Kaygı Kategorisi

Kafamda sürekli olumsuz şeyler düşünmekten nasıl kurtulabilirim?

Merhabalar ben geçmişte yaptığım bazı hatalardan dolayı kendimi fazlasıyla pişman ve kötü hissediyorum ve sürekli o geçmişe dönüp kafamda o zamanın şimdiki zamanımı etkileyebilceğiyle ilgili senaryolar kuruyorum kendime bile açıklamaya utanıyorum kafamdaki o ses susmuyor bundan dolayı kendimi yaşıyor gibi hissettmiyorum çevremdeki herkes hayatı olduğu gibi görüyor ama ben yemek yerken su içerken bile sürekli o düşünceyle yaşıyorum yürürken bile kafamda o sesle o düşünceyle yürüyorum mesela birini örnek vereyim bu şu an beni bu hale getiren şey şu geçmişte yaptığım o hata ya bi kayıt altına alındıysa ya insanlarla paylaşılırsa ben ne yaparım ne yaparımın cevabıda şu kendimi bu dünyadan taşırım belki şu an saçma geliyor ama beni bu hale getiren şey bu, bu düşünceden bi an önce kurtulmak istiyorum kafamdaki sesi susturmak istiyorum normal hayatıma dönmek istiyorum ama yapamıyorum evet bu hale gelmemin sebebini açıkca dile getirdim ama sebebini söylemeye çok utanıyorum çünkü bunu düşünmemin bir sebebi var çok pişman olduğum bir sebep aslında bi süreye kadar bunu kendime dert etmemiştim ama o kişi benimle bi iletişim kurunca kafamda sürekli bunu düşündüm o kişi buna yönelik bir tehditte bulunmadı ve zaten buna dair bi kanıt yok ama ben sürekli ya öyle olduysa diye kendimi yiyip bitiriyorum nasıl kurutulucam bu halden bilmiyorum

Kafamın dağınık olmasının sebebi nedir?

Merhaba, normalde de erteleyen bir insanım. Ama bu aralar aşırı arttı ve hayatımı kontrol altına alamıyorum. En basit temizlik yapmayı sürekli erteliyorum, kitap okumayı, ders çalışmayı, ve hadi diyelim bunu kırıp yapmaya başladım ya bu defa kendimi bir süre sonra başka bir iş yaparken buluyorum mesela yemek yaparken dergi karıştırırken. İşime evime odaklanamıyorum. sürekli ertelemekten ve işleri son dakikaya bırakmaktan bazen yetiştiriyorum bazen de yetiştiremiyorum. Kendimden çok yoruldum. Ne yapacağımı bilmiyorum. Lütfen bana yardımcı olun. Kafamın içinde bütün dosyalar açık sanki ve hepsi de yarım yamalak duruyor. Rutin oluşturmada her gün düzenli olarak yapabildiğim devam ettirebildiğim bir alışkanlık oluşturamıyorum, unutmaktan ve ertelemekten. Çok yorgun hissediyorum, herhangi bir işi bir merakla başlayıp bitirememek beni çok eksik bırakıyor. Çevrem beni dağınık bir insan olarak biliyor ama ben böyle olmak istemiyorum, böyle etiketlenmek istemiyorum.

Stresle mücadele

Merhabalar size en çok zorlandığım bir sorunumdan bahsetmek istiyorum. 20 yaşındayım ve her şeyi gereksiz stres yapıyorum. Mesela ağustosun sonunda yaz stajı yapacağım ama bunun stresine aylar önce giriyorum nasıl olacak yanlış bir şey yapacak mıyım gibi, en kötüsüde bunun için planlarımı erteleyip staj bitsin rahatlacağım o zaman bunu yapacağım demek. Ama asla öyle olmuyor kendimi bildim bileli bir şeyler için çok stresleniyorum. 2026 senesi için hem kpssye hem yksye gireceğim. Şuan zaten bir önlisans mezunuyum ama hayalimde ki bölüm başkaydı. Eğer bu sınavlardan istediğim puanı alırsam ne yapacağım ya da alamazsam ne yapacağım diye strese giriyorum ama sınavlara daha girmedim bile aslında mantıklı olan elimden geldiğince çalışmak ve o iki sınavın sonucuna göre bir karar vermek ama akışına bırakamıyorum. Bunlar hayatımdan şuan ki sorunlarımdan örnekti ama genel anlamda sorunlar farklı olsa da hisler aynı oluyor. Aşırı düşünme, mutlu olmayı ertelemek ve mutlu olmayı bir şeylere bağlamak en çok da streslenmek. Aslında basit gözüküyor ama bu düşünceler beni çok yoruyor. Sorum da şu hayatımdaki bu stresi nasıl yönetebilirim, bu stres seviyemi nasıl düşürebilirim?

