İletişim Kategorisi

Birini unutamamak

Onunla aramda hiç bir şey olmamasyna ragmen hala unutamiyirum. sadece bana bakiyordu bende ona bakiyordum hiç bir konusma bile olmadi Şimdi ben rusyada tip okuyorum onu gormek istiyorum hic kimse de boyle duygular yasamamistim 9 ay oldu belki onunla hic bir yerde gorusmicem ama yinede gormek istiyorum be bilim konuşmak falan sakin ve yalniz kaldigimda aklima geliyor oysaki beni seven bi cok insan var ama ben onun gibisini istiyorum

Hayır demeyi nasıl başarırım?

İyi günler. Başlıkta da belirttiğim gibi hayır demeyi hiç beceremiyorum. Bu beni çok yıprattı. Bu olaydan dolayı kendime zaman ayıramıyorum çocukluktan beri var ne yazık ki. Evlendim hala annemlerin bütün sıkıntılarını ben hallediyorum herkes kötü durumda olunca direkt ben aranıyorum. Çocuğum oldu ve işin içinden çıkamıyorum artık. Aman yapmazsam küserler, gitmesem darılırlar,kabul etmezsem sorun ederler diye çok düşünüyorum. Eşimle aramda sorunlar yaratmaya başladı. Gün sonu hep birini mutlu etme çabam var ve çok sıkıldım artık. Kendime,evime ve aileme zaman ayırmak istiyorum artık.

Duygularımdan emin olma konusunda zorlanıyorum

Öncelikle merhabalar, yaşım nerdeyse 19. Uzun süredir duygularımdan kaçtığımı ve emin olamadığımı fark ettim. 2023 yılının sonlarında sırf merak ettiğim için birisi ile tanışmak istedim. Fakat pek cesaret edemedim(karşı cins). Bu sebeple maalesef saçma bişey gerçekleşti. Arkadaşım mesaj attı bu kişiye kendi kimliği ile. Sonra ben o kişiye yazmaya devam ettim. Bu kişiyi olayı anlayıp “sen bizim okulda olabilir misin?” Diye sordu. Bende evet dedim ve dürüst davrandım. Bu denli çocukça bişey yaptığım için kendimden fazlaca utandığım için ne yapacağımı bilemedim. Bana “kendini tanıt o zaman. ” Demişti fakat o kadar çok utanmıştım ki hayır diye cevap verip kenara çekildim. Fakat kafamda aylarca bu olaylar dönüp durdu. Her karşı karşıya gelişimizde utanıyor ve kötü hissediyorum. Geçen sene belkide aylarca kabul etmedim ve sürekli olarak reddetim (bu kişiden hoşlandığımı) nedenini bende bilmiyorum? Bu sene beden eğitiminde aynı derste bulunduğumuz için kendimi biraz kötü hissediyordum. Onun yanında rahatsız ve tuhaf hissediyordum. Bu nedenle cesaretimi toplayıp ona sosyal medya hesabından bir takip isteği gönderdim. Kabul etti ve beni takip etti. Bende kabul edince takipten çıktı? Ben ardından şöyle bir mesaj atmış bulundum:” neden takip edip, takipten tekrar çıkıyorsun?” Fakat bu mesajıma cevap vermedi (yaklaşık 4-5 ay önce gerçekleşti). İlk başlarda benimle konuşup arkadaş olmak zorunda olmadığını ve bunun normal olduğunu düşündüm. Fakat nedense bir kaç gün sonra aniden üzülüp ağlamaya başladım (hakkım var mıydı bilmiyorum). Stajlarımız sebebiyle pek görmüyoruz bir birimizi. Fakat şunu da fark ettiğimi söylemeliyim, kendisi beden eğitimi dersinde nedensizce benden utanıyor ve garip davranıyor (kesinlikle ilgi göstermiyor) ben yanlış anlıyor da olabilirim bilmiyorum. Ben bazen ondan hoşlanmadığımı hissediyorum (bu çok kısa bir süreliğine de olsa). Bazen de tam tersi oluyor. Duygularımdan o kadar emin değilim ki, benden hoşlanmayan bana ilgi göstermeyen birinden hala neden hoşlanıyorum? Bu benim günlük hayatımı neden bu kadar çok etkiliyor? Bu durum ne zaman son bulacak? Bazen çok sıkıştığımı ve yorulduğumu fark ediyorum bu sebeple. Beden eğitimde bir araya geldiğimiz süre zarfında da kendimi birden çok kötü hissediyor ve bunalıyorum. Hatta birden öfkelendiğim için sınıf arkadaşlarım neden böyle davrandığımı anlamamıştı. Kendisi neredeyse 20 bense 19 yaşındayız. Bazen çok çocukça geliyor bana her şey. Fazla düşünmekten çok yoruldum. Umarım en kısa sürede ona karşı daha az şeyler hissederim.

