Psikoloji Kategorisi

Sesten korkuyorum

Yüksek seslerden gereksiz bir şekilde korkuyorum, fazla rüzgar estiğinde de çok korkuyorum ve bu korkunun sebebini bilemiyorum bana saçma geliyor ama mesela televizyonun sesi sonda iken aşırı geriliyorum bir defa annem şarkı dinleyip eğleniyordu televizyonda son ses onu haklı buluyorum eğlenmek isteyebilir ama o an gereksiz sert tepkiler verip annemi kırdım sesi kapat yeter vs şeyler söyledim annem sinirlenip kapatmıştı. Böyle olaylarda gerilmek ve korkmak istemiyorum, saçma olduğunu düşünüyorum ama yine de korkuyorum. Telefonu son sese alamıyorum, alarm sabah çalmasın diye titreşimli kuruyorum alarm çaldığında anında uyanıyorum gerildiğim için ve alarm birkaç saniye çalınca çok saçma biliyorum ama korkuyorum. Sadece alarm olduğunun farkındayım bu yüzden alarmlarımı ya sessiz yapıyorum ya da başımın yanına anında kapatmak için koyuyorum. Ve rüzgar da aynı şekilde rüzgar ve yağmur aynı anda birlikteyse şemsiye kullanmıyorum rüzgar ve şemsiyenin aynı anda bulunması da beni geriyor. Ama asla nedenini anlamıyorum ve böyle durumlarda gerilmek istemiyorum.

Odak süremi arttırmak için ne yapmalıyım?

Gün içerisinde yapmam gereken şeyleri hep erteliyorum kendimi geliştirmek için her gece plan yapıyorum ertesi günler için ama maalesef bunları faaliyete geçiremiyorum. Erken uyansam bile yataktan çıkmak istemiyorum, yapmak istediğim şeylere ise kolayca odaklanamıyorum, bir türlü faaliyete geçemiyorum. Günlerimin çok verimsiz geçtiğini düşünüyorum ve bu durumda bana kendimi yetersiz hissettiriyor. Nereden başlayacağımı bilemiyorum, odak sürem de oldukça az olduğu için bu sanki işleri daha da zorlaştırıyor. Sizce nereden başlamalıyım ve odak süremi nasıl arttırabilirim?

İçimde bir boşluk hissi ve hüzün var hayattan tat almıyorum

Sürekli yorgun ve bitkinim ne kadar uyusamda yetmiyo yataktan çıkmak istemiyorum zaten bi sebebte yok gibi hayat boş geliyo ruhum ölmüş gibi hem yanlızlıktan korkuyorum hem ünsanları sevmiyorum kafam sürekli konuşuyo geçmiş ve gelecek kaygısı kafamında için konuşuluyor sürekli sık sık çarpıntılarım oluyo en çokta insanların yanında dışarı çıkmakta insanlarla iletişime geçmekte zorlanıyorum kendime hiç bir konuda güvenmiyorum kendimi sevmiyorum

Hayır diyemiyorum

Kimseye hayır diyemiyorum. isteklerimi dile getiremiyorum birinin bir şeyi yanlış yaptığını görüyorum ve yanlış yaptığını biliyorum ama ona bu yanlış doğrusu böyle diyemiyorum. Hislerimi dile getirmekte güçlük çekiyorum ve bunlar hayat kalitemi çok etkiliyor artık hayır diyemediğim için ne denilirse yapıyorum ama hiç mutlu olmuyorum kendi içimde sürekli bunu değiştirmek için savaş veriyorum ama nasıl yapacağımı bilmiyorum, örnek veriyorum bir yere çağrılıyorum hayır diyemediğim için gidiyorum ama çok mutsuzum ve artık bu huyum yüzünden çok kullanılıyorum ve bu durum beni çok üzüyor. Yardımcı olursanız çok sevinirim şimdiden teşekkürler iyi çalışmalar 🍀

Yanlızlığımı yenmek için ne yapmam gerek?

Yalnızlıktan korkan birisiyim kendim olmak için çabalamak yerine başkalarının düşüncesine göre hareket ederim onların hoşuna gidicek şeyler konuşmaktan onlarin onaylayacağı yada beni sevecekleri takdir toplayacagım şeyleri yaparken buluyorum kendimi içimdeki benle çelişiyorum ne yapmam gerek böyle olmamak için kendimi ben iken sevilmeyen deger görmeyen biri olarak görmeye başladım bunu aşmak istiyorum hata yaptığımda vicdanımın sesi beni kahrediyor bunu nasıl aşarım.

Eksik yanlarımı nasıl düzeltebilirim?

