Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu

Ruhsal değişiklik ve insan ilişkileri

Çok düşünüyorum. En ufak olayı kendi kafamda birçok kez kurguluyorum. Yoğunlukta yaşadığım sıkıntı insan ilişkileri. Bazen arkadaş olmaya başladığımız insanlarla otururken birdenbire aklıma acaba beni seviyor mu veyahut benden sıkılıyor mu gibi düşünceler geliyor. Hep kendi kafamın içinde sorguluyorum. Her yaptığı hareketi izliyorum. Kendi kafamdan yorumlar yapıp duruyorum. Zaten tanıdığım kişilerin %98’i aynı iş yerinde çalıştığım insanlar. Ve orada bazı personellerden sorumlu kişiyim. Çok yorucu olmaya başladı artık. Onun dışında iş yerinde artık zevk alamıyorum. Oradaki insanlar ve olaylar bana çok sıkıcı ve bunaltıcı geliyor. Tahammülüm artık kalmamış gibi. Her şeyi planlamaya çalışıyorum. İnsan sevgim de kalmadı sanki. Kimseye bir şey hissetmiyor gibiyim. Kendimi de anlamlandıramıyorum zaten. Onun dışında bir ilişkim var. Kendisiyle aynı yerde çalışıyorum. İlişkim üç yıldan fazlasıyla devam ediyor. Onunla da birçok sıkıntı yaşadım. Beni seviyor da neden sevdiğini anlamlandıramıyorum. Net bir şekilde açıklayamıyor kendisi de zaten. Onu seviyorum ama içimde öfkem ve hırslarım da var. Ondan başkasıyla keyif almamaya da başladım hayatta. Şu iki yıldır sosyal olarak hayatım bir tuhaf, çok kötü. Çalıştığım yerde birçok insan tanıdım. Ama gerçekten derin bir ilişki kimseyle kuramadım. Öyle hissediyorum. Amacım ne onu sorguluyorum bu hayatta. Böyle hiçbir insanı düşünmeden kafamı yastığa koyup yatmayı da özledim. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum. Sıkıntı ne anlayamıyorum. Duygu durumlarımda o kadar çok değişiyor ki. Bazen iyi oluyorum 2 gün sürüyor böyle sonra yine aynı. Eski beni düşününce yine çok düşünürdüm ama yanımda insanlar olurdu sevdiğim. Daha az kafaya takardım. Yine sorgulardım insanaları ama bu ratte de değil. Güldüğüm şeyler daha çok olurdu. 4 yıldır devamlı çalışıyorum. Eleştiriye çok kaldım. ve bence insanların ne dediğini ya da beni sevip sevmemelerini çok umursar hale geldim.

huzurlu hissetmek için ne yapılması gerekmektedir

İçsel anlamda kendimi sürekli huzursuz hissederken buluyorum. Özellikle akşamları… Gün boyunca her şey normal gibi; meşguliyetler, koşturmalar, insanlarla geçen vakit. Ama akşam olunca, her şey durulup yalnız kaldığımda, içimdeki o tarif edemediğim boşluk yavaş yavaş yüzeye çıkıyor. Birden kendimi, hiçbir neden yokken sıkışmış, daralmış ve anlamsız bir huzursuzluk içinde buluyorum. Sebebini durmadan düşünüyorum. Geçmişi tarıyorum, hislerimi yokluyorum, zihnimi kurcalıyorum. Huzur vereceğini düşündüğüm şeyleri yapıyorum: sakin müzikler dinliyorum, günlüğüme yazıyorum, bazen yürüyüşe çıkıyorum… Ama ne yaparsam yapayım, o his hep geri geliyor. Sanki içimde eksik bir şey var ama ne olduğunu ben de bilmiyorum. Sanki akşam olunca her şey üzerime kapanıyor, gündüz saklanan duygular gece gelip hesap soruyor. Ve ben bu döngüyü nasıl kıracağımı, içimdeki bu huzursuzluğu nasıl dindireceğimi bilmiyorum. Bildiğim tek şey, artık geceleri de huzurlu olmak istiyorum. İçimdeki sessiz fırtınaların dinmesini, kendimle barış içinde olmayı, iç huzuru gerçekten hissetmeyi istiyorum. Ama yolunu henüz bilmiyorum

