Psikoloji Kategorisi

Gerçek hayatla hayal dünyasını ayırt edememek

bu Aralar çok yalnızım çünkü çevremdeki insanlar beş para etmez kimseyle konuşmak görüşmek istemiyorum derdimi anlatabileceğim kimse yok kötü hissettiğim için işe de gitmiyorum sürekli evdeyim ve uyuyorum ya da ağlıyorum kafamın içindeki ses hiç bi zaman mutlu olmıcaksın senin gibi biri karşına hiç çıkmayacak diyor ömrümün sonuna kadar tek yaşayıp sonra ölcekmişim gibi geliyor hayatıma birini almaya da korkuyorum zaten aynı şeyleri yasıcam diye iki türlü de çok zor ölmek çok cazip geliyo ama ona da cesaret edemiyorum annemi de düşünüyorum kahrolur napcagımı bilmiyorum

Önemsenmek isteği?

Merhaba ben bu yaşadığım şeyi tam olarak tanımlayamadım lütfen bana yardımcı olun sürekli ınstagrama giriyorum mesaj gelmiş mi diye ya da sürekli whatsapa giriyorum biri yazmış mı diye bunun nedeni tam olarak ne biriyle konuşmak mı istiyorum önemsenmek mi istiyorum tam anlam veremedim ve bu beni çok yoruyor yardımcı olursanız sevinirim.

2 yıldır evliyim ve çok kötü bir evlilik süreci geçirdim

Eşimin narsist kişilik bozukluğu olduğunu düşünüyorum. Neye dayanarak derseniz çocuğumuzun önünde bana defalarca bağırıp el kaldırdığı halde, her gün tartışma içinde olduğumuz halde, beni çok sevdiğini söylüyor. Boşanmak istediğimi dile getirdiğimde çıldırıyor hakaretler ediyor ve intihara kalkışıyor sırf ilgimi çekmek için. 10 dakika önce bana hakaretler savururken sonrasında beni çok sevdiğini asla ayrılmayacağımızı söylüyor. Kaç tane telefonumu nedensiz yere asılsız kıskançlıklarından dolayı kırdığını saymıyorum bile. Sizce ben haklı mıyım yoksa abartan alttan alması gereken taraf ben miyim. Her evlilikte böyle şeyler olur mu? 23 yaşındayım ve 2 yaşında bir oğlum var. Toplum baskısı yüzünden boşanmaktan çok korkuyorum ve çocuğumun psikolojisi evliyken daha mı çok bozulur yoksa ayrılsak mı bozulur karar veremiyorum.

Hayatıma yeni aldığım birine hemen güveniyorum

Hayatıma yeni aldığım bi erkeğe hemen güveniyorum ve bağlanıyorum sonra ilişki bitince de ölecekmiş gibi hissediyorum bazen bana iyi gelmeyen insanlara bile sırf ayrılmamak için sesimi çıkarmıyorum bi ara düzeltmiştim bu davranışımı ama tekrar aynısı oldu yalnızlıktan mı korkuyorum sevgisizlikten mi bir türlü anlayamadım bunun nedeni tam olarak ne ?

Karamsar düşünmeyi nasıl bırakabilirim?

Çok karamsarım ve kaygılıyım bu beni yiyip bitirmiş bi vaziyette yaşamaya dair hiç bir hevesim yok çevremdekiler bipolar olduğumu söylüyor bence de öyleyim bi süre ilaç kullandım sonra bıraktım panik atak da var son 3 gündür sürekli panik atak yaşıyorum kendimi çok kötü hissediyorum çok çok kötüyüm nolur yardım edin

Neyim var?

