İş Hayatı Kategorisi

Heyecan yapıyorum ne yapmalıyım?

İyi günler ben iş görüşmelerinde ve karşılıklı konusmalarda çok heyecan yapıyorum söylemem gerekenleri unutuyorum söyleyemiyorum bugünde mülakat var ama korku heyecan ve panik var ne yapacağımı bilmiyorum yardımcı olur musunuz? Şey ıı ee kelimelerini çok kullanıyorum azaltmak istiyorum ama olmuyor hep bir beyecan oluşuyor kendimi rahat hissedemiyorum ne yapacagimi bilmiyorum yardımcı olursanız sevinirim en azından bugün için kendimi doğru ifade edebilmek için yardim eder misiniz?

Fevri davranışlarımın üstesinden gelmek

Merhaba hocalarım. Ben iş ve özel hayatımda çok çabuk sinirlenip saman alevi gibi parlayan biriyim. Yaşanan çok ufak bir tartışma bile beni fazlasıyla öfkekendirebiliyor. Bu durumun bana zarar verdiğini ve psikolojik olarak yorduğynu fark ettim özellikle iş yaşantımda beni fazlasıyla zora sokuyor. Bana, bu konuyla nasıl başa çıkabileceğim konusunda yardımcı olursanız çok sevinirim. Değerli vaktinizi ayırdığınız için teşekkürler iyi çalışmalar dilerim

İş arkadaşlarımın bana haksızlık yaptığını düşünüyorum, bunun için ne yapmalıyım?

