Kaygı Kategorisi

Mutsuz hissediyorum,yorgun ve depresyonda

Kendimi sürekli yorgun ve depresyonda hissediyorum bunun için ne yapabilirim canım hiçbir şey yapmak istemiyor yemek bile yiyemiyorum sebebini de bilmiyorum günlük yaşantımı çok etkiliyor ilaç kullanmak istiyorum ama bağımlılık yapmasından korkuyorum artık insanlar bana tuhaf tuhaf bakıyor umursanmamaya da başladım ne yapacağımı bilemiyorum kimsenin umrunda değilim görünmek istiyorum belkide beni depresyona sokan durum bu dur ama bilmiyorum yardımcı olur musunu

psikiyatriye gideceğim korkuyorum

yarın kendimde okbden şüphelendiğim için ilişkimi riske attığımı düşündüğüm için psikiyatriye başlıyorum. ama korkuyorum da her şeyi psikiyatriye anlatmalı mıyım? hayata geri dönmek istiyorum her gün mide krampları ile uyanmaktan çok yoruldum. . devlet hastanesindeki psikiyatriler işe yarar mı? ilaç kullanmak istemediğimi belirtsem bir etkisi olur mu? sanki anlattığım her şeyi başkasıda bilecekmiş gibi korkuyorum. .. durumum olmadığı için devlete gidebiliyorum

Babamın vefatından sonra kendime gelemedim, ne yapacağım

Merhaba, agustosta babam rahmetli oldu. O gunden sonra kendime gelemedim. Asla kabullenemedim, her gun o ani tekrar yasiyorum. Ne yapa bilirim? Aniden rahmetli olduğundan asla kabullenemedim bu durumu. Surekli keskelerle yasiyorum. Demek istediğim o kadar sozler kaldiki icimde. Bu durum hem ozel hem is hayatima yansiyor, surekli depresyon halindeyim. Cocuklarimla bile dogru durust bag kuramiyorum. Surekli ona bir seyler demek istegi var icimde

Deprem korkusundan dolayı evime giremiyorum

23 nisanda olan depremlerden dolayı evime giremiyorum korkudan. Uzmanlar ne kadar girebilirseniz dese de, evin deprem yönetmeliğine uygun yapıldığını bilsem de bir türlü cesaret edip evime giremiyorum, sanki deprem benim eve girmemi bekliyor gibi hissediyorum eve girersem deprem olacakmış gibi geliyor. Bu durumu kendi içimde aşamıyorum mantık çerçevesinde bakıp bunun imkansız olduğunu düşünsem de bir türlü ikna olamıyorum bu konuda ne yapabilirim nasıl aşmaya çalışabilirim hangi psikolojik yöntemleri kullanıp kendi kendime iyi gelebilirim?

Sürekli düşünmeyi nasıl bırakabilirim?

Öncelikle Merhaba,sürekli aklımı kucalayan saçma sapan düşünceler ve endişeli olmak beni çok yoruyor, sürekli bunalımda hissediyorum, sanki birşeyler olucakmış gibi hissediyorum, sürekli gerginim ve gerginliğimi atamıyorum. Sürekli gergin olduğum için de diğer insanların da böyle olmasını sağlıyor, bazen hiçbir şey yapmak istemiyorum öyle evde sürekli oturuyorum ve kahve içiyorum insanlar sordukları zaman da kaçmayı tercih ediyorum çünkü anlayacaklarını düşünmüyorum, benim hiç arkadaşım yok öyle dışarı arkadaşlarımla çıkayım eğleneyim olayım da yok ama bu durumdan çok da rahatsız değilim kendi halimde olmayı seviyorum ama sanki kendimi sevmiyorum. Bu konular hakkında yardım edebilir misiniz?

Erkek arkadaşıma çok değer veriyorum kaybetmek istemiyorum ama içimde hala sevgisel huzursuzluk var emin değilim ne yapmalıyım?

Merhaba ,Erkek arkadaşım ile önceden normal arkadaştık. Daha sonra bana açıldı ben ilk başta istemiyordum teklifini reddetmiştim. Ama daha sonra bana olan ilgisi ve sevgisini hissedince ona karşı bendede ufak birşeyler oluştu ve bende teklifini kabul ettim. Şimdi evlilik düşünüyoruz. Ama bende sürekli kaygılı durumlar var ne olacak nasıl olacak ben bundan eminmiyim. Ya mutsuz olursam diye. Bazen ufak bişey yaptığında bile gözüme batıyo. Bazende onsuz yapamam diyorum. kaybetmekten ve pişman olmaktan korkuyorum. Bana evlilik teklifi etti ve kabul ettim. Ama içimdeki bu kaygılı durum beni kemiriyor bir iyiyim tamam diyorum olacak mutlu olacağım mutlu bir yuva kuracağım ama sabah uyandığımda korku ve kaygıyla uyanıyorum. Ben napıyorum diyorum. Aklımla kalbim arasındamı kaldım anlayamıyorum. Ama onu kaybedersem çok üzüleceğime eminim. Çıkmazda gibiyim. Ağlamak bile istiyorum bazen. Kararlarıma yön veremiyorum. Bana ne olur yol gösterin.

