Psikoloji Kategorisi

Bu korkuyu nasıl aşarım?

Bı keresinde bir rüya gördüm rüyada gerçekte uyuduğum şekilde uyuyordum ve heryer siyah ve aşırı gerçekçiydi ve ruhumun çekildiğini hissettim hatta kalktığımda öldüm sandım ve amel defterim kapanıyodu ondan sonra sanki her an ölcekmişim gibi oldu kabuslar görmeye başladım namaz falan 1 yıldır kılıyorum ölüm anında meleklerden kabir azabından falan korkuyorum sanki her an ölcekmişim gibi oluyor kabuslarimda kıyamet falan kopuyor geceleri daha çok bu his geliyor sanki her an melekleri görcekmişim gibi oluyor bu histen nasıl kurtulacağım

Aşık edende oydu canımı yakanda...

merhabalar tekrardan ben son 1 aydır o kadar çok değişik hissediyorum ki ben birine deli gibi aşık oldum ve cesaretimi toparlayıp sosyal medyadan bu kişiye istek attım kabul etti o an o kadar çok mutlu oldum ki sonra ben bu kişi anlasın diye ona karşı gönderme hikayeler paylaştım hatta küçük çocuk getirin o bile anlar yani çoğu hikayeme kalp koymuş sonra ben bir tane hikayemin altına nereye kadar bu bu devam edicek sadece beğenmekle kalma lütfen diye paylaştım ve kendisine dendiğini anladı ve hikayeme yanıt vererek bana nokta koyarak mesaj atmış ben tabii o an mutluluktan havalara uçuyorum sonra ben buna günaydın yazdım o da günaydın yazmış nasılsın yazdım iyiyim sağol yazmış sen nasılsın yazmış bende idare eder yazdım sonra o da güzel yazmış bende evet yazdım. Her onunnla karşı karşıya gldiğimizde o kadar güzel bakıyor du ki anlatamam sonra bana yazmış bana demek istediğin bir şey var mı diye bende o an cesaret edemedim o yüzden yok dedim o da ben yanlış anlamışım o zaman yazdı bende hıhı yazdım o da eyvallah yazdı bende eyvallah bizden yazdım ve gülücük koymuş ben onu o kadar çok seviyordum ki onu düşünmeden edemiyordum ve sonra bir anda sosyal medyada Instagram kullanıcısı ismiyle karşılaştım beni engellemişti o an tüm dünya başıma yıkıldığını hissettim o kadar çok ağladım ki canım çıktı da sesimi çıkaramadım acaba ben yok dediğim için mi bir yanlış anlaşılma oldu da o yüzden mi engelledi acaba dedim hep kendime sonra gerçekten merak ettim ya bana öyle bakan insan bana yazıp hikayelerime yanıt veren ve kalp koyan insan bana bunu niye yapsın diye gerçekten merak ediyordum o yüzden bunu öğrenmek için elimden gelen her şeyi yaptım gittim yeni bir hesap açıp bu kişiye yazdım içimi aynı buna benzer şekilde döktüm ve sonra bana yazdı ne yazdı şöyleyim mi benden sana hayır gelmez beni az da olsa tanıyorsun yazdı ben o an o kadar kötü oldum ki bende hayır gelecek biri var o zaman yazdım ve yanlışlıkla ekran görüntüsü aldım o da kanka bildirim gidiyor yalnız yazmış bende biliyoruz yazdım aynen yazmış bu da bende çok mu komik yazdım bu da bak kızım düzgün dille şurada sana laf anlatıyorum sen kaşındın ekran alayımda bunları abine atayım yazmış bende yapamazsın yazdım ve engellemiş o an ölsem yeriydi gerçekten sanki onları yazan o değildi ya o bu olamazdı ya o kadar çok ağladım ki böyle hastalanacak kadar aradan haftalar geçti dün bize geldiler ailecek ben odama geçtim hemen yüzünü görmemek için ama içerden sesini duyunca o kadar canım yandı ki sonra annem çağırdı içeri ve ona çay doldur dedi ve bardağı alırken göz göze geldik o an sanki düşman gibi değil de pişman gibi bakıyordu gerçekten baya baktı sonra ben getirip önüne koyduktan sonra sandalyeye oturunca baya bir bana baktı ben sinirle göz devirdim ben alerji olmuştum bunun sohbeti dönüyordu bu kişide ne diyelim geçmiş olsun dedi ben yüzüne bile bakamdım o an çünkü yazdıkları gözümün önüne geliyordu ve sanki sadece beni görmek için gelmiş gibi yarım saat oturup gitti çünkü omu tanıyorum gelmek istemese gelmez herkes unut onu neler dedi sana seni sevmiyor dese bile asla kolay değil unutamıyorsun ne kadar herkese unuttum desem de unutamıyorum canımı yakan kişide beni kendine aşık eden kişi aynı kişiydi her o canımı yakan mesajları aklıma geldiğinde bakışları da aklıma geliyordu biliyorum unutamayacağım onu ama böylede gerçekten yaşayamıyorum ben bütün yaptığı her şeyden onu pişman etmek istiyorum onun bana bu yaptıklarına rağmen bana aşık olsun istiyorum ne yapabilirim sizce çünkü ben ondan başka kimseyi sevemiyorum sanki Allah ondan başka kimseyi sevemezsin o senin kaderin bekle diyor ama bilmiyorum kafam o kadar çok karışık ve dolu ki ve benim artık dayanacak gücüm kalmadı lütfen yalvarırım yardım edin bana. ..