Çok fazla eksik yönüm olduğunu fark ettim inceden de fark ediyordum ama her girdigim ortam bunu bana hissettiriyor sanki herkesten geri kalmış bir cahil gibi hissediyorum bildiğim şeyleri dahi unutuyorum bir kac psikolojik destek Ali için başvurdum ama sonuç olmadı genelde ya ilaç yada randevu bulamadım o yüzden sizden ricam bana bu konuda oberebiliceginiz kitaplar olabilir filmler olabilir yada eğitimler nasıl kendimi bu konuda geliştiririm. Biraz durumdan bahsedecek olursam mesela çok heyecanlı bir yapıya sahibim , insanlar konuşurken çok çekingen ve fikirleri ise kötü dinlenemeyen biri, iş gorusmelerinde kendini doğru ifade edemeyen biri, hobileri konusunda kendini bilmeyen ve kendini keşfetmeyen biriyim, beden dili ile kendimi düzgün ifade edemediğini düşünüyorum çoğu şeyden eksik gibi hissediyorum yardımlarınızı bekliyorum.

Hayatımın Her köşesinde Obsesiflik

Benim için çoğu zaman geçerli olan bu takıntı bana sorun oluşturuyor. Mesela masada bir kitap var ve bu kitabı kaldırırsam kötü bir şey olacakmış gibi hissediyorum veya yastık kılıfımı yıkarsam hayatım değişecek, herhangi bir şeyi yapmazsam sevdiğim birisi ölecek, bu çöpü atarsam hayatımda kötü şeyler olacak atmazsam güzel şeyler ve daha birçoğu bazen bu iç sesi yenebilsem de o an içimden geçen sesi yapmazsam sevdiğim birisi ölecek diyen iç sesimi yenemiyorum. Mesela buzluğa dokunamam çünkü hayatım değişir dokunursam o yüzden peçete ile dokunuyorum, telefonumu balkona çıkaramam çünkü kötü bir şey olur

Eşimden şüpheleniyorum

Benim 9 yıllık bir evliliğim var bugüne kadar eşime karşılıklı bir şekilde güvendiğimiz için hiç telefon şifrelerini birbirimizle paylaşmadık ama bu aralar elimde asla bir kanıt olmadan şüphelerim oldu sürekli telefonla uğraşmaya başladı işlerini yeni düzene oturttu. Ve ben bu içindekileri oturup düzgün bir dille onunla paylaştım. Kesinlikle böyle birşey olmadığını sadece işlerini yoluna koymakla uğraştığını dışarı çıktığında da arkadaşlarıyla sosyalleşmek istediğini söyledi. Ben ilişkimiz içerisinde onun özgürlük alanını kısıtlayan biri değilim rahatça arkadaşlarıyla bulusabilir benim için sorun olmazdı şimdi şüphelerim arttığı için her girdiği ortamdan fotoğraf istiyorum emin olmak güvenimi kaybetmek istemiyorum oda fotoğraf atıp kavga etmekten kaçınıyor.Ben evde çocuklarla ilgilenen fazla bir sosyal hayatı olmayan bir kadınım ailemde yaşadığım şehirden uzakta paylaşıp dertlesecegim kimse yok ona güvenmek istiyorum ama bunu yapamıyorum evdeyken yalnızken kafamda aldatılmak adına bir bir türlü şey kuruyorum bu düşüncelerden kendimi alamıyorum yemek yemeği bile unutuyorum. Bazen belli etmek istemiyorum ama istemsizce surat asıyorum eşime iyi davranmak içimden gelmiyor. Maddi sıkıntılar yaşadığımız için dışarda birlikte sosyalleşmek zor oluyor çocuklarda küçük. Ben kendimi toparlamak istiyorum kendisinden hiç yanlış bişey görmedim ama bu saçma düşünceler beni yiyip bitiriyor.

İç Sıkıntısı ve Hayattan Keyif Alamamak

Merhabalar Sürekli olarak bi iç sıkıntısı yaşıyorum ve hiç bir şeyden keyif alamıyorum ne yapmam gerek arada dolup taşıp ağlayınca rahatlatabiliyorum sadece Kendimi sürekli bir çıkmazda hissediyorum ve hiç bir şeyden keyif almıyorum bundan bir yıl önceki halimden eser yok pozitif bi kadından negatif düşüncelerle boğuşan birine döndüm beni normalde mutlu eden seyler sanki anlamını yitirmiş gibi

Birinden vazgeçebilmek için ne yapmam gerekiyor?

ciddi ilişkimden yeni çıktım. Süreç benim için çok zorlayıcı oluyor. İhanet etmesine rağmen hala onu bekleyen yanımla yaşıyorum. Kendime engel olamıyorum. Sürekli aklıma gelmesinden ve sürekli onu kontrol etmekten anımı yaşayamıyorum. Çektiğim acı çok ağır geliyor.Zihnimdeki düşünceler beni çok rahatsız ediyor. Bir yanım kurtulmak istiyor, bir yanım ısrarla sevmeye devam ediyor. O olmayınca hayatımda hiçbir şey ilerlemeyecek gibi hissediyorum. Ağlama atakları geçiriyorum. Bazen öfke patlaması yaşayıp sevdiklerimi bile kırabiliyorum. Tahammül seviyem çok aza indi. Onsuz yoluma devam etmek istiyorum. Ama kurduğumuz hayallerin altında eziliyorum. Bir çıkış yolu arıyorum ama kendimi çok çaresiz hissediyorum.