2 ay önce gece birdenbire kötü hissetmeye başladım ağladım Kalp krizi geçiriyorum zannettim Uyku sorunum oldu Panik ataktan şüphelendim ama Sonrasında alanda bilgili bir hocam panik atak olmadigini vitaminlerimi kontrol ettirmemi soyledi Bir süre iyi geldi ama vitaminler bitince kontrole gitmedim halen eksik olabilir Bu süreçte de sürekli bu nedensiz korkuma kaygima sebep aradım Binbir türlü şey düşündüm Acaba anksiyete mi acaba panik atak mı acaba overthinker miyim gibi Bu arada psikoloji 3. Sınıf öğrencisiyim. .Halen daha sürekli bi neden arıyorum sürekli araştırma yapıyorum ağlarken Neden başıma bu geldi Neden birdenbire ağlama krizlerim tuttu kaygılı korkulu hissettim diye O donem cok namaz kildim acaba o yüzden mi oldu diye kafayi ona taktim Sonrasında psikoloji okudugum icin mi bunlar oldu diye dusunup kafayı ona taktim Acaba gecmisteki Travmalarım var da acaba bunlar mı tetiklendi diyorum Ki platonik ask travma sayılır mı bilmiyorum Gördüğüm her şeye ağlayasım geliyor Herhnahi bir video izlerken bile kafamın içinde acaba neyim var Acaba neden oldu diye düşünüyorum Sürekli bi neden arıyorum bu duruma Normalde asla aklıma gelmeyen şeyler geliyor aklıma ve acaba bu yüzden mi diyorum. .Hatta bölümume o kadar aşıktım ki Psikolojiyi inanılmaz severek okuyordum Ama artık okula bile gitmek istemiyorum Bu rahatsizliklarin ismini duyunca kotu oluyorum Sevdigim seylerden bu kadar uzaklasmak beni korkutuyor 2 yıllık Iliskim var onun zarar görmesinden de cok korkuyorum Surekli ona anlatirsam benden bikar sikilir diye korkuyorum Bu yuzden bu duygudurumundan hemen cikmak istiyorum Lütfen yardımcı olur musunuz Fikrinize çok ihtiyacım var

Kafamdaki seslerin susması için ne yapmalıyım?

Kafamdaki seslerden beni suçlayan ve ya yaşadığım, yapdığım kötü olayları, anları bana hatırlatıp, beni suçlu hissettiren seslerden dolayı uyuyamıyorum. Bazen işimi yapamıyorum. Artık rahat uyumak istiyorum. Hiç bir şey düşünmeden. Kendimi suçlamadan. Çocukluğumdaki gibi sadece uyumak istiyorum. Amma susmuyor. Sadece suçluyor. Tek yaptığı beni suçlamak, stres altına sokmak. Artık çocukluğumdaki gibi olmasını istiyorum. Gözümü kapattığım gibi uyumak. Düşünmeden, dertlenmeden. Bazen onun konuşması bana artık baş ağrısı bile veriyor.

DEHB olduğumdan şüphe duyuyorum, nasıl çözebilirim?

Uzun zamandır kendimde bazı sorunlar fark ediyorum. Uzun süre kimseyi dinleyememe, sabit bir yerde kalamama, çok kalabalık ve gürültülü yerlere tahammül edememe, aşırı sinir ve öfke halı vb. .. Bu durum neyden kaynaklanıyor bilmek istiyorum. Yardımcı olmanızı rica ederim. Psikiyatri ye mi gitmeliyim psikologa mi bilmiyorum teşekkür ederim.

Dış görünüşümü nasıl severim, kabullenirim ?

Kendimi çirkin buluyorum bu yüzden kimsenin beni beğenmeyeceğine inanıyorum. Sosyal hayatımda pek sıkıntı yaratmasa da karşı cins tarafından şimdiye kadar hiç beğenilmediğim için hatayı devamlı olarak kendimde arıyorum. Kendimi nasıl sevebilirim? Dışarıdan, görüntüm hakkında onay alma ihtiyacımı nasıl azaltırım? Sevilebilmek için iyi görünmek şart mıdır? şimdiden teşekkürler

Nasıl yürümeliyim

merhaba öncelikle ben kendimi çok kasarak yürüyorum dimdik duruyor robot gibi yürüyorum hatta kollarımı bile hareket ettirmiyorum çevremdekiler kasma bu kadar kendini gerek yok diyorlar ama elimde değil sanki yürürken herkes bana bakıyormuş gibi hissediyorum stres oluyorum ve bundan bıktım sizce bu psikolojik bir rahatsızlık mı lütfen bana yardımcı olun