Umutsuzluk ve karamsarlık hissi nasıl geçer?

Yaşadığım şeylerden sonra çok karamsar ve umutsuz hissediyorum amaçlarımı yapacak gücü bulamıyorum kendimde çevremdekiler de negatif olduğu için daha da dibe çöküyorum herkes bana her konuda şanssız olduğumu söyleyince umudum iyice tükeniyor her gün iyice dibe çöküyorum sanki herkes çok mutlu da yolunu buldu da ben eksik ve yetersiz kaldım gibi hissediyorum tükendim çok fazla ne yapmam lazım çok kötüyüm

Psikolojik kalp çarpıntısı ve panik atak

22 yaşındayım. 2yıl önce kalp teklemesi ile doktora giderek başladı. Psikolojik dendi, temiz çıkıyor sonuçlarım . 9 ay psikolojik ilaç tedavisi aldım azaldı ancak halen oluyor. O kadar tükendim ki bu süreçten. Sosyal ortamlara heyecanlanacak ortamlara girmekten kaçınıyorum eskiden gece yatarken korkuyordum şimdi buna evrildi sürekli korktuğum alanlar değişiyor ancak 3-4 aydır bu şekilde. Sanki bu sorun hiç çözülmeyecek gibi… Güvenli alanlarda rahat hissediyorum. Ne zaman paniklesem beni buluyor ve o günüm mahvoluyor ,ağlıyorum,isyan ediyorum dehşet bir korku kaplıyor içimi. Kardiyolog her insanda olur bazı hassas insanlar hisseder diyor. Kendimi dinliyorum ne zaman ailemden uzaklaşsam aklıma gelen kalbim ve başıma bir şey gelirse ne yapıcam düşüncesi. Defalarca doktora gittim temiz. 13 yaşımda taşikardik 1 yıl problem yaşadım 2 ay psikolojik ilaç tedavisi almıştım. O şekilde düzelmişti. Çekingen ve utangaç bir insanım. Yeni aldığım kıyafetleri giyindiğimde bile utanıyorum. . çok saçma . Buna rağmen birçok hayalim var. Yurt dışında erasmus yapmak vs. Ama kafam bu şekildeyken nasıl olucak bilmiyorum. Gerçekleştiremeyeceğim sanırım hayallerimi . Ben neden bunları yaşıyorum diye sorgulayıp duruyorum. İsyankar bir moddayım ve bu halim canımı sıkıyor.

İnstagramda güzel kızları görünce kötü hissediyorum

İnstagrama giriyorum bütün kızlar cok guzel hepsi makyaj yapmayı cok iyi biliyor hepsi saçını cok güzel yapıyor kendime bakıyorum ortada hiçbir şey yok. Kendimi çok yetersiz ve özgüvensiz hissediyorum Sevgilime karşıda çok yetersiz hissediyorum. Kizlara bakıyorum ne guzel vücutları var kendilerine ne kadar güzel bakıyorlar ona karşıda yetersiz hissediyorum ve gün içerisinde sürekli mutsuz oluyorum. Ona da bu enerjim yansıyor Sevgilime karşı her gün mutsuz biri olsam benden sıkılır mi diye soruyorum kendime işin içinden çıkamıyorum kendimi hic sevemiyorum.

Somatik bozukluklar nasıl geçer?

