Psikolojik Destek ve İyi Oluş Platformu
Zihinsel sağlığınıza dair sorulara uzman psikologlardan yanıt alın. Psikolojik desteğin en ulaşılabilir adresindesiniz.
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Filtrele
Soru sor
Filtrele
Kategoriler
Sevgilimle aramızdaki bağ
Sevgilimle yılbaşında tanıştık, dolayısıyla ailesi yanındaydı herşey aniden oldu beraberinde takdir edersiniz ki aynı anda ailesiyle de tanıştım. Onlar beni bende onları çok sevdim. Fakat sevgilimin annesi sevgilimden daha ilgili davranıyor bana. Çok ince çok zarif bir kadın dertleşiyor benimle hep. Ama annesiyle kurduğum muhabbetin belkide yarışını kendisiyle kurmakta zorlanıyoruz. Uzakta çalışıyor kendisi onu sadece 19 gün görebildim tanışınca. 2 aydır uzakta görüntülü konuşuyoruz. Bazen beni görüntülü aramıyor ararsa 15 dakikayı geçen nadir sohbet etmiştir benle. Neden böyle sizce mobil oyun oynuyoruz kendisiyle bazen onun kadar iyi oynayamıyorum bana hemen kızıyor öfkeleniyor. Oysa ki bu sadece bir oyun dedim ona. Ancak bende üzülüyorum bana ilgisiz olduğu için ama bunu asla ona söylemiyorum toksik olmamak için. Bana saatlerce yazmıyor yoğun çalıştığı için üzerine düşmüyorum ama kaç kez instagram da aktif olduğunu gördüm iş saatinde. Yani benim ona verecek çok vaktim var ama o bana sadece kırıntısını veriyor ben ona neyi eksik veriyorum da samimi olamıyoruz merak ediyorum uzun oldu biraz affınıza sığınıyorum. İkimizde 24 yaşındayız kendisiyle ciddi düşünüyorum onunda benim için böyle düşünmesini istiyorum napmalıyım?
İsteksizim yorgunum
Bir süredir kendimi çok yorgun hasta gibi hissediyorum ama hasta değilim. Hic bişey yapmaya sabrım yok istegim yok zorunda olduklarimi yapıyorum onun dışında modum düşük kendimi mutsuz hissediyorum. kendimi eğlendirecek mutlu edecek şeyler bile yapamıyorum uğraşmak istemiyorum hicbiseyle kimseyle konusmak muhatap olmak istemiyorum konusursam bile kendimi bi anda dalmis kopmus hissediyorum. yardımcı olursanız ne yapmam gerektigi ile ilgili teşekkür ederim
Yakınlarımı kaybetme korkumu nasıl yenebilirim?
Hayatımdaki insan ve aile bireylerim, arkadaşlarım hakkında kaybetme korkum var. Hepsi sağlıklı olmasına rağmen ölürlerse diye kafamda düşünceler geçip ağlamaya başlıyorum. Onlarla geçirdiğim anları bir daha geçiremeyeceğime ve onlarsız yalnız kalacağıma kimseyle konuşamayacağımı düşünüyorum. Bu sebeple hayatımdaki erkek arkadaşımı çıkarmak bile istedim ona çok alışmıyım diye. Bu sorunun üstesinden nasıl geleceğimi bilmiyorum. Vefat ederlerse ne yaparım bilmiyorum. Sürekli onları düşünüyorum. Vefat ederlerse diye plan yapıyorum ne yapacağım diye. Bu konuyu nasıl yenebilirim?
Elde edince gelen sıkılma hissi
Çok çabuk sıkılıyorum. Elde edince sıkılıyorum. Mesela şuan bi sevgilim var çok yeniyiz (1 günlük) ve şuan bile sıkıldım. Arkadaşken iyiydik hoşlanıyodum hatta falan ama niyeyse "evlilik aşkı 9ldürür" gibi bi şey oldu ve dönemsel olarak yakın çevremden soğuyorum. Hoşlandığım biri benden hoşlanınca sıkılıyorum. Şuan sevgilimden ayrılmak istemiyorum tabii ama ne biliyim sıkıldım yani sebebi ne ve napicağmı bilmiyorum öyle
Evlilik düşünüyorum ama insanlar yorum yapınca kafam karışıyor
Evlilik düşünüyoruz fakat insanlar yorum yapınca kafam çok karışıyor ne yapmalıyım ve bazen bunu karşı tarafa da yansitiyorum ve bu da ilişkimize yansıyor ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ve karşı tarafın nasıl karakterde olduğunu da tam olarak çözemedim cimri mi buna çok dikkat eden biriyimdir fuzuli harcanmasından hoşlanmam ama harcanması gereken yer varsa harcarım karşı taraftan bunu nasıl öğrenebilirim bilmiyorum. m.
