İletişim Kategorisi

Sinirlendiğimde ya da sakin olmam gereken yerde ağlamadan konuşamıyorum

Merhabalar, Ben 27 yaşındayım ve bir okulda çalışıyorum kendimi ifade etmem gereken yerlerde kendimi tutamayıp ağlıyorum ve söylemem gereken çoğu şey bu ağlamanın gerisinde kalıyor.Dengeyi nasıl kurabileceğimi bilemiyorum .Konuşmaya başlamadan önce kendimi sakinleştirsem de bunu konuşma anında uygulayamıyorum. Karşımdaki kişi tarafından güçsüz olarak algılanıyorum ve konuşmak istediğim konu bir bakıyorum yarım kalmış.Kendi başıma kaldığım zaman neden böyle olduğunu düşünüp kendime kızsam da değiştiremiyorum, ağlamanın önüne geçemiyorum

Fazla duygusallığımdan nasıl kurtulabilirim?

Bir tartışmada hemen gözlerim dolar. Çok çabuk sinirlenirim, çok çabuk üzülürüm. Duygularımı bastıramıyorum. yardım edin herkes benden şikâyetçi.günlük hayatımda çok fazla soruna yol açıyor. Ben dahil herkes bundan rahatsızlık duyuyor. Belkide kimsenin alınmadığı bir şeye ben hemen alınıyorum ve kendim dahil etrafdakilerin de o gününü mahvediyorum. Böyle yaşamak çok zor. Herkes ergenliğimin kaynaklı olduğunu söylüyor, bundan hemen kurtulmak istiyorum. Teşekkür ederim iyi günler.

Eşim tarafından manipüle mi ediliyorum? Yoksa kendim mi psikolojik problemliyim?

İnsanların arasının hep iyi olmasını istiyorum. Birbirlerini sevmesini istiyorum. Hiç benim eşim çocuklarım hakkında kötü düşünmelerini istemiyorum. Onları konuşmaların çoğunda onaylıyorum sevmediğim birşey yaptıklarında susuyorum kırma diyorum. Ama birikince yanlış yerde yanlış insana patlıyorum. Özellikle eşim sivri ve kırıcı dilli olduğu icin onun her insana söylediği şeyi kafaya takıyorum beynim dolu yaşıyorum. İnsanlara neyi nasıl anlatacağımı bilmiyorum yanlış ifade ediyorum.Zamanında doğru kelimelerle anlatamayınca en kötü kelimelerle ve bağırarak anlatıyorum sonra her şey daha kötü oluyor. Beynimde sürekli olayları düşünüyorum. Beynim dolu olduğu için artık hiç birşey kaldıramıyorum. Eşime bu kadar kırıcı olmaması gerektiğini anlatamıyorum. Kök ailemden herkesi kırıyor üzülüyorum. Herkes benim için susarken o hala onların yanlış yaptığını kendisinin haklı olduğunu söylüyor. Öyleyse dilin yanlış diyorum ben böyleyim diyor.Ailemle eşimin arasını bulamadıkça kendimden nefret ediyorum. Eşimden soğuyorum. Kısır döngü halinde yaşıyorum. Eşimle terapi almakta içimden gelmiyor o kadar kırgınım ve hevesim yok. Ona söyleyemediğim şeyleri söyleyince kırılmasından korkuyorum. Üzülmesini istemiyorum. Sonrasında da zaten hep ben suçluyum. Sende sürekli kavga çıkarıyorsun yüzünü asıyorsun bana soğuk davranıyorsun demesin istiyorum. Sınır koyabilsem duygusal olarak güçlü olabilsem bunları yaşamam diyorum. Ama onu da yapamıyorum

Kaybetme korkusunu azaltabilmek için neler yapabilirim?

Ergenlik dönemimde babam tarafından terk edildiğim için olduğunu düşünüyorum şu an 25 yaşındayım ve kaybetme korkum çok fazla. Bu yüzden hayatıma yeni insanlar alamıyorum arkadaşlıklar kuramıyorum. İnsanlar bana yük gibi geliyor. Sevgisizliği hissettiğim anda karşımdaki insan beni terk edecek korkusuyla iletişimimi kesiyorum veya istemeden savunmaya geçip tartışma çıkarıyorum. Hayatımda bir insan var ve ona çok bağlıyım en ufak bi sevgisizlik hissettiğimde tartışma çıkarıyorum ve bu istemsizce oluyor. Mantıklı düşünemiyorum. Ayrılıkları kabullenemiyorum. Neler yapabilirim? Teşekkürler şimdiden🫶🏻

Anksiyetem arttığı durumlarda kekemelik yaşıyorum nasıl baş edebilirim?

