Psikoloji Kategorisi

Üşengeçlik ve depresyon hiçbir şey yapmama eğilimi

Merhabalar öncelikle kafamda kurduğum planladığım yapmak istediğim hiçbir şeyi yapamıyorum her günü aynı tekrar gibi bütün sıkıcılığı ile devam ediyor beni heyecanlandıran pek bir şey kalmadı hamileyim ve hayat düzenim değişti çalışmıyorum evde boş boş vakit geçiriyorum ama hayatımı olumlu etkileyecek şeyler yapıyo bunlardan bi düzen oluşturmak istiyorum ama bir şey engel oluyor üşengeçlik gibi ne yapabilirim bunun için depresyonda mıyım çözüm nedir lütfen yardım edin

aysegulll

Migrenin eşlik ettiği aşırı ağlama isteği

yeni evliyim günlük hayatımda çok gezen bir insan değilim eskiden çok gezer dolaşırdım ta ki evlenene kadar. Evliliğimin ilk üç dört ayı neredeyse her gün hastaneye gittim. Eşimle anlaşmazlıklar oldu başlarda alışma zorluğu yaşadık uzun süre gelen ağlama krizleri başladı. Ve artık sürekli ağlama çok geliyor içimden. Sonucunda gerilim tipi migren tanısı konuldu her gün ağrı ve atak geçiriyorum saçlarım aşırı dökülmeye başladı. migren için doktor psikolojik ilaç verdi içmek istemiyorum yardımcı olur musunuz lütfen

Kendimi nasıl daha özgüvenli hissedebilirim?

Öncelikle bir ortama girdiğimde utanıyorum ve çekiniyorum konuşamıyorum insanlarla sosyalleşemiyorum arkadaşlarım konuşurken utanıyorum sanki onlar beni yargılayacakmış gibi hissediyorum ve bu da benim kendimi kötü hissetmeme yol açıyor aslında çok yöntem denedim geliştirmek istedim bu konu hakkında kendimi okuduğum kitaplar ama bir türlü yapamadım artık bu konunun bu şekilde olmasını istemiyorum daha sosyal olmak istiyorum işte utanmamak istiyorum girdiğim ortamda sevilmek istiyorum

Travmalarımı unutamıyor ve yaşıyorum

Çocukluktan beri yaşadığım travmalar var, çocukken anne evlendim eşimin annesinin saçma sapan olaylarını atlatamıyorum beni etkiliyor, yaşıyorum. . arada bir Annem çocukken şiddet uyguladığı için eşimin annesi beni değiştirmek için sihire başvurup bana yaşattıkları beni hala etkiliyor ve yaşıyorum korkuyorum bu da bende güvensizlik korku endişe sinirlilik hali yaratıyor . Sinir olunca gözüm hiç bir şeyi görmüyor Ne yapmalıyım yardımcı olur musunuz?

Çok fazla kafamda kurmayı ve kendimin farkına varmayı nasıl başarabilirim?

Merhabalar,ben açık ve bakımlı bir bayandım ve eşimin isteği üzerine tesettüre girdim. Açıkken hiç bir şekilde kıskançlığım yoktu çünkü kendi güzelliğimin ve özgüvenimin farkındaydım,kapandıktan sonra dışarıdaki tüm açık ve bakımlı insanları kıskanmaya ve kendimle kıyaslamaya başladım ve daha kötüsü eşimin de bu kızların hepsine bakabileceğini düşünmekten kafayı yerken buluyorum kendimi. Ne kadar güzel giyinip süslensem de dışarı çıktığımız zaman o kızları görüyorum açık ve dikkat çekici olduklarını düşünüyorum ama ben kapalı olarak onlardan kendimi daha aşağıda görüp eşimin de dikkatini çekebileceklerini düşünüyorum. Kendi kendime şu kanıya varıyorum . Eşim benim kapanmamı istedi eğer istemeseydi şuan ben o baktığı kızlar gibiydim zaten. Gayet bakımlı giyim kuşamına dikkat eden güzel bir kızıdım kendimce. Ama benim kapanmamı isteyip güzelliğimi örttüysen senin o tarz kızlara göz ucuyla dahi bakmaman gerekiyor diyip. İçten içe her dışarı çıktığımda eve mutsuz dönüyorum. Çünkü biliyorum ben de giyinmeyi süslenmeyi seven biriyim. Ama bazı fedakarlıkları eşim için yaptıysam eşimin de hiç bir şekilde o tarz kızlara bakmasını istemiyorum. Eğer bakıcaksa ben de onlar gibiyim olayım ondan sonra baksın fikrindeyim . Lütfen olumsuz düşünmekten beni alıkoyun yardımcı olun. Bu düşüncelerden bir türlü kurtulamıyorum ve bundan dolayı da kendimi kötü hissediyorum mutlu değilim en önemlisi . Şimdiden teşekkür ediyorum 🙏

Kafamdaki düşüncelerimden nasıl kurtulmalıyım?

