İletişim Kategorisi

Dikkate alınmam için ne yapmalıyım

Arkadaşlarımla konuşurken beni dikkatle dinlemiyorlar. Sürekli uyarmak zorunda kalıyorum. Küsmek istemiyorum ama sanki "İstersen küs, bize ne. " der gibi umursamıyorlar. Üniversite bitecek,belki bir daha görüşemeyeceğiz ama galiba ben iyi bir arkadaş değilim, bilmiyorum. Kafam çok karışık. Sustukça iyi olur sandım ama sesim çıkınca da çok bir şey değişmedi. Yoruldum artık. İş hayatında da mı aynı şeyleri yaşayacağım? Nasıl düzelteceğim? Teşekkürler.

Aşırı düşünmekten nasıl kurtulurum?

Merhaba öncelikle birkaç tane sorunum var 1 aşırı düşünmek Bir konu üzerine çok fazla düşünüyorum çalışırken iş yerinde iş yaparken zihnimde düşünceler akıp gidiyor yalnız kalma korkusu var 2 obsesif kompulsif bozukluğu Bazen çok fazla maruz kalıyorum Arabadan inerken arabaya geri dönüyorum acaba bir şey unuttum diye ya da iş yerinde çalışırken malzeme unuttum mu diye geri dönüyorum 3 sosyal fobi Biriyle konuşurken sesim titriyor ve bu sosyal hayatımda zorluklara sebep oluyor en basit örneği bir psikologdan randevu alacaksam bunu defalarca düşünürüm ve sonunda arayamam karşı cinsle iletişim kuran dışarıdayken çok fazla kulaklık kullanırım özellikle sosyal ortamlarda bu Beni rahatlatıyor ancak odamda rahat ediyorum terapi alma konusunda da ya çok pahalıysa ya da kendim çözerim gibi düşünceler oluyor 4 çocukluk travmaları Küçükken bir kaza geçirdim bir merdivenden düştüm bunun sonucu da beyin kanaması geçirdim çok uzun bir süre tedavi sürecim oldu bunun sonucunda eğitim hayatından geri kaldım sürekli ameliyathane yoğun bakım beni çok yıprattı ilkokuldan ortaokula sosyal değildim askere gittiğim zaman da öyleydi Bunlarla nasıl baş etmeliyim nasıl bir yol izlemeliyim teşekkürler.

Kendi kendime konuşuyorum insanlar duyar mı

Kendi kendime istemsizce konuşuyorum ve konuştuğum konular da çok alakasız. İnsanlar duyuyor mu acaba. Sürekli ses kaydı açıp dinliyorum. İnsanlar duyuyor mu diye. .. Kendi kendime konuşmamak için ne yapmalıyım.

Asosyallik ile nasıl mücadele ederim?

Nerde ne konuşacağımi bilmiyorum kendime güvenim yok ortamlarda sürekli kendimi yabancı hissediyorum ve bu gün geçtikçe artıyor ailemle dahi iletişimim çok az kimseyle sohbet etmeyi bir yanada bırakın muhatap olmak bile istemiyorum aslında istiyorum ama bunu beceremiyorum ne zamana kadar böyle devam edeceğini bende bilmiyorum halimden hiç memnun değilim lütfen yardımcı olun bana bı yardım eli uzatın bu yaşadıklarımı kimseye anlatamıyorum

Gereğinden fazla düşünüyorum

Arkadaşlarımla konuşurken konuştuğum her cümleye gereğinden fazla dikkat etmeye çalışıyorum. Ne konuşursam konuşuyum sustuktan hemen sonra acaba beni yanlış mı anladılar ben doğru mu dedim nerede yanlış yaptım ya da yaptım mı diye teker teker cümleleri aklımdan geçiriyorum. Yeterki alınmasınlar beni yanlış anlamasınlar diye 100 düşünüp 1 söylememe rağmen sustuktan sonra tekrar düşünüyorum ve bu kafamda sürekli kendimle doğru mu dedim diye konuşmak beni çok yoruyor bu konu hakkında ne yapabilirim?

Öfke kontrol problemim var

Bir konuda bir kişiye sinir oluyorum,o kişiye bu kontrolsüz sinir patlaması ile geri dönüyor. Sevdiklerimin istemeden kalbini kırmaya başladım. Haklı olunsa bile üslup yanlışsa haksız duruma düşülür bunu çok iyi biliyorum. İstemeden şuanda bunu yaşıyorum. Haklı olduğum konularda aşırı derecede sinir olup yanlış üslupla cevap verdiğim için son zamanlarda birçok tartışma yaşadım çevremle. Kendimdeki problemin farkındayım, ancak çözümü nedir bilemiyorum. ..

Konuşursam strese girerim diye uzaklaşıyorum

Normalde bir insan bakmam gözüyle bakıyorum ilişki açıısndan, her hangi bir insan bana yaklaşınca ama sevince tam tersi oluyor o insana yetemeyeceğimi düşünüyorum beni böyle kabul etmez başarısız istemez ya da konuşursak beni sevmez gibi hep kaygılanıyorum, sonrasında o insan benimle konuşmak isteyince kaçıyorum eğer konuşursam strese girerim ve ben konfor alanından çıkmaya korkuyorum, yanıma bile yaklaştırmıyorum ve beni sevebilecek insanların kendimden uzaklaştırıyorum bunun sebebi ne olabilir

İnsanlarla İletişim - etki kurmak için ne yapabilirim?

