Aile Kategorisi

Ağda yaparken anneme yakalandım utanıyorum

Öncelikle merhaba ilk kez bu sorundan bahsedeceğim hemde herkesin içinde bu yüzden çok utanıyorum şu anda çok fena ağlıyorum ve kendimi tırmalayıp tokatlıyorum lütfen bu basit şey için bana gülmeyin ben 22 yaşımdayım annemle aramız hep mesafelidir bir yabancı gibi onun yanında kendim gibi veya şımarıkca davranmaktan çok utanırım arkadaşlarımın arasında farklı ama annem arkadaşlarımın yanına gelince daha sert ve ciddi olurum hani olur ya genç kızlar heves eder yeni ergen olduklarında sütyenlere bende etmiştim ve 12 yaşımda bu konuyu anne göğüslerimin ucu belli oluyor sütyen almam lazım dediğimde hafif sırıtarak büyütmeseydin dedi şaka yaptı ama yine de almadı bana sütyen ben lisede bile sütyen takmadım hep göğüs uçlarım belli olmasın diye bantlardım normal bantlarla ve bu canımı çok acıtırdı. İlk sütyenimi 18 yaşımda aldı bana o seçmişti. bunları anlatmamın sebebi annemle ilişkimi anlamanız işte asıl konuya geçiyorum. Ben hep babamın jiletleri ile tüylerimi alırım gizlice bu sefer hep çabuk çıktığı için ve hormon bozukluğum olduğu için daha çabuk çıkıyor ağda ile almak istedim her şeyi çok gizli tutmaya çalıştım televizyon sesini açtım evdekileri kolaçan ettim ama ne fayda tam rahat rahat ağda yaparken annem kapıyı açtı ve o kadar utandım ona karşı sinirlendim ki belli etmedim ona bana ağda mı yapıyorsun dedi ve evle alakalı bir şey dedii bende ona tamam dedim ama o kadar utanıyorum ki neden bu anı yaşadım keşke yok olsam yaşamak istemiyorum şu an odaya kendimi kapattım ve hüngür hüngür ağlıyorum çok incindim annem kızmadı tabii ağda yaptığım için ama dediğim gibi hiç yakın değiliz çok utanç duyuyorum nasıl artık onun yüzüne bakacağım lütfen beni yargılamayın çok üzgünüm çok ne yapacağım bilmiyorum çok fena bir utanç duyuyorum zaten hep de kavga ederiz annemle hiç anne kız olamadık ne yapmalıyım sanki yanlış bir şey yapmış gibi hissediyorum ağlamam durmuyor

Eşimle terapi sürecini en güzel nasıl yürütebilirim?

Eşim ile ciddi boyutlarda sorunlar yaşıyoruz. Kendi yaptığı hataları kendisine yapılmış gibi anlatıp bütün yakın çevremizle aramızı açıyor. Sabrın sonuna getirip verdiğim tepkilerden beni sorumlu tutuyor. Sürecimiz boşanmaya doğru gidiyor. Bu yol en başta çocuğumuz olmak üzere herkese zarar verecek biliyorum. Ve aramızdaki tartışmalar çocuğumuzu da kötü etkiliyor. Suçlama ve yargılama yapmadan sorunun ikimizden de kaynaklanabilir olduğunu ve birlikte alacağımız bir uzman desteği ile bunun önüne geçme şansımız olduğunu söylesem de uzman desteğini kabul etmiyor. Altını çizerek belirtmek istiyorum ki desteği sadece kendisinin alması yönünde değil benim de kendimdeki eksiklikleri farkedemeyebilecegimi ve birlikte alma yönünde teklifte bulunuyorum. Bu yuvayı kurtarmak için ne gerekiyorsa elimden geleni yapmaya çalışıyorum. Bu süreç beni mental olarak çok etkiliyor. İşimi ve gündelik yaşam kalitemi fazlası ile düşürdü. Yaşananları düşünmekten, çözüm yolu aramaktan ve çocuğumuzun etkileneceğini hesaba katarak sürekli düşünceler içinde olmaktan çok yorgun düştüm. Ve kendimi biraz geri çekmek durumunda kaldım. Belirtmek isterim ki sinir ve stress kaynaklı ciddi bir rahatsızlığım bulunmakta. Sürecin devam etmesi hastalığımın tetiklenmesi konusunda da endişe yaratıyor. Mevcut sıkıntıların bahsettiğim gibi bir uzman desteği ile çözülebileceğini düşünüyorum ancak bunu en naif ve ılımlı şekilde söylememe rağmen teklifimi kabul etmiyor. Süreci en güzel nasıl yürütebilirim?

Depresyonla nasıl başa çıkarım?

