İş Hayatı Kategorisi

Kendimi çok mutsuz hissediyorum , arkadaş çevrem tarafından dışlandım ne yapmalıyım?

iş yerinde çok yakın olduğum 2 arkadaşım vardı İkisiyle de aynı odanın içinde çalışıyoruz ve beni dışlıyorlar yemeğe ve molaya giderken çağırmıyorlar sorduğumda bişey yok dediler. Ama hep ikisi takılıyor kendimi yanlız hissediyorum bu durumu nasıl aşabilirim ? Bi kaç kez sordum bu arada ama bişey yok beni bi rahat bırak gibi cevaplar da aldım nasıl takmamayı bırakabilirim bu duruma nasıl alışıcam?

kafama göre iş bulamıyorum ne yapmam lazım?

merhaba betül hocamBen 2 yıllık laboratuvar bölümünden mezunum ve kendi alanımda çalışma fırsatım hiç olmadı çünkü tecrübeli arıyorlar ve ben kriterlerine uymuyorum halbuki bana fırsat verseler eğitseler kapıcam işi hemen ama yok bu hakkı bile vermiyolar. olduğum şehirde daha çok depo fabrika tarzı işler var ve bu yerlerde çalışmak hiç istemiyorum beni tatmin etmiyolar aşırı sıkılıyorum bu tarz kapalı iş yerlerinde ve yapılan işten daha önce çok girdi çıktı yaptım çünkü ve cidddiye alamıyorum bu tür işleri çünkü bi insanın uuzn süreli çalışacağı türden yerler asla değil. max 3 4 sene belki . ilerisi gelmez. ben 1 ay bile çalışmak istemiyorum çünkü içim sıkılıyor bu yerlerden çok aşırı sıkıcı geliyor bana. e kendi alanımda da iş yok, birkaç mağazaya başvurdum ama çalışma saati akşam 11 de bitiyor ve olduğum mahalleye servis yok otobüste geçmiyor. coğrafya kaderdir sanırım diyorum böyle olunca. napıcam hiç bilmiyorum ne önerirsiniz? sizce benim çalışma azmim mi yok? aslında farklı bi iş kolu olsa seve seve çalışır heyecanla beklerim farklı bi alan oldupu için ama söz konusu depo yerleri olunca içimi sıkıntı basıyor

senemmm

Kaygılarım ve huzursuzluğumla nasıl başa çıkabilirim?

Erkek arkadaşımla aynı iş yerinde çalışıyoruz. İş ortamı çok huzursuz o da yetmezmiş gibi birde hırsızımız var. Bu konuda çok huzursuzum hırsızı bulup gönderdik sandık fakat o kişi işten çıktıktan sonra tekrardan aynı konu gündeme geldi kasada eksik çıktı. Ben beynimden vurulmuşa döndüm. Bu eksik bir yanlışlıktan mı kaynaklı yoksa kasıtlı mı yapıldı bilemiyorum. Yardıma ihtiyacım var. Huzursuzum. Uyku düzenim bozuldu.

kendimi neden sürekli günah işlemiş gibi hissediyorum?

Merhaba , işten eve geldiğimde benim gün içerisinde yaptığım bütün konuşmalar kafamda yankılanır ve neden çok konuştum ve niye öyle şeyler dedim diye kendime eziyet ederim. günaha bulanmış gibi kendimi azarlarim. dua açarım iyi gelmez. iki gündür özellikle yoğun bir şekilde bunları hissediyorum ,hasta gibiyim. insanlari yaralamış olma düşüncesi beni mahvediyor. söylediklerimde kötü hiçbir şey yok. ama böyle hissetmekten alıkoyamıyorum kendimi. hep birlikte gülüp geçiyoruz. sonra eve gelip neden o kadar güldüm diyorum . umarım derdimi anlatabilmişimdir.

İş yerinde beklentimi nasıl azaltabilirim

İş yerinde anlaştığım birkaç arkadaşım var fakat kaçıyla anlaşamıyorum sanırım onlar benle anlaşmıyor. Çok nezaketli olmama rağmen. Güzel bir kadınım. Benimle anlaşmayan arkadaşlar da kadın arkadaşlar. Bu iki kişi bana çok nezaketsiz davranıyor fakat ben onları öyle değilim kafama çok takıyorum gün önce düşünüyorum neden bana bunu yapıyorlar diye. Beni kahvaltıya davet etmiyorlar veya benimle grup ortamında çok konuşmuyorlar. Ben de kıskanıyorum onları öyle görünce. Ne yapmam gerekiyor onları takmak istemiyorum. Yazıya da döküyorum fayda etmiyor.

İletişim

Merhabaİlk kez yeni bir ortama girdiğimde veya kişi ile ilk iletişime geçerken heyecan yapıp gergin oluyorum. . Bununla birlikte dışardan veya bulunduğum ortamda en ufak bir noktada olumsuz bir durum görünce tamamen iletişim kurmaktan kaçınıyorum. O an halletmem gerekirken olayın durulmasını bekliyor zaman kaybediyor daha sonra kendimi ifade etmek için çaba gösteriyorum. Bunu nasıl anlatabilirim?Değerli önerilerinizi,fikirlerinizi bekliyorum. İyi çalışmalar dilerim. Kolay Gelsin.