Çocuk ve Ergen

İnsanlarla iyi anlaşınca kötü hissediyorum

Çok arkadaşım var ve ben insanlarla iyi anlaşınca kötü hissediyorum. Çünkü herkesin küs olduğu sinirini bozan biri var. Ben biri bana gerçekten seni istemiyorum demediği sürece gitmem. Gittiğimde de genelde kavga etmeden uzaklaşırım. Birini sevmiyorsam bile o kişi beni seviyorsa o bitirmeden arkadaşlığımı bitirmem. Kimsenin sevmediği insanlarla bile arkadaşım ve o kişiler genelde herkese kötü davranır ama bana iyi davranırlar. Kimseyle küsmemeye çalışırım. Biri başka birinin kötü olduğunu anlattığında sadece dinlerim ama o kişiyle samimiyetimi bozmam çünkü bana öyle davranmadı. Bunlar kötü şeyler mi,bana öyle hissettiriyor ve bir türlü kurtulamıyorum. Boğuldum ve çıkamıyorum. 17 yaşındayım

Kaygı

Geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor

Ben yaklaşık 3 buçuk ay önce dearilazyon ve depersonilazyazyon yaşadım. Bu yaşadığım olay tamamen bitmeden sürekli geçmiş rüyalarım aklıma geliyor yaklaşık 2 buçuk aydır durduk yere geçmişte gördüğüm rüyalar aklıma geliyor artık bıktım. Bu hale gelmeden önce aşırı şekilde yoğun stres yaşadım sınav yüzünden kaygılandım streslendim yaklaşık 1 aydır yoğun stresten büyük oranda çıktım ama hala rüyalarım durduk yere aklıma geliyor özellikle streslendiğim zamanda gördüğüm rüyalar ne olur cevaplayın ne yapmalıyım

Cinsellik

Neyine kandım sizce bu kadar?

Hiç bulusmadik biz bu çocukla sanaldan konuştuğum biriydi iki sene boyunca. Ve özel konuları konuştum bununla ben hocam. Cinsel mevzuları yani ve ilkimdi. Ona ait hissettim kendimi. İlk defa ona açtım kendimi ve mahremimi benden de beş yaş küçük. Ve uzak mesafedeyiz çok çok uzak. Zwten olmazdı. En baştan beri biliyordum ama resmen uçurumu bile bile kıyısına yanaştım ben ve hep üzülen hayal kırıklığına uğrayan ben oldum. O hiç değil. Aslında biliyorum asla birbirimize uygun değiliz denk değiliz. Hem kafa olarak hem tıp olarak ve daha çok şeyler de. Ama nedense hala stalklama gereği duyuyorum. Başka açık seçik kızları takip ettiğini gördüm ve sinir oldum nedense bu kadarmiydun sen bu kadar kalitesiz mıydın sana nasıl deger verip sevdim onemsedim diye kendime yukleniyorum ve takinti oluyor az çok bende. Ne yapmam gerekir?

Durduk yere öfke veya sinir

Durduk yere öfke veya sinir sorunu yaşamaktayım yerinde duramamazlık ve farklı rüyalar görme sabah uyanamama devamlı uyuma gibi benzeri şeyler yaşama gibi problemler ve sinir bozukluğu hastalığı genelde evde kalıp sakin kalmaya çalışıyorum ama durduk yere herhangi bir kişiye sinir patlaması yaşamaktayım 18 yaşındayım ve bunu doğal bir problem olarak karşıladığımı söyliyemem genelde genetiğinde sakin ve nazik bir kişiliğimdir yardımcı olursanız çok sevinirim.

