Psikoloji Kategorisi

İzlediğim herhangi bir filmden çok etkilenmemek için ne yapmalıyım?

Merhaba, ben 29 yaşındayım ve özellikle 24 yaşından sonra izlediğim dizi veya filmlerden aşırı etkileniyorum. O filmdeki karakter olmak istiyorum. O ortamda yaşamak istiyorum. Bazen herkeste olur bu durum fakat benim hissettiklerim çok yoğun oluyor. O kadar yoğun ki artık o izlediğim şeyi izlemek bir ıstıraba dönüşüyor. Bunun sebebini bilmiyorum. Bir süre sonra izlemeyi bırakıyorum çünkü elimden başka bi şey gelmiyor. Ne yapacağımı da bilmiyorum.

meryemkmrl

Atak geçirmemek ve kendimi toparlamam için ne yapmam gerek

Düşünmekten kendimi alamıyorum. Uzun bir süre ya uyuyamıyorum yada uyanmakta zorluk çekiyorum. Panik atak teşhisim var ve geceleri sık sık tekrarlamaya başladı psikiyatri ilaçlarımın dozları yükseltildi. Kendimi öylesine değersiz ve boşlukta hissediyorum ki ağlamak yerine saatlerce düşünmeme sebeb oluyor. Birilerinin bana el uzamasını istiyorum ama bir yandanda kendi kendime düzelmekte ısrarcıyım sosyalleşmek istiyorum ama evden de çıkmak istemiyorum ne yapabilirim önerileriniz benim icin oldukça önemli

Hatıraların silinmesi

Birkaç sene önce tanışmış olduğum herhangi bir arkadaşımla olan ilk sohbetleri bulup okuduğumda, o günkü konuşmalara dair hafızamda hiçbir şey kalmamış olduğunu fark ediyorum ve bunları okurken yeni bir şeyler okuyormuşum gibi hissediyorum. Sanki başkalarının konuşmalarını okumak gibi ya da o zamanlar vermiş olduğum cevaplar bana ait değilmiş gibi hissettiriyor.Seneler geçtikten sonra olaylara, konuşmalara ve şahıslara yabancılaşma durumu nörolojik bir problem midir?

Çok düşünüyorum bu hastalığın adı nedir?

Geceleri düşünmekten uyuyamıyorum kafaya çok takan biriyim sanki kafamın içinde farklı biri var gibi davranışlarım değişiyor bazen çok sinirliyim bazen çok mutluyum bazen çok stresliyim bazen çok kararlıyım bazen hiçbirşey yapasım gelmiyor ne yapacağımı bilmiyorum birini çok sevdim ve onun hakkında ne yapacağımı da bilmiyorum onu çok özlüyorum onu da düşünüyorum kafamın içinde pek çok soru var ama cevap bulamıyorum deliriyor muyum bilmiyorum

Kariyerimde ve duygusal ilişkimde nasıl başarıyı yakalayabiliriz?

Sürekli ani duygu değişimleri boşluk hissi yaşıyorum .kariyemde bir türlü istediğim başarıyı yakalayamıyorum .yapabileceğimi bildiğim halde bile bir türlü harekete geçemiyorum sürekli işlerim de aksaklık yaşıyorum. Özellikle ilişkilerimde bir türlü bağ kuramıyorum ufacık bir ilgisizlikte beni gercekten sevmediğine dair düşüncelerim oluyor ve güvenemiyorum bu yüzden sık sık sıkılıp partner değiştiriyorum.Çok sosyal ve girişken olmama rağmen yogun olarak değersizlik ve yalnızlık hissediyorum .bir sürü yeteneğim var çocukluk geçmişim başarılarla dolu ama ben büyüdüğümden beri başarıya bir trlu kavuşamadim ve kendimi bazen hiç bir şeye yaramayan beceriksiz biri olarak goruyorum

