Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
ailelerimizin kabul etmesi için ne yapmam gerek
sevgilim fark etmeden beni kırıyor ve ailelerimiz bizim beraber olmamizi kabul etmiyor çünkü o benim eski esimin kuzeni ama biz birbirimizi çok seviyoruz o yanımda yokken kafayı yiyecek gibi oluyorum günün her dakikası onun sesini duymak onu görmek istiyorum ne yapsam ondan vazgeçemiyorum şu an beraber yasiyoruz ama ben ailelerimizin de bunu kabullenmesini istiyorum ilk esimin kuzeni dediysem ilk eşimle aramda nikah hicbirsey yoktu ama ortak 3 tane çocuğum var ne yapacağımı bilmiyorum kendimi çok yalnız hissediyorum onsuz da olmak istemiyorum ama o ailesine daha çok önem veriyor gibi geliyor bana
İçimdeki zıt ses sürekli konuşuyor
Merhaba,içimde bir ses var ve sürekli konuşuyor sanki benim düşmanımmış gibi öncelikli olarak ben kız arkadaşını çok seven ve bağlı olan bir erkeğim. Ama içimdeki bu ses diyorki sen eski kız arkadaşını özledin,git onla takıl vb. tarzı şeyler söylüyor ve bu ses beni delirtiyor diyorum ki içimden “hayır lan saçmalama özlemedim onları felan diye” hatta onlara küfür ediyorum,mesela arkada romantik güzel bir şarkı çalıyor direkt onları aklıma getiriyor beni o moda sokmaya çalışıyor,bazen artık kafama vuruyorum diye ama nafile hatta bugün kız arkadaşımla konuşurken bu içimdeki ses diğer eski olanı özlediğimi diyor ve arka fonda (bu sefer zihnimde) duygusal bi şarkı çalarken onu düşündürüyor ve sanki onu özlüyormuşum gibi hissettirmeye çalışıyor. O anı tamamen zehir ediyor Bazen üste çıkıyor bu düşünce benim düşüncelerimi felan geçiyor ve artık dayanılmaz bir noktaya geldi yani ben onları özlemedim diyorum hayır özledin diyor,mesela güzel bi an yaşanırken tak aklıma onları getiriyor ve ben kitleniyorum yüz ifadem gidiyor bi anda,gülerken,ders çalışırken her yerde bu fikir benimle geliyor lütfen bana yardım edin delirmek üzereyim yoksa.
İlişkilerimde sorunlu taraf ben mıyım?
Merhabalar öncelıkle sımdıden tesekkurlerımı ıletıyorum hic psıkologla gorusme sansım olmasada bugune kadar, şuan bır ılkı gerceklestırıyorum sızın sayenızde. İzninizle dırek konuya gırıyorum :)8 Yıllık benı cok seven bır sevgılım vardı guven veren bırı olmasına ragmen erkek arkadaslarıyla bıle gorusmesını kısıtlayan bırıydım. Ve o ılıskı karsılıklı olarak bıttı. Sonrasında 5 yıllık bır sevgılım oldu. İlişkinin basında yalanlar entrıkalar aldatmalar baska kızlar küfürler ne ararsanız vardı. Kaygılı baglanan bırıyım. Ve ıcınde oldugum ılıskıyı hemen bitirmektense yapıcı olup iyileştirmeye calısan bırıyım. Çok sevdıgımı de soyleyebılırım. Onun ıcın kredı cekmeler sureklı bulusmak ısteyen taraf bendım mesela, zaman yaratan oncelıgını vereni ılgı gosteren alma-verme dengesını mahvetmıs olabılırım. Kabul edıyorum. Onunda tabıkı bana ıyılıklerı vardı. Ama bana yasattıgı guvensızlıkle bırlıkte cok kıskandıgımı kısıtlamaya calıstıgımı onu bunalttıgımı soylemekte yalan olmaz. Sonuc olarak suana dondugumuzde ılıskı bıtelı 1 ay oldu kendısı bıtırdı. Hala sevıyor muyum evet ama kafamdakı erkek profılını de uymadıgı aşikar. Kurtuldum dıyıp hayatıma devam edemıyorum. Onunla bır gelecegım olsun ısterdım. Farkındayım baştan sona yanlıs bır ılıskı fakat bunları görmeme ragmen neden hala sevıyorum dıyebılıyorum? Neden bıraz cabasını gorsem tekrar devam edecek potansıyel var ıcımde? Neden bır ılıskıyı bıtıremıyorum? Sizden cevaplarını almak ıstedıgım sorularım su sekılde sıralayabılırım daha dogrusu kafamdakı asamadıgım sorunlar. .1-Kaygılı baglanan bırıyım dedım ama cocukluguma ınmek ıstedıgımde bır sey hatırlayamıyorum kotu bır gecmısım yok kotu bır anım yok ama cocuklugumuda hatırlayamıyorum Yanı bu guvensızlıgın sebebı ne olabılır?2-Kaygılı bırı olmaktan kurtulmak ıstıyorum. 3-Ornegın erkek arkadasım dısarı cıkıyor erkek arkadaslarıyla sureklı aklım onda oluyor eve geldıgı anda ıcım rahat edıyor sureklı sık bogaz edıyorum o dısardayken. O dısardayken darlamamak ıcın o sure zarfında evde ben ne yapabılırım nasıl sakın kalabılırım verebılecegınız tavsıyeler varsa cok sevınırım?Bıraz karmasık anlatmıs olabılırım sımdıden cok tesekkur ederım cevabınızı sabırsızlıkla beklıyorum.