Erkek arkadaşım çalışmıyor ne yapmalıyım?

Benim 3 senelik bi ilişkim var ailesiyle tanıştım ama karşımdaki insanın işi gücü yok vr bunun için bir çabası da yok aslında geçici bir işte çalışıyordu ama şu haftadır evde kafasına bi ev almayı takmiş insan hayatındada bi ev bi araba için yaşarmış ona göre ama brn öyle düşünmüyorum işe girmesini söylüyorum bana asker olmak istemiyorum diyo kpss çalışmıyor polisliğe puanı yetmiyor ama bi özel sektöre de girmiyor grçen gün bana git memur birini bul o zaman dedi daha öncesindr de otur daha fazla drrs çalış ankaraya atan demişti artık k saygı sınırlarını aştı bana geçen gün bdn senin si*inde değilim falan dedi biz yüzükleri takı setini falan almıştık sizce ben bu durumda ne yapmalıyım?

Ne sorunum ya da sorunlu muyum bilmiyorum?

Kendim hakkımda sorunlarımı hep dış kaynaklar öğrenen biri olarak son zamanlarda dehb belirtileri gösterdiğimi fark ettim ama kesin bir şey söylemek zor sosyal ve psikolojik olarak etkiliyor hayatımı bir çok psikolojik sorunlara bakınca sanki hepsinden bir parça özellikleri barındırıyor gibiyim. Tabi yüzde yüz benzerlikler olmadığı için hep normal olduğumu düşünüyordum ama çevremden benzer yorumlar aldığım oluyor. Bu yüzden şüpheye düşüyorum acaba bir anormallik var mı diye eğer varsa düzeltmek isterim. Sorun ya yoksa bu tuhaf davranışların bir sebebi yoksa benim normal halim buysa bir tık daha kötü olur şahsen çünkü düzeltme şansım olmaz

İş yerinde olanlar yüzünden enerji düşüklüğü anksiyete

İş yerinde olan ani yer ve görev değişiklikleri beni uzun süreli sıkıntılı ruh haline sokuyor fiziksel ve ruhsal düşüşe geçmeme sebep oluyor uzun yıllardır bu hep böyle normal ve sağlıklı düşünemiyorum ve ailemi etkiliyor bu durum benim çalışma sürem 24 saat esasında ve en ufak çalışma değişiklikleri beni olumsuz etkiliyor ve takıntı haline geliyor ve ben bu duruma kolay adapte olamıyorum

İlişkileri günü birlik yaşıyorum ve bu durum beni yoruyor

Babamdan kaynaklı ilişki yapamıyorum olanlar günü birlik oluyor bağlanamıyorum ciddi düşündüğüm kişiden bağlanma sorunum var diye ayrıldım ortada sebep yokken sürekli beynimle ilgilenmesini istiyordum ama işte çalıştığı için ilgilenemiyordu benim de boş zamanım olduğu için kendimi kötü hissediyorumdum o yazmadığı için bugün de günü birlik biriyle buluştum beni tanımla dedim o da çağırdığımda hemen geldin dedi kendimi çok kötü hissettim ve karar aldım ulaşılmaz biri olmak için

