Psikoloji Kategorisi

Anksiyete kaygı ölüm korkusu

Merhaba. Vücudumda istemsiz bir şekilde titreme uyusma kollarda bazen bacaklarda güçsüzlük baş dönmesi yaşıyorum. Nefes darlığı ölüm korkusu var. Beynim sürekli konuşuyor susmuyor. Ne yapsam iyileşemedim sürekli ölecekmişim hissini atamıyorum kafamdan. Beynime söz geçiremiyorum. Sosyal hayatımı çok etkiliyor. Odaklanamıyorum. İlaç kullandım terapide aldım azaldı gibi geliyor sonra yine aynı ne yapmalıyım. Bu yaşadığım tam olarak nedir yardımcı olur musunuz lütfen ?

Geç kalmışlık hissi

Merhaba ben 22 yaşında bir üniversite öğrencisiyim iki üniversite aynı anda okuyorum biri seneye diğeri de 3 sene sonra bitecek. Biri örgün diğeri ise açıktan. 4 senelik bölümler. İlk bölümü bitirince öğretmen olabiliyordum fakat öğretmenliğe uygun olmadığım için ikinci bölümü okuyup yönetici tarzında işlere uygun olduğuma karar verdim. Sorumluluk sahibi ve disiplinli bir yapım var. Fakat ders çalışmak dışında iyi olduğum hiçbir aktivite bulamıyorum ne spor ne resim ne müzik. Heveslerim hep yarıda kalıyor hiçbir yeteneğim yokmuş gibi hissediyorum. Z kuşağının her şeyi başarabilmesi beni çok geride hissettiriyor. Kendimi seviyorum ama eksik hissediyorum. ( ailem destek olmasına rağmen) Yaşıtlarımın yanında kendimi başarısız hissediyorum herkesin iyi olduğu farklı bir alan varken benim yok sadece motive vermekte iyiyim ve ders konusunda planlama yapmakta ama maalesef rehber öğretmen olamıyacak kadar da geç kaldım istesem de kazanamam ve tam olarak istediğim meslek bu da değil. Şimdiden teşekkürler.

Kendi özümü nasıl tekrar keşfedebilirim

Evlilikteki iletisim problemleri . Ailemle problemler. Diyaliz ve nakil sureci. Dogum sureci. Hatay depremine yakalanmak . Esimle buyuk tartismalar derken son 7 yilim zorlayici gecti. kendimle ilgili tek hatirladigim daha bicir bicir, konuskan, hakkini savunan, adaletsizlige tahammul edemeyen, gezme hayali kuran biriydim. Yasadiklarim bana her tartismada susmayi geri cekilmeyi hic bisi olmamis gibi gunu gecirmeyi. Hakkini savunamayan fikrimi belirtmekten korkan, esimle karsilikli sohbet edemez hale gelen. Tek hayali koltuguma uzanayim tv izliyeyim olan bi kadina donustum. Esimde benden sikayetci. Onun istedigi gibi olamiyormusum. Onun istedegi evliligi yasayamamisiz. Cok mutsuzmus. Bu saatten sonra mutlu olamazmis. En azindan senin istedigim olsun birimiz mutlu olsun diyor. Onun kurallarina uymaya calismaktanda yapamayinca yine tartisicaz dusuncesinden de yoruldum. Ben kendi ozumu hatirlamak istiyorum. Kendim olmak istiyorum. Baskalarina gore , esimin beni yonlendirmesine gore karakter olusturmak istemiyorum. Kendimi nasil hatirlayabilirim. Huyumu suyumu isteklerimi bakis acimi o kadar unuttum ki. Nasil eski halime donebilirim.

Romantik İlişkilerde Korku ve Uzak Kalma Hissi

Merhaba, benim şöyle bir problemim var. Geçmişte romantik anlamda bir ilişkim oldu ve 3 buçuk sene sürdü. Ve bitme nedeni babamın bu ilişkiye onay vermemesiydi, babam onaylamadı diye karşı tarafta çabalamadı maalesef ve ben tek başıma mücadele etmek zorunda kaldım bu süreçte. Bu ilişkim bittikten sonra ki süreçte kısa süren yüzeysel flört dönemlerim oldu ama hiçbir şekilde güven duyamadım hiçkimseye ve sürekli bir şekilde bitirme çabasına girdim. Şu an ise bir şeyler hissettiğimi düşündüğüm birinden çok ilgi görüyor olmama rağmen içimde hep bir korku ve uzak kalma ihtiyacı hissettiren bir duygu var. Ama ilgi göstermese ve iltifat etmese üzüleceğimi de düşünüyorum. Bu hislerimin temel sebepleri neler olabilir? Teşekkür ederim

