İş Hayatı Kategorisi

Beynimdeki sesleri nasıl susturabilirim?

İşten ayrılmak istiyorum beceremiyorum korkularım var gelecek kaygısı yeni iş bulabilir miyim bulursam ya sevemezsem adaptasyon süreci ama kalırsam da kafayı yemek üzereyim ayaklarım geri gidiyor tahammülüm kalmadı katlanamıyorum adaletsizlik var olan bana oluyor ve çözüm bulunmuyor çok çalışıp en az maaşı alıyorum kendimi diğerleriyle kıyaslarken buluyorum onlar bu hale getirdi beni öncesinde yoktu ne yapmalıyım sizce yardımcı olun .

Patronumun bana karşı davranışının sebebini anlayamıyorum

Şimdi iş yerinde patronum var normalde çok mesafeli otoriter çalışan patron mesafesi çok iyi koruyan biri ama ben son zamanlar son böyle alt yedi aydır bir farklı davranma özel hayatımı gizli gizli ajanna sorma afişlere davranışları ben ona bakmıyorken benim halime tavrımı bakıp bakıp gülümsemesi hayatımla ilgili sorular sorması onun dışında normalde çok sertsin öyle biri olmasına rağmen ben hata yaptım dahi bana kızmaması yani genel olarak hani ben de iyisini vefa diyeyim mi bana farklı davrandığını fark ettim bunu böyle hani uyarırken bile kibar bir şekilde uyarıyor hani üzerimden biraz hasta olduğunu biliyorum onun dışında bu kadar yani davranışlarına yönde anlayamadım ama bakışları gülümsemesi böyle ilgili yani

Geçmişte yaşadığım olayları nasıl geride bırakırım

Bazen kendimi dışlanmış hissediyorum nedenini sorduğumda bana yanımıza gelmiyorsun diyorlar ama her gitiğimde diyete ne zaman başlıycaksın ondan sonra yengemde konuşuyoruz ve bide yaşları baya büyük bu yüzden bana uymuyor muhabetleri bide şefim hakında bi ifade vermiştim belkide ifade yüzünden konuşmuyorlar yemekhaneye giderken beni bile çağırmadılar anlam veremiyorum bi kere oturdum yanlarına yine dışlanmış hissetim nefret ediyorum bu histen artık

Gizem123

Sürekli iş değiştiriyorum

Merhaba 25 yaşındayım ve liseden mezun olduğumdan beridir sürekli iş değiştiriyorum en fazla çalıştığım bir 4 aydır bir iş yerinde ,20 gün,10 gün yada 3 ay çalışıp işi bırakıyorum devamlı bir yerde çalışamıyorum girdiğim iş yerlerinde sürekli insanlarla tartışıp işi bırakıyorum yada iş çok ağır olunca bırakıyorum ailevi sıkıntılarim çok olmaya başladı ve benide bu durum psikolojik olarak çok yoruyor çalışma isteğim yok annem çok baskı yapıyor bende kendimden çok utanıyorum daraliyorum daha da kötü oluyorum girdiğim hiçbir iş yerinde adam akıllı duramıyorum akıl sağlığımı kaybettim etrafta konuşup sıkıntımı anlatabileceğim kimsem yok annem çok aşağıliyor sürekli kendime bir bahane bulup işi bırakıyorum bir iş yerine girince direk ne zaman çıkarım işten çıkma planları yapıyorum psikolojik ciddi problemlerin olduğunu düşünüyorum yardımcı olabilir misiniz

odaklanma dikkat dağınıklığı yaşıyorum söylenenleri algılamadığım zamanlar oluyor ne yapabilirim

Küçüklükten beri bu odaklanma problemi dikkat dağınıklığı yaşadığımı düşünüyorum. İşim çocuklarla olduğu için sorun yaşıyorum yani gözlemleme konusunda pek iyi değilim gibi geliyor. Biri birşey sorunca ne diyeceğimi bazen bilemiyorum kelimeler birbirine karışıyor yada anlatsın bir süre dinledikten sonra sonrasında dikkatim dağılıyor algılayamıyorum. Aklımdan bin bir türlü şeyler geçiyor. karşımdaki kişide beni ilgisiz görüyor. kendimi yetersiz hissediyorum o yüzden nasıl toparlayabilirim bu konuda.

Aşırı düşünme ve yanlış düşüncelere kurulayıp inanma

İş ve özel hayatımdaki sorunlar karşısında çok düşünüyorum, sürekli kendimi haklı çıkarmak istediğim için olmayan şeyleri olmuş gibi düşünmeye başlıyorum. İnandığım düşünceler insanlara karşı davranışlarımı etkiliyor. bunun farkındalığı beni aydınlattı ama özgüvenime zararı oldu nasıl düşünmem gerektiğini olaylara nasıl tepki vermem gerektigi konusunda kararsızım stres yönetimimi nasıl yapmalıyım? Sağlıklı bir düşünce nasıl kabul edilir, iç huzursuzlukla nasıl başa çıkılır. tesekkur ederim

Stajda stresimi nasıl yönetebilirim?

Merhabalar ben lise stajyeriyim ve kızım. Muhasebe stajı yapıyorum ve gerçekten o ofisteki adamın bana yaptırdığı stres yüzünden hiç bir şey yapamıyorum. İlk 2 3 ay nerdeyse ofise giderken kalbim sıkışıyordu ve hala öyle suçu hep kendimde arıyordum midem falan bulanıyordu aksam uyuyamıyordum. Bana her şeyi biz mi sana öğreteceğiz çocuk gibisin gibi şeyler soyluyordu üstelik temizlik ve kahvesini bile ben yapıyorum gerçekten ayıp yani. Mesela artık alışmaya başlamıştım yavaşça ve yapmaya da başlamıştım çünkü stresim azalmıştım bana şükür artık algılayabiliyorsun dediklerimi gibi şeyler söyleyip yine beni küçümsedi ve gerçekten zoruma gitti. Gerçi hep böyle şeyler söylüyordu hep sorun bendeymiş gibi hareket etti kendimi nasıl yönlendireceğim bilmiyorum.

