Zihninizi Özgürleştirin
Herkes için psikoloji ve zihinsel sağlık alanına giren soruların hazinesini keşfedin.
Filtrele
Kaygılarımdan ötürü neyim olduğunu anlayamıyorum
Merhaba ben kendimi bildiğimden beri çevrem tarafından hep sessiz ve utangaç olarak tanımlandım. Çocukluğumda dahi sadece kendi başıma oyun oynamaktan zevk duyardım. Son yıllarda kendimi daha sosyal bir insan olmaya zorladım. Toplu bir konferansta veya insanlara konuşurken çok sakin kalabiliyorum ancak bir kişiye hitap ederken ders sayfası veya yazı vb. Okurken fazlaca strese ve heyecana kapılıyorum ve o sırada ellerim titriyor, başım dönüyor, vücudum uyuşuyor gibi hissediyorum ve istemsizce ağlama krizlerine giriyorum. Kendime gelmem ise on beş yirmi dakikayı buluyor ve büyük bir boşluk hissi hissediyorum. Yaptığım şeylerde hep çok mükemmelliyetçiyim fakat bunun artık tamamen tersine dönmeye başladığını, bu huyumun beni kötü etkilemeye başladığını fark ettim. Bazen nadir de olsa kalabalık insanların olduğu yerlerde ayaklarım geri geri gidiyor adeta yürümeyi unutuyorum. Kendi potansiyelimi gösterememek beni üzüyor. Bazen akıcı bir şekilde konuşabilirken bazen tutuluyorum. Sosyal hayatımı çok fazla etkiliyor ağlamamı tutamıyorum. Önceden başıma her ne gelirse gelsin duygusal darbe de yesem duygularımı kontrol edebiliyordum ve hiç ağlamayan bir insandım. Şimdi durum tam tersine döndü ve beni rahatsız ediyor. Psikolojik bir yardıma ihtiyacım var mı uzun zamandır merak ediyorum:( Şimdiden teşekkür ederim
Gizli Kullanıcı
Uykuda konuşmak nasıl önlenir?
Uykuda bazen kendi kendime bazen de baskasinin sorusuna cevap veriyorum. Bazen yanlis yerlerde yanlis sozler kullaniyorum. Sorulan sorulara dogru cevap vermek buyuk sıkıntılara yol acabiliyor. Bunun icin ne yapmam gerekir. Baskalari papatya cayi ic yatmadan once diyo hic baglanti kuramadim ama yinede denedim oda ise yaramadi. Hic bir yerdede cevabini bulamadim hani psikolojiylemi alakali onu bile bilmiyorum. Yardimci olursaniz sevinirim.
Gizli Kullanıcıİnsanların benim hakkımda konuştuğunu anlamam için ne yapmam gerekiyor?
Ben insanların benim hakkımda ne düşündüğünü düşünmekten artık çok sıkıldım. Bu durum beni aşırı bunaltıyor,gelecek kaygısına sürüklüyor,depresyona girmeme sebep oluyor. Hatta bazen geceleri başımı yastığa koyduğumda ağlıyorum istisnasız her gün belki de. İnsanların yüzlerine güldükten sonra geceleri ağlamak artık beni yormaya başladı. Depresyondan çıkamıyorum bunalıma bile giriyorum. Bundan vazgeçmemi sağlayacak bi yöntem önerebilir misiniz? Ne yapmalıyım ki bu düşüncelerden kurtulayım.
Gizli KullanıcıAnne Baba sevgisi görmedim
Merhaba ben 17 yaşındayım annem ve babam hayatta olduğuna rağmen bu yaşıma kadar hiç anne baba sevgisi görmedim babaennemlerle yaşıyorum onlarda çok kötü davranıyor ağlıyorum kimse bilmiyor kimseye tek kelime edemiyorum çünki gidecek bı yerim yaşayacak kimsem yok sadece acı çekip katlanıyorum her gün kalbim dahada kırılıyor her gün acı çekiyorum çok ama çok yoruldum ama. beni en çok yoran şey anne baba sevgisi görmemek bu süreçte ne yapabilirim?
Gizli KullanıcıKumar bağımlığı nasıl bir bağımlılıktır?
Ben kumar bağımlısı bir bireyim ve 2 yılık bir kumar oynama sürecim oldu çok büyük kayıplar yaşadığım için kumar alışkanlığını bırakmak istiyorum kendimi bir çok kez bırakmak için söz verdim ve bir sonuc alamadım bunun nedeni nedir nasıl bir bağımlılıkla savaşıyorum ve kendi irademle bırakma şansım varmıdır maddi ve manevi bir çok kayıplarım olmasına rağmen halen neden bırakamıyorum sözümü neden çığniyorum ?