Psikiyatrist ilacını nasıl bırakırım

Merhaba yaklaşık 3-4 sene önce ağlama krizleriyle depresyon belirtileri vardı pskiyatriste gittim pr*oz*ac kullanmaya başladım kullanmaya başladım başladıktan sonra gerçekten toparladım normal halime geri döndüm nerdeyse 4 senedir düzenli kullanıyorum ama bazen ilacı bir öğün aksatsam bilinçaltımda eski o kötü ağlama krizleri dönemime geri dönecekmişim gibi oluyor çarpıntı kaygı başlıyor ilacı artık doktor kontrolünde bırakmak istiyorum ama korkularım buna izin vermiyor ne yapmamı önerisiniz

Annenin kaderi kızının çeyizi midir?

Annelerimizden ya da diğer aile büyüklerimize aldığımız bazı genlerin olduğu inkar edilemez bir gerçek. Ancak psikolojik açıdan bu sözün doğruluğu nedir? Ve eğer böyle bir durum varsa bunu nasıl değiştirebiliriz? Örneğin benim annemle babamın arasının kötü olması benim de ileride eşimle aramın kötü olacağı anlamına mı gelir? Yahut annemle babamın boşanmış olması bir gün benim de eşimle boşanacağımı mı gösterir?

İleri seviyedeki glossofobimi nasıl yenebiliriz?

merhaba, 11 senedir glossofobim var ve çok ileri seviyede (ellerim titriyor, vücudumu kontrol edemiyorum, gözlerim hafifçe kararıyor). Bir uzmandan yardım alamıyorum maalesef. Bu durum akademik yaşantımı çok etkiliyor ve bunu yenmek zorundayım (psikoloji okuyorum). aşamalı maruz kalmayı denemek istiyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum çünkü yüz yüze sunum/konuşma yapabileceğim küçük bir topluluk da yok. gerçekten işe yarayabilecek önerileri ise bulamadım araştırmalarımda. umutsuz hissetmeye başladım açıkçası. önerilerinizi merakla bekliyorum

Saç Yolma Takıntımdan Nasıl Kurtulurum

17 yaşındayım ve 2 senedir saçlarımı koparıyorum. Ve ailem bununla başkalarının yanında dalga geçtiği için aileme saçım dökülüyor diye kandırıyorum. Artık dayanamıyorum. biri bana ciddi anlamda nasılsın dediğinde bile ağlamaya başlıyorum. Her şeye çabuk sinirleniyorum ve hemen ağlıyorum. Kendimi ifade bile edemiyorum. Saçlarım özgüvenimi tamamen bitirdi. Saçlarımı koparmaktan kendimi alamıyorum. Kopardıkça hem rahatlıyor hem de stres oluyorum. bir çözüme ihtiyacım var. ben bundan nasıl kurtulurum

Hayatta Kaçırdıklarıma Nasıl Yetişirim?

Hiç bir kategoride iyi değilim. Güzel değilim hukuk okuyorum ama bölümüme 21 yaşında başladım mezuna kaldım ve zorlanıyorum. Bazen nefessiz kalıyorum ağlarken. Aileme yakışır bir evlat olamıyorum. Tembelim çünkü odak sürem çok kısa. Aşk konusunda 23 yaşındayım sevgilim olmadı bu konuda ne yaparsam olur bilmiyorum konuştuğum kişiler hep hırpaladı veya flörtken aldattı şu an hayatımda da kimse yok sanırım hiç olmayacak. Yurt ve ders arasındayım etrafımdakiler geç kazandığım için benden küçük ve sabit bir düzenim yok kimseyle tanışamam zaten iletişim konusunda yeterli değilim. Sosyal medyada da iyi değilim ordan da tanışamam. Devam edebilir miyim bilmiyorum. Aklınıza gelebilecek her şeye geç kalmış hissediyorum. Kader gayrete aşık derler ama birini bulmak için sürekli arayamam veya 21 yaşında üniversiteye başlamış olmamı değiştiremiyorum. Ne yapmalıyım hangi sırayla yapmalıyım yetişebilir miyim.

Hep kötü bir şey olcakmış gibi hissediyorum nedn?

İçimden sanki hep kötü bişey olcakmış gibi hissediyorum bunu düşünmemeye çalışıyorum ama olmuyor sanki mesela arkadaşıma mesaj atıyorum kısa ve soğuk cevap vermiş gibi geliyo ama aslında ondan önceki gün çok güzel sohbet etmiştik aklıma hep ben mi bi sey yaptım gibi seyler geliyo ama aslında arkadaşımın sadece meşgul olduğunu öğreniyorum ve buna benzer şeyler yaşıyorum aklımda ben mi bir şey yaptım düşüncesi var