Aile Kategorisi

Anksiyete ile nasıl baş ederim?

Anne ve babamın arası 1 haftayı aşkın bozuk bende aklımda yaşanan olayi düşünüyorum kim haklı değil vs yorumluyorum düşüncelerimin sonunda tedirgin oluyorum hep olumsuz bir sahne hayal aklımda canlanıyor bu onlarla ilgili olmayabiliyor bazen kurduğum senaryo da mesela anneme ve babama doğum gününde pasta almak isteyip kardeşimle dışarı çıktığımı ve sokakta bıçaklı bi kavgaya şahit olup kactigimizi varsayıyorum ya olursa ne yaparım hemen nasıl harekete geçerim o olaydan nasıl kurtulurum diye düşünüyorum

Sürekli kendimi mutsuz ve bulunduğum yerden kurtulma arzusu ile yaşıyorum

Ben 24 yaşında bi çocuk annesi kadınım. Eşimin ailesiyle yaşıyordum ve eşimin ailesiyle anlaşamadığım için bir üst kata kendi evime çekilip bir daha onlarla görüşmeme kararı aldım. Eşimle bu konuda çatışıyoruz ve onun beni görüşmeye zorlaması, trip atması, küsmesi ve annesini sürekli savunması beni çok üzüyor ve boşanma düşüncelerim oluyor. Eşimi sevmiyorum gibi hissediyorum. Sürekli üzgün ve depresif oluyorum. Bazen kendime zarar verip kurtulma arzusu da olmuyor değil. Kaynanamla tartışarak ayrıldık, ve tartıştığımızda ben 2 aylık hamileydim. İki gün sonrasında dr gittim fakat dr bana iki gün önce bebeğin kalbinin durduğunu söyledi. Ben de bunun suçlusu olarak kaynanamı görüyorum ama eşim de beni suçluyor. 2 aydır evime çekildim kaynanamdan uzak çok mutlu ve rahatım ama eşim zehir ediyor hayatı bana. Zaten aile zoruyla evlenmiştim, düğün gününe kadar kendisi ile hiç sohbetim dahi olmamıştı. Şimdi eşimin kaynanamla yemek yemesi, günün büyük bir kısmını onlarla geçirmesi, ve benim evime sadece uyumaya gelmesi beni çok üzüyor. Boşanmalı mıyım?

Onca kalabalığın içinde neden yalnızım? Ne yapmalıyım kimse beni arayıp sormuyor?

Meraba ben 24 yasında evli bi kadınım esimi cok seviyorum ama eşimin ailesi beni istemedi dışladılar eşimide sürekli yanlarına iş tutması için calısıyolar kendi ailemden uzakta yasıyorum küçük 5 yasındayken annemi kaybettm babam tekrar evlenmişti üvey anneden cok sıkıntı yasamıstım yapmadıgı kötülük kalmadı bazen kendimi o kadar yalnız hissediyorumki kimsenin beni anlamadıgını düşünüyorum içsel olarak ne düşüncelerimi ne fikrimi kimseyle paylasamıyorum ne yapmalıyım kendimi iki uçurumun arasında kalmısım gibi hissediyorum eşimle ailesi yüzünden dogru düzgün vakit geciremyorum hic arkadasım komsum yok sosyal aktivetem yok sürekli evdeym kendimi evin içinde cok bunalmıs yalnız kaderime terk edilmiş gibi hissediyorum saclarım dökülmeye basladı bazen nefesim daralıyor ev üstüme geliyor dısarı cıkmak istiyorum eşimle cıktımızda ya markete yada pazara cıkartıyor oda cok calısıyor ne yapmalıyım bide bana yapılan haksızlıklar gözümin önünden gitmiyor aniden aklıma geliyor hakketmedigim sekilde davrandılar eşimin ailesi istemyolar beni ne dügünümüzü ne nişan ne esya hiçbişe yapmadılar şimdi esimin kardesine kız istediler altınını da yapcak olıyolar sözünüde nişanınıda yapıyolar peki neden ben hiçbişeyi hakketmiyorum neden bana yapılmadı ben mesafemi korumaya calısıyorum kırıldgmı bilsinler diye lütfen kendi pskilojimi nasıl ruhumu düzelteblirim yardımcı olurmusunuz

yorgunkadin

Boşanma sürecinde ama emin olmak için ne yapmak gerekir?