Merhaba kızlar nolur bana fikir verin. 5 yıldır doludizgin aşk yaşadığım bana ölüp biten sevgilim bana resmen eziyet ederek benden ayrıldı. Ve şimdi aylardır ikimizin arasında gidip geldiği kızla nişanlandı. Yeni fark ediyorum tabi. Geçen yaza kadar her şey çok iyiydi sonra aileler tanıştı. 4. Yılımızdı. Aile taşınmasından birkaç ay sonra benle ayrılmak istediğini ama beni hep sevdiğini seveceğini, maddi manevi sorunlar yaşadığını nişanı erteleneceğini söyledi. Beni oyalamak istemediğini söyleyince ben de yanında olurum dedim. Ertelensin dedim sen yanımda olduğun sürece maddi manevi sorunları aşarız dedim. Ama bu soğudu belli. Ben de gelip isteyemedi, onun mahcubiyetini yaşıyor sandım üstelemedim. Kasım gibi ayrıldık ama 10 dk sonra mesaj attı yanıma geldi. Ben yapamam senden ayrılamam sen benim kaderimsin dedi ama ağlayarak. Ben de seviyor ama mahcup olduğu zor durumda olduğu için huzursuz sandım. Bu sefer benim bir şeyler yapmam gerek diye para biriktirmeye başladım. Nasıl fedakarlık yapıyorum ama takıları aldım yüzükleri aldım dedim ki annen de taksın mahçup olmayın. Yüzün eğilmesin korkma ben yanındayım dedikçe benden uzaklaşmaya devam etti. Ama çok sevdi beni ya da çok iyi oynadı. Üstüme o kadar düşerdi ki etrafımdakiler o senden çok seviyor seni derdi. Sonra ne mi oldu kızlar? Bir gün öncesinde nişan planı yaparken bir gün sonra bu iş uzadıkça boka sarıyor dedi ve benden ayrıldı. Önemli bir sınavım vardı. Bari ona kadar yanımda kal dedim. Tamam sınava kadar kalırım sonra engellerim deyince ben de şimdi engelle o zaman dedim ve engelledi. Ertesi gün çalıştığı yere gittim ve orada arkadaşlarıyla o kadar mutlu o kadar gülüyor ki Elim ayağım boşandı. Sonra beni gördü ve sapsarı oldu. Beni apar topar arabaya bindirdi uzaklaştırdı. Bağırdı çağırdı çok hakaret etti ve sonra beni kaldırımın kenarına atıp gitti. Beni? 5 yılını. Canının içini atıp gitti. Canım çok yandı sonra arkadaşlarım ambulans çağırıp beni hastaneye götürdü kalp hastasıyım bu arada. Arkadaşlarım aramış biz aylar önce ayrıldık o takıntılı ruh hastası peşimi bırakmadı demiş. Kızlar bir hafta önce yanımdaydı öptük sarıldık biz. Ben miyim takıntılı? Sonra hastaneye geldi küfürler hakaretler devam. Tanıyamadım. Bu insan o olamaz dedim. Asla acıma vicdan kalmamış. Ben aylar önce bitirdim ama kalp hastası olduğun için söyleyemedim dedi. Bu kalbimden daha çok yaraladı beni. Ben ağzım açık izledim. Bana ben bu defteri kapatacam senden başkasına dokunmayacam ama tek başıma kafam rahat olmak istiyorum benim bir hayatım yok dedi. Ben bunu sindirmeye çalışırken çalıştığı yerdeki kızla nişan fotoğraflarını gördüm. Senden başkasına dokunmayacam diyen adamın ona sarıldığını öptüğünü gördüm. Bu ayrılıktan daha zor geldi. Bana hayatımda hiç bu kadar kötülük yapılmamıştı kızlar. Ben bu kötülüklere alışık değilim. Ah ettim ama, pişman olsun ben de göreyim istiyorum. Bir kızın hayallerini enkaza çevirip onun üstüne nasıl mutluluk kurarlar. Vallahi ben bu dünyaya ait değilim. .. Bana yardım edin. Çok fazla fiziksel rahatsızlık çıktı. Kramplardan duramıyorum