Sevgilimin eski ilişkisi çok rahatsız ediyor

bir şirkette işe başladım. sevgilim o dönemde benimle aynı ekipteydi. meğer işe başladığım sıralarda, bizim katta çalışan bir kızla gizli bir ilişkisi varmış. (ben dahil kimse bilmiyor tabi, bende aylar sonra ogrendim. ) kimse bilmiyordu ama o kız sık sık sevgilimin evine gidip gelmiş, birlikte olmuşlar. sevgilim bana "sadece arkadaştık" dedi, her şeyi inkâr etti. .. işe başladıktan yaklaşık bir ay sonra sevgilim bana duygularını açıkladı ve sevgili olduk. (bu arada bana acılmadan once o kızla ilişkisini tamamen bitirmiş. ) ilişkimiz ilerledikçe içimde bazı şeyler tam oturmadı. dokuz ay sonra, tamamen tesadüfen, onların birlikte bir otele yaptığı rezervasyonu buldum. şok oldum. aslında düşündüğümden çok daha uzun süre – 4-5 ay kadar – birlikte olmuşlar. ama sevgilim hâlâ inkâr etmeye devam etti, hiçbir şey yaşanmadığını söyledi. gerçekleri sakladı. ta ki bir gün işten ayrılıp başka bir şehre taşınana kadar… o zaman her şeyi anlattı. kızla birlikte olduklarını, takıldıkları süre zarfında sürekli görüştüklerini, bana başından beri yalan söylediğini ama artık bunu sürdüremediğini itiraf etti. her ne kadar bunlar benimle tanışmadan önce yaşanmış olsa da, bu hikâyenin en acı kısmı şu: o kızı hâlâ her gün şirkette görüyorum. geçmişte kalması gereken bir şeyi her sabah yüzüme çarpan bir gerçek olarak yaşıyorum. bu da bazı yaraların kolay kolay kapanmasına izin vermiyor. yani biz sevgilimle hala birlikteyiz hala seviorum ama suanda uzaktan mesafe ilişkisi ve ben her o kızı gordugumde şirkette sevgilimle tartısıyorum bana onu unuttugunu falan soyluyor ama inanamıyorum o kadar uzun zamandır bana yalanlar soylediki. hiç bir şeye inanmıyorum. bana hiç bir şekilde fiziksel birlikteliğinin olmadıgını soylediği kızla, cok farklı boyutta ilişkileri varmıs gorunce midem bulanıyor ve kendimi kıyaslıyorum sürekli ama sürekli. yetersiz hissediyorum.

tsdftr13

Evlilik aşamasındayim evlilikten korkmaya başladım nasıl üstesinden gelirim?

Merhaba ;Benim nişanlımla 4 yıllık bir ilişkim var ve bu ilişkinin sonucu olarak evlilik kararı aldık . Düğün hazırlıkları yapıyoruz hatta bitti bile son bir haftam var ve ben korkuyorum yanlış mı karar veriyorum diye çünkü ilk ilişki zamanlarımızda eşimle sorun yaşıyorduk gerçi bazen hala eşimin narsistik özelliği var yani ben hep ben dediği yerler şuan da da ailemle eşimin ailesi de sorun olmaya başladı yaklaştıkça alanım daraliyor gibi geliyor ve ben degismisim gibi geliyor bana . Ben eşim beni tanıdığın da daha neseliydim yani bı de zayiftim merak duygum vardi ama şimdi sadece isim evim ve düğünüm var hayatımda monoton yani herşey ve çok kaygı doluyum ne yaşayacağımı bilmiyorum . Yani aslında anlıyorum da anlamak istemiyorum gibi hani böyle Deniz dalgalı ama yüzmek keyifli gibi saçma bi duygu içimde ki ne yapmalıyım bu duygudan çıkmak için çünkü şu sıra o kadar tükenmiş hissediyorum ki kendimi ise yaramiyorum çünkü benim isteklerimi kimse görmüyor benim ailem bile beni bazen anlamıyor kendime bile yaramiyorum beni bu bunalımdan ve kaygıdan kurtaracak bir söz söyleseniz

Bugün sınavda çok fazla stresten kollarım bacaklarım uyuştu ne yapmam gerekiyor kontrol edemiyorum

hep önemli sınavlarda oluyor ellerim kollarım bacaklarım uyuşuyor gece uyuyamıyorum ve mide bulantısı da bu belirtilere eşlik ediyor bana yardımcı olun lütfen bi ilaç veya bi tedavi var mı önerebileceğiniz bitkisel bir çözümde olur yeter ki önemli günlerde böyle olmayayım yavaş yavaş hevesimi inancımı kaybediyorum lütfen yardımcı olun teşekkür ediyorum şimdiden ilginizden ötürü iyi günler iyi çalışmalar diliyorum sizlere ☺️