Merhaba sizinle bir problemi paylaşmak istiyorum bu konuda yardıma ihtiyacım var. Ben hastanede sağlık personeliyim, hemşire olarak görev almaktayım. Birimim yakın zamanda değişti, yeni bir servise geçtim . Ayrıldığım birimde kötü olaylar yaşadım iftira atıldı bu iftiraları daha fazla kaldıramadığım için bölümümü değiştirdim , yeni servise gectigimde de bu atılan iftiraların hepsi duyulmuştu bu yüzden yeni arkadaşlarıma karşı sürekli kendimi açıklamak zorunda hissediyordum.İlk zamanlar yeni iş arkadaşlarım bana iyi davranıyordu yani en azından ben öyle sanıyordum sonra zamanla bana karşı tavırları değişmeye başladı sebebini bilmediğim bir şekilde tavır almaya başladılar tepki göstermeye başladılar ben de kendimi baskı altında hissediyordum acaba neden böyle davranıyorlar diye sürekli kendimi sorguluyordum işimi daha iyi yapmaya çalışıyordum normalden daha fazla çalışıyordum yapmam gerekenden daha fazla iş yapıyordum ki kendimi onlara kanıtlayayım iyi olduğumu görsünler bilsinler, aslında arkamda konuşulduğu gibi biri olmadığımı görsünler diye sürekli kendimi yoruyordum buna rağmen bunların bana karşı tepkileri değişmeye başladı. Benim son zamanlarda sürekli nöbette hastalığım denk geliyordu bazen reglim nöbetime denk geliyordu ve reglim kötü geçtiği için serum taktırmak zorunda kalıyordum o sıra arkadaşım benim yerime de çalışmış oluyordu ama sonrasında Toparlanınca ben de o kişinin yerine çalışıyordum bazı zamanlar diğer arkadaşlarım hastalanınca onları idare ediyordum normaldir hastalıktır ben idare ederim sizi diyordum. Gün içinde işimiz yokken bazen telefon görüşmeleri yapıyordum uzunca, kendilerine söylüyordum eğer bir iş varsa beni çağırmalarını söylüyordum ki kendileri de bazen telefon görüşmeleri yapıyorlardı birbirimizi idare ettiğimizi düşünüyordum ama bunlar sorumlu ya olayı böyle anlatmamışlar yakın zamanda en son ki nöbetimde yine regldim kötüydüm ilaç aldım ve uyudum biraz 1 saat kadar dinlendim, akşam da arkadaşlarım beni ziyarete geldi yarım saat kadar oturduk o sırada ben yapmam gereken işi yapmıştım arkadaşıma yapması gereken işinin devamını yapıyordu sonraki shift‘e yine yapmamız gereken işleri bana bıraktı kendisi bir kısmını yaptı gerisini bana bıraktı arkadaşlarım gittikten sonra bana tavırlıydı sanki işten kaçıyormuşum gibi halbuki ben yapmam gerekeni yapmıştım o da yapması gerekeni yapmıştı. bana kalan işleri ben bitirdim görevimi yerine getirdim lakin kendisi buna rağmen sorumlu ya arkadaşları gelince oturuyor yapması gereken işi yapmıyor tüm işleri ben yapıyorum diye anlatmış. gün bitti sonraki gün misafirim vardı şehir dışından gelmişti kendisine söz verdiğim için onunla gezmeye çıktım sancım olmasına rağmen ama sabah ilaç alıp çıktım, benim nöbet arkadaşım bana; sadece nöbette iken regli ağrısı oluyor galiba dışardayken ağrın duruyor.şeklinde mesaj attı çok kötü bir imada bulundu ben sorumlumla görüştüm sorumlumun bana söylediği şey şu tüm kızlar senle ilgili bir şeyler söyledi bana genelde senin nöbette bir karın ağrın oluyormuş arkadaşlarınla yemeğe gidince saatlerce gelmiyormuşsun gün içinde telefonla sürekli konuşuyormuşsun tedavi sırasında vizit sırasında, ben ona öyle olmadığını söyledim arkadaşlarımın yanlış anladığını veya eksik ve yalan söylediğini söyledim sorumluma. Tedavi veya vizit sırasında hiç telefon görüşmesi yapmadım .Nöbet arkadaşımla dinleniyorken boştayken telefon görüşmesi yapardım ve bir şey olursa bana seslenmesini söylerdim ki kendileri de farklı bir odaya geçip telefon görüşmeleri yapardı. karşılıklı birbirimizi idare ettiğimizi söyledim ki gerçekten öyle benim nöbetimdedeki bazı arkadaşlar rahatsızlanıyordu kendilerine serum taktırıp dinlendirip onların yapması gereken işleri bile ben yapıyordum ben de rahatsızlandığımda onlara iyi olana kadar beni idare etmelerini söylüyordum serumum bittiğinde hemen ayaklanıp geriye kalan tüm işleri ben yapıyordum kendilerinin yapmasına izin vermiyordum bırakın ben yapayım diyordum buna rağmen onların gözünde ya da sorumlunun gözünde ben sürekli hasta olan işten kaçan nöbette iken hastaymış gibi davranan biriymişim böyle anlatılmış yakın zamanda bir toplantı yapılacak yüz yüze görüştürecekmiş bizi sorumlumuz.kendimi nasıl savunacağımı, bana atılan iftiraların yalan olduğunu doğru olmadığını nasıl söyleyeceğimi nasıl davranacağımı bilmiyorum büyük zan altında bırakıldım manipüle ediliyorum . Bir de olayların üzerinden zaman geçtiği için bir çoğunu hatırlayamıyorum bu yüzden açıklama yapmakta zorlanabilirim ama ciddi anlamda ortada yalan bir durum var çok kötü manipüle ediliyorum bunu duyunca çok üzüldüm bu iş arkadaşlarımın mobbingini nasıl durduracağımı bilmiyorum kendileri bir olmuşlar ve sanırım beni serviste istemiyorlar ama gerçekten öyle biri değilim elimden geleni yapmaya çalışırım sürekli gereğinden fazla iş yapıyorum kendimi fazlaca yoruyorum öğrenmeye çalışıyorum ve maalesef ki kendimi onlara kanıtlamak gibi bir durumum da var ona rağmen beni şu an işten kaçan ya da nöbette iken hastaymış gibi davranan biri olarak görüyorlar ve ki ben buna çok şaşırıyorum.İki gündür bu olaydan dolayı aşırı tedirgin hissediyorum üzgün hissediyorum mutsuzum tüm moralim altüst oldu yine kendimi kanıtlamak zorunda hissettiğim için de kötü hissediyorum nerede hata yaptığımı düşünüyorum kendimi sorguluyorum belki beni yanlış anlamışlardır ya da söylemek istediğim şeyi söyleme şeklim yanlış olabilir ama böyle bir durumda gelip bana söylemek yerine neden direkt sorumluma söylüyorlar neden sorumlu bu şeyleri duyduğunda bana söylemek yerine biriktiriyor bunu da anlayamıyorum şu an sorumlu ve diğer tüm iş arkadaşlarım bana karşı olacak gibi hissediyorum, şimdiden kendimi baskı altında hissediyorum savunmaya çalışacağım ama tedirgin olacağım belki de ağlayacağım bilmiyorum. çünkü zoruma gidiyor çok üzüldüm bunu duyduğumda nasıl kanıtlayacağım doğru olmadığını nasıl söyleyeceğim bilmiyorum sanırım bana inanmayacaklar bu konuda fikrinize önerinize ihtiyacım var lütfen bana bu konuda yardımcı olabilir misiniz?

