Aile Kategorisi

Ergenlik mi yoksa psikolojim mi bozuk

Merhaba ben 18 yaşında bir kızım. Buradan yazınca biraz tuhaf oluyor ama artık ot gibi yaşamak istiyorum. Mutlu değilim, üzgünlügün eşiğindeyim. Yaşamak istemiyorum ama ölmekte istemiyorum. Ailem beni herkesle kıyaslıyor eskiden hep içime attım dedim kendi psikoloğun sensin. Karşılarında hissiz gibi duruyorum ama yalnız kaldığımda hemen ağlamaya başlıyorum. Ağladığımı gördüklerinde daha da kızıyorlar. Nefes alamıyorum. Hiçbir alanda başarı sağlayamadım. Ders yapmaya mecalim yok, milli sporcuydum sakatlandım ameliyat oldum. Antrenörlük yapıyorum orada gülüp evde sürat asmak ağır geliyor. Arkadaşlarım yok. Annem hep dalga geçiyor suratsızlığından kimse seni sevmiyor 18 oldum diye kendini bir şey sanma gibi şeyler diyor. Babam bunun ayarları bozulmuş diyor Ne yapacağımı bilmiyorum ergenlik böyle bir şey değil bence. Cevap verecekmisiniz bilmiyorum ama vereceğiniz cevapta bir işe yarayacağını sanmıyorum.

Çocuk ve evlilik - Eşim çocuk istemiyor

Eşimle 9 aydır evliyiz nişanlı olduğumuz dönemler evliliğimizin ilk yılında çocuk istediğini söylerdi bende istemezdim 2-3 yıl sonra derdim . Şimdiyse tersine döndü ben istiyorum ancak eşim istemiyor kendime zor bakıyorum şuan çocuk bakamam masrafı çok diyor. Bazen ben istediğimi dile getirdiğimde sen daha çocuksun çocuk mu istiyorsun diyor ben 24 eşim 29 yaşında ne yapmam gerektiğini bilmiyorum sanki son zamanlarda cinsellik için bile kendi adım atmıyor hep benden bekliyor gibi önceden hep kendi adım atardı

Geçmişi her konuya dahil etmeden nasıl anda kalabilirim?

Geçmişte yaşadığım olayların etkisini üzerimden atamıyorum. Haksız yere patlanan o kişi olup işler kötüye gitmesin diye susmayı tercih ederek yada mecbur kalarak iyi olacağını düşündüğüm şeylerin sonrasında da yapılan yanlışın görülmemesi ve aynı şekilde haksız konuşmaların devam etmesi sonucunda en ufak yaşanan olayda itham da bütün kötü hissettiğim anların duyguların içimi kaplaması ve bunu biriyle paylaştığım da bana karşı yargıların oluşması mesela senin ailende böyle davrandı gibi ama ortada öyle bişey yok sırf konuyu manipüle edilmesi için söylenen asıl konudan uzaklaşmaya sebebiyet verdiği için daha çok sinirlerim anlasilmadigimi ailesine karşı korunmadigimi düşündugum için yüksek sesle konuşmaya ve fiziksel olarak kendimi iyi hissetmemeye başlıyorum geçmişte içimden atamadigim soyleyemedigim iyi olacağını düşünürek yaptığım hiçbir şeyin karşılığını ilerleyen zamanda da görmemek kalbini kırıyor ve bu kirikliklar hiç beklemedigim bı anda aklıma gelip hem düşüncelerimi hem vaktini hem enerjimi bitiriyor ama ben anı yaşamak istiyorum o an veremedigim tepkinin sorumlulugunu yada suclulugunu yaşamak istemiyorum çünkü bu hem beni hemde eşimi çok yoruyor herşey guzelken bir anda ne olduğunu anlayamıyorumyaşanılanlar annesi yüzünden yaşanılanlar içime sığmıyor hak etmediğim halde bu muameleyi görmek devam ettirilmesi canımı çok yakıyor uzaklaşmak istemiyorum ama yakında olamıyorum değersizlik hissediyorum hakkım savunulmamis gibi mutluluğum bı anda hiç alakasız biri yüzünden elimden gidince içimdeki duygulara sahip cikamadigim için kendimi suçluyorum kimden ne bekliyorum bilmiyorum neden böyle tekrarlayan düşünceler sariyo bilmiyorum çözmek ve geçmişi kiriklarla dolduran birinin geleceğimife mahvetmesine izin vermek onların manipülasyonlarina gelmek istemiyorum beni ve ilişkimi yıpratıyor siradanlasmis gibi hissediyorum sevdiğim adamı içimdeki duygularla anksiyeteyle baş edemediğim için bırakıp gitmek istemiyorum herşeyi akışına bırakmak istiyorum her zaman biriyle iyi olmaya çalışmak yada biriyle kötü olmak fikri beni neden geriyo bilmiyorum bı kerede kaybeden onlar olsun kendimi varlığımı göstermeye ihtiyacım yok ama neden bunu davranışlarına yansitamiyorum. Bu düşüncelerle başa çıkamayip anımı da kaybediyorum düşünce silsilesinden çıkmak istiyorum kendime eşime çocuğuma odaklanmak ve akışında gelen duygularla iyi ya da kötü yaşamak istiyorum eşimle bir olup bu mücadeleyi vermek bu hayatı yaşamak istiyorum enerjimi sömüren insanlardan benim hakliligimi anlamalarını istiyorum ve bunun ne yapmam lazım üstüme düşen görev ne bilemiyorum düşüncelerim içinde kayboluyorum ve durgunlasiyorum bu ilişki dinamigine iyi gelmiyo hassas bı insan miyim birazcık ilgimi bekliyorum eşimin beni sevdiğini yanımda olduğunu biliyorum ama bazen de gönlüm hoş edilsin minik jestler bekliyorum bu karışık duygu durumunu anksiyetemle öfkemle nasıl baş edil anda kalıp anı yaşayıp anı değerlendirebilirim ?

