Aile Kategorisi

Baskıcı aileyi nasıl aşarım?

18 yaşındayım ve ailem kendimi bildim bileli çok baskıcı hiç bir şekilde akşam dışarıya çıkamıyorum akşam değil gündüzde dışarıya çıkmama izin vermiyor babam bu arada babamın eski eşi ve babam ayrı babamla kalıyorum ablam var evli kardeşim var annesinin yanında kalıyor babamın eski eşiyle görüşmüyoruz 19 yaşına gireceğim hala bir kız arkadaşımla dışarıda vakit geçirmişliğim yok bu durum çok canımı sıkıyor çok baskı altında kalıyorum okul zamanında bazen okula gitmeyip dışarıda vakit geçiriyordum çok alıngan duygusal bir yapıya sahibim bu aileyle nasıl başa çıkabilirim psikolojik baskı oluyor resmen şu an çalışmıyorum üniversiteye gitmeme bile izin vermedi ev işi bana kaldı yemekleri temizliği ben yapıyorum çünkü evde babam ve benden başka kimse yok 6 yaşımdayken ayrıldılar ve 14 yaşımda akşama ne yemek yapacağım diye düşünüyordum hala düşünüyorum diğer kızlar gibi yarın nereye gitsem diyeceğim halde bu durum çocukluğumu kısıtlıyor çok rahatsız edici bir durum beni doğuran kişi öldü ama benim için öldü tüm bu yaşadığım şeylerin sorumlusu onu görüyorum hayatım boyunca nefret edicem ondan gerçek bir anne gibi olsaydı başımızda durur benim derslerimi düşünmem gereken yaşta akşama ne yemek yapsam diye düşünmek zorunda bırakmazdı alıştım bu duruma şu an 18 yaşındayım ama ben sadece evlendiğimde de ayni şeyleri yapacağım yemek yap temizlik yap bu hayat devam edecek böyle çok yoruldum sıkıldım bunaldım ağlama krizleri geçiriyorum çok hassas bir insanım bu duygularla nasıl başa çıkabilirim hiç bir fikrim yok psikoloğa gitmek istiyorum fakat gidemiyorum destek almak istiyorum. hayatım değişmez ama bakış açım değişebilir mental olarak çöküşteyim sivilce tedavisi görüyorum onun streside var 1 aydır yüzümün kötülüğünden dışarıya çıkamıyorum çıksamda makyaj yapmak zorunda kalıyorum bu durum çok canımı sıkıyor bir erkek arkadaşım oldu 2 senedir sevgiliydik ama bana 5 dk ayıracak vakti olmadığı için ilişkimi bitirdim hala onu özlüyorum ayrılalı 2-3 ay oluyor başkasını sevemiyorum bir şey hissedemiyorum bana yeterince vakit ayıramıyordu ilgilenemiyordu bir sevgili gibi değilde. normal arkadaş gibi konuşuyorduk resmen hatta günaydın yazarız napıyosun deriz akşam olur bir daha napıyosun diye mesaj atarız sonra iyi geceler ilerisi yoktu konuşma yeri bu kadardı toksik bir ilişkimiz vardı sağlıklı bir iletişim kuramıyorduk ama ondan başkasıyla da yapamıyorum ablam la sürekli kavga ederiz her şeye bir mana bulur çünkü sürekli onun yüzünden evlenmeden önce günde 10 kere ağlıyordum hala çok kavga ediyoruz anla kardeş gibi değiliz sanki bana çok ağır kelimeler kullanıyor zoruma gidiyor stres yapıyorum bu durumlarla nasıl başa çıkabilirim lütfen yardımcı olun

Ailem ikizimden etkinlediğimi düşünüyor

Şimdi ben çocukken ikizim bazı adımları benden önce atardı ve sanki hayatım boyunca ailem benim kardeşimden sonra adım atmam zorunluymuş gibi bir algı yaratıldı ve örnek olarak geçtiğimiz haftalarda kardeşim kapandı ve bende böyle bir şey düşünüyordum ondan biraz etkilenerek ve ikizimin bana belki sende kapanırsın diye bana video yollamışlar bende onları izledim ve gayet mantıklı ve doğru bulduğum için ben de kapandım ama şöyle bir durum var ki kardeşim ve ailem deliler benim kardeşimden dolayı kapanmamı o kapandığı için ben de kapanmışım gibi algılıyorlar bu beni çok rahatsız ediyor ve kendimi açıklayamıyorum ne yapmalıyım?

