Psikoloji Kategorisi

Yineleyici düşünceler

Hayatımın büyük bir bölümü olumsuzluklarla geçti. Travma tepkisi olarak da kaygı, sürekli yineleyici düşünce ve korkulara sahip biri olarak yaşıyorum. Sanki biri beynimin içinde aynı şeyi seslendirip duruyor ve bu ben istemediğim için özellikle yapılıyormuş gibi hissediyorum. Beynim benimle oynuyor gibi. Şimdi bir evlilik yolundayım ve daha önce yaşadığım olumsuz ilişki ben de korku yarattığı için evlilik aşamlarından kaçıyorum. Karmaşık bir haldeyim.

Akildan senaryolar kurup oynamak normal mi?

Sürekli ayna karsisinda veya herhangi bir nesneye bakarak biriyle tartisiyorum. Kafamdan hayali bir senaryo kurup onu oynuyorum. Role falan giriyorum. Surekli oluyor bu hosuma da gidiyor ne kadar normal bilmiyorum. Ama sakasiz 1 saat kadar fln konusuyorum. Mesela bi röportaj fln yapiyorum hayali biriyle falan ya da bi dizi setindeymiscesine oynuyorum ya da rastgele bir mekandaymis gibi birileriyle konusuyorum bazen bu insanlar da tanidik kisiler oluyor. Çok doluyum sanırım

Kendimi nasıl sevebilirim?

Her yeni ilişkiye başlarken inanılmaz sevildigimi düşündüm ve sonunda terk edildim. Ve her seferinde hayatım bitmiş ve sevilmeye değer olmadığımı düşünerek kendimde sorun aradım bu bir karmaya döndü. Şimdi hiç umudum yok. Tükenmiş hissediyorum. Geçeceğini sanmıyorum. Ailemden ötürü bu durumu yaşayıp yasamadigimi bilmiyorum. Arada kusuyorum psikolojik bir sorun olduğunu biliyorum. Fakat sürekli aynı şeyleri yaşayıp başa dönüyorum. Hayata karşı inanılmaz umutsuzum ve korkuyorum . İş, ilişki, vs. Ve daha bir çok sorun . Teşekkürler.

Gelecek İle ilgili Kaygı ve Stres Yönetimi

gelecek ile ilgili olan kaygımı ve stresimi yönetemiyorum ve bu yüzden çok sık ağlıyorum gelecekte ne olacağı ile ilgili fazla düşünmekten şu ana odaklanıp hayatımı düzgünce yaşayamıyorum gelecek ile ilgili fazlaca düşündüğüm konu ise partnerimle ne olacağı konusu ona kaygılı bir şekilde bağlandığımın farkındayım ve buna da engel olmak istiyorum karşısında sağlıklı kendi ayakları üzerinde durabilen bir sevgilisi olsun istiyorum

civciv

Evlenen flörtümü unutamıyorum ve kpss sınavıma az kaldı odaklanamıyorum

Merhaba,3 ay önce 2, 5 senedir git gelli bir ilişkimiz olduğu kişi evlendi. Çok üzülüyorum, onunla ilgili detayları düşünmeden duramıyorum ve sanki bana geri dönecekmiş gibi hissediyorum. Paylaştığım hikayeleri beğeniyor bu da bana umut oluyor, aynı zamanda sık sık her yerde adını görüyor veya duyuyorum. Bu durum beni çok etkiliyor ne yapabilirim? Rüyalarımda da görüyorum. 2 ay sonra kpss sınavım var ama çalışamıyorum, kendimi nasıl düzeltebilirim? 1 gün çalışsam 2 gün çalışmıyorum, sorulara odaklanamıyorum. Gün içinde aklım hep evlenen sevdiğimde. Ne yapabilirim?

İçimde anlamsız bir korku var ve düşüncelerime hakim olamıyorum ne yapabilirim?

Düşüncelerime engel olamıyorum beni mutsuz eden biriyle ilgili devamlı düşünüyorum kendimi suçluyorum kafam çok bulanık içimde bı korku var kalp çarpıntısına sebep olan bı korku o kişiyi unutmak istiyorum ama kendisi beni çok kısıtlamıştı tekrar ona donmeliymisim gibi bır düşüncem var engel olamıyorum

Yalnız hissediyor olmakla nasıl başa çıkarım

Kendimi yalnız hissediyorum ve bunu yalnız olmamla bağdaştırıyorum arkadasimnyok denecek kadar az ve ben bile isteye kendimi yalniz bırakıyorum insanlardan bi yandan nefret ediyor bi yandan da istedigim zaman sosyallesmek istiyorum ve dengeyi koruyamiyorum etrafımdaki insanlarin dusuncelerini önemsiyorum insanlarin benim icin endişelenmesi beni rahatsız ediyor bir yandan da insan görmekten rahatsızım bununla nasıl başa çıkabilirim

Sosyal Fobimi Nasıl Azaltabilirim?

Merhaba, biliyorum sosyal fobi seans olmadan buradan çözüm olacak bir konu değil ama biraz azaltmak ve daha dışa dönük olabilmem için kendi kendime neler yapabilirim öğrenmek istiyorum. Mesela iki üç kişiden fazla olan bir gruba dahil olma fikri beni aşırı geriyor. Kendimi zorlayıp gitsem bile bu sefer de iletişim de zorlanıyorum. Ufak ufak günlük yapabileceğim alıştırmalar var mı bu sosyal fobiyi az da olsa iyileştirmek için?

Mutlu olamıyorum ne yapmalıyım?

Mutlu olamıyorum. Yaşadığım güzel şeyler beni mutlu eder kesin dediğim hiç bir şey beni mutlu etmiyor. Başarılarım başarı değil gibi geliyor. Aldığım iltifatlar gerçekçi gelmiyor. Kendimi sürekli eleştiriyorum ve acımasızca davranıyorum. Yaşadığım travmaları düşünmeden yapamıyor ve sürekli geçmişi düşünüyorum. Her şey için kendimi suçluyorum. Kendimi sevmek istiyorum.

Birine olan takıntılılıktan nasıl kurtulurum?

Çalıştığım fabrikada bir abi var ve sürekli seni oğlum ile tanıştıracağım diyordu. Fotoğraflarını gösterdi vs. Çocuğa karşı bir şey hissetmiyorum ama onu düşünmeden de edemiyorum. Tanışsak nasıl olur ya da ne bileyim o tarz şeyler. Ne yapmam gerek?