Samimiyetine güvenemediğim arkadaşım

Bir arkadaşım var samimiyetine güvenemiyorum. Ortak arkadaşlarımız var ben o ortak arkadaşımızın tanıştırdığı kişiyle sevgili oldum. Sürekli beni kendisiyle mi kıyaslıyor anlamıyorum ama herkesi birbirine kötülüyor bir açık arama peşinde. Benimle alakalı bir sorun oldu bunu gidip ortak arkadaşımızla çözmeye çalıştı. Beni onlara onlara bana anlatıyor onun tüm arkadaş çevresinde olanı biteni biliyorum. Güya herkesin hayatına saygısı var. Herkesle iyi ama onda da sıkıntılar var bence bir olay olunca hemen haklı çıkmaya çalışıyor. Kıyafetlerimi beğeniyor hemen aynısından sipariş veriyor bir şey beğeniyorum dakikasında sipariş veriyor anlamsız bu tavırları. Herkesten bir kopya. Onun arkaşının evini kopyaladı resmen. Benim bazen beğendiğim şeyler oluyor bak hemen aklında tutmuşsun benimkilerini diyor. Asla onun zevkiyle aynı değilim. Kendisi böyle diye herkesi böyle mi görüyor anlamıyorum. Arkadaşının kıyafetlerini benim kıyafetlerimi kopyalıyor kendine ait bir tarzı yok kim ne derse oraya gidiyor gibi. Herkesin ortasında durup herkese iyi gibi yapıyor o ortak arkadaşlarımızı bile bana çekiştiriyor. Çok yorucu ya cidden bunları düşünmekten ona bir şey anlatasım gelmiyor sürekli bir açık arama peşinde kendi hayatı mükemmel gibi eşi mükemmel gibi sürekli bir herkesi eleştiriyor. Bana takmış durumda ben eski ilişkimi özlüyorum çok hatalar yaptı bana ama insanım. Kendisi o kadar yanlış şeyler yaptı ki günün sonunda evlendi ve aklandı durumuna düştü. Şimdi benim o kişiyi özlüyor olmam da bile bence sen hatalısın demeye getiriyor o zaman onun hatalarını örtüyordun zamanında diyor. Kimsenin hatalarını örtmediğimi aksine o kişi bana hep kendini savunuyordu. Sonra yalanları ortaya çıktı. Bıktım artık bu ikililikten

Onu istemiyorum ama hala canım acıyor

Merhaba 2 3 Ay önce bitirdiğim bi ilişkim vardı ben bitirmiştim çünkü kendime olan saygımla ona olan sevgim arasında bi seçim yapmam gerekiyordu ben kendimi seçmiştim çünkü kendimi öyle kolay kazanmadım ben neyse ben bitirdim usulüne göre yasımı da yaşar bitiririm dedim ama öyle olmadı her zaman bi yerlerde kendini hatırlatmayı başardı ben her zaman reddeden taraftim ama bi yerlerde hala ona karşı birseyler hissediyordum dün yeni bir ilişki yaptığını öğrendim ve gerçekten kötü oldum içimde sessiz çığlıklar vardı canım yandı çünkü aslinda bana karşı yapabilecekken yapmadığı şeyler vardı sosyal medyada hiç paylaşmadı bizi mesella ama 1 haftalik kızı paylaşmış hemen kıskanmadım ama bunları yapabilecekken yapmadı bana artık tamamen bitti benim için ama hala canım acıyor bilinçaltimda o kadar yer kaplıyor ki gece su içmeye uyanınca bile aklıma gelen ilk şey o oluyor ama istemiyorum da tekrar gelse tekrar reddedicem neden bilmiyorum galiba yaşanabilecekken yaşanmayan şeyler travma oluşturdu ama artık unutup yoluma bakmak istiyorum zaten her yerden çıkardım numarasını falan sildim

Verdiğim kararlardan çok çabuk dönüyorum

Bir işe başlıyorum ve aniden o işi bitiriyorum. Kararlarım sağlam değil Bunun için nasıl davranmam gerektiğini öğrenmek istiyorum. Emeklerime saygıyı nasıl öğrenebilirim. Kendime karşı nazik olmam gerektiğini bildiğim halde kendime karşı nazik değilim İşlerimin sonuna kadar sürmesi için neler yapmam lazım Kendi kararlarıma güvenmek için nasıl yaklaşmam gerekiyor . ilerlemek için gerekli olan kararlı olmak Ben kararlı olamıyorum Neden Neden Neden Neden

Kendi kendime iyileşmeyi, sakinleşmeyi nasıl sağlarım?

Nasıl sosyal mediadan kopa bilirim bağımlı olarak? Kendi psikolojimi iyileştirme sürecini internet yüzünden uzatdığımı düşünüyorum. Kendimle az konuşur, ilgilendiğim konulardan bile es geçiyorum. Bazen kişisel bakımımı da bu etkileye bilir. Bazı durumlarımla dalga geçiyorum. Bazen de üzülüyorum. Geçmiş e takıntılıyımdır. Hastalıklardan yoruluyorum Bazen. İlgimi çeken az şey var bu dünyada para hariç. Sadece kişisel gelişim sürecinde geçmiş dayanıqlı fobilerimi yenmek istiyorum