Mutsuz agresif sinirli gergin bir insan olmayı nasıl bırakabilirim?

benim bir yıllık bir ilişkim var ve sevgilimi seviyorum çok iyi bir insan aşırı anlayışlı bir insan ama bazen ara ara ondan soğuyorum ve kolay kolay sevemiyorum hissizleşiyorum adete mutlu olamıyorum bile ama o beni şartsız koşulsuz bu halimle sevebiliyor niye bende böyle döngüler oluyor bana hediye alsa bile o sıralar soğuk hissettiğim zamanlar tek mutlu olmuyorum bir hediyeye barışamıyorum neden. . merak ediyorum çünkü kafamda o kadar şey dönüyor ki artık sevmiyor muyum gibi şeyler ona anlattığımda bu sorunlarımı çözmeye çalışıyor ona haksızlık yaptığımı düşünüyorum ama elimde değil bu suçluluk, soğukluk, hissizlik bitiricek beni

Özgüvenimi nasıl yükselteceğim?

Kendime güvenemiyorum kendimi yetersiz Yakışıklı bulmamaya başladım artık. İnsanlarla iletişim kuramıyorum. Mesela 3 aydır her gun servis beklerken önümden birisi geciyor cok ama çok hoşuma gidiyor Ama ben hiç bir şey diyemiyorum Ya yaşı benden buyukse ya ben iredderderse diye çekiniyorum bu sorunumu nasıl cozebilirim ? Mesela çevremdeki herkes bana iyi birisi olduğumu söylüyor gayet yakışıklı düzgün bir tarzım olduğunu söylüyor ama bende eksik olanı ben asla bulamıyorum Özgüvenim konusunda ne gibi adımlar atabilirim yardımcı olur müsün teşekkür ediyorum şimdiden

Sevdiğim adama açılır ve reddedilirsem korkusu

Sevdiğim adamla çok mesafeli ve ayrıyız ve onu çok seviyorum kimseyi yerine koyamıyorum ama o çok mesafeli ve belirsiz davranıyor bana adım atsam mı ya da beklesem mi bilmiyorum şöyle yani gurursuzluk gibi olur mu ve çok endişeliyim ya reddederse diye adım atmıyorum ne yapmam lazım yani vazgeçemiyorum ondan reddederse ne olur gurursuzluk olur mu kaygı içindeyim ne yapmam gerek bana yardımcı olabilir misiniz rica etsem

Dürüstlük adı altında insanların acımasız eleştiriler yapması

merhaba, öncelikle bu konuda bir arkadaşımla çokça tartışmıştık. kendisi tamamen ne olursa olsun hep dürüst olduğunu ifade eden biriydi. Örneklendirerek anlatmak istiyorum. diyelim ki ben saçımı boyattım. Arkadaşım gelip gerçekten beğenmediyse bunu "saçların çok kötü olmuş" şeklinde iade ediyor. ben bu durumda " güzel olmuşsun fakat önceki saç rengini sana daha çok yakıştırıyordum" şeklinde ifade edeceğimi belirtmek istedim. arkadaşım ise benim bu ifademin aşırı samimiyetsiz olduğunu ve dürüst olmadığını söylüyor. bu konuda çokça kez tartışmışızdır. bana göre ise benim ifadem üslup açısından çok daha doğru geliyor. bu arkadaşımla aram bozuldu başka sebeplerden ötürü şuan görüşmüyorum ama zaten sırf bu neden bile beni rahatsız etmeye yetmişti. Hepimiz günlük sosyal hayatımızda da bu şekilde birçok insanlarla karşılaşıyoruz. Karşı taraf hassas mı? diye kimsenin benim onlara hassas davrandığım gibi davrandığını düşünmüyorum. halbuki üslup her şeydir. Bu insanlarla iletişimimi hangi noktada sınırlandırmalıyım? Bazen herkes farklı düşünebilir hatta herkes düşüncelerini farklı ifade edebilir diye hayatıma bu düşüncede insanlar alabiliyorum. Sizce bu insanlara tavrım nasıl olmalı?