Merhabalar ben 21 yaşındayım 14 yaşından beri anksiyetimin arttığı zamanlarda kekemelik yaşıyorum ve bu durumla baş etmekde güçlük yaşıyorum. Anksiyetimi ve kekemelik durumumla nasıl baş edebilirim? Günlük yaşantımı olumsuz etkileyen bir durum ve ben hemşire olacağım bu durumu yenmek istiyorum ne yapabilirim lütfen yardımcı olur musunuz? İlaç kullanmakta faydalıdır ama ilaç başlamadan terapilerin etkiside oldukça faydalı biliyoruz ki neler yapacağım konusunda yönlendirirseniz çok mutlu olurum.

Nasıl özgüvenli olurum?

Merhaba. İsmim Cemre, 21 yaşındayım. Karakter olarak sessiz bir kişiliğe sahibim. Bir kişiyle oturup sohbet edemiyorum. Geçen arkadaşım eve geldi sürekli beni konuşturmaya çalıştı sikıldı benden. Ben daha çok dinleyici olma taraftarıyım. Beni sürekli değiştirmeye çalışıyorlar. Bulunduğum ortamda birilerinden girişken, konuşkan diye bahsedilirken kendime kızıyorum neden böyleyim diye. Sanki insanlar beni sessizliğimden dolayı sevmiyorlarmış gibi geliyor belki de gerçekten öyledir... Ben böyle olmak istemiyorum. Sevemiyorum kendimi kusurlarıma odaklanıyorum sürekli. Birilerinin beni konuşturmaya çalışmasından hoşlanmıyorum. Böyle bir durumda ne yapabilirim. Kendimi geliştirmek istiyorum. Değişiklik istiyorum

Utangaçlık Duygusunu Nasıl Yenebilirim?

Girdiğim bir ortamda çok fazla utanıyorum ve bu yüzden insanlarla konuşmaktan çekiniyorum. Özellikle yeni bir ortamda bulunduğum zaman daha fazla utanıyorum. Bu utangaç yapımı nasıl yok edebilirim veya bir ortama girdiğim zaman nasıl utanmadan, çekinmeden rahatça konuşabilirim. Bu engel yüzünden bir olay yaşadığı zaman insanlara kendimi ifade bile edemiyorum. Bunun üstesinden nasıl gelebilirim. Utanmak çok kötü bir his yaratıyor bende.

Tanışmak istiyorum ama yaklaşamıyorum, ne yapmalıyım?

İletişim kurmakta zorlanıyorum karşı tarafla tanışmak istiyorum ama yaklaşamıyorum çekingenliğim ve utangaçlığım gitti ama sohbeti ilerletemiyorum sanki o an beynim duruyor aklıma birşey gelmiyor bunun sebebi ne ve çözümü için ne yapmam lazım bilemiyorum. Kendimi yetersiz hissetmiyorum tabiki kafamda artık olumsuz cümle de kurmuyorum lakin hepsini atlattıktan sonraki evre yani anksiyete evresi bende uzun süredir var atlatmak istiyorum yardımcı olur musunuz acaba.

Hakkımda dedikodu yapılmasından korkmamayı nasıl başarıcam?

Hakkımda dedikodu yapilmasindan çok korkuyorum her zaman biri bana sinirlendiğinde sinirimi dışarı çıkarmaktan korkuyorum hakkimda ne düşünürler kesin kavga çıkar diye diğer kişiler bana istediğini söylüyor ben sessiz kalıyorum sinirimi dışarı çıkarmıyorum ve dışarı çıkarmak istiyorum artık. Annem ve babam küçükken hep kızardı vururdu aglayinca bende rahat rahat aglayamiyorum artık ve ben içimdekileri anlatmaya çalışırsam da hep abartı tepki veriyorlardi ve kiziyolardi, dinlemiyorlardı. Mesela arkadaşlarım arkamdan hep konuşuyorlar bende yalniz kalıcagim için hiç bir şey diyemiyorum yada yuzume yüzüme kötü seyler söylüyorlar ben hemen ağlamaya başlıyorum ve rezil oluyorum. Ben artık kim neder diye dusunmeden konuşmak gezmek istediğimi yapmak istiyorum hemen ağlamaya başlamak istemiyorum bende sinirlerimi dışarı vurmak istiyorum lütfen yardım edin..

cemreriri

ilişkide tek taraflı güvensizlik

partnerimin ne kadar iyi tanirsam tanıyayim beni bir yönden vuracakmış gibi geliyor aldatmak hor görmek vb ama yapmayacağını bilsem bile yapacakmış gibi hissediyorum güven sorunu oluşuyor mesela gündelik hayatta mesajıma geç baksa acaba beni aldatıyor mu başkası mı var beni mi beğenmiyor gibi boşluklara düşüp kendini yiyip bitiriyorum geceleri sürekli uyanıp engellemiş mi yazmış mı diye uyanıp telefonu kontrol ediyorum