Nişanlımla ayrıldık, 5 senelik bir ilişkimiz vardı. O gitmiş yerine başka birisi gelmiş sanki. Başka bir erkeği sürekli gözüme gözüme sokuyor, çok acı çekiyorum, dünyam başıma yıkılmış gibi hissediyorum, bir saniye hiç aklımdan çıkmıyor. İlaçlarla ayakta duruyorum antidepresan ve sinir için ilaç kullanıyorum. Çektiğim sıkıntının üstüne beni kışkırtmak için, acı çektirmek için elinden geleni yapıyor. Beynimdeki düşünceleri durduramıyorum, lütfen bana ne yapmam konusunda yardımcı olun.

Annem ve kendim ile olan bağlanma problemim?

Merhaba, ben Elizabeth. Yani en azından kendime öyle diyorum. Bir kitap karakteri, belki biliyorsunuzdur. Tabii bunun konumuzla ilgisi yok. (:Karşımda bir psikolog var diye hayal edip size kendimi anlatmak istiyorum. Siz de eğer müsait iseniz ve dilerseniz ; beni yorumlayabilirsiniz. Ben 6 kişilik bir ailede büyüdüm. Annem, babam ve 4 kız kardeşiz. 2. Çocuğum ben. Küçüklükten beri annem ile bağlanma durumum biraz değişik. Kaygılı bağlanma gibi yani. 22 yaşındayım ve annem bir kaç günlüğüne şehir dışına çıksa kendimi çok kötü hissediyorum. Hatta şehir içinde bile , 1 gün başka bir akrabamızdakalmak istese( örneğin annesi, ananemde); yine karnıma sancılar giriyor ve o gün çok mutsuz oluyorum. Bunu kendime hatırlattıklça aşmaya çalışıyorum. "Sen kaç yaşına geldin, ne bu kaygı" gibisinden kendime sorular yönelttip duruyorum. Bir başka sorun ise, gerçeği ilki ile biraz alakalı bir durum. Bundan yaklaşık 2 sene önce, annem ile kahvaltı ederken; annemin boğazına toz biber kaçmıştı. ++ Çok fazla öksürüyordu, kardeşlerim normal bir şekilde karşılarken ( ki bu normal bir şey, çünkü bir lokma değil, bir toz kaçmış) benim bacaklarım titriyor, sesim kısılıyor, annem nereye gitse oraya gidiyordum. Ve bu 2 senedir ben ağzıma acı biber, toz biber sürmedim. Nefret ettin ondan. İlk zamanlar sofraya bile koydurmadım. Anneme izin vermedim yemesine. ( şu aralar çok karışmıyorum)Şu anda yanımda herhangi birisi yemek yerken öksürse, ellerimle kulaklarımı kapatıyorum ve gözlerimi yumuyorum. Son olarak çok oldu ama şunu da belirtmek istiyorum. Ben kendimi hep yetersiz hissediyorum. Yani işe gitmediğim zaman, okula gitmediğim zaman ; evde oturamıyorum, gün içerisinde yatamıyorum. Hep kalkıp bişey yapmam gerekiyor diyorum. Örneğin ders çalışmak, ne bileyim; mesela film izlerken bile alt yazısız izliyorum yabancı dilleri. Sırf o saatlerim boş geçmesin, dilimi geliştirim diye film bile doğru düzgün izleyemiyorum. Ha bir de , eskisi kadar kitap okuyamıyorum. Yani aslında eskisinden daha çok okuma isteği var ama bir yerde sabit kalamıyorum. 20 sayfa okuduktan sonra başka bir işe girişmem lazım diye düşünüp yarıda bırakıyorum. Şimdilik bu kadar, biraz uzun oldu ama yorumunuzu bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim💗

Bilgim dışında bir konu üzerinden suçlanıyorum

Merhaba, ikiz kardeşim yıllardır benimle görüşmüyor. Sebebini bilmiyorum, hakkımı helal etmicem diyor. Onun evliliğini etkilemisim, bir enkaz yaratmisim ve o eşi ile birlikte o enkazın altında kalmış dedi… ne yapmis olabilirim neyle suclaniliyorum bilmiyorum. Kesinlikle söylemiyor. Yıllardır düşünüyorum bulamıyorum. 2 gün önce Konuşmak için cagirdim, geldi, fakat yine anlatmadi… bu da son görüşmemiz oldu. . kendimden eminim fakat hazmedemiyorum… ne yapabilirim… neden huzursuzluk var?

sedalbayoglu

Doğum sonrası süreçte zorlanma

Merhabalar 5 aylık bir oğlum var aslında sorun belki de benimle ilgili bilmiyorum. Aşırı zorlanıyorum kendimi hiç iyi hissetmiyorum ruhsal fiziksel duygusal olarak ve çok fazla yoruluyorum asla hiç bir işe yetişemiyorum onunla ilgilenmekten ve bu beni daha fazla strese sokuyor ne yapmamı önerirsiniz nasıl kendimi iyi hissederim bu depresif durumdan kurtulmak istiyorum sanki hiç bir şeye yetişemiyorum başaramıyorum her şey o kadar zor geliyor ki çok huysuz ve asla durmayan bir bebeğim var yıprandığımı hissediyorum bana yardımcı olun teşekkür ederim 🙏

zeyno14

Manipüle edilmemek için ve isteklerimin gerçekleşmesi için ne yapmam gerekir?