Sosyal Meyda bağımlısıyım

Merhabalar ben sosyal medya bağımlısıyım elimden bir türlü telefonu düşüremiyorum benim aksiyetim ve depresyonum var ne zaman sosyal medya ya girmiş olsam kendimi yorgun bitkin halsiz hissediyorum sürekli sosyal medyaya girdiğim için mi acaba kendimi yorgun bitkin hissediyorum Bunun sebebi ne olabilir hocam nelere yol açabilir stresliyim bir de kendimi iyi hissetmiyorum anlatmak istediğim çok şey var da bu kadar yeterli

Sürekli Kendi Kendime Konuşuyorum

Merhabalar Hocam Sürekli kendi kendime konuşan biriyim bundan nasıl kurtulabilirim ve kendi kendine konuşmak delilik belirtisi midir? Kendi kendine konuşmanın faydası var mı acaba hocam umarım delilik diye bir şey yoktur bu arada benim yaşadığım şehir de psikolog yok bunu da söylemiş olayım dedim bazı şehirlerde olmuş olabilir ama benim yaşadığım şehirde yok ve Yaşadığım şehirde benim kütüphanede yok bunuda söylemek istedim

Psikolojik destek almaktan neden korkuyorum?

Şuan o kadar üzgün ve o kadar kızgınım ki kendime... Psikiyatriye bir türlü gidemiyorum. Ne zaman randevu alsam son gün hep bir vazgeçiş oluyor. İçimi korku, tedirginlik, endişe sarıyor. Gitsem bile kapıdan içeri giremiyorum kalbim çok hızlı atıyor , ağlamaya başlıyorum, sonra giremediğim için kendime kızıp kriz geçiriyorum . Sadece bir kere gidebildim o da kardeşimin zoruyla. Neden böyle oluyor anlamıyorum. Kendimi sakinleştiremiyorum. Psikolojik destek almaktan neden bu kadar çok korkuyorum? Belki de kendime zaman tanımam gerekiyor ama sorunlar hep aynı ve benim bunları aşmam gerekiyor Şuana kadar burada sorduğum tüm soruları cevaplandırdınız teşekkür ederim. Fakat cevapların hiçbiri beni tatmin etmiyor. Benim konuşmaya ihtiyacım var ama konuşqmıyorum işte. Pdikoloğa gitsemde eminim ki aynı şeyi yaşarım.Psikoloğa hiç gitmedim. Bana hep psikiyatriye git dediler. Herkes bu konuda baskı yaptı bana özellikle de ailem. Bir gün yine bana psikiyatriye git demişlerdi. Bende neden gitmediğimi söyledim, orqya gidince ne anlatıcağımı bilmiyorum dedim bana tüm olumsuz özelliklerimi saymaya başladılar, halbuki benim bahsetmek istediğim sıkıntılarımı rahat bir şekilde anlatamamamdı.Öyle üst üste tüm olumsuz özelliklerimi sıralayınca çok zoruma gitti Böyle işte konuşmaya ihtiyacım var ama konuşamıyorum . Sizce ne yapmalıyım? Bu platform olmasa ne yapardım hiç bilmiyorum... İyi ki varsınız

Soru sorma şeklimi nasıl değiştirebilirim?