İlişki durumu karmasıklığı
Hocam merhaba. Çok utanarak bir seyler danışmak istiyorum. Ben 5 aydır falan nişanlıyım fakat bu nişanlılık sürecine giriş cok hızlı ilerledi, üstelik de bunun böyle olmasını isteyen kendimdim. Bizim 4 ay sonra düğünümüz var mekan tutuldu her sey neredeyse ayarlandı. Ben aslında bu zamana kadar çok rahattım yani her seyi bir sekilde hallederiz diye düşünüyordum. Ama zaman ilerledikçe ekonomik sıkıntılar da buna eklenince düşüncelerim hakkında endişelenmeye başladım. Mesela sevgili olsak, bir anlasmazlık oldugunda ve bu bir süre devam ettiğinde yok bizden olmaz der deyip bırakırdım büyük ihtimalle. Fakat nişanlı olunca işler daha farklı ilerliyor ve ben de yorulduğumu hissediyorum. Şu an aslında aramızda bir sorun yok ama ben nedense evlenmek istediğimi sanmıyorum sanki artık. ilk zamanki o heyecan yok icimde. Nişanlı hep ciddi dursn gergin olan birisi bazen otururken bile konusmuyoruz ve öylece susuyoruz bu beni rahatsız ediyor açıkçası. Ben aksine neşeli bir insanım sürekli konusmaya çalışırım mutsuz olsam dahi. Yani bilmiyorum içim mi soğudu artık anlamadım. Mesela ailesini de sevemiyorum artık. Bir de ben yeni işe basladım. Bunu söylemekten çok utanıyorum ama oradaki bir çalışma arkadaşım dikkatimi epeyce çekmişti çünkü gercekten cok konusmalı cok neseli birisi. Bu da beni ona cekmis bile olabilir. Sürekli kızım sacma sapan seyler düşünme diyerek telkinliyprum kendimi. O haliyle aynı iş yerinde olduğumuzdwn benimle konuşuyor ama normal biri gibi sonucta. Ne yapmam gerekiyor bilmiyorum lütfen bana bir şeyler söyleyin zor bir durumda hissediyorum kendimi.
Kendi seçimlerimden neden mutsuz oluyorum?
Bitirdiğim ilişkimde çok tartışma yaşıyorduk ben ayrılmak istedim ve ayrıldık aşkımdan ölmüyorum da ama ayrılmak doğru gelmiyor barışmam gerekiyormuş gibi hissediyorum. Ayrılma sebebim de boş değil çok sorunlar yaşadık 1 sene içinde artık bitsin dedim ama Eğer o kişiyle bitirirsem bir daha kimse beni böyle sevmez nazımı çekmez diye düşünüyorum arkadaşlarımda bana kızıyor öyle düşünme niye kimse sevmesin diye neden böyle acaba
Oğlumun hayatı
Oğlumu sağ salim büyütmek istiyorum Oglum 8 aylik erkek bebek kendisi Oğluma birsey olucak diye sıkıntılar yaşıyorum. Içimde daim bir kötü düşünce var bebegime birsey olursa ben ne yaparim. Bebegimi kaybetme korkum var. bana yardim edin ne yapacagimi bilmiyorum nasil yenerim bu durumu nasil zihnimden ciksin bu kotu dusunceler? Bir basarisiz gebelik gecirdim o zamandan beri boyle oldumsonra hamile kaldim ne yapa
Sevgilimle konuşacak konu bulamıyoruz
4 yıllık iliskim var ama artik konusamiyoruz e napiyosun nasilsindan öteye gitmiyor konuşmamiz. ona söylediğimde artik çok normal konuşacak bişey kalmadi uzun zaman olduğu için her ilişkide bu böyle tarzında şeyler söylüyor. bana ben onu aradığımda beni darliyosun yine ariyosun tavri takıniyor ve beni suçlu buluyor. aramazsam sende beni aramiyosun oluyor kavga ediyoruz. ne yapmam gerektiğini lütfen söyleyin bana teşekkür ederim şimdiden
Kafaya takmayan rahat bi insan olmayı nasıl başarırım?
Ben her şeyi çok düşünen her olaya çok takılan biriyim en ufak sorunlarda bile dünyanın sonuymuş gibi tepkiler veriyorum istediğim bi şey olmadığında çok sinirleniyorum veya çok üzülüyorum aynı orantıda istediğim bi şey olduğunda da çok fazla mutlu oluyorum yani tepkilerim hep yükseklerde eşim bana beni sinir edecek bi şeyi sadece sorduğunda bile çok sinirleniyorum oysa ki sadece soruyor ama ben aşırı tepkiler veriyorum örneğin şu iş değiştirsem nasıl olur diyor ben hemen hayır asla olmaz senin işin iyi vs diye çıkışıyorum yeniliğe gelemiyorum ama aynı zamanda süreklilikten de çok sıkılıyorum mesela sürekli aynı kıyafetleri giymekten hiç hoşlanmam sürekli değişik bi şeyler isterim ama aynı zamanda hayatımda değişik bi şey olması da beni çok huzursuz eder eşimle bu yüzden çok tartışıyoruz bana soru bile soramaz oldu çünkü tepkilerim çok yüksek hele bi şeye kızdıysam sonu kırmalı dökmeli kavgaya dönüyor benim aşırı tepkilerim yüzünden (hayır şımarık büyütülmedim) biri bi şey dediğinde veya yaptığında hemen acaba bana mı dedi diye düşünüyorum kafamda aşırı kuruyorum herkesin her hareketini ve davranışını sanki herkes benden nefret ediyormuş gibi hissediyorum. Ve sürekli aklımda artık yüksek tepkiler verme sakin ol sakin davran sakin bi evliliğin olsun diye kendimle savaşıyorum kendimle sürekli bunun savaşını verip yapamadığım için de bunalıma giriyorum çıkmaza girdim ne yapacağımı bilmiyorum