Romantik İlişkiler

Harekete geçmek için çok yorgunum

Uzun zamandır kendi içime kapandım bu süreçte ilişkimı arkadaşlıklarımı kaybettim. Son 1 senedir hayatın içinde değilim. Konfor alanımdayım bu sessizlik bana iyi geldi çünkü bir zamanlar o kadar tükenmiştim ki sürekli herkesi memnun eden güler yüzlü hep evet diyen fedakarlık gösteren affeden tarafım vardı. Şimdi bu hayatın içinde bu duyguları fazlaca harcayınca kendime kalmadı. İşim yok kaygılarım çok fazla mide bulantım oluyor muhtemelen duygularımı bastırıyorum onları anlamlandıramıyorum. Eskiden hep uyumlu fedakar anlayışlı affedici tarafım vardı. Bunların bir şema olduğunu yeni öğrendim. Farkındalık arttıkça hayattan korkmaya analiz etmeye kapanmaya başladım. Bu kadar farkında olunca da yönümü kaybettim ne kaygılarıma ne kendime bir faydam oldu. Hayatımdan insanlar çıktı son 2 senede sessiz ama o alanı koruyan kimseyi içine yaklaştırmayan duygun bir kız kaldı geriye. Aşk uğruna canı yanmış biriyle sevgiliydim kız kıyafetlerini feda etmeyi değil kendini seçmişti. Yani doğru olanı yapmıştı. Bense bu eski ilişkisini unutamamış ama onu affeden kıyafetlerimden ödün veren mutlu olacağım sevilleceğim bu yalnızlığım bitecek inancıyla o kişiye sıkı sıkı sarılan biriydim. Sonuç o kişi kendi sınırlarını çizdi ve beni terk etti. Şimdi anlıyorum hayatı. Aradan 1 sene geçti şimdi bu kişi unutamadı aşk uğruna ona dönmemi istiyor. Hayat çok garip hevesim kırıldı canım çok yandı hayatı öğrendim arkadaşlıklarım bitti ama duygular bitmedi. O da pişman belki veya beni değiştirme duygusu hala baskın ama ben o eski ben değilim belki de onu görünce yenileceğim yine. Ama hayatın matematiğini anlamıyorum kalbini seçersen mantığım mantığımı seçersem kalbim susmuyor. Onun da öyle bana böyle diyerek ayrılmıştı. O terapi aldı farkındalıkları benden çok yüksek kendini iyi tanıyor belki de ama ben öğrendiklerim kadarıylayım. Ama şu bir gerçek ki ikimizde sevgi her şeyi kurtaracak mantığındaki çünkü bu özleme dayanamıyoruz. İmkansız görünüyor çünkü onun çevresi benim hoşuma gitmiyor benim de kıyafetlerim onun çünkü o muhafazakar birisi. Ama gel gör ki birlikte çok güzel anılar biriktirdik çocuklaştık birlikte. Aradan 1 sene geçsin unuturuz dedik ikimizde güzelce ayrıldık ama olmadı korktuğumuz başımıza geldi. Şimdi kimse dönemiyor korkular var ama iki tarafta acı çekiyor. Tek bir doğru yol yok. Biliyorum çünkü sürekli bir farkındalık içindeyim bu yerde sıkışıp kaldık. Bazı hikayeler kendini seç kazan gibi klişelerden ibaret olamıyor maalesef o denge bozuluyor zaman geçer unutulur diyoruz ama yine olmuyor. İkimizde aklı başında insanlarız sensiz ölürüm kafasında değiliz hatta o hiç değil mantıklı davranmaya çalışmıştı eski ilişki deneyiminden sonra. Kadınlar daha duygusal davranır ben daha duygusal hareket eden biriydim. Ama ikimizde birbirimize gösterdiğimiz o çocuksu yanımızı kaybettik. Birbirimizde kaldı o hallerimiz. Zaman her şeyi unutturuyor ama onunlayken o deli cesareti olan o aşık seven içi yansa da ona sarılan insanı unutmuyor. Bu şemanın farkındayım kendimi fedakar konuma affedici konuma sokarak sevgi alamayacağımın farkındayım o da kendinden ödün vererek sevgi elde edemeyeceğinin farkında beklentileri karşılanmadığı için ayrılmıştı benden çok ağlayarak severek veda ettik birbirimize hayat bizi yine aynı noktaya getirdi. Farkında olarak devam nasıl edilir ki o ışık yandı bir kere. İkimizde bunları bilerek adım atsak sevgi aşk çaba emek sabır kurtarır mı her şeyi bilmiyorum. Birbirimize çocuk gibi şarkılar paylaşıyoruz şarkılarla haykırıyoruz sevgimizi ama adım atmaya o kadar korkuyoruz ki tekrar üzülmek kendini aynı sorunların içinde bulmak çok zor. İkimizinde kalbi biribirinde atıyor. Hayatta her şey mümkünken elleri kolları bağlı çaresiz kalmak ne zormuş o çok sosyal ben asosyal biriyim ama neden gönül hep farklı olana çekilir böyle anlamıyorum. Özlemden deliye döndük ama yorulduk artık. Lütfen yardım edin bana bu nasıl çözülür ya da nasıl aşılır bilmiyorum

