Psikoloji Kategorisi

Haksızlık yüzünden oluşan kaygılarım

sevdiğim insanlar tarafından haksızlığa uğradım 3 yıllık bir ilişkim vardı onu bitirmiştim zor zamandan geçiyordum bir tane kızla tanıştım arkadaş olduk bana iyi geleceğini söyledi konuşmak istedi benimle sonra ortamdan bir erkeği bana ayarlamaya çalıştı gün geçtikçe onu çok sevmeye başladım merhametimden ilgisinden ama bana o açıldı ben başta istemiyordum sonra bu kız benim telefonumu kurcaladı ve eximle olan eski mesajımlarımı yeni sevgilime attı ve onu aldatıyormusum gibi haksızlığa uğrattı beni sevdiğim insanla aramı bozdu çok zorlanıyorum başta göz yaşıma kıyamayan sevgilim beni tek seferde sildi yardıma ihtiyacım var

Kötü rüyalar görmek

Geçmişteki travmalarım, içime attiklarim şimdilerde anksiyete olarak kapımı çaldı. Hersey normalken bile korkuyorum. Bazenleri cok mutsuz hissediyorum. Uyudugumda neredeyse hergun travmalarla dolu rüyaları goruyorum yeniden yeniden ya da başka korktuğum şeyleri görüyorum. Bunlardan kurtulmak istiyorum ne yapacağım ne yapmam gerekiyor bilmiyorum ilac kullanmak istemiyorum zaten gerek görmüyorlar da. Ne yapacağım ben bıktım korkularla savaşmaktan kaliteli bir uyku uyuyamamaktan yardımcı olun lutfen

Uzak mesafe ilişkisinde yaşadığım sorun

Sevgilim şehir dışında yaşıyor Ve her zaman kendi şehrine geldiği zaman benim sinirlerim bozuluyor. Bu durumun çok yanlış olduğunun farkındayım ama ailesiyle olmasını istemiyorum sebepsizce. Ailesiyle vakit geçirdiği zamanlarda ikinci planda kaldığımı hissediyorum, benimle vakit geçirmek gibi bir düşüncesi çoğu zaman olmamakta. Bu durumu nasıl aşacağım ya da nasıl en aza indireceğim hiç bilmiyorum ne yaparak bu psikoloji içerisinden çıkarım

Beni umursamayan birini nasıl unutabilirim

Sevdiğim adam tartışmamıza rağmen beni affedip her şeyi tatlıya bağladıktan sonra ertesi gün engelliyor beni. Beni engellediği yetmiyormuş gibi yakın arkadaşımızda engelliyor ve 15 gün sonra başka bir kadınla beraber olduğunu görüyorum. Madem beni istemiyordu ona ağır sözler söylediğim halde neden affetti peki, bitirmek için iyi bir bahanesi olurdu, zaten bende bitirmek için kırıcı sözler kullandım isteyerek. Burda bana umut verip yarı yolda bıraktı

Zaman zaman modumun aniden düşüyor

Merhaba;27 Yaşındayım zaman zaman modumun aniden düşüyor olması ve panik olma,huzursuz olma moduna giriyorum. Bu uzun zamandır bende mevcut bazı zamanlar geçsede genel olarak kendimi umutsuz ve mutsuz hissettiğim bir çok an oluyor ve herhangi bir şekilde kendimi mutsuz hissederken buluyorum. Resmen kafamda olumlu birşey kalmıyor. Tabi mutsuz olunca bunun vermiş olduğu gerginlikte ikili ilişkilerimde bana bazen sorun çıkarabiliyor. Anlamadığım şey bu sürekli belli dönemlerde tekrarlıyor profesyonel olarak bir destek almam mı gerekiyor ? Ne yapmam gerekiyor ? İnanın herhangi bir çözüm bulamadım resmen kendimle savaş halindeyim. ..

Özgüven yüzünden konuşurken gerginleşiyorum

Özgüven problemlerım var doğru bildigımı bulduğum halde sesımı yukseltıp öyle degıl böyle olmalı dıyemıyorum evet çok sınırlenmıs ve farklım düşünüyorsam bunu tartışarak gergın bir sekılde ıfade edıyorum tartışarak soyledıgım için doğru olsada kötü olan suçlu olan ben oluyorum sakın bir tavırla doğru olanı söyleyemiyorum yalan söyleyen birinin yalan soyledıgını bıldıgım halde orda bende vardım bu böyle degıldı yalan soyluyorsun dıyenıyorum bu yalan söyleyen ınsanda öyle bir pişkinlik özgüven tavan yapmış yalanı bile bile söylüyorum ama ben karşısında duramıyorum

Psikolojik sıkıntılar ile nasıl baş ederim

Merhaba ben yıllardır psikolojik sıkıntılar yaşıyorum gerek ailem gerek insanlar gerekse hayatta başarılı olamamak gibi konular veya travmalarım yüzünden psikoterapi alabileceğim hiç bir yer yok ve bu durumlar yüzünden başıma büyük belalar açıldı artık huzurlu ve mutlu yaşamak istiyorum bunun için en etkili çözüm nedir bilmek istiyorum çok yıprandım daha 24 yaşındayım ö'mek istemiyorum. neler yapabilirim bilmek istiyorum teşekkürler. ? ???