Merhabalar, işim gereği insanlarla toplantılar yapmak durumda kalıyorum. Bazen yaşanan en ufak sorunları bile saatlerce hatta günlerce kafamda tekrar edip duruyorum. Keşke bunu söylemeseydim, keşke böyle davranmasaydım, bunu bana karşı koz olarak kullanabilirler mi, ses kaydı aldılar mı, video çektiler mi tarzındaki konulara çok kafam takılıyor. Bu günlük yaşantımda da ara ara karşılaştığım bir sorun gündelik sohbetlerde de bunu neden yaptım, neden söyledim tarzında düşüncelerle içim içimi yiyor. Birkaç gün geçince aslında olayın abarttığım kadar bir sorun olmadığını anlıyorum. Ayrıca insanlarla konuşurken sinirlendiğim anlarda sesimin titrediğini kendimi yeterince iyi ifade edemediğimi görüyorum. İşim gereği insanlar üzerinde özellikle konuşurken etki kurmam gerekiyor. Hassas taraflarımı belli etmemeye ve güçlü görünmeye çalışmalıyım. Bu gibi sebeplerden ve mecburi sebeplerden insanlardan uzak durmayı hatta mümkünse tamamen izole yaşamayı istiyorum. Yine işim gereği yıllarca yalnız yaşamak zorunda kaldım ve hala yalnız yaşıyorum doğduğum yerde de neredeyse hiç insan yokmuş ilk çocukluğumun geçtiği yerlerde de hiç arkadaşım yoktu çünkü ıssız yerlerdi sonrasında oradan taşınınca zar zor arkadaş edindim ama okul çağlarımda çok güzel arkadaşlıklarım oldu çok da sevildim. Yaşadığım sıkıntıların bunlarla ilgisi olabilir mi? Tam olarak yaşadığım sorun nedir?

Arkadaşlarımı seçemiyorum nedendir bilinmez hep yarı yolda kalmak zorunda mıyım?

Nereden başlasam diye kaç kez sildim yazdım ama en kısa haliyle yazmak istiyorum. İnsanlar arasında sevilen neşeli biriyim yani bunu gören bütün çevrem söyler ama gel gör ki arkadaşlık konusunda samimi ve yalansız yaklaştığım bütün arkadaşlarım beni kullandıktan sonra benden uzaklaşıyor bu çok zoruma gidiyor. Kimseye birşey yapmadım deyip kendimi sürekli suçlayacak yer arıyorum. Bütün kişiler mi hep sahte olur. Kimileri beni sessizce engelledi kimi arkadaşlıktan çıkardı kimi çıkarı düşünce ablası arkadası olduğumu hatırlayıp yazıyor ve ben suan kimsesiz gibiyim hiç arkadaşım kalmadı neden hep böyle olur ki ben kimseye kötü yaklaşmıyorum insanlara çok yüz verdiğimi söylüyor eşim ve sürekli bana kızar bir arkadaşım olsa bunu eve alma bununla arkadaş olma der ve eninde sonunda onun dediği gibi tekmeyi yiyorum herkesten. Bu durum gerçekten psikolojik zorluyor beni bana yardımcı olabilir misiniz?Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum iyi niyetimi sürekli suistimal ettiklerini görüyorum. Benim hiç mi kendim gibi bir dostum arkadaşım olmayacak ?🥹

Kişisel alan ve hayır diyememek

Fark ettim ki bazen hayır diyemiyorum o sınırı çizemiyorum. Üniversite okuduğumdan dolayı yurtta kalıyorum başta misafir ögrenciydim sonra odadakilere alışınca odama degiştirmek istemedim. Ama ben sonradan giden kişiydim hepsi yakındı 1 yıldır falan. Bende yakın olmak için hani sanki bi anda her şeye evet demeye başladım gibi başka bi yere böyle değilim ama orda öyle oldum. Dışlanmak istemedim sanırım ama bu da hiç iyi olmadı mesela ben kişisel eşyalarımı paylaşmak istemiyorum midem bulanıyor ablamla bile çok nadir kullanırım ortak yani. Bu bacaklarda batık olmasın diye fırça var kullanmak istedi biri tamam dedim niye dediysem çok pişmanım midem bulanıyor yani istemsiz. Sonra bi oda arkadasım ceketimi giyinmeye başladı Allahım benden çok giyiniyor yani bana fırsat kalmıyor sabah giyinecektim kız giyindi çıktı brn izinsiz eşya kullanımı sevmem yani diğer gün ben giyindim aldım kaldırdım dolabımı kitledim istemedi bir daha. Bi oda arkadasım ben tarhana seviyorum diye kendi sadece bakın 1 tane veriyor ama kendi bir gün geldim fıstıgımı almış yiyor bans sormadan nasıl başa çıkarım yardım edin lütfen mesela allık fırçamı istiyor benim cildim zaten egzamaya yatkın vermek istemiyorum ama hayır da diyemiyorum napabilirim. Şimdiden teşekürler