kendimi nasıl iyi hissederim
Bi kaç aydır sürekli kendimi yıpranmış hasta hissediyorum, hastaneye gidip tedavi oldum bir şey çıkmıyor ve ben araştırıp bazı çelişkili yorumlar okuyup gerçek sanıp kendimi strese sokuyorum. İki defa hastaneye gittim ve hiçbişey çıkmadı şükürler olsun ama kendime bunu inandıramadım o kadar strese girdim ki anksiyete gibi boguluyomus her geçen gün nefes alamıyomuş gibi hissediyordum. Kendimi çok yıpratmıştım hastanede bir şey çıkmadığı zaman daha iyi hissettim sonra sınavlara ve mülakatlara girdim orda da aşırı strese girdim, sınav bitince her şey düzelir sanıyordum stresim azalıcak. Ama bir türlü azalmadı, enfeksiyon gibi bi hastalık geçirdim tahliller verdim yine. Sonra doktor antibiyotik ilaç verdi ve onların yan etkisini okudum 1. gün kullandım bir sıkıntı olmadı ama yan etkisinde nefes darlığı yazıyordu 2. gün akşama doğru nefesim daraldı ve kalbime sızı gibi ağrı vurdu ilactandır sanıp tedaviyi yarıda bıraktım ve sonra doktor ilacın o kadar çarpıntı yapmayacağını söyledi devam etmemi söyledi ve anksiyeteden olmuştur dedi. ilacı bırakmama rağmen devam ediyordu çünkü. Ama ben neden böyle olduğumu bilmiyorum, hala arada devam ediyor kendimi iyi hissetmek bu kadar takmamak istiyorum bir türlü bir kaç aydır başaramadım. Sizce neden oldu böyle üst üste
Takıntılarım var ve atamıyorum kpss çalışamıyorum bu yüzden
Merhaba hocam takıntılarla boğuşmaya çalışan ama senelerdir içinden çıkamayan genç bir kızım 23yaşındayım arkadaşlarımın sevgilisine aşık olmaktan korkuyorum aslında öyle bir sey yok engel olamıyorum zihnimdeki suçluluk yüzünden hayata odaklanamiyorum kpss çalışamıyorum üniversiteyi çok zor bitirdim habire aklıma ya aşık olursam çocukla el ele olsam çocukla sarilma düşünceleri vs yada duygu mu besliyorum bunu nasıl yaparım nasıl arkadaşıma ihanet ederim ya da bunu arkadasim duysa ben naparim gibi sacma düşünceler yada enişteme duygu beslersem napacagim ablam ne derdi gibi bir zamanlar da sevgilimin arkadaşlarına duygu beslersem diye cok korkuyordum sirf o yüzden çocuktan ayrıldım daha fazla katlanamadim zihnimdeki sorulara ve bu sorulara cevap ariyorum diyorum ki hayır öyle bir şey yok ben duygu beslemiyorum diye ikna oluyor beynim pat diye tekrardan geliyor bu sefer kalp atışım hızlanıyor nefesim değişiyor ama ben bu şekilde 7 senedir yaşıyorum bi ara azalmıştı epey simdi tekrarladi ben çalıştığım is yerinde sevdigim bi ablanin dukkaniydi bende onlarla çalışıyordum mesela o ablanin eşine duygu besler miyim takintisi oluşmuştu 45 yaşında adama duygu beslemeyecegimi yada onunla pis düşünceler yapmayacağımı biliyorum karakterime ve yetiştirilme tarzıma ahlaka ters olan ne varsa zihnim hapsoluyor yani bu takıntılar neden oluyor hocam dayanamıyorum yardim edin yalvarırım bana telkin önerisi yapar mısınız hocam çok korkuyorum ömür boyu öyle mi yasiycam ilerde evlenirsem kocami cok sevmeme ragmen baska adamlara duygu olur mu takıntısı olursa napacam yada bu kiz arkadaşlarımın sevgililerine duygu beslememe rağmen acaba öyle mi ya beslersem takıntıları ben nasil devan edicem hayata bu takıntılarla
Bu evlilik toparlanabilir mi?