Yüksek kaygı seviyesi ile nasıl başa çıkılır

Merhaba benim kaygı seviyem normalin üzerinde alarm veriyor. Bir durum olmasa bile sabah uyansam öğürmeye başlıyorum hemen midem bulanıyor ellerim ayaklarım buz gibi oluyor sanki kanım çekilmiş gibi hissediyorum halsizleşiyorum. İşe yeni başlayacaksam veya ilk defa bir yere gideceksem veya stresliysem o an öğürme kusma isteği geliyor kusunca midem yanıyor. O stresli durumu yönetemiyorum evin içinde hızlı hızlı yürüyorum kafamın içinde sürekli o olayı konuşmayı veya yaşanacak şeyi düşünüyorum. Bu istisnasız her şeyde böyle. Kaygı üzerine ne yapmam lazım. Terapi alacak bütçem yok. Nefes alıyorum 4 8 4 tekniği ile ama o da işe yaramıyor. Yemek yiyemiyorum stresli durumda hiçbir şeye odaklanamıyorum. İşe başlarsam hem iş olduğunda hem kötü bir şey yaşarsam sabah nasıl işe gidicem veya mide sorunlarım olursa ne olacak diye düşünüyorum. Adım atabilirim evet cesaretim var buna ama o stresi yönetemiyorum o konuda kendime güvenim yok. Bir ayrılık yaşadım ve üzerimden atamadım çok zor şeyler yaşattı o kişi bana şimdi ya biriyle olursa ve ben görürsem üzülürüm. Bu stresi nasıl yöneteceğim hakkında bir fikrim yok. Hemen midem sorun çıkarmaya başlar ellerim ayaklarım buz gibi olur öğürmeye başlarım. Yemek düzenim uyku düzenim bozulur. Bu o an veya izleyen günlerde ortaya çıkar. Bazı insanlar kötü bir şey yaşasa bile veya bir şeylere başlasa bile bu kadar etkilenmiyorlar her şeyi bir arada götürebiliyorlar. İşe gidip odaklanıyorlar. Sabah kalkıp kahvaltı yapıp hayatlarına devam ediyorlar. Benim kaygı seviyem çok fazla yüksek. yakın zamanda arkadaşlarımın çoğu hayatımdan çıktı yalnız kaldım. Bir anda öyle bir düşünce oluyor ki şimdi kötü bir şey olursa anlatacak kimsem yok. Herkes hayatını kurmuş ben yapamıyorum diye düşünce geliyor midem yanmaya başlıyor o an hızlı hızlı kalkıp yürüyesim geliyor. Bir anda bir şey düşünürken oluyor bu. Benim ne yapmam lazım lütfen bana yardımcı olun.

Terapi ile kaygılarıma çözüm bulamaz mıyım?

Merhaba, aile üyelerimden birinin rahatsızlaması sonucu ilerleyen zamanlarda kaybetme korkusuna bağlı anksiyete atakları geçirmeye başladım. Bu ataklarım ailemden uzakta olmam gereken bir dönemde daha da fazlalaştığı için ailemin yanına dönme kararı aldım . Daha sonrasında bir hastanede psikiyatri yönlendirmesi üzerine yaklaşık 4 ay kadar psikolog görüşmem oldu. Psikologum güzel bir ilerleme kaydettiğimi söylüyordu fakat ilerleyen seanslarda beni artık çok ciddiye almadığını seans aralığı içinde odaya başka bireylerin girip çıktıgı için ve hatta bir seansımda beni dinlerken uyuya kaldığını fark ettiğimde seanslarıma son verdim. Bu süreç sonrasında ataklarım ve kaygılarımla biraz daha başa çıkmayı öğrenmiştim ancak son zamanlarda başkalarının yaşadıgı olayları kendi hayatıma fazlasıyla yorduğum için ataklarımın anlık olarak tekrarladıgını fark ederek bir psikiyatri doktoruna başvurdum. İlaç kullanmak istemediğimi ve tekrar psikolog görüşmesi istediğimi söylediğimde kendime eziyet ettiğimi ve yıllarca seanslara gidip gelsemde düzelemeyeceğimi bir anda korkunç bir üslup ile bana açıkladı ve daha fazla benimle uğraşamayacağını söylerek beni bir psikologa yönlendirdi. Ataklarım bazı anlarda beni çıkmaza soksa da bu zamana kadar baş etmeye çalıştım ve bu rahatsızlığımın iyileşip geçecek bir şey olmadığının bilincindeyim . Terapi desteğiyle birlikte nasıl baş etmem gerektiğini öğreneceğimi de biliyorum ancak doktorun bana olan tavrı bu düşüncemi biraz daha kötüleştirip kendimi ileri derecede bir hastaymış gibi hissetmeye başladım. Sizce terapi sıfır etki yaratan bir yöntem midir?

Korkumun temeli bu olabilir mi?

Daha önceden buraya kaybetme korkumla alakalı yazmıştım. Ve psikolog eyvah kötü bir şey olacak kitabını önerdi. Bende okumaya başladım. Oradaki uygulamaları yaparken bu sorunun kaynağını buldum sanırım. Küçükken annemle babam beni yanına alıp biz ayrılacağız demişti(ayrılmadılar hâlâ beraberler). Bayağı korkmuştum ben tek kalıcam ne yapıcam diye düşünmüştüm. Yaşım 6-7 olması muhtemel. Hatta bu ayrılma konusunun geçtiği akşam altıma kaçırmıştım. Yakınlarımı kaybedip tek kalacağım kimsesiz olacağım korkumun sebebi bu olabilir mi acaba?