Kardeşim beni manipüle ediyor

Benim kardeşim ben ders çalışırken oyun oynuyor ve ben rahatsız olduğum için onu uyarıyorum ama o tamam diyip geçiyor bunu neden yapıp beni rahatsız ettiğini anlamıyorum akşam olunca hiç bir şey olmamış gibi yanıma geliyor ve gel hadi oyun oynayalım sohbet edelim diyor Bu konu gündeme gelip aile arasında konuşulmaya başlayınca bizi manipüle etmeye ve konuyu değiştirmeye çalışıyor bunu neden yapıyor anlamlayamıyorum

Uyusam bile psikolojik yorgunluğum neden geçmiyor?

Yorgunum hep, yani uyusam da dinlenmiş hissetmiyorum. Çocukluktan travmalarım var ailemle ilgili, çarpıntı ve mide bulantısı var. Ve ölümün gelme hissi var. Ne yapacağımı bilmiyorum. Stresliyim ve artık ağlayamıyorum, ama son zamanlarda herşeye ağlamak istiyorum. Akan gözyaşı sadece 1-2 damla. .kimseye anlatmam genelde, içime atıyorum. O yüzden yardım istedim. . teşekkür ederim şimdiden ve daha önce tedavi aldım ama olmadı. .. .. ..

Neden bu kadar dipteyim?

kendimle alakalı hiç bişeyimi beğenmiyorum maddi manevi olarak bunu aşmak istiyorum ama yapamıyorum bi engel varmış gibi hissediyorum önümde istesemde olmuyor. küçükken uğradığım taciz yüzünden bedenimden nefret ediyorum mükemmel olması gerekiyor gibi ya da hiç olmaması, kendi kişiliğimde ise sevemiyorum nedenini tam olarak bişeye bağlayamıyorum, yaşamam bile bi mahiyet istiyor gibi yani gerekli mi bu kadar onu bile bilmiyorum bu kadar dipte olmamı açıklayamıyorum.

Yuvamı kurtarmak için ne yapmalıyım?