Merhaba,8yıllık evliyim. 4 yaşında oğlum var. Yıllardan beri eşimle tartışmalarımız bitmiyor hep bir kavga kaos. Çok kalp kırıyor sözleriyle sonra pişman olup özür diliyor. Daha önce aldattı 3 yıl önce ve bırdaha yapmayacağına söz vermişti ta ki tekrar aldatana kadar. Artık çok yıprandım pişman olup ağlıyor yalvarıyor ben ne yapmalıyım lütfen yardım edin içim soğudu ve güvenemiyorum paronayak oldum hep şüphe içindeyim. Ne istersen öyle yapıcam ıstersen heryere kamera taktır bırdaha yanlıs yapmıcam dıyordu 1 aydır resmen eskı umursamaz kırıcı sözler söyleyen kişiye dönüştü ve olayın üstü kapandığı için hep kavga çıkarıp benim üstüme atıyor manipüle ediyor beni. .
Nasıl devam edebilirim?
iyi günler öncelikle 15 yaşındayım ismim yasemin uzatmadan konuya girmek istiyorum nasıl anlatsam bilmiyorum belki ergence gelecek ama sevgilimden ayrildim psikolojimi cok etkiledi bana soğuk yaptı iki gün boyunca üst üste beni ekti sonra bugün itiraz eder belki dedim ayrılalım dedim direkt tamam dedi canim o kadar yanıyor ki intihar edip cok hızlıca kurtulmak istiyorum onu o kadar cok seviyordum ki bu acıyi size yemin ederim iki göğüsümün tam orta yerinde hissediyorum o kadar zor ki onunla bir daha konusmayacagimi günümü anlatmayacagimi bilmem dayanamıyorum nolur yardım et nolur bak gerçekten yapamıyorum kimseye anlatamıyorum bana sadece boşver üzülme şunun için diyip duruyolsr anneme babama bi psikolojik destek almak istedigimi söylediğimde sebebini soruyolar ama söylersem eğitim hayatım bile bitebilir
Dardayım
Benim bundan 4 aydır konuştuğum bir çocuk var ve çocuk benimle cinsel birliktelik te bulunmak istiyor bana değer sevgi saygı vermiyor onunla aynı köyde bulunduğum için onu unutamıyorum silemiyorum şu an istagramdan biri ile konuşuyorum aşrı dürüst inançlı saygılı ne yapayım çocuğa ısınmak istiyorum ama korkuyorum bilemedim her hatasında özür diliyor karşı cinsten biri ile konuşurken sohbet ederken çok geriliyorum çok sıkıyorum kendimi
İş yerinde beklentimi nasıl azaltabilirim
İş yerinde anlaştığım birkaç arkadaşım var fakat kaçıyla anlaşamıyorum sanırım onlar benle anlaşmıyor. Çok nezaketli olmama rağmen. Güzel bir kadınım. Benimle anlaşmayan arkadaşlar da kadın arkadaşlar. Bu iki kişi bana çok nezaketsiz davranıyor fakat ben onları öyle değilim kafama çok takıyorum gün önce düşünüyorum neden bana bunu yapıyorlar diye. Beni kahvaltıya davet etmiyorlar veya benimle grup ortamında çok konuşmuyorlar. Ben de kıskanıyorum onları öyle görünce. Ne yapmam gerekiyor onları takmak istemiyorum. Yazıya da döküyorum fayda etmiyor.