Merhaba, Dün akşam nişanlım ile aramızda geçen bir diyalog ile ilgili danışmak istedim. Kendisiyle 4 yıllık uzak mesafe bir ilişkimiz var. Gün için sık sık konuşuruz. Bir şeyler yapar vakit geçiririz. Sık konuşamadığımız günlerde olur nedenini açıklarız. Günlük rutinimiz böyle konuşmada. Dün akşam işte ikimizin de işi vardı tam konuşamadık ama bir anda beni görüntülü aradı çok mutlu oldum kısada olsa konuştuk. Sonra onun yemek hazırlama süreci başladı. Yemek yapıyorum dedi o arada konuşmamız kesildi ki genelde böyledir zaten sorun yoktu. Benim için sorun olan kısım ise ben o aralıkta ona mesaj attım. Görüldü attı. uzun bir sürede gelmedi. 3-4 saat kadar olmayınca bende merak ettim bir şey mi oldu diye. Oyuna mı daldın dedim. bi yarım saat sonra falan yemek yiyordum dedi. uzun sürdü dedim. O da film de izledim çünkü dedi. Bende görüldü atınca diye bir cümle yazdım. yazamadım dedi. niye dedim bende gülen emojilerle. sorgulayıcı moda geçtin dedi. bende soruyorum sadece diyince işte film izlerken yazmaktan hoşlanmadığını altyazılı diyede yazarsam hiç bişey anlamam zaten dedi. ben bunu zaten biliyordum onu sormuyordum. Daha fazla bir şey demedim. Normal konuşmaya döndük bir şey anlatıyordu sonra benim yazdığım bir kelimeye böyle diyince enerjim düştü anlatmıcam yeterli dedi. sen bilirsin dedim. Sonradan benim alındığımı bildiğini söyledi. Bende bir şey daha sorucam dedim. " Neden yazmadın" demek yerine nasıl şekilde sormamı istersin?" sorugulayıcı hiissetme diye dedim. sorunun arkasındaki niyet değişmediği sürece kelimenin önemi yok dedi. Neymiş niyetim dedim. Şu an konuşacak enerjim yok dedi.Bende tamam o zaman enerjin olduğunda konuşalım dedim. Konu gece böyle biraz başka şeylerden konusarak kapattık. Ama içimdan hem kırgınım hemde nasıl davranmam gerektiğini bilmiyorum. başka zamanlarda böyle konularda soru sordugumda sorgulayıcı memur gibi görmesi beni rahatsız ediyor. 4 saatlik vakitte bir emoji olur gif olur ya da şu an işim çıktı gece gelicem dememesi beni deli ediyor. Bazen geç geldğini biliyorum ama en tetikleyen kısım beni görüldü atıp cevap vermemesi oldu. İlişkimizin başından beri eğer işi varsa belirtmesini söylerim ,görüldü atma diye defalarca söyledim. Açıkcası ben soru sorduğumda bir travmasını mı tetikliyrum o yüzden mi böyle diyor yoksa umursamazlıktan mı öğrenmek istiyorum. Nişanlıma nasıl bir şekilde yaklaşıp soru sorarsam, ya da nasıl cümleler kurmam gerek ki beni sorgulayıcı görmesin...

Ailemle herhangi bir konuda bile konuşsam ağlayasım geliyor

Bu önceden oluyor muydu hatırlamıyorum ama bu yaz o kadar çok oldu ki artık bunalmaya başladım. Ailemle ne konuda olursa olsun aslında ailem dediğim babam ve ne zaman babamla konuşursam konuşayım o kadar ağlamak istiyorum ki bazen kendime engel olamayıp ağladığım oluyor annem de hamileliğinde ağlıyordu b12 eksikliği varmış ve bu ağlama yapıyormuş benim de b12 değerim eksik ve buna bağlamışlardı vitamin hapı kullansam da aynı sürekli ağlamak istiyorum. Babam sinirli bir insan her konuda insanların kalbini kırabilir, benim yapmayı istediğim şeylerde sert şekilde konuşup emir vererek o şeyi yapmaktan soğutabiliyor hepsinde odama çekiliyorum ağlamamak için önlerinde çünkü ağlamaktan da biraz utanıyorum ama bu sadece aileme karşı arkadaşlarımlayken rahatça ağlayan bir insanım, babam biriyle benim hakkımda konuşurken de ağlayasım geliyor sürekli bu konu iyi de olsa kötü de olsa karşı beni savununca da ağlayasım geliyor oda değiştiriyorum. Babamın evde bulunmasından rahatsız oluyorum bu yüzden. O evde olmayınca bence ev de daha huzurlu çünkü her şeye karışıyor ama babam bir şeylere karışmadığında da ağlayasım geliyor bu ağlama isteği bazen sinire ve iğrenmeye dönüyor böyle olmasını seviyorum. Bazen yine gereksiz bir şey için bağırdığında ağlamak yerine sinirli bir şekilde tepki veriyorum onu da aynı şekilde vurmak az da olsa beni tatmin ediyor sanırım bilmiyorum ama bu ağlama duygusunu yok etmek istiyorum :(