Merhabalar, Sorum şu ki açık bir bayandım eşimin isteği üzerine tesettüre girdim. Normal şartlarda asla insanları kıskanan biri değildim çünkü kendimi çok beğeniyordum kimseyle kıyaslama ihtiyacı duymadım fakat kapandıktan sonra Eşimin açık ve dikkat çekici bulduğu tüm kızlara bakabileceğini düşünüyorum. Kafam sürekli meşgul ve bu durumu hiç bir zaman aşamadım. Her dışarı çıktığımızda görmüş olduğum dikkat çekici insanların benden güzel olduğunu ya da ben kapalı olduğum için şuan kötü görünüyorum ama o açık ve güzel görünüyor işte saçları bakımlı vücuduyla ön planda kesin eşim bakıp beğeniyordur diye düşünmekten çok yoruldum. Ve işin aslına baktığınızda ben de kapanmadan önce gerçekten bakıma ve süsüne önem veren bir insandım. Fakat eşim böyle olmamı istemedi. Artık ben de şu algı oluştu,ben eşim istese zaten o dışarıdaki kızlara gözü kaymayacak kadar güzel bakımlı ve güzel fiziğe sahip biriydim, Onun hem benden böyle bir şeyi isteyip hem de göz ucuyla bile bakmaması gerekir. Eğer bakıcaksa,benim de açık olmama müsade edicek o zaman bakıcak diye düşünüyorum. Lütfen yardımcı olun. İşin içinden bir türlü çıkamıyorum. Dışarı çıktığım zaman ne kadar süslenip çıksam da yine de açık kızların daha güzel olduğunu düşünüp eşimin ilgisinin onlara kayabileceğini düşünüyorum

Kaygı bozukluğunu ve güvensizliği nasıl yenicem?

Hayatı çok kasarak ve herşeyi aşırı düşünerek yaşıyorum hiçbirseye güvenmiyormuşum gibi hissediyorum herşey benim kontrolüm altında olsun istiyorum ve çok düşünüyorum herşeyi hep oturmak istiyorum ve sürekli düşünüyorum hersaniyemi her dakkamı bi gün sonra bile herşeyi düşünüp plan yapıyorum bunun sebebi nedir ve nasıl aşıcam ve hiç tahammülüm yok hemen herşeye çok çabuk sinirleniyorum ve her soruna ağlıyorum güçlü duramıyorum yardım edebilirmisiniz lütfen

Duyguları çok derinden yaşıyorum galiba

Her şeye karşı aşırı hassasiyetim var. Öyle ki bazen sosyal medyada gezinirken önüme cinayet haberleri çıkıyor ve direk midem ağrımaya başlıyor ağlıyorum uzun süre aklımda takılı kalıyor ve o zaman süresince bir şeyler yiyip içemiyorum. Bazen düşünüyorum acaba ben mi çok hassasım yoksa diğer insanlarda benim gibi etkileniyor mu? Ve bazen de uzun zaman önce yaşadıklarım aklıma geliyor o yaşadığım anlar için tekrar üzülüp ağlıyorum. Bunun için devlet hastanesine bile çıktım ama bana ilaç verdi. Ama ben ilaç kullanmak istemiyorum sadece bu duygu durumlarımın hafiflemesini ya da en azından neden olduğunu herhangi bir hastalığımın olup olmadığını, bu konuda ne yapabileceğimi merak ediyorum. Önceden kağıda yazıp yakardım rahatlamak için ama o bile bazen işe yaramayabiliyor.

Sürekli bir şeyleri kafaya takmaktan nasıl kurtulurum?

Daha önceden yaşadığım travmalardan dolayı çok hassas bir durumdayım birçok olayı kaldıramıyorum her şey çok ağır geliyor artık bana çok mutsuz umutsuz bitmiş hissediyorum kendimi sürekli ağlıyorum insanların kalbini kırmak istemiyorum ama hep ben kırılıyorum artık ağır geliyor bu tip durumlar herkesin her sözünü kafama takıyorum sürekli her şeyi içime atıyorum bu yüzden sürekli hasta oluyorum kendimi kaygılı stresli bitmiş gibi hissediyorum

Fazla düşünceli olmanın zorluklarını nasıl aşarım?

Ben her zaman herkesi memnun etmeye çalışırım çünkü vicdanım el vermez ama kimse beni benim onları düşündüğüm kadar düşünmüyor umursamıyor sürekli dışlanıyorum her ortamda 3 gün önce sevgilim benden ayrıldı sebepsizce ve ben bir boşluk yaşıyorum ve canım sıkılıyor ben herkesi memnun ettiğim halde neden bana böyle davranılıyor onu merak ediyorum ama yalnız olmayı seviyorum kendimi seviyorum ama hiç kimseden bir değer görmedim