcısı olup markamı tüm dünyaya tanıtmak istiyorum ve bunun çok zor olduğunu ve daha öğrenci olduğumu kendimi derslerime vermem gerektiğini düşünüyorum. Kısaca bazen hayallerimin bana göre olmadığını ama bir yandan da onu çokça istediğimi fark ediyorum. Özetle hedeflerim hakkında endişeliyim ve bundan korkuyorum. Bu kaygıyı ve korkuyu nasıl yenebilirim?

Oğlumun kaygı bozukluğu var ne yapmalıyım?

Oğlum 2 sınıfa gidiyor 1 sınıf öğretmeni ile biraz sorun yaşadığı için yapamam okuyumam bildiğim yanlış çıkar diye kendini ders konusunda ispatlayamıyor kitap okurken elini sıkıyor silgi yiyor kalem yiyor 2 sınıf oldu ama halen okutamiyor öğretmen değişti öğretmeniz çok fazla ilgileniyor ama yine aynı yapa bilmesi için ödüllendiriyoruzun o zaman istediği ödülden vazgeçiyor dikkatini dersine veremiyor hep bir korku bir endişe var Okumaması tembel liginden veya zeka geriliği değil çok zeki okulda öğretmeni dinlerken öğreniyor yapıyor ama kitap okuyamıyor kendini çok fazla kasıyor bu durum kendisini çok agresif yapmaya başladı bunun için ne yapabilirim acaba bana yardımcı olur musunuz şimdiden teşekkür ederim

Mezun senemde nasıl psikolojimi toparlarım?

18 yaşındayım ve mezuna kaldım bu sene. geçen yıl içerisinde hep asssla mezuna kalamam falan diyodum ama çalışmadım ve bu duruma geldim. şimdi hem kendimi öok yalnız hissediyorum hem de tüm netlerimin daha doğru düzgün konuları yeni yeni bitirmeye başlamışken mükemmel olmasını bekliyorum. sene içinde en yakın 2 arkadaşımla aram bozuldu ve geri adım atamıyorum bu da beni öok olumsuz etkiledi ayrıca onlar üniversiteyi kazandıkları içib zaten burda olsalar da gçrüşemeyecektik bu yüzden yins yalnız hissedicektimevet bazen bi arkadaşımla ve erkek arkadaşımla dışarda ders çalışıyoruz ama bu da verimsiz bi gün geçirmişim gibi hissettiriyo ama çıkmasam da bunalıcam kendi kendime çok düşünmeye başlayacağım2 gece rüyama matematikten kötü net yaptığım girdi zaten iyice kabusuma dönüştü işte bide ben biraz her şeyin en iyisi olmalı her şey mükemmel olmalı gibi bi yana sahip biriyim hiç doğru gelmiyo bu ama aşamıyorum odaklanmada sorun yaşıyorum gerçekten delirmeme az kaldı kendi kendime dehb teşhisi koydum bide ben bu yalnızlığı ve mükemmelliyetçişiği nasıl aşabilirim

Özelden devlete yatay geçiş sonrası gelecek kaygısı oluştu

Ben yatay geçiş yaptım özelden devlete ama aldığım tüm dersler boşa gitti başa sardı artık devam etmek istemiyorum farklı şeylere yönelmek istiyorum bunaldım iyice ama kimse beni anlamıyor başta Ailem olmak üzere çok baskı var üstümde çok stresli dönemden geçiyorum geleceğimi napcamı bilmiyorum kendimi çok yorgun hissediyorum hiç bir şey düzene girmeyecek gibi hissediyorum hiç bir şey yapmak istemiyorum şuan kimse beni rahat bırakmıyor

Her gün hedef koyup başlayamama sorununu nasıl aşarım?

Okul, iş, spor gibi sorumlulukları aynı anda yürütüyorum. Yüksek hedefleri olan biri olarak her hafta kendime belli bir sayıda film ve belli bir sayıda kitap okuma hedefi koyuyorum. Çoğu zaman içimden gelmediğinden veya bu günün çok yorucu geçtiğini bahane ederek yapmıyorum. Bazı günler de gerçekten hedeflerini yapmama fırsat kalmıyor ve ben de yapmıyorum ama bunu daha sonra bahane de ediyorum. Hedeflediğim şeyler bana fazla geliyor olabilir ancak düşük hedefler de beni tatmin etmiyor ve düşük hedef koymak motivasyonumu bozuyor. Şu anki hedefim haftada 3 film bitirmek ve haftada toplam 8 saat okuma yapmak. Bunu belli günlere ayırdım. Bu günlerden çıkınca, diğer günler hiç yapmıyorum. Bağımlılıklarımdan nasıl kurtulup hedeflediğim sorumluluklarımı nasıl yerine getirebileceğimi bilmiyorum. Hedefimi günlere ayırmak mı yoksa bir günde birden fazla hedefe odaklanarak haftasonumu boş bırakmaya çalışmak mı iyi bilmiyorum. Hafta sonu da işte çalıştığım için bol günüm hiç yok.

Umutsuzluğumla nasıl başa çıkabilirim?

Merhaba ben lise mezunuyum bazı sebeplerden ötürü üniversiteye gidemedim ama gidip öğretmen olmayı çok isterdim şu an evliyim bir kızım var eşimin ısrarı üzerine üniversitesi sınavına girdim iyi bir puan yaptım çocuğum olduğu için açıktan okumaya karar verdim daha sonra tercih yaptım ve bir üniversiteye yerleştim o an çok mutlu oldum çünkü yıllardır hayalini kurduğum mesleğe bir adım da olsa yakın hissettim kendimi derslere çalışmam gerekiyor ama dersler aşırı zor kızımı ihmal etmemek için o uyuyunca ders çalışıyorum bazen eşim ilgileniyor o zaman da çalışıyorum kendim için birşeyler yapmaya çalışıyorum ama kızımı ihmal ediyormuş gibi hissediyorum zorlandığım dersler yüzünden yine başaramiycakmışım gibi hissediyorum motive olamıyorum okuduğumu anlamıyorum zorlanıyorum açıkçası ama bu benim en büyük hayalim öğretmen de olmak istiyorum kızım için yetersiz kalıyor muyum yoksa sadece endişe mi duyuyorum

Konfor alanını terk edememek

Merhaba bugün üniversiteye gideceğim ilk kez bi süre geçti uyandıgımdan beri ve fark ettim ki ben konfor alanımdan çıkmak istemiyorum hatta bunun için şuan midem agrıyor. Sorun ailemden ayrı kalmak değil daha önce kaldım ona üzülmüyorum ama ne biliyim kurulu düzenimi bırakmak bana ters gibi geliyor . Elbette gittikten sonra sorun olmaz bılıyorum ama ne biliyim işte bu bir soru mu oldu onu da anlamadım ama yardımcı olursanız çok sevinirim