Eşimin telefonunda drive diye fotoğraf yedeklemesinde

Eşimin telefonunu ondan gizli genelde kurcalıyorum. Bugün kurcalarken Google drive da 2016 yılına ait bir kızla fotoğrafını gördüm ve şuan rahatsız oluyorum. kim olduğunu vs merak ediyorum ama soramıyorum . Sürekli eşimin geçmişini düşünüyorum ya da bir yere gittiğimiz de acaba ortam da herhangi bir kıza baktı mi vs sürekli bunu düşünüyorum etrafta güzel bir kız olmasından rahatsızlık duyuyorum

Eşimle iletişim kurabilmem için ne yapmam gerekir?

Eşimle severek evlendim fakat anlaşamıyorum. İyi veya kötü karşılıklı konuşamıyoruz. Aramızda ufak da bir sorun da olsa ben tek başıma konuşuyorum hiçbir şekilde konuşmuyor ve konular daha fazla uzuyor ne yapmam gerekiyor teşekkür ederim şimdiden

Geçmişi unutamıyorum, eşime kırgınım

Merhaba, 38 yıllık evliliğimde 3 çocuk büyüttüm ve eşim beni hep yalnız bıraktı. Hep arkadaş hep iş vs. Artık 58 yaşımdayım ve anılarım hep üzücü ona kırgınım, küsüm. Sanki bir ergen ile evliyim. Aile terapisi çözer mi sizce,?

Kız akadaşım beni anlıyor lakin tepkileri agresif ve inatçı

Konuşmaya çalışıyorum ne istediğini soruyorum lakin her defasında ağlayarak bağırarak cevap vermiyor odalara gidiyor bunu için ne yapmalıyım agresif bir kız diyalog kuramıyorum ne istiyor anlamıyorum ifadesi bağırıyor cevap vermiyor ne yapmalı sizden öneri cevap bekliyorum

Annemi üzmek istemiyorum artık

Meraba Annemi çok seviyorum onu üzmek istemiyorum ama anlaşamadığımız zaman karşı geliyorum istemezsizin kendimi nasıl durdurabilirim ve annemle aramız düzelince annem bana iltifat vb. Şeyler diyince çok üzülüyorum ben anneme böyle yapıyorum diye vicdan azabi çekiyorum yardimiza ihityacim var lütfen bu konuda bana yardım edin

Geçmişin travmalarından kurtulmak için ne yapabilirim?

19 yaşında severek evlendim şu an 21 yaşındayım ve bir kızımız var eşimin ailesiyle çok sıkıntı yaşadık başından beri hep baskılamaya çalıştılar beni üzüldüm kırıldım ağladım eşim hep haklı olduğumu söyledi ama ailesinin bu davranışlarına da ses çıkarmadı evlendikten sonra ağır bir depresyon geçirdim uyuyamıyordum geceleri ve kabus görerek uyanıyordum şuan daha iyiyim ama unutamıyorum yine de yapılanları Son zamanlarda eşimle birbirimize karşı eskisi gibi değiliz sürekli tartışıyoruz anlayamıyoruz birbirimizi bir de ben ufak tefek romantikliklerden çok hoşlanırım ama eşim fazlasıyla düz ve bazen de çok düşüncesiz ben çok kırılgan bir yapıya sahibim eşim de malesef kibar davranamıyor😑 Bazen evden gitmeyi düşünüyorum kızımı alıp ama yapamıyorum çokta seviyoruz çünkü birbirimizi bu yaşadıklarımızın sebebi travmalarım olabilir mi ne yapabilirim bu durumu nasıl aşabiliriz?

Aile içi psikolojik şiddet

Annem sürekli ne olursa olsun laf eder bir şeyi yapsamda suçluyum yapmasamda hasta olup yataklara düşsem de ben suçluyum gözünde evlat ayırır tek derdi oğlu ne yaptıysam gözünde sıfırım abim bir yandan o bir yandan öl git kurtulalım gibi laflara maruz kalıyorum 23 yaşındayım kpss ye hazırlanıyorum ama artık dayanamıyorum laflara hakaretlere bir gün iyiler bir gün inanılmaz derecede hakaretler işitiyorum ne yapmam lazım. Susmam karşılık vermesem yine bağırıyor annem susmayıp konuşsam yine kötü benim.