Stil.pin

Söylediklerimden sonra gelen pişmanlık hissi

Merhaba. İnsanlarla iletişimimde şöyle bir sorun yaşıyorum: konuştuğum şeylerin ardından pişman oluyorum neden bunu söyledim diye. Bu o kadar sık oluyor ki artık her konuşmamın ardından kendimi defalarca sorgular oldum. Özellikle düşüncelerim karşımdaki insana uymuyorsa bunu konuştuktan sonra fark edip pişman oluyorum. Çünkü karşıdaki beni farklı bilmesin istiyorum. Son 1 aydır bu çok yoğun olmaya başladı. Şuan görevim gereği başka bir ilde ve dar bir çevreye sahibim. Görüştüğüm arkadaşlarım belli ve kısıtlı. O yüzden konuşmadan önce sürekli kafamda düşünüyorum. Ama yine de keşke bunu söylemeseydim diyorum. Bu konuda nasıl bir yol gösterirsiniz?

Bu durumdan çıkmam için ne yapmalıyım?

Merhaba. Ben uzun zaman önce kendimle ilgili fark ettiğim ve rahatsız olduğum bir şeyi sormak istiyorum. İnsan ilişkilerinde (özellikle yeni tanıştığım bir insansa) problem yaşadığımı hissediyorum. Yeni tanıştığım bireye yaklaşımım söylediklerine göre tanımadan önce soğuk tanıdıktan sonra çok samimi ve içten. Bunu bilerek yapmıyorum yapım bu. Ancak bu insanların zaman ilerledikçe benden daha rahat bir şeyler talep ettiğini fark ettim. Ama bir kere değil, birçok kez ve çekinmeden ve mahcup olmadan. . Bir başka kişiye karşı bir şey isterken çekindiklerini ama benden rahatça istediklerini görüyorum. Hal böyle olunca ister istemez uzaklaşmak istiyorum. Çünkü ben birinden kolay kolay bir şey isteyemem, çekinir mahcup olurum ancak insanların bana karşı çekinmediklerini görünce bu da böyle birisi deyip çekilmeye başlıyorum. İş yerimdeki arkadaşlarımdan, benim daha alt kıdemimde çalışan insanlara kadar sürekli aynı şey oluyor. Bir defa böyle bir durumdayken birdenbire sınır koydum ve karşımdaki kişi benim değiştiğimi söyledi ama sınır koymak beni çok rahatlattı. Bu kişiyi uzun bir süredir tanıyordum. Ama iş yeni tanıştıklarıma gelince de bu tekrara düştüğümü görünce gerçekten çok rahatsız oldum. Bu bahsettiğim kişiler hemcinsim olanlar genellikle. Ne yapacağımı şaşırdım açıkçası. Daha mı mesafeli davranmalıyım bilemiyorum. Kendime kızıyorum çünkü her seferinde aynısı oluyor. Sizce ne yapmalıyım? Var olan arkadaşlık ilişkilerimde ve bundan sondakilerde?

İnsanlara olan bağlılıktan nasıl kurtulabilirim?

Yani aslında bazen iyi anlaştığım kişiler olabiliyor ben fazla bağlanıyorum ve aşırı sevgiyle seviyorum ve karşımdaki kişide benim onu sevdiğim kadar beni sevmiyor ve bir süre sonra benden bıkıyor ve benden uzaklaşıyor ve beni terk ediyor. Bu durumda da ben fazla sevdiğim için onu kolay kolay unutamıyorum yokluğunu hep arıyorum. Ne yapsam da olmuyor mesela kendime yöneliyorum ama yine de onun yokluğunu hep arıyorum kendime ne kadar da yönelsem filmi de izlesem veya sevdiğim şeylerle de uğraşsam yine de duygularımı yönetemiyorum ve bu sevgi aşırılığa kaçmış oluyor ve bu da bana çok zarar veriyor ben çok ağlıyorum ne kadar ağlamayayım desem de gözyaşlarımı tutamıyorum çünkü içim acıyor. Bence benim sorunum duygularımı yönetememek yani her şeyin bir dengesi vardır ya işte ben o dengeyi koruyamıyorum. Lütfen yardımcı olun.