Her şeyi kafama çok takıyorum insanların söylediklerini aşırı umursuyorum bunu nasıl atlatabilirim

Herhangi bir ortamdan gittikten sonra sanki herkes benim hakkımda konuşuyormuş gibi hissediyorum her zaman insanlar benim hakkımda hep iyi düşünsün iç güdüsü. . bilmiyorum tuhaf nasıl atlatacağımı bilmiyorum hemen sıcak basıyor daralıyorum sanırım anksiyete veya da her neyse çözümü keşke olsa atlatmak istiyorum relax takılmak istiyorum kafaya takmamak umursamamak istiyorum hepsi bu umarım çözümü olur daha ne yazacağımı bilmiyorum maalesef

Zorbalıkla nasıl başa çıkılabilir?

Merhaba, yeni bir yerde staja başladım ve takım arkadaşlarıma uyum sağlamakta sorunlar yaşıyorum. Bana “Bir şey anladın mı? O zaman anlat!” gibi sorular sorarak zekâmı sorgulayıp aşağılamaya çalışıyorlar. Girdiğim üniversiteyi beğenmedikleri için tanıştığımız günden itibaren yargılamalar başladı. Ben bilmediğim bir konuyu sormaktan çekinmiyorum, fakat sonda haklı çıksam bile özür dilemiyorlar. “Zaten öyleydi. ” diyerek başarımı küçümsüyorlar. Sürekli sözümü kesiyorlar. Durumu üst tarafa bildirince ise şikayetçi gibi görünüyorum. Sınırlarımı nasıl çizebilirim? Kendimi nasıl koruyabilirim? Ayrıca iş yüküm de fazla; iş bölümü yapılırken adil davranılmıyor.

Rutin haline gelen bazı alışkanlıklarımı nasıl değiştirebilirim?

Bazen farkında olmadan birçok davranış sergiliyorum. . ve bunları bilinç dışı yaptığımın farkındayım. Bi nevi oturmuş bazı alışkanlıkarşı,her şeyi yapmak istiyorum, her konuda birsürü kitap okumak,sağlıklı beslenme ve sporu hayatıma geçirmek,düzenli su içmek,sosyal olmak etkinliklere katılmak,bir ara yaptığım kıyafet dikmeyi yine yapmak satışını yapmak,evi olmak etkinliklere katılmak,bir ara yaptığım kıyafet dikmeyi yine yapmak satışını yapmak,evi sürekli temiz tutmak temizlemek farklı bir sürü tatlı yemek tarifleri denemek ve stok yapmak ve daha aklıma gelmeyen nicesi… böyle her şeyi yapmak istiyorum öyle hevesleniyorum ki bazı geceler içim bir dünya heves ve sevinçle doluyor, sabah olsun her şeyi yapacağım diyorum ama sabah aynı heves kalmamış oluyor . . Son zamanlarda içimde çok yoğun bir heves ve coşku hissediyorum. Her konuda bir şeyler yapmak, yeni şeyler öğrenmek ve hayatımı bir düzene sokmak istiyorum. Örneğin; bir sürü kitap okumak, sağlıklı beslenmeyi ve sporu kalıcı bir şekilde hayatıma yerleştirmek, düzenli su içmek, sosyal olmak ve etkinliklere katılmak, bir ara başladığım kıyafet dikme işini yeniden yapmak ve hatta belki satışını bile yapmak gibi hedeflerim var. Evi sürekli düzenli ve temiz tutmak, farklı tatlı tarifleri denemek ve bunları stok yapmak gibi bir sürü isteğim de mevcut. Ve bunlar aslında aklıma gelenlerin sadece bir kısmı; daha sayamadığım birçok hedefim ve hevesim var. Bazı geceler içim adeta bir dünya umut ve sevinçle doluyor. “Sabah olsun, hepsini yapacağım” diye heyecanla yatıyorum. Hatta o anlarda kendimi inanılmaz motive olmuş ve her şeyi başarabilecek gibi hissediyorum. Fakat sabah olduğunda, o gecedeki heves ve enerji neredeyse kaybolmuş oluyor. Yapmak istediğim şeyler hâlâ aklımda ama içimdeki o güçlü istek ve coşku sabaha taşınamıyor. Bu durum bana hem şaşırtıcı hem de biraz hayal kırıklığı verici geliyor. Bir yandan da şunu fark ediyorum: Hayatıma düzen katma, üretken olma, sağlıklı yaşama ve birçok şeyi aynı anda yapma isteğim gerçekten çok güçlü. Ancak bu kadar çok şeyi aynı anda yapma düşüncesi sabahları beni hem zihinsel olarak yorgun hissettiriyor hem de nereden başlayacağımı bilemez hale getiriyor. İçimde bir taraf “hemen harekete geç” diyor, diğer taraf ise bu kadar şeyi birden yapamayacağımı, dolayısıyla hiç başlamasam daha iyi olacağını fısıldıyor. Sonuçta geceki o yüksek motivasyonla sabahki gerçeklik arasında bir uçurum oluşuyor. Bu döngü bir süredir devam ediyor ve ben bu durumu çözmek istiyorum. Çünkü gerçekten hevesim var, yapmak istediğim şeyler var, üstelik başaramama korkum da yok. “Denerim, olmazsa bile tecrübe edinmiş olurum” diye düşünen biriyim. Ama bu kadar istekli olmama rağmen sabahları adım atmakta zorlanmak beni düşündürüyor. Bu durum sizce motivasyon eksikliği, disiplin eksikliği veya enerji yönetimi sorunu gibi bir şey mi? Bu gece coşkusunu sabaha ve gündelik hayata taşımak için ne tür yöntemler veya teknikler uygulayabilirim? cevabınız için çok teşekkür ederim ….