Sürekli yalan konuşuyor ve benide buna inandırmaya çalışıyor

Merhabalar 31 yaşındayım 3 yıldan fazladır bir erkek arkadaşım var daha öncesinde hiç yalan konuşmazdı lakin son üç dört aydır yalan konusyor buna inanıyor ve benide inandırmaya çalışıyor ben bu durumu izah edip açıklamama rağmen asla doğruluğunu kabul etmiyor kafam karışıyor arafta kalıyorum fazlasiyla yemin ediyor napmam gerekiyor bana yardımcı olursanız sevinirim bu konuda manipüle etme ve ters psikoloji uygulumaktadir kendisine bir çok defa ayrılmak istediğimi söyledim ama öyle bir manipüle ediyor ki haksız çıkmış oluyorum konulardaMesele haklı olmak da değil aslında mutlu olmak ama yalanları ile beni uzaklaştırıyor kendisinden. Mesela senin için birşey yapacağım diyor sabahına hiç dememiş gibi davranıyor unutturuyor o konuyu şunu alacağım diyor ben istemiyorum oysa sonrasında hiç dememiş o olay hiç konuşulmamış gibi davranıyor rahatsız oluyorum sürekli de dile getirmek istemiyorum bu durum beni yoruyor lütfen destek olur musunuz

Sevgilim sürekli yalan konuşuyor ve beni manipüle ediyor

Merhabalar 3 yıldan fazladır devam eden bir ilişkim var öncesinde çok mukemmel bir insandı sonrasında çok değiştiğini gözlemledim kendisiyle durumu paylaştım aslında verdiği sözleri vaadleri hatırlattım gecesi tamam oluyor gündüzüne fikri değişiyor değiştiğini dile getiriyorum asla kabul etmiyor ters psikoloji uyguluyor. Ve ailesi de kendisinin yalan konuştuğunu söylüyor sürekli yemin ederek gerçekliğini kabul etmiyor napmaliyim konuşunca da beni manipüle ediyor yoruluyorum konuşmak istemiyorum evet seviyorum ama sevgim dürüst olmadığı gerçeğini değiştirmiyor. Her defasında sana dürüst ve netim diye cümleler kuruyor kafam karışıyor yarın bunu yapacağım diyip hiç yapmamasi dememiş gibi davranması vs örnek verebilirim. En basiti dünden önceki gün sana telefon alacağım kartı arkadaşıma verdim alıp sana ulaştıracak dedi ve ben asla telefon al bana demedim (kendisi şuan cezaevinde) bugün üç gün oldu sanki bu cümleyi hiç kurmamış gibi davranıyor anlam veremiyorum kafası mi karışık. Ayrıca sürekli kullandığı cümle ben istersem yaparım ozaman neden yapmıyorsun dediklerini diyorum hemen bir manipüleye gidiyor durum ayrılmıyor ve asla beni tatmin edecek hicbirsey de söylemiyor napmaliyim

Kedim öldü ve ben onu gömemedim...

Dün kedim evimizin önünde yolda araba çarpmış öldü. Ölüsünü bulanlar aradı ama ben gidip görmek istemedim dayanamam diye,Babam gitti gördü. Bulan çocuk ben gömerim abla istersen dedi. Tamam dedim. Çok kötüyüm onu öyle görüp öyle hatırlamak istemiyordum görsem gömsem dayanamazdım. Bugün çok pişmanım gitseydim cenazesini alsaydım gömseydim diye çok kızıyorum kendime. Zaten sabah kapıyı açıp çıkmasına izin verdiğim için affedemiyorum kendimi. Ama bahçeden asla gitmeyen Paşa çok alakasız eve uzak bir yere gitmiş ve araba çarpmış. Tasmasında numaram vardı. Şimdi çocuğu arıyorum ama açmıyor gömdün mü diye. Nefes alamıyorum. Evde ve bahçede baktığım kediler var ama Paşa kedi değil çocuğumdu. Kapıyı neden açtım bıraktım diye üzülürken şimdi cenazeaini neden almadım diye kızıyorum kendime. Keşke ben ölseydim. Bürün iç organlarım acıyor,dayanamıyorum. Acaba diyorum çocuk arayınca ben gitseydim belki yaşıyormıydu çocuk mu çarptı…. deli sorular var. Ama babam ölmüştü kulağından burnundan kan gelmişti diyor. Onu kanlar içinde göremezdim. Onu almalı kendim mi gömmeliydim,gidip görmelimiydim ama ya görüp hastalansaydım zaten antidepresan kullanıyorum. Ne yapıcam ben?Ölüsüne sahip çıkmadım sahipsiz gibi öldü ve gitti.

Atak geçirdiğimi bilmiyorum

Kalbim carpiyo nefesim daralio ama ben yapıyormuşum gibi hissediyorum ama durduramıyorum nefesim cok daralio ve kendime zarar veriyorum ama geri pisman oluyorum ne yapicam bilmiyorum yani her agladigimda kendime zarar vermek istiosun neden bole oluyo bilmiyorum piskayetriste gittim ama ilac kullanmak istemiyorum yani konusup rahatlamak istiyorum gercekten