25 yıllık evliyim. Eşim özünde iyi bir insan olmasına rağmen benim isteklerime sağır davranıyor. Evi tadilat ettirmek için 8 yıl civarı bekledim. Bazı eksikler kaldı. Onları ısrarla yapmıyor neredeyse 4 yıl oldu. Mehir olarak araba istemiştim. Bir finans şirketinde para biriktirmeme rağmen üzerini tamamlayıp almıyor. 2 kardeş ortak olmalarına rağmen bütün kardeşlerin ihtiyaçları gideriliyor. Fakat benimkiler kulak arkası ediliyor. Bu durum beni çok rahatsız ediyor. Kendimi değersiz ve kullanılmış hissediyorum psikolojik olarak çok yoruldum, evden çok nadir çıkıyorum. Ama evde iş yapmakta çok zor geliyor. Daha önceki yaşanmış olaylar beni çok rahatsız ediyor bazen çok geriliyorum ve devam edemiyorum. Bazende ağlıyorum. Geceleri uyuyamıyorum. Bazı zamanlar. Konuşmak istiyorum ama maalesef konuşulmuyor yasinirlenip bağırıp çağırıp kapıyı çekip gidiyor ya da beni manipüle ediyor. Bu durum beni fazlasıyla rahatsız ediyor. Kilo problemim var fakat istememe rağmen bu sıkılmış ruh haliyle onuda beceremiyorum. Ama yinede 8 kg. Vermeyi başardım. 2 çocuğum var. Nasıl bir yol çizmeliyim. cevabı sadece e mail olarak göndermeniz mümkün mü dür? İnstagram da yayınlamazsanız olurmu?

Eşimin davranışlarına nasıl karşılık vermeliyim?

Eşimin antisosyal kisilik bozuklugu var. Evlenirken ailesi ile bir sorunum yoktu ancak bana esimin tanili boyle bir rahatsizligi oldugunu söylemediler bende evlendikten sonra neden bunu bana soylemediniz dedim diye bunu saygısızlık kabul edip cephe aldilar sürekli üzerime iftira atıyorlar (sana büyü yapıyor karın sana zehir veriyor karın gibi) ve eşimi manipule ediyorlar ama eşim bir türlü manipule olduğuna inanmıyor ve sürekli beni suçluyor

Eşimin ailesi her şeye karışıyor

Hocam merhaba 7 yıllık evliyim eşimin ailesiyle yıllardır sorun yaşıyoruz sanki evimizin içinde bizimle yaşıyor gibi herşeye karışıyorlar en sonunda tartıştım kayınvalidem çıkıp evine gitti eşimde ardından eşyalarını toplayıp gitmeye kalktı ama gitmedi benim güvenim bitti fakat heran gidecek gibi hissediyorum hiçbir şey eskisi gibi değil çok güvenim kırıldı çok mutsuzum o günden sonra evli gibi değil ev arkadaşı gibi görüyorum onu iki çocuklarım var boşanmak istiyorum fakat ekonomik olarak hazır değilim, annesini de bir daha görmek istemiyorum sürekli aşağılayıcı alaycı bir tavırla yaklaşıyorlar bana eşim arada kalıyor sessizliğini koruyor yıllardır onun sessizligi durumu buraya kadar getirdi, sanki ben suçluyum gibi davranışlari var konuştuk fakat sebep sonuç ilişkisi yok yüzeysel geçiştirici konuşuyor konu kapandı tamam vs gibiKış tatili planlıyor fakat onunla hiçbir şey yapmak istemiyorum çünkü henüz konu konuşulup bir sonuca bağlanmış değil çok üzgün ve kırgınım

Bana işteyim deyip gece yarısı başkasıyla görüşmesi

Öncelikle merhaba eşimle sürekli şiddetli gecimsizlikler yasiyoruz beni sevdiğini soyler ama hiç bir zaman beni dinlemez gece yarısı çıkıp gider sordugumda sanane der en son işteyim geç cikican dedi ama başkasıyla görüşmeye gitmis evlilikte yalan olmaması gerekli bnde ayrilma kararı aldım çünkü daha önce beni defalarca aldattı ben çocuğum babasız kalmasın diye affettim ama her seferinde ben perişan oluyordum degisicem diyerek yeminler ediyor sonrasında bir kaç ay sonra aynı kişiliğe geri de donuyordu daha önce de yaşadığım şeyler yüzünden küçük bir kavgamız da eve para bırakmaz beni cezalandırır aklınca bir hafta eve ekmek alamadigimi biliyorum ve ona karşı güvenim kalmadı sürekli huzursuzluk çıkaran bir kişi sizce ne yapmam gerekiyor çok çaresiz hissediyorum