Kariyer planlaması konusunda ne yapmalıyım?

Ben havalimaninda çalışıyorum ve isim vardiyali, normalde tiyatro sinema tutkunuyum ve tiyatro sinemayla alakalı işler yapmak yurt dışında eğitim almak istiyorum. Aynı zamanda Ist Universitesinde de Radyo Sinema 2. Sinif ogrencisiyim.Ve matematik ogretmenligi bitirdim.Ozel okullar dusuk maaslar verdiği için havalimaninda çalışıyorum. Vardiyali sistem olduğu için gecem gunduzum birbirine karisiyor ve ben debelenip duyuyorum.Kendi kendini sokan akrep gibiyim ne yapacağımı bilmiyorum. Unlu vs olamasam bile en azından sinemayla alakalı işler yapmak ne bileyim sinema alanında akademisyenlik bile olabilir ama bu asamaya geçerken bir taraftan da para akisimin kesilmemesi gerekiyor ben ne yapmaliyim?

Akıllıca davranmak için ne yapmam gerekiyor

Ben hayatımın her alanında her şeyi düşünmeden dile getiriyorum ve başıma bela olacak işler açıyorum.Bunu benim annemde yapar maalesef.İnsanlar benim çabuk tahrik edilebilen biri olduğumu dile getiriyor,İyi niyetli biriyim kalbim ve ağzım birdirfakat insanlar bu durumu çok kullanıyorİnsanların ağzına laf veriyorum ve sonra çok pişman oluyorum, işyerinde özellikle hep dedikodu olduğu için ellerine koz geçiyor bu durumu durduramıyorum sizce ne yapmam gerekiyor

İş Hayatındaki Dedikodu Sorunu

sağlık personeliyim, iş yerindeki arkadaşlarım sorumlumuzu sevmez, arkalarından konuşur, eleştirir ve onun sorumlu olmasını kabullenemiyoruz derler.Beni dolduruşa getirip ben sorumluma soğuk davranırım fakat sorumlumun arkasından konuşan arkadaşlarım hiç bir şey olmamış gibi sorumlumla konuşur sohbet ederler sanki dedikodu yaptıkları kişi sevmedikleri kişi o değil gibi .ben bu tür durumlardan etkilenirim ve karşımdaki kişiyle arama mesafe bırakırım fakat insanlar iki yüzlü ;hiçbir şey olmamış gibi davranırlar.kendimi bu konuda kullanılmış hissediyorum, her mesaimde sevmedikleri insanlar hakkında beni doldurup kışkırtırlar ben konuştukları kişiler hakkında tavır koyarım ama onlar hiçbir şey olmamış gibi devam ederler.Beni ortaya yek başıma yem olarak attıklarını düşünüyorum.Bizden sorumlu olan kişi bazen adaletli değil fakat bana o diğer kişiler seni sivriltip ortaya atıyorlar haberin olsun ,onlar sinsi, seni tek bırakacaklar kendini geri çekiyorlar “ dedi. Bu konuşmasına katılıyorum aslında fakat sorumlumda işini iyi yapmayan birinin arkasında sürekli. Bu kişilere nasıl davranmalıyım