Merhaba eşimle çok severek evlendik fakat evlendikten sonra ben hemen hamile kaldım eşim işe gitmiyordu kaynımda bizimle beraber kalıyor o çalışıyordu ben hamileyim diye sürekli o alışveriş yapıyordu canımın istediği şeyleri alıyordu fakat ben bunu eşim alsın isterdim sürekli onun psikolojiisini çözmeye çalıştım acaba evliliğimi kaldıramıyor acaba baba olmaya mı hazır değil ondan mı işe gitmek istemiyor acaba ben hamileyim diye yanımdan mı ayrılmak istemiyor derken zaten kiracıyız gün geçtikte bu can sıkıcı bi hal aldı kaynım söylenmeye başladı aldıklarını yaptıklarını yüzüme vurmaya başlayınca çok zoruma gitti bende kendim işe girmeye karar verdim o hamile halimle girdim de gebeliğim kız bebek olduğu için hep kusma ve bel ağrısıyla geçti ayakta çalışıyordum matbaada bi kusmaya gidiyordum bide çalışmaya devam ediyordum belim çok ağrıyıncada lavaboya gidip biraz dinlemiyordum sürekli git gel yaptığım için şeflerin gözüne battım daha 18 yaşındaydım kimsede hamile olduğumu bilmiyordu zaten belli de olmuyordu eşimde benimle işe gelmeye başladı ben doğuma bi hafta kala çalışmaya devam ettim ben işten ayrılınca eşimde motorla kaza yaptı ayağını kırdı ben doğumda ondan çok pahalı hediyeler beklemedim zaten ama bi gül yada en ucuzundan bi çorap alsaydı bu senin için deyip bana verseydi bile kendimi mutlu hissederim tam tersine ayağı kırık olduğu için o sezeryanlı halimle ben baktım ona banyosunu ettirdim bir gün bile tiksinmedim ama ben kusunca o hep benden tiksindi bi ayda evde alçısını alınıncaya kadar durdu bi ayın sonunda alçısı çıkınca çok baskı yaptım çünkü bebeğime bakamıycaz diye çok korktum ve endişelendim ablamın kadrolu çalıştığı transfer merkezinde işe başladı tam çalışmaya başladı dedim bu sefer kaynımın evde duran altınlarını çalıp kumara yatıp kaybetmiş ve o altınlar bana emanet olduğu için. Kendimi çok suçlu hissediyorum çünkü onun bu kadar ileriye gidebileceğini hiç düşünmedim o öyle biri değildi çünkü sonrasında evi terk ettim ve kızımı alıp gittim çünkü kızımın bi hırsız babası olsun istemedim ama tabiki o hep kızımı kullanarak beni ikna etmeyi başardı ve uzun bi süre ondan nefret edip yanımda bi yere bile götürmeye korkar hale geldim acaba birinin bişeyini çalar mı korkusuna kapıldım hep ve yazın o kadrolu eleman olarak çalıştığı için uzun bi izni yoktu bende kızımı alıp onun köyü tokata annesinin yanına gittim biraz kafam dağılsın diye ben orda annesiyle kız kardeşlerine uyum sağlamaya çalışırken o eve kız getirmiş getirdiği kızda benim çok samimi olduğum komşumun kapı komşusu hemen yan binadan oturan bi adamın yiğeni bana. Yazmıyor nasılsın diye aramıyor kızını bile özlemiyor bi terslik olduğunu anlayıp ben aradım telefonum çekmiyor falan dedi ve ben eve geri dönünce bunları duydum eve gelen kıza biz eşimle ayrılık sürecindeyiz şuanda babasının evinde demiş ulan köpek ben annenin evini temizliyordum misafir ağarlıyordum orda bi çocukla cebelilerken sen kıza babasının evinde mi dedin cidden o kadar sinir oldum ki aldatıldığımı duyduğumda bidaha evi terk ettim ama geç duyduğum için ailem eski bi konu için mi terk ediyorsun falan dediler ama ne fark eder ha iki ay önce yapmış ha yeni yapmış sonuçta yapmış aileme yük olduğumu anlayınca geri döndüm oda pişmanım falan dedi ama nafile ben başak burcuyum kolay kolay unutmam unutmadım da o kız nasıl benim evime girer ya nasıl benim hergün temizlediğim halılara basar sildiğim koltuklarda oturur toplu kalsın diye canımı çıkarıp nefes nefese temizlik yaptığım evime elini kolunu sallıya sallıya girmiş neyse o konuyuda kapattık bu sefer kardeşi altınlarını istiyor fakat bizim altın verecek durumuz yok kendisi altınları çalındıktan beri yeminli bize yardım etmiyor 1 tl bile vermiyor ekmek parası olmasın evde açlıktan ölelim dönüp bakmaz bile ama her şeyin sebebi tabiki çok sevgili eşim altınları istiyor fakat eşim askeri ücret alıyor ve şu an ikinci bebeğimiz oldu ikisine yetmeye çalışıyor evin kirası faturalar alışveriş derken ayı ucu ucuna tamamlıyor ona nasıl altın alcaz ben bilemiyorum ona şu teklifi sunduk sende bu evde yaşıyorsun yemek yiyorsun duş alıyorsun kıyafetlerin yıkanıp dolabına koyuluyor sende bi şeye katkı sağla hiç olmazsa kirayı öde bizde sana her ay altını veririz dedik ama onuda kabul etmiyor borçlarım var diyor benimde çok zoruma gitmeye başladı hep emir kipiyle konuşuyor benimle “yemek ne var lan “ makineyi çalıştırsana lan “ gibi emirler yağdırıyor sanki ben bu evin hizmetçisiyim eşime söylüyorum eşim onu savunuyor sürekli onun tarafından konuşuyor “ ya aşkım boşver salaktır “ diyor gidip sen niye bu kızla böyle konuşuyorsun bile demiyor bende kardeşine tahammülüm kalmadı artık ve yıl sonu askere gidekti çok şükür kurtuluyorum dedim gitti benim inadıma tecilini bi yıl daha uzatmış ben buna bakmak zorunda mıyım onuda anlamdım sürekli evde hakimiyet onda olsun istiyor süreki bana ve eşime emirler yağdırıyor eşimde sanki o kardeşi değil o abisiymiş gibi ne dese anında yapıyor altınını çaldığı için kendini mahçup mu hissediyor onuda bilmiyorum sürekli benimle eşimin arasında hep kardeşi yüzünden tartışma oluyor kaç defa kovdum onu evden eşim gitti geri getirdi gitsin diyorum istemiyorum diyorum arsız yüzsüz gibi durmaya devam ediyor bende eşime kızıyorum oda bana çocuk genç adam babamız ölmüş abisi benim tabiki sahip çıkıcam nereye gidecek diyor bende madem abisin niye çalıyorsun kardeşinin altınlarını diyiorum bu sefer kardeşi başlıyor altınlarımı ver ben gidicem zaten bu evden diyor eşimde vercem zaten hep senin yüzünden kavga ediyoruz vercem hepsini sonra sana siktir git diycem diyor ama hiç inanmıyorum çünkü altınını versek bile adam tecilini bozmuş bi sene daha bizde ben bu durumdan çok sıkıldım