Romantik İlişkiler

Sağlıklı bir ilişkim var mı?

Sayın hocam bir ilişkim var evlilik niyeti için tanışmıştık mesafemiz uzak, en başından beri heyecansız bir ilişki içindeyiz aşk yok, mantık üzerinden gidiyoruz sevgi sözcükleri kullanıyoruz şiirler şarkılar vs. .. ama tabi tutku dolu değil. Bir kaç kez ayrıldım fakat üzülmesine dayanamadım yine beraberiz , bir arada iken iyi gibiyiz sarılıyoruz , tatlı ve huzurluyuz , ama uzakta iken içimde heyecansızlık ve isteksizlik oluşuyor telefonda çok konuşasım gelmiyor bazen, erotik konuşunca heyecanlı oluyor ama romantizm ve aşk eksikliği ilişkiyi sıradanlaştırıyor, sadece cinsellikle var olacak bir evlilik istemiyorum ama bırakmakta istemiyorum daha itaatkar ve uyumlu birini bulmak bana zor geliyor gözümü kapatıp birlikteyken iyi olduğumuz iyi hissettiğimiz dalına tutunup evlenmelimiyim

oktavyan

Yeni bir ilişki içerisindeyken eski toksik manipülatör sevgilim bana mesaj attı

Merhaba;mart ayında bitirmiş olduğum toksik ilişkimin ardından sağlıklı bir ilişkiye başladım şuan da da gayet iyi gidiyor ancak toksik ilişki yaşadığım eski erkek arkadaşım kaptan olduğu için gemiden döndü ve bana mesaj attı bugün çalışmıyorsun galiba diyerek cevap vermedim yeni sevgilimle aynı yerde çalışıyorum ne yapmalıyım ya karşılaşırsak yeni ilişkime zarar versin istemiyorum göz göze gelmek bile istemiyorum ne yaparım bilmiyorum

Romantik İlişkiler

Bir erkek neden evliyken başkalarına hala bakar?

Merhaba ben birşeyi çok merak ediyorum eşimle nikah kıydığımız gün eve geldik ve evlenmeden önce akıllı telefonunu sattığı için birşey oldu işle ilgili whatshapp a bakması gerekti ve 4 farklı kadından msj geldi kavga ettik tanımıyorum hiçbirini dedi inanmadım ama boşanamazdım da çünkü doğuya atanmıştım ve yaşım 22 ydi sıkıntılı bir ilçeydi evlendiğim gün boşansaydım insanlar bu sefer benden kaynaklı birşey var sanacak diye düşündüm problem yaşarım burda dedim ve devam ettik güvensiz bir temele kurulu başlayan evlilik 10 yıl boyunca hep güvensizlik sebepleriyle sarsıldı durdu gidip aleni birşey yapmaz hatta bensiz yapamaz kuyruğum gibi yanımdan asla ayrılmaz evden çıkmaz işten eve çocuklarımızı çok sever öte yandan sevgili olduğumuz ilk andan beri de dışarı her çıktığımızda güzel olan bütün kadınlara uzun uzun bakar hatta çocuklarımızın yanında bile sebebi nedir ?