İletişim Kategorisi

Manipüle Ediliyorum! İnsanlar Kolayca Kendimi Suçlu Hissettiriyor

İnsnalar kolaylaikla bana kendimi suçlu hissettiriyir hep ve bende kolaylıkla suçlu hissetmeye çok meyilliyim neden boyleyim bilmiyorum ama sürekli karşımdaki kirilmasin vb veya ben hep yetersiz olduğuma inanıyorum ozguvenim çok düşük asla kendimden basarilarimdan tatmin olmuyorum. insanlarla genel anlamda kalabalık ortamlarda konuşmak zorunda kalmaktan çok geriliyirum iş ortamı vs. Ama sürekli sosyal olmak zorundayız ama resmen insanlarla görüşmek istemiyorum bile çok aglayasim geliyor sürekli kendimi savunamiyorum. İnsanlar tarafından çok zorbalığa uğruyorum. Özel hayat ikili ilişki veya iş ortaminda mobbinge maruz kalıyorum çok çalışıyorum ama yinede eziliyorum. Yani 2 yiillik mezunum şuan cakismiyorum ve. tekrar çalışmam gerek iş bakıyorum ama ayaklarım geri geri gidiyor resmen istemiyorum. Asıl isteidgim hedefim baska bı yerde cakismakti ama ona maparsam yapayım ulasmadjm ve özel sektord çalıyordum. O kadar korkuyirumki yine bana aynısı olur baska iş yerlerindede aynı tavırla baş edememektem korkuyorum. İnsnalr beni çok soğuk buluyor memnun olmuyorlar. Yakınlık istiyirlar bekliyoroar ama ben gosteremiyorum. Yalım Boyle konuşkan değilim. Uyanık cin gibi degilim. Napmaliyim bilmiyorum. Hakaret aşağılanma hereeye maruz kalmıştım önceki işimde. Çok uzun süre dayandım. Emegimin karsiligini da alamiyordum. İşe giderken gelirken hatta orda bile beni aglatiyirlardi. Allah'a havale ediyorum onları. Kenimi sucladim heo ustunr gittim kendimin becermedigimi dayanıksız olduğumu düşündüm. Şimdi çok korkuyorum. Ve ben her defasında kibarca rahatsızlıklarımi söylememe rağmen herşeyi güzellikle dile getirmeme rağmen Boyleydi durum. Herkes benim uzeirme geldi aylarca. Asla saygı ve dikkat görmedim. bana iş verip arkamdan takip ediyirlardi. Oysaki ben hata yaomamistim bile. Bana hata yaoacak firsati bile vermemislerdi zaten ona rağmen çok zoruma gitti. Sürekli aglamktan bıktım nolur yardım edin

Herkesi kendim gibi sanıyorum ve o şekilde yaklaşıyorum bunu nasıl değiştirebilirim?

Herkes bana benim iyi niyetim kadar saf temiz yaklaşır diye düşünüyorum ne kadar iyi olursam o kadar iyi karşılık alırım gibi geliyor ama bu hiç böyle olmuyor. Kullanılmaya müsait bir insan oluyorum ister istemez. Bu konu hakkında ne yapacağımı hiç bilmiyorum. Hem ailemde hem ilişkide hem de iş hayatımda bu hep karşıma çıkıyor. Ve kullanıldıktan sonra hep en kötüsü ben oluyorum.

Sevdiğim insanların kalbini kırmamak için ne yapmalıyım?

Ben sevgiyi tatmadığım için beni gerçekten seven herkesin sevgisini ister istemez kullanıyorum gerçekten hiçbirini kötü niyetli yapmıyorum ama günün sonunda o sevgiyi kullanıyorum ve buda sevdiğim insanları çok üzüyor ve kırıyor sanki o sevgi bana yük oluyo altından kalkamıyorum ne yapmam gerektiğini bilmiyorum karşı taraf kırıldığını belli ettiğinde onu anlamak ve kendimi affettirmek yerine kendimi savunuyorum ve bu durum ilişkilerime çok zarar veriyo artık ne yapacağımı bunun altından nasıl kalkacağım bilemiyorum çünkü gerçekten bazı insanlara çok değer veriyorum ve günün sonunda o kişiyi kırmış oluyorum ne yapmam gerekiyor nasıl bir yol izlemeliyim?

Özgüven nasıl kazanılır?

Merhaba ben yeterince kendini iyi ifade edebildiğimi düşünmüyorum bazen kelimeler ağzımda tıkanıyor konuşamıyorum sonra yatmadan önce neden düşüncemi söylemedim diye içime dert oluyor. Karşımdaki insanı kırmamak için uğraşırken kendim kırılıyorum. Yks girdim sürekli mezuna bırakıyorum istediğim yer gelmediği için çevremdekiler de aynı soruları soruyorlar nasıl cevap vereceğimi bilmiyorum bunun getirdiği bir stres, özgüvensizlik, başarısızlık, anksiyete, kaygı bozukluğu, iletişimde sıkıntı oluyor lütfen yardımcı olur musunuz şimdiden teşekkür ederim