Eşim tarafından tekrar nasıl görünür olurum?

Eşim bana çok soğuk davranıyor aynı evin içinde arkadaş gibi geçiniyoruz özel günlerimizi bile unutuyor ve unuttuğu yetmiyor sanki normal bi günmüş gibi arkadaşlarıyla beraber okey oynamaya gidiyor benide hep 2 çocukla yalnız bırakıyor bende kendimi çok yalnız hissediyorum bunu dile getirdiğimde beni takıntılı olmakla suçluyor ve hiç bişey yokmuş gibi telefonu alıp sigara içmeye gidiyor ve saatlerce yanıma gelmiyor taki ben kızıp yanıma gel artık otur diyene. Kadar sorsan bana çok aşık ama ben hiç hissetmiyorum evde kendimi hep yalnız iki çocukla ilgilenirken buluyorum

Eşimle aramızdaki olan olumsuz her şey

Merhaba. 4 senedir evliyiz bu sene içinde iki cocugum oldu. Biri 8 aylık biri 2 yasında Fakat eşimle hiç anlaşamıyoruz ben bu duruma o kadar cok üzülüyorumkii artık cok yoruldum ayrılmayı düşünecek kadar seviyeye geldik. Kavga sebepleri ise saçma şeyler. Eşim sürekli küfür edip bana hakaretli konuşuyor. Bana güveni yok. Aslında benim güvenimin ona olmaması lazım çünkü daha önce birşey yaşadık. Artık cocukların karsısında beni aşağılıyor ittiriyor falan 2 yasındaki kızım bunu görüyor ve cok korkuyor korku basladı ondada. Sürekli beni istemediğini bittiğini söylüyor. Ve benim her yolu denememe rağmen. Güzel dillede konuştum daha önce kendisiyile ama hep kararı istememek. Beni kâle almıyor hiç hayatında. Birde gurbetteyiz o kadar yalnız kaldımki sürekli ağlıyorum. İçim içimi yiyor. Tırnaklarımı yemeye basladım sıkıntıdan. Üstüne birde annemin hastalıgını öğrendim cok üzüldüm bunları bilmesine ragmen tartısıyor hep kendini haklı cıkartıyor. Konusmak istesem kacıyor gibi. Neden böyle sizce? Arkadaslarıma anlattıgımda hepsi yanlış oldugunu söylüyor. Senin gibi birine nasıl böyle yapıyor diyorlar. . Ben artık cok yoruldum. Çıkmazdayım lütfen yardım edin. Sürekli beni görmek istememesi benimle konuşmak istememesi normalmi tabiki değil. . Ne yapmam gerektiğini bilmiyorum ayrılmak daha ağır basmaya basladı artık cok üzülüyorum cocuklarımda var 🙁🙁

Ailem tarafından hiç sevilmiyorum ne yapmalıyım?