İş arkadaşlarım beni aralarına almak istemiyorlar

Merhabalarişyerindeki arkadaşlarım özellikle birkaç kişi beni aralarına almak istemiyorlar çünkü haset kıskanç insanlar ben tek kaldığımı hissediyorum çok yumuşak nezaketli davranmama rağmen bana karşı öyle değiller sanırım insanlardan onay beğeni almak için uğraşıyorum kendime değer vermeyen davranışlar sergiliyorum çoğu şeye tamam diyorum onaylıyorum ben onların kötü davranışlarına rağmen hala nezaketli davranıyorum laf söyleyemiyorum hassas biriyim insanların davranışlarından çok çabuk etkileniyorum grubumuz var herkes fikrini belirtirken ben belirtmiyorum çünkü dile getirince dikkate alınmadığımı gördüm sizce ne yapmam gerekiyor?

Dedikodu yapıyorum olaylar başıma patlıyor

Merhaba, ben hemşireyimklinikte çalışıyorum.İş arkadaşlarıma çok güvenip özel durumlarımı paylaşıyorum.Dedikodu yapıyorum, onların yorumlarına katılıyorum.fakat olaylar en sonda benim başıma patlıyor.Beni çabuk dolduruşa getirdiklerini görüyorum.İyi niyetli görünüp iyi niyetli olmadıklarını seziyorumdedikodu sürekli yapıyorlarbende onların oyununa düşünüyorumben sonradan servise dahil olduğum için beni kolayla eleştiriyorlar ve Şuan hedef olarak beni gösteriyorlarnereye çekerlerse oraya gittiğimi gördümkendimi korumak için ne yapabilirim

İş hayatındaki zorluklarım

Merhaba ben hemşireyim. iş yerindeki arkadaşım benim arkamdan sürekli konuştuğunu duyuyorum ve yalan yanlış beyanlarda konuştuğunu duyuyorum ve şahit oluyorum bu arkadaşın ismi ezgi. ezgi hemşire hastaların tedavilerini aksatır ve yapmadığı ilaçları yapmış gibi göstererek kliniğe sunar. Bunun etik olmadığını biliyorum ve şahit olduğun taktirde kimseye aktarmadım. Bu ezgi hemşeri davranışını yanlış olduğunu söyledim fakat ezgi hemşire beni umursamadı ve hatalarını kapatmak için başkalarına karşı beni doldurduğuna da şahit oldum sizce ben bu hatasını doktorumuza söylemeli miyim? İşimi iyi yaptığımı düşünüyorum etik bir ahlaklı davrandığımı düşünüyorum fakat bu hemşire arkadaş yüzünden oranın kıdemlisi olduğu için insanlar da bana karşı ön yargılı davranıyor. Sizce ben ne yapmalıyım çünkü beni yalnızlaştırma politikası izliyorlar üzgünüm kendimi işime veremiyorum

Meslek seçimi - Psikolog olmak yorucu mu?

Meslek seçiminde çok kararsızım aslında ortaokulda artık kendimin biraz farkına varmaya başlayınca " ben kendimi düzeltemiyorum, kendime iyi gelemiyorum bari diğer insanlar iyi olsun onlara iyi geleyim" kafasıyla psikolog olmak isterdim. Ama şu an kafam karışık çünkü suan da " ben kendime iyi gelemiyorum insanlara mı iyi gelicem" gibisinden düşünüyorum ve zaten tavsiye verme konusunda pek iyi değilim. Biri karşımda ağladığında bile tepki veremiyorum tavsiye veremiyorum yararım dokunmuyor. Ve şimdiden böyle yorulduysam o bölümü okurken ne kadar zorlanıcam ne kadar yıpranıcam diye kendimi yiyip bitiriyorum. Ve aileme de psikolog olmak istediğimi söylediğimde zevk alacağım bi meslek yapmamı, insanların dertleriyle çok bunalabileceğimi söylediler.Önceden direnirdim onlara karşı ama şu an ben de yorgunum ve düşüncesi bile yoruyor bazen ama yine de kendimi psikolog olarak hayal edince bi mutlu oluyorum. Napmalıyım?