Özgüvensizlik: Çabuk Değişen Davranış ve Duygularım

Kendime olan güvenimle ilgili bu aralar çok problem yaşıyorum. Aslında sadece bu aralar değil kendimi bildim bileli özgüvensiz bir bireyim sadece bunu çok iyi sakladığım için çok rahat duruyorum dışarıdan. Aslında bir şeyleri yapabilcek inancım yok kendimi sevemiyorum bir türlü kendimle bir hafta barışıksam bir hafta küsüm kendime olan davranış ve duygularım çok değişiyor neyden kaynaklı bunu bilmiyorum. Yeni insanlar tanımaktan korkuyorum ya da konuşmak istemiyorum mesela erkek arkadaşımın arkadaşlarıyla dışarı çıkacağız ama ben istemiyorum çok saçma sapan şeyler beni korkutuyor ya konuşmalara katılamazsam ya fotoğraf cekildigimizde çirkin çıkarsam vb bir sürü şey var kafamda. bu tarz sebeplerden dolayı çoğu yere gitmiyorum ve mümkün mertebe yeni kişilerle tanismiyorum erkek arkadaşımın arkadaşlarıyla birlikte bir yere gitmedigim sürekli bahane ürettiğim için de benden soğumasından çok korkuyorum şu an yarın için ne yapacağım konusunda aşırı kararsızım

Toplum önünde konuşma yaptığımda neden konuşurken dudaklarım titriyor ve nefes nefese kalıyorum

Seyirci önünde konuşma yaparken aşırı heyecan yapıyorum ve utanıyorum. Bu yüzden dudaklarım belirgin bir şekilde sürekli titriyor ve bana engel oluyor, çoğu zaman da sıcak basıyor ve terliyorum. Örneğin; okulda edebiyat dersinde konuşma sınavımı sunarken sürekli dudaklarım titriyor ve bildiğim şeyleri unutuyorum. Dolayısıyla doğru düzgün cümle kuramıyorum. Bu durum yüzünden herkes benimle dalga geçiyor. Utançtan arkadaşlarımın yüzüne zor bakıyorum. Bu durumu nasıl düzeltebilirim?

Önemli bir konuşma yaparken vücudum kasılarak titriyor neden?

Önemli bir konuşma yaparken vucudumun içeriden, karnimdan kasılarak bir titreme oluşuyor ben bunu küçüklüğümden beri yaşıyorum bunun sebebi nedir? Bu şekilde anlatirken kendimi daha rahat anlatıyorum diğer türlü olmayacakmış gibi oluyor. Anksiyete gibi bir şey olabilir mi?

İlişkide küçük şeylere takılıyorum ne yapmam gerekiyor?

İlişkide tartışmaları sürekli uzatıyorum ve konu huzursuzluğa ilerliyor. Bu konuda kendime engel olamıyorum. Aslında karşı taraf bir şey yapmamış oluyor ama küçük şeylere takılıyorum. Karşı taraf da bu durumdan şikayetçi oluyor ne yapmam gerekli bilmiyorum.

Eşimle kendimi yalnız hissediyorum

7 aylık evliyim eşimle çok yakın arkadaştık birbirimizi seviyoruz saygı duyuyoruz fakat birlikte keyifli sohbet edip zaman geçiremiyoruz eskisi gibi ilgili değil bunu kibarca dile getirdiğim zaman bana ilgi delisi olduğumu söylüyor oysa ben sadece yalnız hissediyorum

Tartışmalarda çok zorlanıyorum nasıl çözebilirim?

Yaklaşık 1 yıldır süren bir ilişkim var. Son zamanlarda aşırı bir şekilde ciddi kavgalat ediyoruz. Ben haklıyken bile ani patlamalarım öfkelenmelerim krizlerimden dolayı haksız konuma düşüyorum ve sevgilimi de üzmüş ve yok saymış bulunuyorum. Ayrılsak bile içimde bir vicdan azabı oluyor onu üzdüğüme karşı. Ayrıca kavgadan sonra durulup konuşmaya geçince ben susup kalıyorum bir şey diyemiyorum. Haklı yönlerim olsa bile açıklayamıyorum kendimi sadece sevgilimi dinliyorum. O da buna çok kırılıyor. Kendisi benim güvenliğim için çok tedirgin oluyor ve bundan dolayı üstüme çok düşüyor ve kavgalar ediyoruz okb ve anksiyetemden dolayı dışarı çıkmak beni aşırı rahatlatıyorm fakat özellikle akşam saatlerinde dışarıda olup gecikiceğimi söylediğimde illa sinirlneip kızıyor ve olay kavgaya dönüyor. Ona rahatsızlığımdan dolayı dışarıda olmak beni rahatlıyor dediğimde ben senin dışarı çıkmandan rahatsız değilim sadece çok tedirgin oluyorum diyor bu sadece bana değil ailesine karşı da böyle onunla ilgili bir problem ama ben bundan kısıtlanmış hissedip yorulmuş durumdayım anlayışla karşılasam dahi dışarda olduğum sürece diken üstünde oluyorum onu bu durumdan vazgeçmesi için nasıl bir açıklama yapacağımı bilemiyorum ve tartışmalarda az önce yazdığım sorunları yaşadığım için sürekli çıkmaza giriyorum ve haklıyken haksız oluyorum. Bu durumu nasıl düzeltebilirim yardımcı olursanız çok rahatlarım ve sevinirim. Şimdiden okuduğunuz için teşekkür ederim.