Ailemdeki herkes çok üzerime geliyor bir durum yaşandığında hep beni suçluyorlar ne kadar anlatsamda anlayan yok o yüzden artık pek konuşmuyorum ama bu sefer daha çok üzerime geldiler kısacası ailem tarafından nefret ediliyorum 3 yaşımdan bu yaşıma kadar hiç ilgi göstermediler ayrımcılık yaptılar artık çok yoruldum hiç bir şey yapamıyorum. Ne yapsam çok tersin veya kabasın diyorlar. Kimseye derdimi anlatamıyorum güven sorunu yaşıyorum.

Eşimin yalanları ile nasıl baş ederim?

Eşim sürekli yalan konuşuyor arkamdan iş çeviriyor. 11 yıl oldu gittikçe her gün daha da dibe batıyor defalarca karşıma alıp konuşmama rağmen gözümün içine baka baka kaldıramayacağım şeyleri yaşatıyor. Boşanmak istedim ailemin karşısına geçip ağlayıp zırlıyor herkesi ikna ediyor çok yıprandım iki evladım var hepsinin sorumluluğunu bana yıkmış herkesi elinde çeviriyor müthiş bir ikna kabiliyeti var. Bıktım ben bu adamdan ki adamlık da denilirse buna. Çocuklarımın yanında da hiçbir zaman olmadı sürekli oyalayıcı mesajlar ile kandırıp duruyor çocuklara da sürekli geleceğim bindim geliyorum yoldayım vs diyor. Her sabah çocuklara hayatı zehir ediyor bu kişi de yurtdışında çalışıyor. Senelerce tek başıma verdiğim mücadelenin altında eziliyorum. Kendi başıma her şeye koşmak beni çok kez yordu ve yıprattı. Bize geleceğim deyip sabah bir bakıyorum iş yerinde çalışıyor ve hiç utanma yüzü de yok. Ailecek her şeyi yaparlar insanlara ve hiçbir şey olmamış gibi devam ederler canlarını acıttıkları insanlarla muhatap olmaya. Bunun yüzsüzlüğü var onda da . Belki de her şeye ben mecburmuşum gibi koşturuyorum diye de bundan yüz buluyor. Ailesi de keza öyle aşırı beni yıprattılar. Çocuklarım ailesinden hiç haz etmiyor benim üzüldüğümü gördükçe bana yapılanları onlarda istemiyor görüşmek. Ve eşim yıllar boyu hep sinik kaldı onca olaya. Hep kaçtı yurtdışında çalışarak sorumluluklarından kaçtı. Genç yaşta beni büyük sorumluluk altına soktu ve ailem ezildiğimi gördükçe kızıyor. Aileme uzak bir şehirdeyim ne onlar bana gelebilir ne ben onlara sık gidebilirim. Ve bana sürekli savunma mekanizması olarak haklısın ben senin hayatını mahvettim bende bizim için çalışıyorum diyor ve yapmadığı haksızlık bana kalmadı. Ben bu tip insanlarla nasıl başa çıkabilirim aklım artık almıyor panik atak oldum stresten evde bile krizler geçiriyorum. Ne iyi günde ne kötü günde hiçbir zaman yanımda olmadı keza çocuklarında hala kızım sunu der bırak anne ya hiçbir zman başımı okşamadı hastanede bile benimle olmadı. Sizden ricam ben bu insanlarla nasıl baş edebilirim nasıl bir yöntem izleyebilirim ortada devam edecek bir evlilik kalmadı sağolsun boşanmış bir birey gibi hayatımı yaşattırdı bana o oralarda bizse buralarda . Sadece emeklerime gereksiz verdiğim fedakarlıklarıma yıllarım için kendimi suçluyorum. Bu suçluluk duygusu da beni yedi bitirdi. Bana yardımcı olursunuz çok sevinirim. Narsist ve bencil insanlarla uğraşmak çok zor…