2 Yıl önce evlendim. Bazen tartışmalarımız oldu ufak tefek ama 1 aydır eşim benden boşanmak istiyor. Evliliğim boyunca maddi manevi her koşulda destek oldum. Maddi kabul etmiyordu. Gerginliğini hep bana yansıtıyordu Bu süreçte kırıldım üzüldüm yıprandım anlatmaya çalıştım anlaşılmadığımı düşündüm. Şimdi de boşanmak istiyorum dedi ve bunu mesaj atarak söyledi. Bebi istemediğini nefret ettiğini benimle olmak istemediğini söylüyor birden bire böyle yaptı. Ben istemediğimi söyledim ama çok ağır konuşuyor kırıyor üzüyor zerre umrunda değilim şu an ailemin yanında kalıyorum. Sürekli boşanacağım dava açacağım deyip duruyor ama açmıyor da neyi bekliyor bilmiyorum ona yanında olduğumu birlikte bunun üstesinden geleceğimizi zorluklarla mücadele etmek istediğimi defalarca söyledim. Yanında olduğumu hissettirmeye çalıştım. Ama fayda etmiyor kararını vermiş. Boşanmak istemesinin sebebi de kafamızın uyuşmamasıymış. Bu kararı tek başına verdi. Ben tepki gösterince de beraber karar vermişiz gibi davranıyor. Bana sürekli yanımda olmadın diyor bana eş olmadın diyor. Nişan sürecinde gelenek ve göreneklerden dolayı yaşadığımız sıkıntıları dile getirip sen ailene karşı çıkıp yanımda olamadın diyor. Kendi ailesine öfkeli bana öfkeli anlam veremiyorum bu süreçte aradım konuşmaya çalıştım hiç oralı olmadı yüz yüze konuştuk yine aynı şeyleri söyledi istemiyorum seni dedi benim kendimi ifade etmeme bile müsade etmedi. Empati kuramıyor evliliğimiz boyunca bunu farketmştim kaç defa terapiye gidelim dedim ama istemedi teşvik etmek için uğraştım hep yok dedi bu süreçte de kaç defa teklif ettim ben ve ailesi hep uğraştık ama gitmek istemiyor. Son konuşmamızda yanlış kararlar vermeyelim gel gidelim dedim senle hiçbir yere gelmem dedi. Bu olaylar yaşanmadan 1 hafta önce benle yıllar sonra olacak hayallerimizi anlattı. Çocuk istediğini bile söyledi. O zamandan bu zamana nasıl geldik bilmiyorum. Kpss ye hazırlanıyordu 90 üstü hedeflemşti istediği gibi geçmedi diye bunalıma girdi aldığı puan da 85 ama bu onu tatmin etmiyor evlendiğimiz ilk zamanlar borçlar yüzünden gergindi sonra işinde mutsuzdu gergindi ve bunu hep bana yansıttı alttan aldım hep kırdı üzdü hep alttan aldım sonra sınava hazırlanmaya başladı onun gerginliği başladı onu da alttan aldım geçsin her şey geçecek diye düşündüm ama şimdi bu haldeyiz önceden barışmak her şey yoluna girecek diye umutlanıyordum ama şimdi yeni hayatım üzerinde planlar yapıyorum ben de bitirmek istiyorum. Bu yaşadıklarımı bir daha yaşarım diye korkuyorum ve kendimi bile bile ateşe atmak istemiyorum. Böyle düşünmemin sebebi de 1 aydır biraz bile çaba göstermedi hep ben evliliğimiz için uğraştım bu da beni yıprattı artık onunla birlikteliğimiz olsun istemiyorum bu hissettiklerim bu süreçte yaşadığım psikolojinin etkileri mi yoksa sinirden öfkeden mi bilmiyorum bana yardımcı olabilir misiniz?

Derdimi ve üzüntümü anlatmak için ne yapabilirim?

beni üzen veya yanlış olduğunu düşümdüğüm olaylar karsısında özellikle eşime sıkıntımı anlatmakta cok zorlanıyorum huzursuz olmaktan veya onu kırmaktan endişe duyuyorum beni kırdığı konularda veya kendimi yalnız hissettirdiği zamanlarda hatalı davrandığını anlatırken sevgisine ve ilgisine ihtiyacım oldugunu söylüyorum ama fayda etmiyor 8 yıllık evliliğimde eşimle aramda bi duvar var gibi hissediyorum genel yaşamimdada hep alttan alıyorum rahat olabilmek adına ne yapmalıyım? Olabildiğince arkadaslarımla cok olmasada oldugunda sorunları uzatmadan kalp kırmadan kapatmaya calısıyorum iyi olmak varken neden kötü olalım diye fakat yeterince hakkımı savunamıyorum kendimi küçük düşmüş hissetmiyorum belki karsı taraf öyle düşünsede iyi olmaya calısmaktan korkmuyorum fakat sadce canımı cok yakam konularda daha rahat anlatabilmeyi istiyorum konuyu konusurken sinirlerim bozulup ağlamaya başlıyorum ve bu beni daha sinir ediyor kendime daha fazla kızıyorum

Eleştiriler ve suçlamalar beni ailemden uzaklaştırıyor ne yapmalıyım?