Gizli KullanıcıBaşkalarını kendimden ön planda tutmamak için ne yapabilirim?
Ben kendimden çok başkalarını mutlu edince mutlu oluyorum ve sürekli başkalarını mutlu etmeye çalışırken kendimi unutuyorum her şeyi icime atıyorum ve hiç kimsede sormuyor neyin var diye. Sürekli gülmek mutlu etmek zorundaymışım gibi hissediyorum. İnsanlarla iliskilerime sınır koyamıyorum hani herkesin bi çizgisi oluyor ya bende yok işte ondan. O yüzden de sürekli deger, sevgi, ilgi her şeyimi verip ortada bırakılıyorum. Bunun yanlış olduğunu ve bana iyi gelmediğini biliyorum ama hiç bir şey yapamıyorum bu konuyla alakalı kimseye de güvenemiyorum. Kendimi kötü hissediyorum çünkü verdiğim değeri alamayınca bi daha yapmayacağım kendimden çok değer vermeyeceğim desem de yine aynı şeyi yapıyorum. Benim verdiğim değerin de sevgininde fazla olduğunu biliyorum ve sonra da aynısını karşı taraftan göremeyince kendimi değersiz sevilmiyormuş gibi hissediyorum.
Gizli KullanıcıSanki sevilsem her şey yoluna girecekmiş gibi
Ben 25 yaşında baba sevgisi görmemiş birisiyim aile sevgim eksik beni büyüten dedemi de kaybettim 2 yıl önce depremi yaşadım benim sadece sevgiye ihtiyacım var azıcık sevilsem iyilesecegim her şey iyi olacak gibi ama kimse sevmiyor kendimi başarılı bulmuyorum belkide sevgiye layık birisi değilim yaklaşık 10 yıldır panik atagim var. Ne yapacağım bilmiyorum siz ne önerirsiniz ne yapsam daha iyi olabilirim Teşekkür ederim şimdiden 🌸🙏
Gizli KullanıcıNasıl biraz daha sakin olabilirim?
Merhaba. 31 yaşında bir kadınım. İş hayatında da ev hayatında da en ufak bişeye sinirlenen biriyim. Ve üzerimden çabuk atamıyorum. Küçücük olaya geriliyorum. Birinin bana yapılan bi yoruma tahammülüm yok. Bu kadar gergin biri olmak istemiyorum. Olumsuzu veya kötüyü düşünmek de istemiyorum. Olaylara daha sakin nasıl bakabilirim? Nasıl daha olumlu biri olabilirim? Bazı şeylere takılmadan ilerlemeyi nasıl başarabilirim ? Aile konusunda da geçmişte yaşadıklarımı aşamıyorum. Oldu bitti diyemiyorum. Bunu nasıl başarabilirim ?
yoncaSevgisiz ortamda büyümüş olmanın etkileri
Sevgisiz bir ortamda büyüdüğümü söyleyebilirim. Sevgisizlikten dolayı da çevremden ilgi, sevgi görmek istiyordum lakin bunu ben ancak bir şeyler yaparsam elde edebiliyordum. Menfaat olmadan da sevilmenin tadını hiç bilmiyorum. Bu da beni özgvensiz, girişken olmayan, asosyal birine dönüştürdü. Bunu yenebilmek için ne yapmalıyım? Birini seviyorum ve ona bunu nasıl açıklayabilirim tamamen hissettirmek için? Menfaat olmadan da sevgi olacağını anlaması için. Kendimi beğeniyor ve seviyorum ama boyumdan dolayı biraz takıntılıyım. İnsan sevince diğer ögeler mi önemlidir? Yani fiziksel açıdan? Bunu nasıl alabilirim?
Gizli KullanıcıMaladaptive daydreaming ve aşırı düşünüp takılı kalmaktan nasıl kurtulabilirim?
Merhabalar, ben uzun zamandır maladaptive daydreaming hastasıyim diyebilirim hep bir uzmana gitmek istedim fakat gidemedim sadece bununla da değilim, aynı gün içinde farklı ruh hallerine girebiliyorum üzgün, mutsuz, halsiz özellikle yorgunum hep ağlayasım geliyor gündemdeki olaylara da çok takılırım kafama da herhangi bir şeyi de çok takarım ve kurtulamam olumlu düşünmeye çalışırım diğer taraftan bir ses olumsuz bir şey söyler moralim çok bozulur. O kadar stres içindeyim ki nedeni hep değişir bir gün gündemdeki haberler korkunç gelir bir gün başka bir sorun , iştahım kapanır hiç bir şey dahi yiyemem özellikle son dört gündür doğru düzgün bir şey yemedim yiyemiyorum , hiçbir şey de hissedemiyorum insanlara karşı , okudugunuz için teşekkür ederim.
Gizli Kullanıcı