Bu durumu nasil aşabilirim
ozellikle iki yildir mutlu olamiyorum hayatta hicbir basarim yok ailem benim icin herseyi yapiyor onlari mutlu edemiyorum butun arkadaslarimin sahte oldugunu farkettim hepsi yuzume gulup arkamdan is ceviriyormus sevildigimi hissetmiyorum hatta sevilmiyorum deger verdigim herkes iyi niyetimi kullaniyor ve bu hep boyle devam edicek gibi geliyor cabaladikca duzeltmeye calistikca daha da kotu oluyor hicbir seyi duzeltemiyorum daha kotu yapiyorum aglamadan uyuyamiyorum surekli dusunuyorum kimseye soyleyemiyorum iki yil once bir iliskim vardi gercekten sevdigini dusunuyordum ama baska erkeklerin yani daha once yuz vermedigim erkeklerin iftiralariyla onu kaybettim bana degil onlara inandi hayatimin kazigini yemistim sanki onu da atlatmaya calisiyorum ustunden iki yil gecti ama hala canimi cok acitiyor beni kullandi mi yoksa gercekten sevmis miydi bilmiyorum onu kaybetmek bana gercekten cok agir geldi hayatina devam etti her sey onun icin cok yolunda gidiyor ama ben hala ayni yerdeyim universiteye bile gidemedim ikinci mezuna kalisim ama olmuyor ne kadar calissam da arttiramiyorum netlerimi yetemiyorum ailemi de bu daha cok uzuyor baska seylere sinirlenip onlara patliyorum kiziyorum ama benden nefret etsinler de istiyorum cunku onlarin istedigi gibi olamicam hicbir sey basaramicam bu zamana kadar hic olmadi cunku gidip su an bunlari onlara anlatamam cunku bahane derler aglasam buyuk ihtimal sahte diye de dusunurler bilmiyorum ama bu duygular o kadar pesimi birakmiyor ki her saniye ciddiyim her saniye her yeri dagitmak istiyorum bagirmak istiyorum aglamak istiyorum on dakika bunlari unutup mutlu olsam hemen aklima geliyor mutlu olmaya hakkim yok sanki ama on dakika suruyor o da zaten hic odaklanamiyorum da birileri bana bi sey soyluyor duymuyorum unutuyorum surekli daliyorum farkinda olmadan o dusuncelerle doluyor kafam ben ne olucam neden yapamiyorum neden sans bana gulmuyor baskalari mutluyken ben niye olamiyorum niye sevilmiyorum niye herkese bu kadar iyi yaklasirken onlar bana kotu duygular besliyor neden neden neden cirkin biri de degilim bunu biliyorum yani ortama girince ilgi direkt bende oluyor istedigimi hayatima cekebiliyorum hatta hayatima giren cogu erkek beni sevdigi icin degil guzel oldugum icin insanlara ben bu kizi elde edebildim diye gosteris icin seviyor gibi yapiyor maalesef bunu cok gec farkettim bu da cok can acitici arkadaslarim da oyle mutluluklarina mutlu oldum agladiklarinda daha cok agladim onlar icin ama gel gor ki hepsi yalancinin kiskancin tekiymis her ortamda beni yerip dikkati kendilerine getirmeye calisiyolardi ama salak oldugum icin bunu bile farketmiyodum umrumda da olmuyordu gerci aslinda onlar basit konuma dusuyormus oyle sadece erkek meraklilariymis arami onlarla actim iyi ki de yaptim ama bazi hatalar yaptik gecmiste onlarla arkadas olarak su an canimi en az acitan kisim arkadaslarimi kaybetmek cunku yanlarinda kendi benligimi unutmusum hayatta yaptigim tek faydali seydi gercekten ama yalnizim iste bu ay 19 yasima giricem buyuk ihtimal kimseden iyi ki dogdun mesaji gelmicek biraz uzucu o gun de zaten sadece yalniz olmak istiyorum baskasinin olsaydi onlarca hazirlik yapardim kesin ama kendiminkine mum uflemek bile istemiyorum gecen sene de oyleydi mum uflemeden bitmisti dogum gunum ama daha iyi dilek tutup bi de bos umitlere kapilmaktansa artik farkindayim ama gecen sene, seneye boyle olmam duzelirim belki hayatimda biri olur uni kazanmis olurum mutlu olurum diyordum komik biraz hala ayni yerdeyim daha kotu bir sekilde bunlari aslinda gunluge de yazabilirim ama yazamiyorum uc sene once falan annem okuyup kiyameti koparmisti baya da yaziyodum iyi geliyodu ama onu da yapamiyorum artik neyse oyle iste yazdiklarim sacma da olabilir bilmiyorum baska dertlerin yaninda baya kucuk bir sey buyuk ihtimal neyse ben ne yapmaliyim bana ne iyi gelir dusunmekten icimdeki surekli olan sinirden gerginlikten ümitsizlikten nasil kurtulabilirim