Annemle sürekli bir çatışma halindeyiz diğer herkesle iyi ama sadece bana kötü davranıyor. .Eleştiriyor suçluyor ben de haliyle çok hassas bir insanım. Eski neşem kalmadi beni sevmiyormuş. . Annem ailedeki herkesle aramı bozuyor. Su anda herkesten uzaklaştım. Ablamla tartıştık annem beni ona şikayet etmiş (suçum olmayan bir şeyden dolayı) çok üzgün kırgın ve sınırlı hissediyorum. ne yapmam lazım?? Lütfen bu konuda bana tavsiyelerde bulunun. Beni evde istemiyor mesela. Bu de benim çok ağrima gidiyor. Erkek arkadaşımdan bu sorunlar yüzünden ayrıldım. . O çok iyi biri hep beni dinler ama ailemle onu karsilastirmaya başladım ailem kötü davranıyor o iyi ??? Neden ???

Eşimin artık beni sevmediğini düşünüyorum

Biz 12 yıllık tanışıklığımız ve 5 yıllık bir evliliğimiz var. İnişli çıkışlı bir evliliğimiz oluyor ama birbirimize sevgimiz hep vardı. İş yerinden dolayı problemler yaşıyor ve beni de artık umursamıyor sevdiğimi söylediğim zaman neden üstüme düşüyorsun diyor. Yürürken elini tutmak istedim elini kaçırdı aynı yatakta birbirimize dokunmadan yatıyoruz . Aynı odada konuşmadan oturuyoruz neden bana karşı böylesin deyince beni rahat bırak diyor

Eşimle ilişkimi nasıl iyileştirebilirim?

Merhaba Hocam! Hocam ben çok mutlu değilim. Evliyim bir sene oldu. Hep ilişkilerimizde sorunlarla karşı karşıya geliyoruz. Çok kavga ediyoruz. Mutlu olduğumuzdan mutsuz günlerimiz çoktur. Hocam ben kendimde olmadan karşı tarafı çok korkutuyorum. Yani hiç bir şeyim olmadan oluyormuş gibi gösteririm. Örneğin, kalbim ağrımıyor ama ağrıyormuş gibi veya bayılmış gibi yapıyorum. Ama bunu yapmak istemezdim ancak birden oluverir. Yani kendimi durduramıyorum. Ben benimle çok ilgilensin mı diye mi yapıyorum bilmiyorum. Bunu yapmak istemiyorum artık. Ben ne yapabilirim?! Bu konuda yardımcı olursanız çok sevinirim Hocam!

Kocam neden bu hayatı yaşamamı istiyor gibi?

Merhaba öncelikle evlendikten sonra hiç bir şeyi kaldıramaz oldum eşime sorsan beni çok seviyor. Ama bu sevgi içinde beni öfkelendirmek var beni sinirlendirmek var yıkıcı kırıcı şeyler var. eşim bana kötü davrandığında bende birikiyor ondan sonra kendi kendime konuşuyorum tırnaklarımı yiyorum çocuklarımla olan iletişimimi kontrol edemiyorum bazen ne yapmalıyım çok yoruldum bazen içim bile bu hayatı yaşamamı istemiyor her şey ağır gelebiliyor.

Annem ve babam sürekli manipüle ediyor ne yapmam lazım?

Annem ve babam tarafından manipüle ediliyorum. Sürekli onların istediği olsun istiyorlar. Bu durum gerçekten bunalttı beni artık. Kendimi ifade etmeye başladığımda mağdur duruma getiriyorlar kendilerini. Ben ne yapacağımı bilemiyorum. Çünkü kendileriyle iletişim kuramıyorum. Hemen suçlayıcı davranışlarda bulunuyorlar. Bunun sonucunda kendimi suçlamaya başliyorum. Her bir olay karşında acaba suçlu ben miyim demeye başladım. Rahatsız oluyorum artık bu durumdan. . Ne yapmalıyım sizce?