Nasıl sağlıklı sınır koymalıyım?

Sorum biraz garip gelebilir fakat küçüklüğümden beri hep dürüst ve samimi olmanın doğru olduğu öğretildi. Özel hayatımda sorun yaşamıyorum fakat iş hayatına atıldığımdan beri bazı sıkıntılar yaşıyorum. Kurumsal bir şirkette çalışıyorum. Patronum hislerimi çok belli ettiğimi ve sevmediğim insanlara karşı cana yakın olmam gerektiğini söyledi. Fakat ben bunu yapınca kendimi çok rahatsız hissediyorum; yüzümde bir maske varmış gibi geliyor. O sırada ne düşünmeliyim (kendimi ikna etmek için)?Ben, insanların durduk yere kötülük yapmasını yadırgayan ve iş arkadaşlarının başarılarına içten sevinebilen birisiyim ama maalesef herkes böyle değil. Bazen insanlar acımasız ola biliyorlar. Sağlıklı sınırları nasıl koymalıyım? Kendimi izole hissediyorum. Politik bir şekilde davranmayı öğrenmek istiyorum. İş hayatında yeniyim ve bir uzman olarak sizin düşüncelerinizi almak isterim.

Hedef ve isteğim yok. Sizce sorun nedir?

Merhabalar,Ben uzun süredir çalışmak istemiyorum ama maaşımı ve pozisyonumu yükselterek bir şekilde 10 sene idare ettim. Ama özellikle son 2 senedir çok zorlandım. Ben kendimi çok yeterli bulmasam da genelde de hep başarılıydım. 1. 5 senedir istemediğim bir işte çalışıyorum ve işi hiç umursamıyorum. Kimse bir şey demiyor ama bence performansım da kötü. İşleri son gün yapıyorum. İş değiştirmek ve başka bir iş yapmak da istemiyorum. Uzun yıllardır düşünüyorum ama keyif alarak yapabileceğim hiç bir şey yok. Tatil yapmak da hiç bir işe yaramıyor. Bir yenilenme hissetmiyorum. Artık maaş veya pozisyon beni tatmin etmiyor. Sabahları kalkmak istemiyorum. Gerçi çocukluğumdan beri sabahları kalkmaktan nefret ediyorum. Erteleme davranışları sergiliyorum. En basit şeyleri yapmak bile zor geliyor. Ama mesela sporumu çok iyi yapıyorum, sağlığıma genel olarak çok dikkat ediyorum. Bir iki senedir doğru düzgün ne kitap okuyorum, ne film, dizi izliyorum. Çok fazla arkadaşım yok. Olanlarla da ara ara görüşüyorum. Çok samimi ve sıkı bir dostum yok. Son 2 senedir sosyal medya kullanımım da çok arttı. Uykularım yıllardır dinlendirmiyor. Şu an sadece spor yapıyorum, sağlığıma dikkat ediyorum, yatırım yapıyorum ve zorunlu şeyleri yapıyorum. Arada da arkadaşlarımla buluşup, etkinliklere katılıyorum. Onun dışında evde ya da sosyal medyada takılıyorum. Bir hedefim yok. Bir istediğim yok. Sorun nedir?

İş konusunda ne yapacağımı bilmiyorum

20 yaşındayım 2 yıllık ameliyathane hizmetleri bölümünden ameliyathane teknikeri olarak mezun oldum lise de de hemşire yardımcısı olarak mezun oldum bilgim var sağlık konusunda ama hep stajyerlik olarak hastanelerde görev yaptım tam zamanlı hiç çalışmadım , kendi okuduğum hastanede hep ameliyata steril olarak girdim ama alet isimlerini falan çalışınca öğrenirsin aklında öyle kalır dediler kendime güveniyorum ama kaygılanıyorum hep her hastanenin çalışma şekili görevleri farklı olabiliyor, haftaya iş görüşmesine çağırabilirler kaygılıyım eğer işe alınırsam ne yapıcam ne edicem bilmiyorum mobingten korkuyorum çünkü hastane ortamında hep oluyor maalesef gördüğüm kadarıyla çömez diye adlandırıyoruz çünkü tam zamanlı sağlık alanında çalışma deneyimim yok çünkü hep stajyer olduğum için pekte arkadaşım yok destek alabileceğim 5 ay önce yeni mezun oldum bilgiler taze ama üzerinden geçmeyeli oldu çünkü derslerde sık görüyorduk şimdi mezun olunca bilgi eksikliği olabiliyor işe girersem nasıl konusucam ordakilerle hani stresten kaygıdan bu bişey bilmiyor diye kovarlarsa özel hastanede tanıdık aracılığı ile girme imkanım olacak eğer haftaya gel başla derlerse karmaşa içindeyim biraz kalbim çok hızlı atıyor düşündükçe tansiyonum düşüyor ailem olsun akrabalarım olsun hep önü açık başarılı diyorlar ya bişey yapamazsam diye kprku içindeyim, yurt dışında da lisedeyken erasmus deneyimin olmuştu orda da o yüzden bana çok güveniyor herkes bilmiyorum ne yapacağımı kolay değil çünkü bu meslekte ilk iş deneyimin olacak, bi pizzacıda çalışmıştım 1,2 ay 1 sene önce yazın o ayrı bu ayrı tabi ki ama hem mutlu hem üzgünüm bişey yapamazsam diye ne yapmam gerekiyor inanın bilmiyorum…

Okyanuss